سینماروزان: پنج سال بعد از زمانی که دولت اعتدال با حمایت رییس دولت اصلاحات روی کار آمد و سه سال بعد از زمانی که رییس دولت اصلاحات با ویدیوی معروف «تکرار میکنم» از شهروندان خواست در هر دو انتخابات مجلس و خبرگان به لیست متبوع ایشان رأی دهند و به دنبال آن در شورای شهر هم این لیست امید بود که کرسیها را از آن خود کرد، این روزها اصلاح‌طلبان بیش از همیشه در کانون نقد شهروندان قرار دارند؛ دلیلش هم التهابات ماههای اخیر بازار ارز و کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی است که اثر خود را بر همه چیز گذاشته و قیمت اغلب اقلام مصرفی را افزایش داده است.
در این شرایط اصلی ترین وظیفه ای که از سینماگران متعهد برمی آید آن است که با نگاهی پیشروانه به دنبال گشایش باشند و نه واپسگرایی اما نه تنها این اتفاق نمی افتد که به ناگاه یکی از اهالی سینما در مراسم بزرگداشتهای جشن خانه سینما، دست به دامن رییس اصلاحات میشود.
کمال تبریزی کارگردانی که اخیرا یک همکاری پرسش برانگیز را با دبیر محفل هشت میلیاردی جهانی فجر پشت سر گذاشت در مراسم بزرگداشت سیدمهدی شجاعی در ایوان شمس به جای آن که خود درباره این نویسنده حرف بزند نوشتاری از رییس دولت اصلاحات را در تمجید از وی خواند؛ نوشتاری که حتی رسانه های اولترا اصلاح طلب هم متن آن را منتشر نکرده اند. چرا؟ شاید این جماعت هم دریافته اند که مردمان خسته از سیاست این روزها بیش از هر چیز به آرامش اقتصادی نیاز دارند و این آرامش در گروی پرهیز از آلودگی به سیاسی بازی است.
اگر تا همین دو سال قبل هم کسی فکر می‌کرد با توسل به شعارهای اصلاح طلبانه میتوان گریزی جست برای عبور از رویه های بنیادگرایانه حالا و با رسوایی دومینووار آقازادگان رانتخوار متصل، مشخص شده که دیگر با تشبث به «تکرار میکنم» و شعارهای دوم خردادی هم نمیتوان افیونی پیدا کرد برای گذر از بحرانهای اقتصادی مردمانی که تبعیض بدجوری رنجشان میدهد.
این را حتی رسانه های سیاسی اصلاح طلب هم فهمیده اند که بیخیال انتشار نوشتار رییس دولت اصلاحات به سیدمهدی شجاعی میشوند اما افسوس که همچنان بخشی از وابسته ترین سینماگران ایرانی قادر به درک این ماجرا نیستند! کسی چه میداند؟ شاید هم این خودبه‌خواب‌زدگی تاوان همان وابستگی سالیانی است که این جماعت داشته اند؟!
