سینماروزان: از سال ۱۳۴۷ رسما در سینما فعالیت می‌کنم. در آن زمان نیز یک فیلم طنز، یک بار مصرف نبود، گاهی یک فیلم ۱۵ سال در اکران بود. بارها کپی می‌شد و به شهرستان‌ها برای اکران فرستاده می‌شد ولی باز مخاطب داشت ولی فیلمهای ملودرام، اکشن و.. اغلب برای مردم یک بار مصرف بودند.
عبدالله علیخانی تهیه کننده باسابقه با بیان مطلب فوق به ایرنا گفت: آثاری مثل گنج قارون و قیصر جزو آثار استثنا هستند و در هر دهه‌ای ممکن است یکی از این فیلم ها تولید شود که تاریخ مصرف نداشته باشد. به صورت کلی فیلم طنز بیشتر مخاطب دارد و در تمام دوره‌ها چه پیش از انقلاب و چه پس از آن، بیشترین میزان مخاطب را داشته است.
تهیه‌کننده “کما” و “آواز قو” در پاسخ به اینکه وضعیت کمدی‌ها را در سینمای ایران چطور تحلیل می‌کنید، تشریح کرد: فیلم کمدی تاریخ مصرف ندارد. اجاره‌نشین‌های داریوش مهرجویی در تمام این سال‌ها مخاطب داشته و خسته‌کننده نیست اما دیدن “لیلا”چطور؟ همین لیلا برای دومین بار، بی‌معنا می‌شود. فیلمهای اجتماعی از آنجا که همسو با شرایط جامعه ساخته می‌شوند، تاریخ مصرف دارند و تمام می‌شوند.
علیخانی با اشاره به شرایط فعلی جامعه و اقبال از فیلمهای کمدی، افزود: تهیه‌کننده و کارگردان باید منطبق با جامعه باشند. آنها نیز برای خودشان فیلم نمی‌سازند، برای جامعه و مردم فیلم می‌سازند. مردم نیاز به خندیدن دارند؛ نیاز دارند ۱ تا ۲ ساعت فارغ از مسائل و حواشی باشند. ممکن است بعدا این شرایط تغییر کند اما در حال حاضر شرایط این گونه است. مردم، مشکلات و مسائل زیادی دارند. اگر بخواهند یک ساعت تفریح کنند، طبیعتا فیلم کمدی را ترجیح می‌دهند.
علیخانی گفت: سینما به فیلم خوب نیاز دارد یعنی فیلمی که برای تماشای گروهی و روی پرده عریض ساخته شده باشد و مشکل بسیاری از فیلمهای ایرانی آن است که اصلا برای پرده عریض تولید نشده اند.
