سینماروزان: رضا صادقی خواننده مشکی پوش که از دهه هشتاد به این سو به صورت رسمی مشغول فعالیت است و آلبومهایی نظیر «پیرهن مشکی»، «وایسا دنیا»، «یکی بود یکی نبود» و «همین» را به بازار عرضه کرده امسال را با انتشار آلبوم «یعنی درد…» به پایان رساند؛ آلبومی که اشارات اجتماعی تند و تیزی هم داشت.
به گزارش سینماروزان رضا صادقی در چرایی رویکرد به ترانه های انتقادی به «همشهری جوان» بیان داشت: کجا بوده که دردها را حس نکرده باشم؟ چرا خودمان را گول می زنیم؟ از داخل خانه و پدر و و برادر تا بچه ای که سر خیابان میگذراندش درد را حس می کنیم. پیرمرد نگهبان مجتمع ما چرا باید تا این سن کار کند؟ اسمش را گذاشته ایم غیرت اما این بنده خدا به قدر کفایت غیرتش را نشان داده و الان وقتش است استراحت کند.
این خواننده خاطرنشان ساخت: خودمان را دوست نداریم و به داد هم نمی‌رسیم. من به آقای روحانی که مدیریت منابع کشور را در اختیار دارد می‌گویم بیا کمکم کن و دوست دارم بهم بگوید که چطور می‌توانم بستری را فراهم کنم تا من هم بهش کمک کنم. من رضا صادقی معتادم تو بهم قول بده که برایم کار هست. نامردم اگر ترک نکنم. من دارم می‌روم کشور خارجی؛ بهم بگو شرایط فراهم می‌شود. می‌مانم. البته نه با 40هزار تومان پول یارانه. به خدا من و مردمم گدا نیستیم.
رضا صادقی ادامه داد: اعتراف می‌کنم من پر از نقص هم یک جاهایی کم می‌آورم. از اینکه مدام روی زخمم پارچه بکشم که تو نبینی و حالت بد نشود. خسته شده‌ام آن قدر که نگو. پنهان کردن زخم باعث می‌شود یا کرم بگذارد یا سرطان شود.
