سینماروزان: خود بنده تهدید شدم به اسیدپاشی، از جاهای مختلف تهدید به قتل شدم و برای خیلی از دوستان و همکاران ما این اتفاق رخ داده است ولی ما سعی کردیم مسائل را حل کنیم و به افراد آرامش دهیم چون ابزاری که در اختیار یک هنرمند است و با آن امرار معاش میکند احساسات اوست.
پژمان بازغی رییس انجمن بازیگران خانه سینما با بیان مطلب فوق به روزنامه جام جم گفت: وقتی بخواهید به احساسات هنرمند یا ابزار درآمدی او خدشه وارد کنید، طبیعتا احساس ترسی در او به‌وجود می‌آید و این برای همه اعضای سینما مصداق دارد. وقتی او را تحریک می‌کنیم و می‌گوییم تو چنین و چنانی، اتفاقاتی برای‌شان رخ می‌دهد، چون انسان تحریک‌پذیر است.
بازغی درباره اظهارنظرهای سیاسی گاه و بیگاه برخی گردانندگان صنف سینما گفت: با هم صحبت کنیم، آن دوست‌مان را بخواهیم و بپرسیم دانش سیاسی شما چقدر است و آیا این حرفی که زده‌ای به آن ایمان داری یا مثلا تحت تاثیر جو عمومی قرار گرفته‌ای؟ مسائل می‌تواند خیلی موشکافانه باشد.
بازغی ادامه داد: خودم تلاش کرده‌ام در حیطه های سیاسی اظهارنظر نکنم چون حوزه اصلی من بعد از بازیگری، حوزه محیط‌زیستی است که از سال‌های سال برایم مهم بوده است و چون اصالتا شمالی هستم، بحث طبیعت، ساخت‌و‌سازهای غیر‌قانونی، تنظیم محیط‌زیست، تنازع بقای حیوانات در حال انقراض و موضوعاتی از این دست دغدغه‌ام است.
بازیگر “دوئل” افزود: در حال حاضر تصور فرزند من از گاو ممکن است همان تکه گوشت تر و تمیزی باشد که از یک مغازه بزرگ خریداری میکند. اما ما که در طبیعت و با آشنایی با حیوانات و گیاهان و دیگر موجودات بزرگ شده‌ایم، آگاهی بیشتر و در نتیجه احساس تعهد زیادتری نسبت به طبیعت داریم. آگاهی دادن خیلی مهم است که ما توجه زیادی به آن نداریم. در طول سفرهایی که به خارج از کشور داشته‌ام، دقت کرده و متوجه شده‌ام که موزه جای افراد میانسال و بزرگسال مثل من نیست، بلکه این بچه‌ها هستند که در موزه‌های مختلف حاضر می‌شوند و در زمینه‌های مختلف می‌بینند، می‌آموزند و یاد می‌گیرند. اما سؤال این است که من و شما به‌عنوان متولی فرهنگ این مملکت کی دست بچه‌های خودمان را گرفته‌ایم و به موزه برده‌ایم؟
بازیگر “ناهید” و “کافه ستاره” تاکید کرد: همین الان که به دلیل وضعیت ارز، گردشگری در کشور رونق گرفته است چقدر در این حوزه سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی می‌کنیم تا این محیط‌ها را به خانواده‌ها معرفی کنیم؟ حالا ممکن است تخلفاتی هم صورت بگیرد و عده‌ای به محیط آسیب بزنند اما آیا ما به‌دلیل تخلف عده‌ای اندک باید گردشگری را تعطیل کنیم؟ پس وظیفه فرهنگ و نقش ما برای آموزش و آگاهی‌سازی چیست و کجا باید آن را جست‌وجو کرد؟
بازغی درباره چرایی کمبود فعالیتهای معیشتی در خانه سینما گفت: تصور کسی که می‌آید عضو خانه سینما یا عضو یک خانه صنفی می‌شود، این است که برایش منافعی داشته باشد. مثلا بیمه‌ای برایش برقرار شود، تفریحاتی که برای دیگران پر‌هزینه است، با هزینه کمتر برایش فراهم شود و از این دست امکانات. با توجه به این که ما تنها خانه صنفی هستیم که متاسفانه زیر نظر دو وزار‌تخانه کار و ارشاد فعالیت می‌کنیم، برخورداری کمی داریم. زیرا هر کدام مشکلات خاص خودشان را دارند. اگر بخواهیم زیر نظر ارشاد به عنوان یک موسسه ثبت شویم باید دو هیات مدیره داشته باشیم که یک هیات مدیره زیر نظر وزارت کار و یک هیات مدیره زیرنظر وزارت ارشاد باشد و عملا امکان‌پذیر نیست.
بازیگر “تیغ و ترمه” و “دعوت” اظهار داشت: در اساسنامه خانه سینما در اولین جمله‌ای که بعد از ذکر تابعیت جمهوری اسلامی ایران نوشته شده است، اشاره شده که ما موظفیم شأن و منزلت اعضا را حفظ کنیم. بعد هم نوشته شده که می‌توانیم تعاونی تشکیل دهیم. ما یک صنف غیرانتفاعی هستیم و آن‌گونه که در اساسنامه خانه سینما آمده است، حق درآمدزایی نداریم، یک ضعف بزرگ برای مجموعه‌ای است که ۳۶ صنف دارد و می‌تواند ظرفیت بزرگی تولید کند. مثلا در کنار خانه سینما یک موسسه فرهنگی و هنری سینما تاسیس کند و بتواند برای خودش در تبلیغات، انتشارات و امور مرتبط قدرتی باشد که در خدمت به اعضای صنف قرار گیرد. دومین مورد این است که در هیچ جای اساسنامه انجمن بازیگران خانه سینما تعریفی برای این‌که بیانیه‌های سیاسی صادر کنیم، نداریم!
