سینماروزان/حامد مظفری: اگر انحصار پخش فیلمهای سینمایی خارجی در دهه شصت تلویزیون با آزادسازی ویدیو و فعال سازی شرکت‌های ویدیورسانه، شکسته شد…
اگر انحصار تولید و پخش سریال در تلویزیون با رونق شبکه خانگی و پلتفرم ها و تولید سریالهای متنوع شکسته شد…
اگر انحصار پخش فیلم‌ها و سریالهای دوبله شده در تلویزیون با رواج دوبله زیرزمینی و بعدتر سرمایه گذاری شبکه های فارسی زبان ماهواره ای برای عرضه محصولات دوبله شکسته شد…
اگر انحصار پخش مسابقات و تاک‌شوهای سرگرمی‌محور تلویزیون با راه اندازی ده ها شبکه فارسی زبان و تولید و عرضه مسابقات و تاک‌شوهای رنگارنگ شکسته شد…
حالا به نظر می‌رسد با پخش زنده مسابقات جام جهانی فوتبال دوحه ۲۰۲۲ از چند شبکه فارسی زبان ماهواره‌ای اعم از ایرانی یا افغان، انحصار پخش تلویزیونی فوتبال هم شکسته شده…
انحصاری که در سال‌های اخیر باعث شده بود حتی در بدترین اوضاع، باز انبوه آگهی تبلیغاتی تجاری باشد که قبل و بعد و وسط بازی های فوتبال روی آنتن تلویزیون برود و درآمدزایی بالایی را نصیب سازمان کند.
حالا ولی شبکه های فارسی زبان به پخش زنده مسابقات فوتبال مطرح جهانی هم وارد شده‌اند -و فارغ از سياسي‌کاری‌های امثال مزدک- کار گزارش را اغلب به گزارشگران جوانی سپرده‌اند که فقط و فقط الویت را بر گزارش عین مسابقه می‌گذارند.
این اتفاق همان قدر که می‌تواند برای تلویزیون ما نگران کننده باشد، اگر ذره ای ذکاوت باشد قطعا به رشد گزارش مسابقات ورزشی خواهد انجامید. باید بپذیریم که دیگر انحصاری در پخش فوتبال وجود ندارد و برای مخاطب دارای حق انتخاب، باید بهترین‌ها را تدارک دید. اینکه عین مسابقه را با یکی دو گزارشگر قدیمی یا جدید گزارش کرده و ابتدا و انتها را هم با تحلیل‌های روتین، پر کنیم، دیگر نیاز این زمانه نیست…دوستان تلویزیون باید جلوتر بروند.
اگر زمانی می‌شد پخش برنامه فوتبالی مخاطب‌پسند یک سلبریتی در یک پلتفرم داخلی را به دلیل چند شوخی منشوری، تعطیل کرد تا انحصار برای تلویزیون باشد، الان دیگر شبکه هایی وارد بیزنس فوتبال شده‌اند که دیگر نمی‌شود با ایراد منشوری، درشان را بست…
رقابت در جلب مخاطبِ فوتبالدوست، جدی تر شده و ای کاش به جای واهمه از تغییر و تحول در نگرش تولید برنامه‌های فوتبالی، استفاده شود از آرای نو و خلاق برای بهبود اوضاع.
