سینماژورنال/غفور پورغفور: هرچند بلحاظ کمیت، امسال فیلمهای زیادی از ایران و از جمله فیلم اخیر مجید مجیدی در جشنواره مونترال حضور داشتند اما تنها فیلم بلند ایرانی که در بخش مسابقه جشنواره حاضر بود “تابو/پدر وحشی” بود؛ تازه ترین ساخته خسرو معصومی.
به گزارش سینماژورنال “تابو” که به تازگی هم پروانه نمایش داخلی گرفته در دو نوبت برای مخاطبان جشنواره مونترال به نمایش درآمد و آن طور که معصومی می گوید اقبال عمومی به آن نسبتا خوب بوده است.
اغلب مخاطبان جشنواره مونترال پیر و میانسال بودند
معصومی در گفتگو با سینماژورنال درباره وضعیت نمایش “تابو” در جشنواره مونترال بیان می دارد: برخورد مخاطبان جشنواره با فیلم نسبتا خوب بود بخصوص که جشنواره امسال مونترال جشنواره پرفیلمی بود و بیشتر از 80 فیلم در جشنواره حاضر بودند.
وی ادامه می دهد: بلحاظ تعداد مخاطبان، جشنواره مونترال جشنواره پرمخاطبی است و مخاطبانش از مخاطبان جشنواره فجر بیشتر بود اما از نظر دامنه سنی برایم عجیب بود که اغلب مخاطبان جشنواره یا میانسال بودند و یا پیر و مخاطبان جوان چنان که باید حضور نداشتند.
معصومی درباره اینکه خودش در گفتگو با برخی از دست اندرکاران جشنواره از آنها درباره دامنه سنی بالای مخاطبان پرسیده و به پاسخ روشنی نرسیده می افزاید: این اتفاق برای من واقعا غیرمنتظره بود و سعی کردم در گفتگو با برخی دست اندرکاران به پاسخی درباره آن دست یابم که البته کوششهایم بی نتیجه ماند.
مونترال مخاطبان زیادی داشت اما تنوع سنی در مخاطبان وجود نداشت
این کارگردان با اشاره به اینکه در جشنواره های زیادی شرکت داشته و جشنواره فجر را بلحاظ کمیت پرمخاطب می داند اظهار می دارد: نکته مهم این است که جشنواره فجر هم مخاطبان زیادی دارد و هم تنوع سنی مخاطبان در آن زیاد است. شاید مونترال جزو معدود جشنواره هایی بود که مخاطبانش از مخاطبان جشنواره فجر بیشتر بود اما تنوع سنی در آن به چشم نمی خورد.
نسخه اصلی “تابو” بدون ممیزی پروانه نمایش گرفت
“تابو”ی خسرو معصومی سال قبل به بخش مسابقه جشنواره فجر راه نیافت و مدتها نیز پشت خط دریافت مجوز نمایش ماند تا اینکه حدودا سه هفته قبل پروانه نمایش آن صادر شد.(اینجا را بخوانید) معصومی درباره ممیزیهای وارده به اثر برای دریافت پروانه نمایش به سینماژورنال می گوید: هیچ ممیزی خاصی به فیلم وارد نشد و همان نسخه اصلی پروانه گرفت.
وی در پاسخ به این سوال که با وجود لحاظ نشدن ممیزی دلیل این همه وقفه در صدور پروانه نمایش چه بود می گوید: تهیه کننده “تابو” جواد نوروزبیگی بود که پروانه ساخت را هم گرفته بود و از آنجا که ایشان در ماههای اخیر بشدت درگیر دیگر محصولات خود بود دریافت پروانه “تابو” عقب افتاد. به هر حال ایشان سال قبل شش فیلم تهیه کرده بود و طبیعی است سرش شلوغ بود!
محمد امامی سرمایه گذار و تهیه کننده اصلی “تابو” بود
معصومی در توجیه عقب افتاده شدن دریافت پروانه نمایش “تابو” توسط تهیه کننده اش جواد نوروزبیگی بیان می دارد: در ابتدای تولید ایشان پذیرفت که پروانه ساخت اثر را بگیرد و تهیه کننده ما باشد اما از جایی به بعد محمد امامی{یکی از تهیه‌کنندگان مجموعه های “شاهگوش” و “شهرزاد”} به عنوان سرمایه گذار و تهیه کننده اصلی وارد کار شد و در واقع امور تهیه کنندگی را ایشان پیش بردند ولی برای احترام به تهیه کننده اولیه نام ایشان را در پروژه حفظ کردیم.
“پر پرواز” را دوست داشتم و تهیه کننده اش هم دوست داشتنی بود
یکی از مسائلی که در هفته های اخیر در فضای سینما مطرح شده بود ساخت قسمت دوم “پر پرواز” با حضور شادمهر عقیلی در آن بود! چندی قبل نقل قول “پشیمانی از ساخت “پر پرواز”” به خسرو معصومی نسبت داده شد و اینکه با تهیه کننده آن فیلم مشکل داشته است.
وقتی از وی می پرسیم مشکلش با تهیه کننده “پر پرواز” چه بوده که دیگر علاقه ای به ساخت ادامه آن ندارد به سینماژورنال می گوید: اول باید بگویم که برخلاف آنچه در برخی رسانه ها مطرح شد اتفاقا “پر پرواز” را دوست داشتم و البته که بخاطر یکی از رفقای تهیه کننده ام{جلال قزل‌ایاق} آن را کارگردانی کردم؛ رفیقی که خیلی هم دوست داشتنی بود.
اگر شادمهر بازگردد و “پر پرواز2” ساخته شود رکوردهای فروش را جابجا خواهد کرد
وی ادامه می دهد: این را هم می دانم که اگر شادمهر بازگردد و در فیلم باشد سوژه داستانی اثر آن قدر کشش دارد که به تولید یک اثر پرفروش بدل شود و حتی رکوردهای فروش را جابجا کند اما شخصا برای من انگیزه ای برای ساخت آثار تجاری به آن سبک و سیاق وجود ندارد.
کارگردان آثاری چون “رسم عاشق کشی” و “باد در علفزار می پیچد” خاطرنشان می سازد: من در سینمای حرفه ای مسیر خودم را پیدا کرده ام و همین مسیر را هم ادامه خواهم داد. ساختن قسمت دوم “پر پرواز” برای من معنایی ندارد جز اینکه “خداحافظ سینما”!
خسرو معصومی تأکید می کند: زمانی که “پر پرواز” را ساختم می خواستم تواناییهای خودم را در ساخت محصولی کاملا تجاری محک بزنم و اتفاقا محک خوبی هم بود اما الان مسیری را پی گرفته ام که می خواهم آن را ادامه دهم.
