سینماروزان/حامد مظفری: اسماعیل سلطانیان بازیگر بااخلاق سینما و تلویزیون در ۶۹ سالگی مرحوم شد.
اسماعیل سلطانیان متولد ۱۳۳۳ کرمانشاه بود و فارغ‌التحصیل بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک بود.
وی فعالیت هنری را از سال ۱۳۴۹ با تئاتر آغاز کرد و همزمان در مرکز آموزش هنرهای دراماتیک کرمانشاه یک دورهٔ شش‌ماهه را زیر نظر آتش تقی‌پور گذراند. در سال ۱۳۵۰ دو فیلمنامه نوشت که تصویب شد ولی نتوانست بسازد. در سال ۱۳۵۷ به تهران آمد و در حوزهٔ هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشغول به کار شد.
سلطانیان از بچه‌های اولیه حوزه هنری و از ابواب جمعی محسن مخملباف بود؛ وی فعالیت در سینما را از ابتدای دهه شصت با بازی در فیلم شکار شکارچی آغاز کرد و به دنبال آن در فیلم‌های زنگها، دستفروش، بایسیکل‌ران، دیده بان، بایکوت، مهاجر، ابلیس، کافه ترانزیت، هیس و… بازی کرد و برای بایسیکل‌ران بسیار مورد توجه قرار گرفت.
سلطانیان از همان دوران تئاتر دغدغه کارگردانی داشت و یک بار در ابتدای دهه هفتاد و با الهام از زندگی واقعی خودش، فیلم #همه_دختران_من را ساخت که ازجمله آثار مخاطب‌پسند زمان خود بود.
یکی از آخرین کارهای بازیگری سلطانیان به فیلم #چ مربوط بود. سلطانیان در گفتگو با نگارنده این مساله را مطرح کرده بود که در ابتدا بنا بوده يكي از نقش‌های اصلی فیلم #چ و دربرابر فریبرز عرب‌نیا در کل فیلم، ایفای نقش کند و با همین نیت وارد پروژه شده ولی درنهایت نشد آنچه باید بشود و نقشش در این فیلم، آن قدر کوتاه شد که نگو…
اسماعیل سلطانیان از آن هنرپیشه‌هایی بود که نقش‌های مکمل را با مایه‌هایی میان کمدی و جدی ایفا میکرد و ته لهجه کرمانشاهی نیز نمک کارهایش را بیشتر میکرد و از جمله در سریال‌های پایتخت۲، مرد هزارچهره، ستایش، وضعیت سفید و… چنین نمکی را شاهد بودیم.
فشارهای اقتصادی و عدم توجه جریان نورس وارده به تولید، باعث شده بود اسماعیل سلطانیان در سال‌های انتهایی عمر نتواند چندان پرکار باشد و ناگزیر به زندگی در شهر حاشیه‌ای پرند؛ و البته این فقط وضعیت او نیست و فراوان هنرپیشه باسابقه داریم که بی‌توجهی‌های معیشتی خانه سینما و صندوق هنر آنها را ناچار کرده به گذران زندگی با شرایط دشوار.
