انتقاد مدیرعامل بهمن‌سبز از بازگشایی بی‌برنامه سینماها⇐در از سرگیری مجدد فعالیت سینماهای کشور آن چیزی که کم اهمیت‌تر از همه بوده تامین محتوای تازه برای سینماست!/گویا بازگشایی تنها اقدام ظاهری و فرمالیته بوده!!/ هیچ اتفاقی به معنای واقعی کلمه که در آن شاهد رونق گیشه سینماها، باشیم نخواهد افتاد!!/تهیه‌کنندگان به‌جای اکران فیلم‌های در صف نمایش، چرخه تولید را به شکلی غیرمنطقی و نامتوازن به سمت سریال‌سازی کج کرده‌اند!/کسانی که کرونا را بهانه تعطیلی و به نابودی کشاندن سینما کردند پاسخ دهند آیا کرونا وارد عرصه تولید سریال نشده است؟/وضعیت امروز سینما، تصویر روشنی از سینمای منفک از مخاطب، سینمای بدون بازگشت سرمایه و  سینمای بی‌نیاز از اکران است!

سینماروزان/حامد نیکومرام: مدیرعامل موسسه «بهمن سبز» گفت: بازگشایی سینماها از مفهوم اصلی خود بسیار دور شده است و شکلی ویترینی به خود گرفته است.

سیدمصطفی حسینی مدیر عامل بزرگترین زنجیره سینمایی کشور به نام موسسه «بهمن سبز» در خصوص بازگشایی سینماها پس از یک ماه تعطیلی به سوره سینما گفت: با توجه به تغییر وضعیت رنگ‌بندی کرونایی از قرمز به نارنجی، سینماها در برخی از استان‌ها از روز چهارشنبه پانزدهم اردیبهشت‌ماه، بازگشایی شدند. در تهران نیز طبق مصوبه ستاد ملی کرونا از امروز شنبه هجدهم اردیبهشت‌ماه شاهد بازگشایی سینماها خواهیم بود. اما متاسفانه در این بازگشایی و از سر گیری مجدد فعالیت سینماهای کشور آن چیزی که کم اهمیت‌تر از همه بوده تامین محتوای تازه برای سینماست. در این بازگشایی و از سر گیری مجدد فعالیت سینماهای کشور آن چیزی که کم اهمیت‌تر از همه بوده تامین محتوای تازه برای سینماست. گویا بازگشایی تنها اقدام ظاهری و فرمالیته بوده و هیچ اتفاقی به معنای واقعی کلمه که در آن شاهد رونق گیشه سینماها، باشیم نخواهد افتاد. به عبارت دیگر به دلیل فقدان فیلم‌های مناسب و تازه، عدم حمایت درست از سوی مسئولین، اصلاح نظام اکران و نمایش فیلم‌ها و بسیاری دلیل دیگر بازگشایی سینماها از مفهوم اصلی خود بسیار دور شده است و شکلی ویترینی به خود گرفته است.

حسینی افزود: وقتی از بازگشایی یک مکان فرهنگی پس از یک ماه تعطیلی و چندین و چندبار توقف فعالیت حرف می‌زنیم، باید از تدارک یک برنامه و محتوای ویژه برای میزبانی و بخشیدن یک روح تازه رونمایی کنیم. اما در عمل می‌بینید سازوکارهای فرسوده‌ی اکران آثار در ایران و عدم مسئولیت‌پذیری متولیان در این عرصه کار را به جایی رسانده که امروز سینماها باید با فیلم‌های بی رمق، تکراری و از رده خارج اکران نوروزی از سرگیری شوند. مگر می‌شود؟! این توهین به مخاطب و نشان مظلومیت سینماست که اسیر بلاتکلیفی شده است.

وی در خصوص تعطیلی‌های پی‌درپی سینماهای کشور که نزدیک به دو سال است شاهد آن هستیم، بیان داشت: بنده معتقدم سینما به هزار و یک دلیل در هر شرایطی باید باز باشد. بنده و همکارانم معتقدیم بیشترین ضربه را به اعتبار و جایگاه سینما همین تعطیلی‌های مکرر می‌زند. تعطیلی پی در پی از ابتدای شیوع کرونا تاکنون و قربانی نمودن سینمای کشور در پای این اتفاقات نه تنها مردم را از سینماها دلسرد نموده و میل و رغبت آنان را نسبت به سینما رفتن کاهش داده، بلکه موجب از بین رفتن اعتماد صنف‌های مختلف سینمایی از جمله تهیه‌کنندگان و صاحبان فیلم‌ها شده است که آنان شهامت اکران فیلم‌های خود را در سینماهای کشور از دست بدهند و نگران بازگشت سرمایه‌های خود باشند.

حسینی ادامه داد: متاسفانه اکثریت جامعه‌ی تهیه‌کنندگان نه تنها از اکران فیلم‌های در صف نمایش خودداری می‌کنند، بلکه همه تلاش خود را بر این قصه معطوف داشته‌اند که چرخه تولید را به شکلی غیرمنطقی و نامتوازن به سمت سریال‌سازی کج کنند و فیلم‌های خود را در شبکه خانگی توزیع و از طریق بستر ناامن و مستعد قاچاقِ فضای مجازی به دست مردم برسانند. این ماجرا و ادامه دادن آن یعنی مرگ حتمی صنعت سینمای کشور! به خصوص که وقتی نگاه می‌کنید این تغییر ذائقه مخاطب و تغییر در بستر توزیعی محتوای فرهنگی بدون هیچگونه سیاست‌گذاری فرهنگی و به شکلی ناخواسته در حال انجام است. سوالی که بنده و همکاران سینمادار خود در سراسر کشور از مسئولین تصمیم‌ساز و تصمیم گیرنده در حوزه فرهنگی داریم این است که چه کسی مسئول این جریان و پاسخگوی سقوط و ورشکستگی سینماها خواهد بود؟! چه کسی وظیفه صیانت از فرهنگ و هنر به عنوان یکی از درخشان‌ترین دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی در منطقه را دارد؟! کسانی که کرونا را بهانه به نابودی کشاندن سینما کردند پاسخ دهند آیا کرونا وارد عرصه تولید سریال نشده است؟! چطور است که در سینما، کرونا هست ولی در پشت صحنه تولید سریال‌ها، اثری از کرونا نیست؟؟ چطور جریان تولید در مسیر سریال‌سازی با قدرت می‌تازد اما سینماها ذبح می‌شوند؟! این جریان منفعت مالی خود را چگونه تامین می‌کند که بی‌نیاز از اکران شده است؟! وضعیت امروز تصویر روشنی از سینمای منفک از مخاطب، سینمای بدون بازگشت سرمایه، سینمای بی‌نیاز از اکران، سینمای ویترینی کشور است که به همه چیز نیاز دارد جز اکران.

این مدیر سینمایی ادامه داد: چرا یک تهیه کننده در این شرایط بحرانی بجای حمایت از صنعت سینما و اکران فیلم خود برای ایجاد رونق در وضعیت بحرانی سینمای کشور، آن را به آرشیو سپرده است؟ آیا تهیه‌کنندگانی که هم اکنون در صنعت سینمای ایران شناخته شده هستند، در سالیان متمادی گذشته بر سر سفره سینمای میهن خود ننشستند و از آن ارتزاق نکردند؟ همه ما می‌دانیم که دوران تلخ و سخت این زمستان سرد روزی به پایان خواهد رسید. امیدواریم بعد از پایان آن روسیاهی برای هیچ کس باقی نماند. بنده قصد هیچ‌گونه جسارت و اسائه ادبی به فعالین و بزرگان عرصه سینمای کشور ندارم، اما دعوت می‌کنم همه دلسوزان با همدلی و همراهی گا‌م‌های موثری در روشن ماندن چراغ سینمای کشور بردارند.