سینماروزان: ابراهیم داروغه‌زاده که همزمان با معاونت نظارت دبیری جشنواره سی و ششم فجر را در اختیار دارد روزهای شلوغی را می گذراند با این حال همچنان می کوشد به اندازه خود پاسخگوی پرسشها باشد.
داروغه زاده در تازه ترین گفتگوی خود که با رسانه اصلاح طلب «شرق» انجام شده کوشیده هم درباره جشنواره فجر حرف بزند و هم درباره الگوی سینمایی خویش صریح باشد.
داروغه زاده درباره شک و شبهه های مرتبط با انتخاب فیلم ارگانی «بانو قدس» به عنوان یکی از مستندهای جشنواره بیان داشت: تهیه‌کننده فیلم «بانوقدس» که مؤسسه «عروج» است گفت به دلیل ملاحظاتی که وجود دارد این فیلم را نمایش ندهیم که درنهایت با مذاکره، ملاحظات مرتفع شد و فیلم به نمایش درآمد.
دبیر جشنواره سی و ششم درباره تعدیل هزینه های جشنواره امسال گفت: صرفه‌جویی در هزینه‌ها، دستوری نبوده بلکه انتخاب خود من بوده است. با توجه به تجربه‌ای که در برگزاری جشنواره داشتيم، سعی کردیم هزینه‌ها را مدیریت کنیم و هیچ بخشی را به خاطر مضیقه مالی حذف نکردیم. سعی ما این است که امسال جشنواره‌ای باشکوه برگزار کنیم. من کار خودم را انجام می‌دهم و در پایان هم گزارش مالی جشنواره را به‌طور دقیق ارائه می‌کنم.
داروغه زاده درباره حذف فرش قرمز بیان داشت: هنرمندان امسال در دو جا حضور پررنگ دارند؛ یکی مثل تمام جشنواره‌های دنیا در «سالن رسانه‌ها» هنگام نمایش فیلمشان و دیگری در «سالن‌های مردمی». یکی از اهداف جشنواره این است که به تبلیغات، اطلاع‌رسانی و اکران بهتر فیلم‌ها کمک کند. حضور صاحبان فیلم‌ها در سالن‌های اکران مردمی در همین مسیر قرار می‌گیرد. نه اینکه فقط بخواهیم سینمای مردمی‌ای با بلیت گران‌تر نزدیک به دو برابر یا فضای لاکچری ایجاد کنیم که قشر یا طبقه خاصی بتوانند با سینماگران ارتباط برقرار کنند و عکس بیندازند. در سینماهای مردمی هر فیلمی ممکن است در هر سالن دو نمایش داشته باشد و سینماگران می‌توانند در آن دو سالن نفس‌به‌نفس با مردم گپ بزنند.
دبیر جشنواره فجر که معاون نظارت و ارزشیابی هم هست درباره آرزوهایش از بهبود اوضاع سینما بیان داشت: ما امیدواریم فضایی ایجاد کنیم که سینماگران خود بیشتر از ما مسئولیت حفظ منافع ملی و ملاحظات امنیت ملی را داشته باشند که البته دارند. سینماگران مثل همه آحاد جامعه، کشور را دوست دارند و دلشان برای میهن و منافع ملی‌شان می‌تپد و حاضرند هر جانفشانی‌ای بکنند و تا حالا هم اکثر قریب‌به‌اتفاق فیلم‌ها و سینماگرها این‌طور بوده‌اند. ما باید به سمتی برویم که علاوه بر اینکه سینماگر فراغ بالی پیدا کند تا خلاقیت‌ها را به‌راحتی در فیلم‌ها به کار گیرد، همزمان خود بیشترین تأثیر مثبت را بر منافع ملی داشته باشد. اگر غیرسیاسی و منصفانه به سینمای آمریکا نگاه کنیم، می‌بینیم که سینمای آمریکا به‌صورت خودجوش کاملا در راستای منافع ملی و سیاست‌های کلان کشورش حرکت می‌کند. اگر می‌خواهند اسلام‌هراسی را در دنیا ایجاد کنند، حتما سینما کمک می‌کند. اگر می‌خواهند عراق‌هراسی را ایجاد کنند، حتما سینما کمک می‌کند و به نظر من سینمای آمریکا الگوی خوبی است که بدون اینکه به‌طور مستقیم اداره نظارت و ارزشیابی و حوزه‌های اداری‌ای که در کشور ما هست در آن باشد، کمپانی‌ها و تهیه‌کنندگان سینمایی به شکل طبیعی در راستای منافعشان فیلم می‌سازند و به پیشبرد سیاست‌های دولت چه در داخل کشور و چه در کل جهان کمک می‌کنند.
