سینماروزان: یکی از معضلاتی که این روزها سینما و سریال های تولید شده در پلتفرم های نمایش آنلاین با آن مواجه شده و می تواند در دراز مدت آن را تحت تاثیر قرار دهد، دایره محدود بازیگران است. دایره‌ای بسته با تعدادی بازیگر مشخص که گاه تناسب چندانی هم با نقش محوله ندارند! اما در سریال های پلتفرمی به ویژه در یک سال اخیر تا حدودی به این قضیه توجه نشان داده شده و بازیگرانی جوان و تازه نفس وارد این عرصه شده اند. چه در نقش های مکمل و چه در نقش های اصلی. یکی از این سریال ها «غربت» به کارگردانی امیر پورکیان و تولید شده در پلتفرم نماوا است که به تازگی پخش آن به پایان رسیده است.
«غربت» قصه زنان حاشیه نشینی است که در منطقه ای جرم خیز گرفتار شده و برای یک کارتل مواد مخدر کار می کنند. پوسته ظاهری خشن کار را که کنار بزنیم با درام زنانه ای مواجه می شویم که براساس تیپ-شخصیت های آشنا شکل گرفته اند. ظاهر مردانه زنان یکی از ویژگی های آنها است که نمونه هایی هم پیش از این در فیلم ها و سریال ها داشته است. زنانی که برای در امان ماندن به هیبت مردانه درآمده اند اما از درون همان چیزی هستند که دوست دارند. ایفای نقش هایی از این جنس که گریم در مسیر نامتعادل سازی چهره حرکت می کند، برای بازیگرها به ویژه بازیگران جوان وسوسه کننده است.
«ستاره پروین» یکی از آنها است که شخصیت ماهرخ را ایفا می کند. دختر جوانی که رفتار مردانه ای داشته، آرایش موهایش نیز دخترانه نبوده و موتورسواری می کند و او را به نام شاهرخ می شناسند. شخصیتی به شدت بیرونی که پروین را به سمت بازی برون گرایانه برده و چند سکانس درخشان را خلق کرده است. به ویژه در قسمت ششم غربت که در کنار آناهیتا درگاهی درخشان ظاهر شده است. پروین در کنار بازی برون گرایانه اش در چند سکانس نیز متفاوت ظاهر شده و به سمت بازی درونی تر پیش رفته که در آن هم موفق بوده است.
اوج بازی او را می توان در قسمت دوازدهم سریال مشاهده کرد. سکانس مرگ ماهرخ/شاهرخ که تاثیرگذار از کار درآمده و تماشاگر را تحت تاثیر قرار می دهد. پایانی مناسب برای بازیگری جوان و بااستعداد که چشمه هایی از آن را در «غربت» نشان داده و می تواند به یکی از بازیگران آینده دار سینمای ایران تبدیل شود.
