سینماروزان: حواشی تفاوتی که میان آمار فروش فیلمها در سینماتیکت با آمار پخش کنندگان وجود دارد در هفته های اخیر افزایش یافته است.
به گزارش سینماروزان نبود مرجعی بیرون از دایره سینمادار-پخش کننده-تهیه کننده که بتواند ناظری بی طرف برای ارائه آمار فروش باشد عامل اصلی این حاشیه سازیهاست.
حبيب اسماعيلي، بازيگر، تهيه‌کننده و پخش‌کننده باسابقه از جمله سینماگرانی است که اعتقاد دارد سینمای ایران نیاز دارد به یک مرجع بیرونی در ارائه آمار فروش.
اسماعیلی که مدیریت شرکت پخش رسانه فیلمسازان را برعهده دارد در زمينه ميزان اعتماد به اعلام فروش فيلم‌ها از سوي سينماتيکت به “جوان” مي‌گويد: به نظرم معتبرترين مرجع همان سينماتيکت است، اما اين سايت هم آمارش به طور کامل دقيق نيست. هنوز بيش از ۱۰ درصد از سينماها به اين سايت متصل نيستند به همين خاطر آمار فروش فيلم‌ها با ميزان واقعي آن بين ۱۰ تا ۱۵ درصد متفاوت است. پخش‌کننده فيلم «من سالوادور نيستم» مي‌گويد: در زمان اکران من سالوادور نيستم سينما قدس اصفهان به سينماتيکت متصل نبود، اين سينما اعلام کرد که ۵۰۰ ميليون تومان فروش داشته است که در آمار سينما تيکت ثبت نشده است. همين موضوع درباره سينماهاي رشت و سپيدرود و چند سالن سينما که به فروش مکانيزه متصل نبودند، اتفاق افتاده است.
اسماعيلي مي‌افزايد: شايد اين اختلاف براي فيلم‌هايي که حدود ۳۰۰تا ۴۰۰ ميليون فروش دارند چندان چشمگير نباشد، ولي براي من سالوادور نيستم نه با تخمين و حدس بلکه به جرئت مي‌گويم حدود ۲ ميليارد تومان اختلاف در ميزان فروش وجود داشت و رقم فروش نه ۱۴ميليارد و خرده‌اي که هم‌اکنون در سينماتيک ثبت شده بلکه ۱۶ ميليارد و ۵۰۰ ميليون تومان است.
اين پخش‌کننده تأکيد مي‌کند: برخي سينماها آمار فروش را بيش از دو تا سه روز و حتي بيشتر نگه مي‌دارند و بعد به سيستم مکانيزه اعلام مي‌کنند که اين هم باعث مي‌شود آمار‌هاي فروش متفاوت شود. اسماعيلي در انتها مي‌گويد: چه اشکالي دارد که سازمان سينمايي خودش سيستمي را براي محاسبه و ميزان فروش سينماها راه‌اندازي کند که اين اختلاف‌ها پيش نيايد؟!
اسماعیلی خاطرنشان می سازد: همان‌طور که با همت سازمان سينمايي، سالن‌هاي سينما بعد از چندين سال ديجيتال شدند، اکنون ايجاد سامانه‌اي که بتواند ميزان فروش فيلم‌ها را به صورت واقعي محاسبه و اعلام کند، مي‌تواند به سالم‌سازي فضاي فعاليت‌هاي سينمايي کمک کند؛ اقدامي که سال‌ها است در ديگر کشورهاي صاحب سينما انجام شده و باکس آفيس‌هاي هفتگي، ماهانه و سالانه تصوير واضحي از چرخه اقتصادي سينما را به نمايش مي‌گذارند.
