سینماروزان/مهناز خدادوست: «خرگیوش»مانی باغبانی از جمله محصولات اکران97 بود که هرچند در گونه کمدی جای میگرفت اما فضای دراماتیک اثری حاوی اشارات سیاسی-اجتماعی بهجای خود به معضلات روزگار کنونی هم بود؛ اشاراتی که به طور کاملا غیرمستقیم باعث شد فیلم در اقلیت قرار گیرد و حتی در اکران نوروز هم با کمترین تعداد سالن روی پرده برود.
به گزارش سینماروزان حبیب اسماعیلی تهیهکننده «خرگیوش» به تازگی در نشست نقد و بررسی فیلم در فرهنگسرای ارسباران با اشاره به روند تولید این فیلم گفت: این فیلم اولین فیلمنامه متفاوتی نیست که آن را تولید کرده ام؛ به خاطر تجربیات پخش همواره با آثار طنزی روبروییم که با نگاهی ساده و سرراست با مخاطب برخورد میکنند اما«خرگیوش» یک کمدی متفاوت بود. وقتی فیلمنامه مانی باغبانی را خواندیم و درخواست پروانه ساخت دادیم با مشکلاتی روبرو بودیم و ۶-۷ماه در صف دریافت پروانه ساخت بودیم که در آخر با پادرمیانی و قول و تعهد فیلم پروانه ساخت گرفت.
این تهیه کننده ادامه داد: میتوانستم به عنوان پخش کننده و تهیه کننده به سراغ فیلم های کمدی رایج بروم و با ریسک کمتری فیلم بسازم ولی احساس کردم باید ریسک کنم و از ایده تازه یک جوان حمایت کنم تا اسباب ورود نگاههای تازه به سینما فراهم شود.
اسماعیلی با اشاره به طعنههای سیاسی گزنده «خرگیوش» افزود: موضوع فیلم در لب مرز بود ولی سعی شد در ساختاری عرضه شود که حتی منتقدان هم با نگاهی متعادل فیلم را مورد ارزیابی قرار دهند. این طبیعت سینماست که باید وجه انتقادی خود را هم داشته باشد و اتفاقا یکی از تمایزات «خرگیوش» با ده ها کمدی دیگری که همه ساله در سینمای ایران اکران میشود همین است.
حبیب اسماعیلی خاطرنشان ساخت: «خرگیوش» با حداقل سالن توانست با اقبال مخاطبان مواجه شود و از آن مهمتر اینکه طیف جوان، فیلم را دوست داشتند و با حضورشان در اکرانهای مردمی و بعدتر فضاهای اجتماعی خیلی شفاف درباره فیلم حرف زدند. در روزگار ما کمتر فیلم طنزی است که بحث برانگیز باشد و بتوان رو در رو آن را نقد کرد و راجع به آن فکر کرد چون اغلب به کمدی به عنوان ژانری برای سرگرمی صرف مینگرند و لاغیر.
