سینماروزان/مهدی فلاح صابر: گرفتاری های اقتصادی اهالی سینما روزبروز بیشتر می‌شود و متاسفانه همچنان صندوق هنر و خانه سینما برنامه‌‌های خود برای بهبود معیشت اهالی سینما را اعلام نکردهاند.
منوچهر مصیری کارگردان قدیمی با انتقاد از انفعال مدیران سینمایی در بهبود معیشت سینماگران به سینماپرس گفت: اکثر همکاران ما صورت شان را با سیلی سرخ نگه داشته اند؛ متأسفانه امید و انگیزه در جامعه سینمایی کشور از بین رفته و ما با بحرانی روبرو شده ایم که اگر تدبیری عاجل از سوی مدیران سینمایی برای رفع آن صورت نگیرد به زودی زندگی و معیشت همه سینماگران به صورت کامل نابود خواهد شد.
کارگردان فیلم های سینمایی «مکافات» و «تشکیلات» افزود: سینما رفتن حال خوب میخواهد؛ امروزه وقتی معضل اصلی بخش گسترده ای از جامعه اقتصاد است و آن ها در تأمین مایحتاج اولیه زندگی‌شان با چالش روبرو هستند معلوم است که خود به خود از سینما دور می شوند. مخاطب در این شرایط ترجیح می دهد شبکه های ماهواره ای که به صورت رایگان فیلم های به روز را در معرض تماشای او می‌گذارند نگاه کند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر آثار سینمایی ما اغلب به روز نیست و مسئولان سینمایی به دلایل مختلف اجازه نمی دهند فیلم های متنوع و بر اساس نیازهای روز جامعه تولید شود که مردم از این طریق به سالن های سینما جذب شوند و آثار را تماشا کنند. فیلمسازان هم در این شرایط ریسک نمی کنند که دست به تولید فیلم هایی بسازند که امکان دارد برای اکران آن با مسئولان دچار مشکل شوند و همه این اتفاقات دست در دست هم داده تا مخاطب روز به روز از سالن های سینما دور و دورتر شود.
مصیری با اشاره به اینکه هنرکارت توزیع شده در میان سینماگران مدتهاست شارژ نشده، بیان داشت: وقتی نمی‌توانند تسهیلات بدهند اصلا چرا هنرکارت توزیع کرده‌اند؟؟ ای کاش همان طور که فریم به فریم آثار ما را نظارت می کنند اندکی توجه به وضعیت وخیم معیشتی مان نیز داشتند. بنده خودم به عنوان یک فیلمساز نزدیک به ده سال است که امکان تولید برایم فراهم نشده، آیا مسئولان سینمای کشور یک بار حال مرا پرسیده اند که فلانی تو با این شرایط بیکاری چطور روزگارت را می گذرانی؟
کارگردان فیلم های سینمایی «دنیا» و «آخرین خون» افزود: مدیران سینمایی وقتی میبینند که سینما دچار رکود شدید تولید و کاهش مخاطب شده باید تدبیری برای رفع معضلات اقتصادی و معیشتی سینماگران به شکل کمک های مالی مستقیم داشته باشند؛ زندگی ما اهالی سینما همچون آثاری که می سازیم باید برای مدیران سینمایی دارای اهمیت باشد؛ آن ها موظفند ما را جزئی از خانواده خود بدانند و به دردهای‌مان رسیدگی کنند و اگر این اتفاق رخ ندهد این خانواده به زودی از هم گسیخته خواهد شد.
