سینماژورنال/ورتا چمانی: حضور سه فیلم از یک سرمایه گذار-تهیه کننده وطنی در فهرست محبوبترین فیلمهای مردمی جشنواره شائبه هایی را ایجاد کرده است.
شائبه هایی که ابوالحسن داوودی کارگردان “رخ دیوانه” هم در نشست نقد و بررسی فیلمش در کاخ جشنواره به آنها اشاره کرد.
در میان فیلمهای بالایی فهرست آرای مردمی جشنواره سه فیلم به چشم می خورند که از این میان دو فیلم یک سرمایه گذار مشترک دارند.
البته فیلم چهارم فهرست آرای مردمی نیز اثری است که باز هم سرمایه تولیدش را همین آقای سرمایه گذار تامین کرده است!
حضور پررنگ سه فیلم از یک سرمایه گذار در میان چهار فیلم بالایی فهرست آرای مردمی جشنواره این شائبه را ایجاد کرده است که مبادا سرمایه گذار ذینفع در تولید این آثار که در سیما هم حضور پررنگی دارد و توزیع تیزرهای استانی سیما از کانال او می گذرد برای حضور فیلمهایش در این فهرست کار خاصی انجام داده باشد.
رویه ای خلاف همه این سالها
جالب اینجاست که نام فیلمهایی مانند “ایران برگر” و “خانه دختر” از همان روزهای ابتدایی جشنواره از سوی مدیر امور سینماهای جشنواره به عنوان آثاری که سانس فوق العاده داشته اند اعلام شده است اما این سانسهای فوق العاده هیچ تاثیری در ورود آنها به فهرست آرای مردمی نداشته است و بجایش بطور مرتب نام سه فیلم خاص به عنوان فیلمهای مردمی جشنواره اعلام میشود.
این اتفاق در حالی می افتد که در سالهای گذشته عموما این آثار کمدی یا آثاری با رگه های صریح اجتماعی بوده اند که در فهرست آثار مردمی قرار گرفته اند اما امسال در روندی پرسش برانگیز هیچ نامی از تنها کمدی جشنواره یعنی “ایران برگر” که اتفاقا کمدی سروشکل دار و آبرومندی است در این فهرست به چشم نمی خورد.
تنها اثر صریح اجتماعی جشنواره که اتفاقا درامی پرتعلیق و شسته رفته هم دارد یعنی “خانه دختر” نیز در این فهرست جایی ندارد.
تقابلات با خانه سینما؛ عاملی برای عدم حضور در فهرست آرای مردمی؟!
صدالبته که در کنار ردپای پررنگ سرمایه گذار مذکور، تقابلاتی که کارگردان “ایران برگر” با سران خانه سینما داشته و البته عدم وابستگی تهیه کننده “خانه دختر” به لابیهای بالادستی خانه سینما نیز می تواند در بی توجهی به این دو فیلم نقش داشته باشد.
به هر حال شمارش آرای مردمی جشنواره از کانال خانه سینما می گذرد و شاید چندان بیراه نباشد که همراهی یا عدم همراهی برخی سینماگران با سران خانه سینما در بالا یا پایین رفتن نام فیلمهایشان در فهرست آثار مردمی نقش داشته باشد.
آرزویمان این است که آرای مردمی به درستی خوانده شود
تا پایان جشنواره چند روزی بیشتر نمانده و همه آرزویمان این است که آرای مردمی سالم و سلامت خوانده شده و البته فیلمی که حقش است سیمرغ بهترین فیلم مردمی را بگیرد.
اگر هم این اتفاق نیفتد حتما اکران عمومی فیلمها مشخص خواهد کرد که تخصیص سیمرغ مردمی به یک فیلم خاص چقدر واقعی بوده و چقدر برآمده از شنیده هایی که این روزها در گعده های خصوصی مرتب درباره آنها سخن گفته می شود.
