سینماروزان: برگزاری افطاری رییس جمهور با هنرمندان در رمضان97 دستخوش واکنشهایی کاملا متأثر از اوضاع جامعه شده است. آناهیتا همتی اولین هنرمندی بود که با نه گفتن به افطار روحانی از وی خواست که به جای افطاری دادن به هنرمندان به فکر سفره های خالی مردم باشد! به دنبال وی نیز برخی دیگر از هنرمندان به همراهی با همتی پرداختند.
کیوان امجدیان از روزنامه نگاران فرهنگی با مرور جریان «نه به افطاری روحانی» از یک سو به نقد رفتار امثال مازیار میری و احسان کرمی پرداخته که در عین بزرگتر شدن سفره شان در سالهای اخیر به لطف محافل متصل به بیت المال، قصد دارند با نه گفتن به افطاری روحانی ژست مردمی بگیرند و از سوی دیگر به پیش بینی رفتار مشاوران رییس جمهور نسبت به این جریان پرداخته است.
متن یادداشت کیوان امجدیان را بخوانید:
بعد از دعوت رئیس جمهور برای ضیافت افطار هنرمندان، اول از همه آناهیتا همتی جرأت کرد و نوشت که تا وقتی سفره‌های مردم کوچکتر میشود به ضیافت روحانی نخواهد رفت. او نوشت: من به افطاری شما نخواهم آمد. سفره ما مردم ایران روز به روز خالی تر میشود. بیماری و فقر در استان های سیستان و بلوچستان روز به روز بیشتر میشود. وضعیت زلزله زده ها، سالهای سال به همین منوال باقی مانده است! واقعا در چنین شرایطی که من و مردم با فقر دست و پنجه نرم میکنیم، در حالی که کوچکترین اعتراضی هم سرکوب میشود، برای خودم حضور در چنین مکانی را جایز نمیدانم…
بعد از همتی هم چندین هنرمند دیگر از جمله پرویز پرستویی و مهناز افشار و برزو ارجمند با همان استدلال همتی از حضور انصراف دادند. اگرچه همراهی با کف جامعه خیلی هم خوب بود و این شکل اعتراض را به موج بدل کرد اما بعضی ها مثل مازیار میری و احسان کرمی که در این سالها به آنها بد نگذشته و به لطف درگیری در محافل و تولیدات متصل به منابع عمومی، سفره شان بزرگتر شده ، خواسته یا ناخواسته مسیر را منحرف کردند.
آنها مثل هم (ظاهرا از هم کپی کرده بودند)نوشتند: ضمن سپاس از دعوت حضرتعالى به عرض میرساند که با توجه به شرایط بد اقتصادى و روحى مردم کشورمان باور این حقیر بر این استوار است که چنین گرد هم آیى هایى که مستلزم صرف هزینه هاى زیاد است (و تعدادشان هم کم نیست)شاید حداقل از نگاه بنده و تعدادى از همکارانم چندان ضرورى نباشد. نیک میدانم که هدف شما از این مهمانى افطار شنیدن حرف ها و بیان مشکلات جامعه هنرى از زبان آنهاست. اما تجربه چند سال اخیر نشان داده که شما حتى بیش از ما به این مشکلات واقفید و آنها را به بهانه هاى مختلف بیان میدارید اما ظاهرا ما باید فقط دلخوش باشیم که شما در کنار ما هستید و این مشکلات را میدانید و میگویید. چرا که ظاهرا شما هم دنبال گوش شنوایى هستید که مشکلات را حل کند و از این نظر دقیقا مانند مایید. درخواستهاى ما و سایر اقشار مردم این روزها چندان تفاوتى با هم ندارد. همه در یک کشتى هستیم و چشم امید به شجاعت و عمل گرایى ناخدا بسته ایم. باشد که به صخره ناامیدى برنخوریم که سخت ترین صخره ها است….
مخلص کلام آنها این بود که اگرچه شما میخواهی در این مراسم حرفهای خوبی بزنی اما هزینه اش را صرف محرومان کنید و به این ترتیب هم ژست عدم حضور در مراسم گرفتند، هم تشکر از رئیس جمهور و هم به فکر محرومان بودن! یعنی درست با یک تیر سه نشان زدند!!!
اما یکی نبود به این جماعت بگوید اگر واقعا راست می گویید و از بریز و بپاش در یک افطاری ناراحتید چرا در بریز و بپاش های میلیاردی محفلی مثلا جهانی شریک شده اید که حتی حداقل فایده را به حال هنر و سینما نداشت؟ اگر هم بناست به این شکل موافقت اصولی برای تولید محصول بعدی گرفته شود که از ملت مایه نگذارید.
به دنبال اینها هم آزاده نامداری با چهره حق به جانب خواست همتی و این نوع عملکرد را بکوبد و خودش را خوب و موجه نشان دهد و نوشت: به این فکر کردین با این کار چه کسانی رو درداخل و خارج کشور خوشحال میکنیم؟ آیا ما دنبال ازهم گسیختگی هستیم؟ آیا اسم این کار سطحی نگری نیست؟ شما از دردهای آشکار و پنهان رئیس جمهور بی خبرید؟ از این همه تلاش برای ماندن دربرجام، آیا حقشونه با این رفتارهای سطحی و عوامفریبانه خستگی رو به تنشون بذاریم؟مردم چشمشون به هنرمنداشونه.من کارمند جایی نیستم،ارتباطی هم با دولت محترم ندارم اما به عنوان یه شهروند تاپایان دوره دوم آقای روحانی از رأیم دفاع میکنم. چندپاره شدن،ازهم گسیختگی حق مانیست،ما ایرانی هستیم و کشورمون رو دوست داریم…
واکنش آزاده نامداری که هنوز نسیم بی حجابیش در سوییس در اذهان است آن قدر گاف داشت که پرستو صالحی با دو جمله کار این ژست گرفتن را تمام کرد. صالحی نوشت: تبلور واژه عوامفریبی رو ما در شما دیدیم و سکوت کردیم. گفتیم زندگی شخصیشونه. ولی در تاریخ تلویزیون ایران شما به عنوان سمبل ریا و تزویرید. بهتره سکوت بفرمایید و همش نزنید. به خاطر خودتون میگم…
هنرمندان ،سال گذشته و در انتخابات ریاست جمهوری همین حس را داشتند و با ناامیدی از رئیس جمهور میخواستند به او رأی ندهند اما با ورود تیم همراه کردن هنرمندان که در راس آنها حجت الله ايوبي قرار داشت، بخشی از هنرمندان دوباره به سوی روحانی آمدند و موج حمایت هنرمندان از حسن روحانی شکل گرفت؛ هنرمندانی که از روحانی ناامید بودند باز پشتش قرار گرفتند اما حالا در دولت دوم روحانی و به دنبال بی‌مهری به افراد معتمد هنرمندان، باید دید مشاورین روحانی برای شکستن این فضای منفی اطراف رئیس جمهور چه فکری خواهند؟ آیا این بار هم موفق خواهند شد یا شاید هم با استناد به نامه کپی شده کرمی و میری و یکی دو نفر دیگر میخواهند از هنرمندان تشکر کنند و بگویند: چون هنرمندان عزیز تقاضا کردند، هزینه افطار را به محرومان خواهیم داد!!
بالاخره این هم یک روش است…
- کیوان امجدیان
