سینماروزان: درگذشت محمد مطیع در آخرین ساعات سال 97 خورشیدی کیلومترها دور از ایران و در سوئد رخ داد.
اتفاقی که هرچند برای رفقای این بازیگر تراژیک بود ولی از یک منظر برای خود آن مرحوم خوشبختی به شمار میرود.
در سالهای اخیر بارها و بارها دیده بودیم سینماگرانی را که در زمان حیاتشان کمترین حمایتی از سران صنف سینما ندیدند ولی تا مردند روسای چندشغله صنف و میکروفن داران دور و برشان بدوبدو به مراسم تشییعشان رفتند و در رثایشان تا توانستند دروغ گفتند!
چرا حرفهای اینان را دروغ می پنداریم؟؟ چون چنین سینماگرانی تا زنده بودند خبری حتی از یک تکریم ساده ولو در حد ارسال یک عیدی ناقابل- که حقشان بود از بودجه های هنگفتی که به نامشان از دولت میگرفتند-نبود و تا می مردند روسای اهمال کار در صف اول تابوت کشی می ایستادند.
حالا با مرگ محمد مطیع در سوئد دیگر نه خبری از ابوالمشاغل در تشییع هست و نه خبری از دروغپردازان بالادستی صنف که بیایند و با تابوت مطیع عکس بیندازند!!
