سینماژورنال: بار دیگر درگذشت یک چهره هنری و بار دیگر مرثیه سرایی و ذکر خاطرات و نقل قولهایی که هیچ کدام به هنگام زندگانی این چهره طرح نشده بودند.
به گزارش سینماژورنال بعد از درگذشت عباس کیارستمی حالا حالاها باید در انتظار انتشار گفتگوهایی باشیم که ادعا می‌شود آخرین گفته‌های منسوب به این چهره هستند و حالا حالاها باید با خاطرات عجیب و غریبی روبرو شویم که به کیارستمی نسبت داده می‌شود.
از جمله چهره هایی که در روزهای بعد از درگذشت کیارستمی کوشیده هم متن گفتگویی منتشرنشده منسوب به وی را منتشر کند و هم به ذکر خاطراتی از وی بپردازد شهاب اسفندیاری است؛ اسفندیاری که به عنوان فعال مطبوعاتی جناح راست از او نام برده می‌شود و در برهه ای کوتاه بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم به معاونت فرهنگی فارابی هم رسید هم یادداشتش و هم گفتگویش را در روزنامه “صبح نو” منتشر کرده است.
کیارستمی مرا تحویل گرفت اما مخملباف به روی خودش نیاورد
در بخشی از یادداشت اسفندیاری درباره کیارستمی، وی به ذکر خاطره‌ای از مجید مجیدی پرداخته است؛
اسفندیاری نوشته است: مجید مجیدی تعریف می کرد که یک بار عباس کیارستمی داور جشنواره ای بوده که مجیدی فیلمی در آن داشته. می گفت با اینکه سابقه دوستی چندانی نداشتیم کیارستمی بی هیچ ملاحظه‌ای در حضور فیلمسازان دیگر و خبرنگاران دیگر به من نزدیک می شد و مرا گرم تحویل می گرفت و نهایتا نیز از آن جشنواره جایزه گرفتم اما در عوض مخملباف با وجود سابقه دوستی و اینکه من در فیلم “بایکوت” او بازی کرده بودم در یکی از جشنواره ها که داور بود اصلا به روی خودش هم نیاورد که مرا می شناسد و هیچ جایزه ای هم در آنجا به من تعلق نگرفت.
چرا زودتر این خاطرات را برای مخاطبان خود روایت نکردید؟
به گزارش سینماژورنال فارغ از صحت و سقم آنچه اسفندیاری بیان داشته که می‌بایست مجیدی درباره آن اعلام موضع کند، پرسش اصلی اینجاست که چرا چنین نقل قولهایی به هنگام زندگی کیارستمی منتشر نشد تا مخاطبان اسفندیاری در رسانه های ارزشی دیدی کاملتر نسبت به عباس کیارستمی پیدا کنند و مرتب با منسوب کردن وی به جریان سینمای روشنفکری او را نکوبند؟
پرسش بعدی آن است که آیا ممکن است در قبال برخی دیگر از چهره های منسوب به سینمای موسوم به روشنفکری نیز بعد از مرگ شان چنین اظهارنظرات و نقل قولهایی را بشنویم؟
کلا در مملکت ما چنین است که وقتی می‌میری، تازه عزیز می شی و تا وقتی زنده هستی، کسی چشم دیدن تو را ندارد…. این رسم روزگار ماست!!!!