سینماروزان: فیلم تازه سعید روستایی با عنوان “زن و بچه” به فروش صد میلیاردی در اکران داخلی دست یافته و همچنان باب نظر و نقد حول فیلم باز است و یکی از موارد تحسین‌برانگیز نزد مخاطبان بازی بازیگری جوان با نام مازیار سیدی در فیلم است.
مازیار سیدی در “زن و بچه” ایفاگر ناظم ارمنی مدرسه-سامخانیان- است که در نیمه‌ی اول فیلم بسیار میدرخشد؛ ناظمی که به دلیل پاهای پرانتزی اسباب شوخی بچه های مدرسه ای را موجب میشود…
مازیار سیدی در گفتگو با تینا جلالی در روزنامه اعتماد درباره طراحی شوخی با فرم پرانتزی پاهای این ناظم بیان داشت: اين شيطنت بين من و سعيد روستایی است، ولي بگويم اين موضوع خيلي اغراق شده در فيلم اتفاق مي‌افتد. من براي اين فيلم هم وزنم را زياد كردم، و هم طراح لباس به ما كمك كرد كه فرم پايم شكل بگيرد. البته آنقدر اغراق شده پاهايم اينگونه نيست و با طراحی لباس به این فرمت رسیدیم.
او درباره اینکه شوخی فیلم با مدل پاهایش، اسباب ناراحتی نبوده، اظهار داشت: خيلي‌ها اين سوال را از من پرسيدند اما اينجا بگويم كه بازيگر از خيلي از اين مسائل گذر مي‌كند، ما در ارتباط با فيزيكمان بعضي نكات را گذر كرديم، آنقدر كه اين مسائل براي مردم و جامعه غير سينمايي مهم است آنچنان براي ما بازيگران اهميت پيدا نمي‌كند و اگر بخواهيم مدام به اين نكات توجه كنيم بازي نمي‌توانيم بكنيم، مدام بايد مراقب بدنم باشم. چنين نكاتي در ميان بازيگران بزرگ دنيا از آقاي پاچينو تا دنزل واشنگتن معمول است و اتفاقا اين نكاتي جزو رئاليسم بدن خود هنرپيشه است، ديگر گذشت آن زماني كه انسان خوش‌قيافه، آرماني چشم‌رنگي موبور، به عنوان بازيگر در سينماي ايران كارا بود در حال حاضر بازيگري و توان يك بازيگر اهميت دارد .اين موضوع براي من آزار‌دهنده نبود و اتفاقا براي كاركتر ارزش افزوده‌اي داشت.
او افزود: اصلا بعضي ديالوگ‌هاي فيلم در رابطه با اين موضوع خاص-پاهای پرانتزی- بداهه خودم است، نكاتي كه طي فيلمبرداري به ذهنم رسيد. ديالوگ معروف كه در تمرين نداشتيم در فيلمبرداري بداهه گفتم: از كي مي‌پرسي؟ از من بپرس، از پرانتز بپرس (مي‌خندد)
مازیار سیدی درباره سکانس چشم تو چشم با پریناز ایزدیار گفت: اين از اتود من و پريناز ايزديار بيرون آمد. يك روز با هم دورخواني داشتيم و من و پريناز ايزديار داشتيم تمرين مي‌كرديم. اين فصل فيلم، ديالوگي هست كه همكلاسي عليار مي‌گويد: من و عليار دعواي چشم تو چشم داشتيم. من هم مادر عليار را نگاه مي‌كردم و مي‌گفتم چشم تو چشم يعني چه؟ كه سعيد از اين ايده استقبال كرد. اين از بخش‌هايي بود كه من و پريناز خيلي كار كرديم و بسيار دوستش داشتيم. اساسا اين فيلم تمرين زيادي داشت اما بخش چشم تو چشم تمرين زيادتري داشت و سرفيلمبرداري در برداشت‌هاي كمي ضبط شد…
