سینماروزان: در سالهای اخیر و با ورود سرمایه‌های مشکوک به سینما و شبکه خانگی، شاهد بالا رفتن جهشی هزینه‌های تولید و گرانی سرسام‌آور قیمت بازیگران بوده‌ایم؛ این مسأله ایست که باعث شده بسیاری از تهیه‌کنندگان و کارگردانان مستقل که پیشتر با هزینه های معقول کار میکردند نتوانند پروژه‌های خود را کلید بزنند. راه حل این معضل چیست؟
ابراهیم وحیدزاده کارگردان قدیمی سینمای ایران با اشاره به اینکه باید به سمت ایجاد جذابیت در تولید رفت، به “جوان” بیان داشت: طبعا اگر به دنبال سفارشی‌سازی نیستیم و میخواهیم برای مردم محصول تولید کنیم باید فیلمهایی بسازیم که مورد علاقه بینندگان است. بیننده ایرانی از دیرباز شنیدن قصه های جذاب و پیش بینی ناپذیر را دوست داشته است و البته که در روایت داستان جذاب باید از بازیگران توانا هم استفاده کرد. البته که توانایی مترادف با اشتهار نیست و چه بسیار بازیگران توانایی داریم که اصلا مشهور هم نیستند.
وحیدزاده ادامه داد: به نظرم ورای بازیگر، این پرداخت شخصیت و ساختار داستانی است که باعث جذب مخاطب میشود. وقتی که ما در ساختن فیلم به خواسته های تماشاچی اهمیت ندهیم، مسلما او هم از دیدن کار لذت نخواهد برد و پیگیر نخواهد شد. بودن سوپراستارها تاثیر چندانی در محبوبیت یک فیلم ندارد. البته برای پروپاگاندای تبلیغاتی و کشاندن اولیه مخاطب به سینما، خیلی هم خوب است که بازیگر مطرح را به کار گیریم ولی به چه قیمتی؟ اگر بنا باشد دوسوم هزینه تولید به حساب بازیگر برود و یک پنجاهمش به نویسنده نرسد چه کاریست که همه چیز را فدای بازیگر کنیم.
کارگردان «مجسمه» و «شام عروسی» خاطرنشان ساخت: برایتان مثالی میزنم، سالها پیش یادم می‍آید همزمان یک فیلم وسترن از جان وین مشهور اکران شده بود و یک فیلم ایتالیایی هم بود که عواملش مشهور نبودند، ولی آن فیلم بیشتر از فیلمی که جان وین بازی کرده بود فروخت. علت، این بود که ارتباط بهتری با تماشاچی برقرار کرده بود چون خط داستانی جذاب و معماگونه‌ای داشت که باعث می‌شد مخاطبانش هفته به هفته بیشتر شوند و در نهایت مخاطبانش بیشتر از فیلم جان وین شد. همین حالا هم اگر نگاهی به گیشه‌ها کنید فیلمهایی را می‌بینید که اتفاقا بازیگر مشهور هم دارند ولی فروش شان نازل است دقیقا به این خاطر که داستان را فدای حضور استار کرده اند.
این کارگردان 74ساله تأکید کرد: به‌جای ریختن بودجه پای بازیگران، برای نگارش داستان‌های جذاب هزینه کنیم. سوپراستار مکمل ماجرا است و اصل ماجرای جذب مخاطب به کیفیت قصه و نوع پرداخت برمیگردد؛ این دو عنصر که درست باشد، بازیگرهای گمنام هم اگر باشند، فیلم دنبال خواهد شد.
کارگردان «معادله» و «تحفه ها» افزود: یک قصه جذاب را با بازیگران توانا و کم نام و نشان میتوان به فیلمی لذت بخش برای تماشا بدل کرد ولی مشهورترین بازیگران هم با فیلمنامه‌های ضعیف و بی کیفیت، ره به جایی نمیبرند. باید تهیه کنندگان سینمای ایران قدری جسارت کنند و سعی کنند جریان تولید فیلمهای جذاب با بازیگران کم نام ونشان را راه بیندازند. فیلمی که داستان پردازی ماهرانه داشته باشد قطعا میتواند حق خود را از اکران هم بگیرد. درست است که باید جلوی گرانی سرسام آور تولید را هم گرفت ولی یک راه مقابله با این جریان همین تمرکز بر تولید متنهای باکیفیت و درجه اول است.
