سینماروزان: سی‌ام مهرماه چهاردهمین سالمرگ فریدون گله بود؛ فیلمسازی که آثاری همچون “دشنه”، “کافر”، “زیر پوست شب” و “کندو” را در سینمای پیش از انقلاب ساخته بود ولی تلاشهایش برای فیلمسازی در دوران بعد از پیروزی انقلاب به نتیجه نرسید. او تمایل زیادی داشت که در اواخر دهه هفتاد و با باز شدن فضای سیاسی، مجددا فیلمسازی کند ولی نتوانست.
روزنامه اصلاح‌طلب “اعتماد” با اشاره به تلاشهای ناکام فریدون گله برای فیلمسازی بعد از انقلاب نوشت: چندين فيلمنامه آماده كرده بود و علاقه‌مند بود كه در شرايط سياسي و اجتماعي سال‌هاي پاياني دهه ۷۰ فضايي ايجاد شود كه او بتواند دوباره پشت دوربين برود. بنابراين پس از مدتي به تهران آمد و دفتري در شهرك غرب اجاره كرد و ياران قديم و جديد جمع شدند. داوود رشيدي، عليرضا زرين‌دست، داريوش ارجمند و حميد مجتهدي، فيلمبردار قديمي‌اش آمدند. پس از ۲۰ سال او به جريان افتاده بود و جوان‌ها دور او را گرفته بودند.
این رسانه با اشاره به فیلمنامه‌های در دستورکار گله ادامه داد: فریدون گله در اوايل سال ۸۰ سه فيلمنامه به ارشاد ارايه داد كه يكي از آنها ادامه‌اي بود بر فيلم “كندو” و ديگري در مورد دفاع مقدس و حواشي جنگ و يك سناريوي اجتماعي كه بسيار دقيق و مبتني بر شرايط همان سال‌ها نوشته شده بود.
“اعتماد” افزود: اوايل تابستان ۸۴ شنيده شد كه طرحي از گله در مرحله پيش‌توليد است و زرين‌دست و داريوش ارجمند و داوود رشيدي با او قرارداد بستند و همه اميدوارانه به اميد جديدترين نمايش فيلم جديد فريدون گله در جشنواره آن سال بودند. با این حال مهرماه ۸۴ در سفري به ويلاي كوچكش در متل‌قو با چهره داغان و درهم ريخته گله مواجه شدیم.او به شدت از شرايط و از كج‌انديش‌هايي كه در مورد اسم او در ارشاد هست و سناريوهايش به بايگاني رفته بودند ناراحت بود. هيچ‌كس جواب او را نمي‌داد!! و در نهایت ديدار بعدي با جسم بي‌جان فريدون گله در غسالخانه بهشت زهرا بود.
