سینماروزان: پرونده‌ی اخیر برنامه «هفت» درباره چرایی افزایش هزینه های تولید در سینما و تلویزیون، یک اشتراک نظر داشت بر بریز و بپاش های ارگانی به‌عنوان علت‌العلل گرانی بی ضابطه تولید.
سیدعلی قائم‌مقامی تهیه‌کننده و از اعضای سابق هیات مدیره خانه سینما و رییس سابق انجمن مدیران تولید سینما و سیدضیاء هاشمی رئیس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان هر دو تاکید داشتند بر اینکه آفتِ گرانی تولید کاملا متاثر است از خرج بی‌حساب و کتاب بیت المال در تولیدات ارگانی.
قائم مقامی در برنامه هفت گفت: قبل‌ترها نهایتا دو ارگان بودند که فیلم تولید می‌کردند؛ یکی فارابی که فیلم فرهنگی تولید می‌کرد و دیگری حوزه که فیلمهای استراتژیک می‌ساخت اما در ۱۰ تا ۱۵ سال اخیر تعداد نهادهای دولتی تولید فیلم افزایش یافته و شاید با حدود ده ارگان مختلف طرف بوده ایم که پروژه‌های سنگین با بودجه‌های بالا تعریف میکنند و متاسفانه عوامل تازه‌کار با دستمزدهای کلان را وارد کار میکنند و درنتیجه باعث افزایش هزینه‌ها می‌شوند.
قائم‌مقامی ادامه داد: فشار بالای ارگانها باعث شده بخش خصوصی کاملا مهجور شود و واقعا سینماگران مستقل نتوانند فیلم بسازند. نهادهای دولتی عطش تولید سالانه فیلم‌هایی به اسم فیلم فاخر را دارند و همین است که جشنواره فجر تقریبا به‌طور کامل در اختیار فیلمهای دولتی قرار گرفته و فعالیت بخش خصوصی تقریبا به پایان رسیده. واقعا چه معنی دارد که فقط یک ارگان ۱۱ تا ۱۵ فیلم در جشنواره های اخیر فجر داشته است؟ این، خودش شائبه ارگانی شدن کامل سینما و جشنواره فجر نیست؟ در دهه های قبل هم از بنیاد مستضعفان تا تلویزیون فیلم تولید می‌کردند ولی با سینماگران حرفه ای نه مثل حالا که یک ارگان بودجه بالا میدهد برای یک تهیه‌کننده کاملا بی تجربه! چرا ارگانها این قدر اصرار دارند بر فیلمسازی و چرا در حوزه های دیگر مرتبط با سینما مثل راه اندازی سینماهای مدرن و به‌روز و با استانداردهای جهانی، کار نمیکنند؟
وی افزود: به عنوان شاهد مثال میتوانم به یک فیلم اشاره کنم که در سال ۱۴۰۱ با بودجه حدود ۳۰ میلیارد تومان از دو ارگان دولتی تولید شد اما با وجود تورم، سه سال بعد که اکران شد تنها ۶۰ بلیط فروخت! کیفیت فیلم هم که در حد آثار آماتوری. این وضعیت نشان‌دهنده اتلاف منابع و ضعف مدیریت است که به نارضایتی و ضررهای گسترده در سینمای ایران منجر شده است.
سیدضیاءالدین هاشمی با تایید حرفهای قائم‌مقامی گفت: ریشه این تولیدات ارگانی بی مخاطب، فقط زدوبندهای مالی است که در پشت پرده رخ میدهد.
رئیس جامعه صنفی تهیه‌کننده های سینمای ایران با ردّ فرضیه بالا بردن هزینه تولید توسط پلتفرم ها، ارگان‌هایی که بی حساب و کتاب پول های بیت المال را صرف تولید میکنند عامل اصلی گرانی تولید دانسته و گفت: خیلی قبل‌تر از پلتفرمها، ارگانهای مختلف دولتی و خصولتی بودند که برای کشاندن یک سری بازیگر مطرح به تولیدات آرشیوی خود، پول‌های بیت‌المال را تلف کردند.
او تاکید کرد: پلتفرمها اگر هم هزینه میکنند برای جلب مخاطب و بازگشت سرمایه هست ولی ارگانهای حاکمیتی بدون هر گونه گزارش مالی، هزاران میلیارد پول را صرف تولید فیلمهای ارگانی بی خاصیت و بدون مخاطب کردند که بسیاری از آنها حتی اکران نشدند. اگر ببینید دقیقا نقد به پلتفرم ها از سوی همان‌هایی صادر میشود که وابسته به ارگانها هستند و با پول نهادها فیلم می‌سازند و در همان تولید، سود هنگفت میکنند بدون آن که برنامه ای برای اکران اثار خود داشته باشند.
سید ضیاء هاشمی درباره حل مساله بیان داشت: در گذشته سندیکای واحد تهیه‌کنندگان به‌راحتی می‌توانست دستمزدهای نجومی بازیگران را کنترل کند، اما اکنون چهار صنف جداگانه به‌صورت متفرق عمل میکنند و هماهنگی لازم وجود ندارد. شورای عالی تهیه‌کنندگان تلاش اما تا سندیکای قدرتمند و متحد نداشته باشیم به جایی نمی‌رسیم.
