سینماروزان: مراسم نمایش فیلم “هیوا” در موزه سینما و اهدای نشان رسول به جمال شورجه و تقدیر از همسر رسول ملاقلی‌پور، با اظهارات تند یک تهیه‌کننده ی سینما مواجه شد.
در این مراسم پس از آن که نشان رسول به جمال شورجه اعطا شد، او ضمن تمجید از امیرحسین شریفی تهیه‌کننده سینما که در دو فیلم-شب دهم و الماس بنفش- با او همکاری نموده، از او دعوت کرد به روی سن بیاید و درباره کاستی‌های سینمای جنگ سخن بگوید.
امیرحسین شریفی از اخلاص جمال شورجه گفت و اینکه او یکی از سینماگران مومن ایرانی است که جز به آنچه اعتقاد دارد عمل نمی‌کند. شریفی در ادامه با انتقاد از ایجاد یک انحصار تازه در ساختار دولتی سینما ی ایران بیان داشت: متاسفانه نمیدانم مرمت و پالایش فیلمهای ایرانی دست چه ارگان یا فرد و نهادی است که هیچ برنامه ریزی مشخصی برای پالایش فیلم وجود ندارد؟
او ادامه داد: چرا بعد از سال‌ها دو فیلم “هور در آتش” و “اشک سرما” که جزو آثار پرمخاطب در تلویزیون و شبکه خانگی بوده‌اند، هنوز مرمت نشده؟؟ فیلم‌هایی که سال‌ها بعد از اینها تولید شدهاند و بعضا آثاری میانه و ضعیف بوده‌اند، مرمت شدهاند پس چرا این فیلمهای ماندگار که در کنار عزیزا.. حمیدنژاد و در شرایط سخت آنها را تولید کردیم، هنوز مرمت نشده است؟ میخواهم بدانم چه کسی فیلم‌ها را مرمت می‌کند که این قدر بی برنامه است…؟
مدیر آفاق‌فیلم خاطرنشان ساخت: رک و راست بگویم عزیزا..حمیدنژاد-کارگردان هور در آتش و اشک سرما-به نشانه ی اعتراض به اینکه چرا فیلمهای ماندگارش را مرمت نکردند در مراسم حاضر نشد ولی من آمدم تا بپرسم مسئول مرمت فیلم در سینمای ایران کیست؟ و الویتش در انتخاب فیلم برای مرمت چیست؟ بیش از صد فیلم در سالهای اخیر مرمت شده چرا نباید دو فیلم هور در آتش و اشک سرما را پالایش کنند؟ همچنان با حضور گلشیفته فراهانی در اشک سرما مشکل دارند؟ و تصویر رئالیستی که از عین جنگ در هور در آتش ارائه شد، باب طبع مدیران نیست؟؟ مشکل کجاست؟
