سینماروزان/احمد محمداسماعیلی: دلیل اصلیم برای قبول فیلمبرداری فیلم #پرونده_باز_است، کیومرث پوراحمد بود. سالها است که با او دوستی و رابطه خانوادگی دارم و رفاقتمان چند دهه ای است. حرفه ای بودن پوراحمد کار فیلمبردار را در کارش راحت می‌کند و باعث می‌شود با خیال راحت فیلمبرداری انجام گردد. به هر حال کارنامه پوراحمد کارنامه قوی و پرباری است.
اصغر رفیعی‌جم مدیر فیلمبرداری باسابقه با بیان مطلب فوق به سینماروزان گفت: فیلم نامه پرونده باز است شاید محبوب من نباشد ولی اجرای پوراحمد اجرایی درست بود و سعی کردیم در تعامل با علی قائم مقامی تهیه‌کننده کار که او نیز در حیطه تولید، فراوان تجربه کرده موضوعی مرتبط با قصاص را از دریچه‌ای نو بنگریم و کوشش کردم حد بالایی از کیفیت را در فیلمبرداری #پرونده_باز_است، لحاظ کنم تا فیلمی خوب به مخاطب ارائه کنیم.
رفیعی‌جم افزود: اغلب سعی میکنم مثل یک حرفه ای کارم را به بهترین شکل انجام دهم و اینکه دو ضلع تولید و کارگردانی #پرونده_باز_است افرادی باسابقه بودند مرا هم دلگرم‌تر کرد به بهبود کار.
رفیعی‌جم پیرامون تفاوت فیلمبرداری در #پرونده_باز_است که اثری با ته مایه جنایی است با آثار ملودرام بیان داشت: فیلم راجع به قصاص است و بحث قوه قضاییه و پلیس در داستان فیلم نقش پیش‌برنده موثری دارد. پوراحمد نگاه تازه ای به قصاص داشته و باید به این نگاه با تأمل نگریست. البته فیلم نامه بر اساس الگوهای تکرار شونده این ژانر نوشته شده که بارها فیلم های این مدلی در سینمای ایران و جهان تولید شده است ولی در مضمون و همچنین دکوپاژ کار، تفاوت حس می‌شود.
رفیعی‌جم درباره کم‌کاری در سال‌های اخیر گفت: فیلمبرداری موقعی در تولید یک فیلم در هر ژانری تفاوت پیدا می کند که امکانات لازم در اختیار باشد. امکانات شامل حضور آدم های متخصص هر رشته و وسائل فیلمبرداری جدید و نو و از همه مهمتر بحث مالی است. سینما هنر گرانی است و باید بودجه متناسب برای تولید در نظر گرفته شده شود و وقتی می‌بینم برخی می‌خواهند با حداقل فیلم بسازند، سریعا پیشنهاد را رد میکنم.
این فیلمبردار حاذق که در جشنواره فیلم فجر برنده بهترین فیلمبرداری برای پرده آخر و سگ‌کشی شده درباره سودای جایزه در جشنواره امسال گفت: بردن و یا نبردن سیمرغ دیگر برایم مهم نیست و به آن فکر نمی کنم. جایزه برای جوان ها است که انگیزه کار بهتر داشته باشند و امیدوارم داوری های منصفانه بوده و به نفع ارگان‌ها نباشد! در دوران ما فیلمبرداری با نگاتیو بسیار سخت بود و الان کار با فیلمبرداری دیجیتال به مراتب راحت تر شده است و من جوایزم را در دوران نگاتیو بردم که برای هر سکانس، مرارت‌ها می‌کشیدیم بسیاری از گونه‌ها را در بهترین شکلش تجربه نمودم؛ از پرده آخر و سربازهای جمعه گرفته تا غیرمنتظره، سگ‌کشی و اعتراض و از طوطیا و هشت‌پا تا برگ برنده و زیر بام‌های شهر و…
اصغر رفیعی‌جم با اشاره به سیمرغی که برای نوآر #سگ‌کشی ساخته بهرام بیضایی برد بیان داشت: مهم ترین دلیل ماندگاری فیلم سگ کشی شخص بهرام بیضایی و توانمندی و احاطه اش به فیلمسازی بود. بحث مهم دیگر فیلم نامه کامل و خوبش بود. فیلم با دقت و صرف زمان زیاد با هزینه نسبتا بالایی در مدت شش ماه فیلمبرداری شد و بیضایی تا از صحنه ای راضی نبود پلان بعدی را کار نمی کرد. هیچ سکانسی زیر هفت تا هشت برداشت گرفته نشد و حتی بعد از پایان کار در اسفندماه ۱۳۷۸، مجددا برخی نماها بعد از تعطیلات عید سال ۱۳۷۹ گرفته شد و درنهایت نسخه‌ای شسته‌رفته به جشنواره رسید و همه را سورپرایز کرد.
رفیعی‌جم تاکید کرد: پوراحمد، پوراحمد است و بیضایی، بیضایی و کیمیایی، کیمیایی و هر کدام سبک و منش خود را دارند ولی آنچه تاسف دارد اینکه کیفیت تولید در سینمای ایران نزول کرده و متاسفانه در سینمای ایران فیلم‌هایی با پروداکشن سنگین مثل سگ‌کشی تولید نمیشود زیرا یا به فیلمسازان توانمند امکانات نمی‌دهند یا امکانات را به فیلمسازان کم‌توان می‌دهند. بماند که فیلمنامه های درست و دراماتیک نظیر سگ‌کشی بیضایی یا شب یلدای پوراحمد دیگر نوشته نمی شوند یا اگر هم نوشته شوند امکان تولید نمی‌یابند.
