سینماروزان: منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در ماههای اخیر به دلیل تعدد مسئولیتهایش که به 11 عدد رسیده بود با برخی انتقادات مواجه شد؛ انتقاداتی ناظر به اینکه چرا مدیرعامل یک نهاد صنفی نمی‌کوشد با استفاده از بدنه حرفه‌ای سینما و تقسیم مسئولیت هم سر خودش را خلوتتر کند و هم معنای واقعی کار صنفی را صرف نماید.

به گزارش سینماروزان با این حال نه تنها از تعدد مسئولیتهای شاهسواری کم نشده که شاهسواری اخیرا به دبیری شورایعالی تهیه کنندگان هم رسیده تا 12مسئولیته شود؛ البته خبر مسئولیت تازه شاهسواری را سه ماه قبل و بعد از حذف مهرداد فرید از دبیری شورا منتشر کردیم(اینجا را بخوانید) خبری که مهرداد فرید آن را تأیید اما غلامرضا موسوی آن را تکذیب کرده بود.(اینجا و اینجا را بخوانید.)

در سه ماه اخیر خود شاهسواری درباره این مسئولیت تازه حرفی نزد ولی به تازگی مسعود اطیابی سخنگوی شورایعالی تهیه‌کنندگان خبر سه ماه قبل سینماروزان را تأیید کرد.

اطیابی در پاسخ به این پرسش که انتخابات شورایعالی تهیه‌کنندگان برای معرفی دبیر چه زمانی برگزار می شود به خبرگزاری «مهر» گفت: یکی از تشکل های عضو شورا انتخابات داخلی خود را برگزار نکرده است و تا وقتی که این تشکل نیز انتخابات خود را برگزار کند صبر می کنیم. منتظر هستیم تا این تشکل انتخابات خود را برگزار و نماینده خود را به شورا معرفی کند و به همین دلیل هنوز زمان برگزاری انتخابات شورایعالی مشخص نیست و بعید می دانم که این اتفاق تا قبل از سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر رخ دهد.

سخنگوی شورایعالی تهیه کنندگان در پایان تاکید کرد: در حال حاضر منوچهر شاهسواری به عنوان دبیر شورایعالی تهیه کنندگان فعالیت می کند و این سمت وی هیچ تداخلی با فعالیت هایش به عنوان مدیرعامل خانه سینما ندارد زیرا دبیر شورا مصوبات هیات رییسه را اجرا می کند. بی شک هیات رییسه شورایعالی تهیه کنندگان در کنار دبیر شورا حضور دارد و قرار نیست همه فعالیت ها بر دوش دبیر شورا باشد.

فهرست مسئولیتهای دوازده گانه مدیرعامل خانه سینما به شرح زیر است:

–مدیرعاملی خانه سینما(۱)

–حضور در شورای صنفی نمایش(۲)

–عضویت در شورای صدور پروانه ساخت(۳)

–عضویت در هیأت مدیره صندوق اعتباری هنر(۴)

–عضویت در هیأت امنای مدرسه ملی سینما(۵)

–عضویت در هیأت امنای موسسه رسانه های تصویری(۶)

–عضویت در هیأت امنای بنیاد سینمایی فارابی(۷)

–عضویت در هیأت امنای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی(۸)

–عضو شورای تصویب فیلمنامه حوزه هنری(۹)

–عضویت در هیأت امنای موزه سینما(۱۰)

–عضویت در هیأت مدیره موسسه هنرهای تصویری سوره(۱۱)

–دبیری شورایعالی تهیه کنندگان(12)

سینماروزان: امسال هم به سیاق سالهای گذشته اهدای سیمرغ مردمی جشنواره با مدیریت خانه سینما انجام خواهد شد؛ البته نه به صورت جمع آوری دستی آرا بلکه به صورت رأی گیری کاملا الکترونیک.

به گزارش سینماروزان علی آشتیانی‌پور که به مانند سال قبل مدیر ستاد انتخاب فیلم برگزیده تماشاگران جشنواره فیلم فجر است درباره روند رأی گیری مردمی در جشنواره امسال توضیح داد: خانه سینما مدیریت صیانت از آرای مردمی را عهده‌دار است و مانند سال‌های گذشته این امر خطیر را عهده دار خواهد بود و سینماتیکت به عنوان زیرمجموعه خانه سینما در خدمت رأی گیری آرای مردمی خواهد بود  و در این امر ما را یاری می‌کند.

وی درباره نحوه رای گیری آرای مردمی به این توضیح بسنده کرد: بلیت‌های سینماهای مردمی جشنواره فیلم فجر که آماده می‌شوند، دارای  کدهای خاصی هستند  که از طریق الکترونیکی کدها توسط مخاطبان ثبت می‌شود. این دوره از جشنواره ثبت  آرای مردمی به صورت الکترونیکی خواهد بود و دیگر به صورت دستی آراء مردمی اخذ نمی‌شود.

اینکه دست اندرکاران خانه سینما مدتها بعد از فراگیری اینترنت و خرید و فروش اینترنتی بلیت بالاخره قید رأی‌گیری دستی را زده‌اند و رأی گیری الکترونیک به راه انداخته‌اند خیلی هم خوب است و این امید را ایجاد می‌کند دیگر به مانند سالیان گذشته خروجی آرای مردمی پرشبهه نباشد.

امید که در سایه رأی‌گیری الکترونیک مانند رأی‌گیری دستی سالیان گذشته به ناگاه یکی از فیلمهای مردمی به نام «آباجان»، به یکی از کم‌فروشترین آثار اکران نوروزی بدل نشود و این طور نباشد که تناقضاتی مانند این پیش آید که فیلمی مانند «گشت2» جایی در فهرست آرای مردمی جشنواره نداشته باشد اما به پرفروشترین فیلم نوروزی بدل شود!!!

سينماروزان: از همان چهار سال قبل و زمان بازگشايي مجدد خانه سينما، رسانه هاي مستقل بر ضرورت فعاليت صنفي واقعي آن تأکيد کردند و در برهه‌هاي زماني مختلف از ماجراي قاچاق فيلمها گرفته تا توقيف آثار مجوزدار انفعال اين نهاد را به چالش کشيدند.

رسانه هاي مستقل بودند که زودتر از همه تعدد مسئوليتهاي مديرعامل اين نهاد که به 11 مسئوليت رسيده را به چالش کشيدند و همين رسانه‌ها بودند که بارها و بارها بر ضرورت حل اولين نيازهاي صنفي بدنه خانه سينما که امنيت شغلي و داشتن بيمه درماني جامع است تأکيد ورزيدند.

چهار سال بعد از تأکيد رسانه هاي مستقل بر لزوم فعاليت صنفي خانه سينما حالا روزنامه اصلاح طلب «شرق» هم در يادداشتي به بهانه مشکلاتي که براي فيلمهاي «عصباني نيستم» و «آشغالهاي دوست داشتني» رخ داده به انتقاد از انفعال خانه سينما براي حل چنين مشکلاتي پرداخته است.

متن یادداشت «شرق» را بخوانید:

بدون‌تردید اخبار مهم و درعین‌حال تأسف‌برانگیر این روزهای سینمای ایران، به ‌جلوگیری از اکران فیلم «عصبانی نیستم» (رضا درمیشیان) – باوجود داشتن پروانه نمایش رسمی و حتی عقد قرارداد برای اکران در سینماهای کشور – و همین‌طور بلاتکلیف‌ماندن نمایش فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» (محسن امیریوسفی)، چه در سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر و چه در اکران عمومی مربوط می‌شود.
شرح ماجرا‌های توقیف این دو فیلم، ‌مثنوی هفتادمن است که البته مخاطبان این مقال، اصل ماجرا را خوب و به تفصیل می‌دانند، اما آنچه بیش از هر چیز دیگری ذهن نگارنده را به خود مشغول کرده و تاکنون هم به جواب درست‌وحسابی دست نیافته، سکوت «خانه سینما» در قبال چنین اتفاقاتی است! مگر توقیف فیلم‌هایی که از سوی سازمان سینمایی کشور پروانه ساخت یا نمایش گرفته‌اند، ‌موضوع کوچک و بی‌ربطی است که بتوان به‌راحتی از کنار آن گذشت؟
درست است که در روزهای گذشته «هیئت‌مدیره مجمع فیلم‌سازان» و «کانون کارگردانان» به طریقی اعتراض خود را بیان کرده‌اند و الحق‌والانصاف فیلم‌ساز مستقلی مانند محمدعلی سجادی در کسوت سخنگوی کانون کارگردانان پیه خیلی از مشکلات را به تن مالید و قاطعانه در برابر مشکلات فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» گفت‌وگو کرد، اما موضوع اصلی فقط خلف وعده‌های سازمان سینمایی نیست! همه تقصیرها را نباید به گردن دولتی‌ها انداخت. آیا همان‌گونه که دولتی‌ها در کار خود پافشاری می‌کنند، ‌اهالی سینما هم در برابر مطالبات اعضای خود جدیت به خرج می‌دهند؟!
چرا هیئت‌مدیره «خانه سینما» که در واقعیت برایند نظرات تمامی صنوف تحت پوشش این خانه است، ‌تاکنون بیانیه رسمی نداده؟! شاید گفته شود که وظیفه اصلی خانه سینما، رسیدگی به امور صنفی و رفاهی است. اگر چنین نگاهی را هم دنبال می‌کند، آیا دست‌اندرکاران و عوامل این فیلم‌ها با توقیف‌شدن، ‌راه و چاره‌ای دیگر برای امرارمعاش یا بازگشت سرمایه‌شان دارند تا دلخوش شوند؟!
اگر بخواهیم به ضرس‌قاطع بر پیکره خانه سینما بعد از بازگشایی آن نگاهی بیندازیم، نه‌تنها در بزنگاه‌های تاریخی به داد سینمای ایران نرسیدند، ‌بلکه حتی از شفاف‌سازی استنکاف می‌کردند؛ به‌طورمثال ابراهیم مختاری، رئیس وقت هیئت‌مدیره خانه سینما، با وجود سابقه درخشان فعالیت‌های صنفی، هیچ‌وقت حاضر به گفت‌وگوی شفاف نشد. درست است که محل درآمد خانه همان بودجه دودرصدی ارشاد است، اما دیگر نمی‌توان در برابر هر حرکت نادرستی سکوت کرد. بنابراین با همه خوش‌بینی‌ها نمی‌توان این مسئله را به این قضیه ربط نداد که نایب‌رئیس خانه سینما، ‌جناب آقای مرتضی رزاق‌کریمی، درحال‌حاضر ‌قائم‌مقام مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هستند و قطعا موضع‌گیری در برابر برخی از سیاست‌های دولتی برایشان هزینه‌زا خواهد بود یا آقای منوچهر شاهسواری، ‌مدیرعامل فعلی خانه سینما، ‌به دلیل تهیه‌کننده‌بودن هیچ‌وقت نمی‌تواند موضع قاطعی در برابر سیاست‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بگیرد. اگر بتوانیم تمامی این نکات را در نظر بگیریم، ‌باز این سؤال مطرح است که دو فیلم‌ساز جوان باید بسوزند و بسازند تا آقایانی که در رأس کار هستند برای حفظ صندلی مبارک ریاست! دم برنیاورند. دوستان در خانه سینما، منتظر واکنش شما هستیم.

سینماروزان: پگاه آهنگرانی که به واسطه خانواده اش وارد بازیگری در سینما شد و این حرفه را ادامه داد در سالهای اخیر درگیر مستندسازی هم شده است.

به گزارش سینماروزان او که سابقه ساخت مستندهایی مانند «محاکات غزاله علیزاده»، «ده نمکی ها» و «ارباب جمشید» را دارد به تازگی مستندی به نام «خانه سینما» را ساخته است که مروری دارد بر ماجراهای مرتبط با انحلال این نهاد.

پگاه آهنگرانی درباره روند تولید این مستند به «آسمان آبی» گفت: سال 92 که اوج دعواها و تعطیلی خانه سینما بود بدون هیچ ایده‌ای شروع به فیلمبرداری از وقایع کردم چون معتقد بودم این موضوع جزو اتفاقاتی است که باید در تاریخ ثبت شود. اعضای خانه سینما هم به‌قدری درگیر این اتفاق بودند که کسی به فکر ثبت این لحظات نبود. همان زمان با فرهاد توحیدی که در آن زمان سخنگوی هیئت‌مدیره بود صحبت کردم که آیا می‌توانم از این لحظات فیلمبرداری کنم و ایشان موافقت کردند اما همان زمان هم برخی موافق و برخی مخالف کار من بودند چرا که موضوع خیلی امنیتی شده بود. این راش‌ها به همین شکل ماند و دوسال پس از این رویداد مرتضی رزاق کریمی که در آن دوران هم عضو هیئت‌مدیره خانه سینما بود و اکنون قائم مقام مدیرعامل مرکز گسترش سینمای تجربی است با من درباره اش صحبت کرد و در نهایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تهیه کننده فیلم شد.

پگاه ادامه داد: زمانی‌که مرکز تهیه‌کننده فیلم شد، ادامه ساخت آن را جدی‌تر دنبال کردم اما کار برای من بسیار دشوار بود چون باید یک موضوع تخصصی را به شکلی به مخاطب ارائه می‌دادم که از تماشای آن خسته نشود و نسبت به تمام مسائل رخ‌داده آگاهی کسب کند. به‌همین دلیل تدوین آن حدود یک‌‌سال‌ونیم  طول کشید و من تمام تلاشم را کردم که این مستند برای مخاطب عام هم جذابیت‌هایی داشته باشد.

این بازیگر درباره نظر مخاطبان نسبت به این مستند اظهار داشت: این فیلم را تا به‌حال به چند مخاطب عادی نشان داده‌ام. هرچند ممکن است این مستند برای سینماگران جذاب‌تر باشد، اما این افراد هم متوجه مختصات این دوره شدند. دوره‌ای که نهادهای صنفی در حال تعطیلی بودند و خانه‌سینما تنها نهاد صنفی بود که پیروز از این جنگ بیرون آمد.

پگاه آهنگرانی پیرامون تلاشهایش برای کسب اطلاعات مرتبط با خانه سینما گفت: من مصاحبه‌های بسیاری برای این مستند انجام دادم و حتی الامکان استفاده از برخی مصاحبه‌ها فراهم نشد. سعی کردم حرف‌های هر دوطرف را در فیلم داشته باشم، اما بعضی‌ها مانند آقای شمقدری به‌هیچ‌وجه حاضر به مصاحبه نشدند. البته این اتفاق درباره خیلی از افراد رخ داد. بزرگان خانه‌سینما مانند محمدمهدی عسگرپور هم حاضر به مصاحبه نبودند گویا این مقطعی است که همه دوست دارند فراموشش کنند و کسی علاقه ندارد آن را یادآوری کند. هیچ‌کس دوست نداشت من این فیلم را بسازم. حتی مرکز هم از سوی وزارت ارشاد و حتی خانه‌سینما تحت فشار بود که این فیلم ساخته نشود.

سینماروزان/حامد مظفری: از ساعات پایانی دوشنبه 29 آبان ماه دعوتنامه حضور در نشستی که بنا بوده محمدعلی نجفی شهردار تهران سه‌شنبه عصر با اصحاب فرهنگ و رسانه داشته باشد برای برخی افراد خاص از صنف سینما ارسال شده است.

به گزارش سینماروزان از آنجا که در دعوتنامه عبارت کلی «نشست شهردای با اصحاب فرهنگ و رسانه» آمده است و نه نشست با طبقه‌ای خاص(!) از صنف، این پرسش در میان سینماگران شکل گرفته که چرا دعوتنامه برای همگان ارسال نشده است؟

برخی نزدیکان به حلقه بالادستی خانه سینما دلیل این امر را اختلال در سیستم پیامکی خانه سینما دانسته‌اند بی آن که بگویند این چه جور اختلالی است که فقط در موعد دیدارهای ویژه ایجاد می‌شود و مثلا در ارسال انبوه پیامک‌های ترحیم برای بدنه صنف کمترین اثری از آن به چشم نمی‌خورد؟

برخی نیز وجود منادای «فرهیخته ارجمند» در ابتدای این دعوتنامه را نشانگر برگزاری نشست صرفا برای فرهیختگان صنف سینما دانسته‌اند و نه بدنه سینما! اگر این فرض درست باشد این پرسش شکل می‌گیرد که آیا در خانه سینما و حتی برای حضور در نشستی سراسری با شهردار هم طبقه بندی وجود دارد و صرفا خودیها می‌توانند در این نشست شرکت کنند؟

و آیا بناست در جریان شکل گیری آرام و بی دردسر این نشست که صرفا خودیها-ببخشید فرهیختگان- در آن حضور دارند شوافی صورت گیرد برای حضور مدیرعامل خانه سینما در مدیریتهای فرهنگی-هنری شهرداری و به تبع آن 12شغلگی ایشان رقم بخورد؟

بدیهی است که حضور سینماگرانی از طیفهای مختلف نزد شهردار باعث خواهد شد برخی از مشکلات مبتلابه صنف آشکار شود و در این شرایط اینکه حلقه بالادستی خانه سینما بتوانند به پروپاگاندای خویش و چندشغلگان بپردازند وجود نداشته باشد!

آیا اینکه در ارسال دعوتنامه نشستی سراسری با شهردار فقط برخی لایق دریافت دعوتنامه تشخیص داده شده‌اند ناشی از همین امر است؟

امیدواریم هیأت مدیره خانه سینما از همایون اسعدیان رییس آن گرفته تا بازیگری همچون فاطمه معتمدآریا که اعتبارش را صرف عضویت در هیأت مدیره کرده و البته علی قائم‌مقامی سخنگوی آن، پاسخی روشن برای این پرسشها داشته باشند.

سینماروزان: حواشی مسئولیتهای متعددی که منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما عهده دار آنها شده با حکم تازه ای به امضای خودش برای حضور مجدد در شورای پروانه ساخت امتداد یافته است.

به گزارش سینماروزان واکنش مدیرعامل خانه سینما به 11 مسئولیت همزمانش(اینجا را بخوانید) حضور در این مناصب به نمایندگی از خانه سینما بود؛ واکنشی که با افشاگری خبرگزاری «فارس» درباره نصّ صریح اساسنامه خانه سینما پرسش برانگیز می شود.

آن طور که «فارس» گزارش کرده در اساسنامه خانه سینما بر این امر تأکید شده که مدیرعامل صرفا نیروی اجرایی هیأت مدیره خانه سینماست و به بیان بهتر تمامی فعالیتهایی که انجام میدهد باید با تأیید هیأت مدیره همراه باشد!

پرسش آنجاست که آیا تأییدیه حضور در 10 مسئولیت همزمان با مدیرعاملی از سوی هیأت مدیره برای ایشان صادر شده؟ باید منتظر ماند و پاسخ سخنگوی هیأت مدیره خانه سینما که از قضا در فضای مجازی هم به شدت فعال است را درباره این پرسش مهم شنید.

متن گزارش «فارس» را بخوانید:

منوچهر شاهسواری مدیرعاملی خانه سینما بعد از حضور در خانه  سینما قید کار تولید را  زده و این مهم را بارها عنوان کرده است اما  چقدر در موقعیت مدیرعاملی خانه سینما به مشکلات و معضلات صنف توجه داشته است.

شاهسواری در این مدت که این سمت را عهده دار شده است بیش از دیگر سینماگران در شوراهای مختلف حضور به هم رسانده و رئیس سازمان سینمایی با ارائه 2 حکم یکی برای حضور در هیأت امنای مدرسه ملی سینما و دیگری برای حضور در هیأت امنای موسسه رسانه های تصویری  کار و فعالیت او را در این دو حوزه چند برابر کرده است.

  اما مدیرعامل خانه سینما چقدر به وظایف خود در خانه سینما واقف است و به آن عمل می کند. با نگاهی به وظایف و اختیارات مدیرعامل در اساسنامه خانه سینما شاهد این مهم هستیم که مدیرعامل خانه سینما بدون تصویب هیات مدیره هیچ اختیاری ندارد و به درستی تنها یک مدیر اجرایی است.

شاهسواری در میان اعضای هیات مدیره خانه سینما هم نیست و هیچ رایی در هیات مدیره ندارد اما به تازگی نامه‌ای به امضاء خود به شورای پروانه ساخت ارایه داده است و خود را به عنوان نماینده شورایعالی تهیه‌کنندگان برای حضور در شورای پروانه ساخت معرفی کرد. این مورد خاص برای اهالی رسانه برملا شد اما چقدر از این نوع کارها تاکنون صورت گرفته که رسانه و اهالی صنف از آن بی خبر هستند!؟

برای اطلاع صنوف و اهالی سینما وظایف مدیرعامل که در اساسنامه خانه سینما آمده است را یکبار مرور می‌کنیم:

1) مدیرعامل صرفاً یک مدیر اجرایی است.

2) انجام امور اجرایی اعم از اداری، فرهنگی و مالی خانه سینما در چارچوب مصوبات هیأت مدیره و امضای قراردادهای استخدامی کارکنان موردنیاز خانه سینما که به تصویب هیأت مدیره رسیده باشد.

–تبصره: مصاحبه‌ها، اظهارنظرها و صدور بیانیه‌ها نیز مشمول مصوبه هیأت مدیره است.

3) ارائه طرح‌ها و برنامه‌ها و نظام‌نامه‌های اجرایی منطبق بر اهداف تشکل‌های صنفی برای تصویب هیأت مدیره.

4) نصب و عزل مدیران بخش‌های اجرایی خانه سینما با مجوز و تأیید هیأت مدیره خانه سینما.

5) امضای قراردادها با اشخاص حقیقی و حقوقی در چارچوب مصوبات هیأت مدیره.

6) امضای هر گونه اوراق و اسناد تعهدآور با رعایت بند 11 ماده 34 که به تأیید هیأت مدیره خانه سینما رسیده باشد.

7) تهیه و ارائه گزارش ماهانه، پیشرفت امور اجرایی و تراز مالی در پایان هر دوره مالی به هیأت مدیره.

8) نمایندگی خانه سینما و تشکل‌های صنفی عضو در مراجع قضایی و استخدام وکیل دادگستری با تأیید و انتخاب هیأت مدیره خانه سینما جهت طرح و اقامه دعوی حقوقی و شکایت کیفری علیه کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی و دفاع و پاسخگویی به دعاوی و شکایات مطروحه علیه خانه سینما.

9) در صورت لزوم مدیرعامل می‌تواند با تصویب هیأت مدیره بخشی از اختیاراتش را به مدیران اجرایی که مورد تأیید هیأت مدیره باشد تفویض کند.

مدیرعامل خانه سینما با توجه به اساسنامه هیچ اختیاری از خود ندارد و همه موارد باید با تصویب هیات مدیره انجام شود اما چقدر در این حوزه تخلف صورت گرفته است!؟

فعالیت‌های متعدد شاهسواری به غیر از مدیرعاملی خانه سینما،  عضویت در هیأت مدیره صندوق اعتباری هنر، عضویت در هیأت امنای مدرسه ملی سینما، عضویت در هیأت امنای موسسه رسانه های تصویری، عضویت در هیات امنای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، عضویت در شورای تصویب فیلمنامه حوزه هنری، عضویت در هیات مدیره موسسه هنرهای تصویری سوره مورد سوال بسیاری از اهالی سینما است.

او که کارنامه چندانی در تهیه‌کنندگی سینما ندارد پیش از حضور در قامت مدیرعاملی خانه سینما این تعداد سمت نداشته و این سوال در ذهن هر مخاطبی ایجاد می‌شود که مدیرعامل خانه سینما با توجه به این مهم که باید یک مدیر اجرایی باشد چگونه با این همه مشکلاتی که در خانه سینما وجود دارد امکان حضور در جلسات متعدد را دارد.

او چگونه می‌تواند به این مسئولیت‌ها رسیدگی کند و فرصت اندیشیدن و برطرف کردن مشکلات صنوف خانه سینما را در کنار دیگر کارها برای خود فراهم آورد هر قدر هم فرد توانمندی باشد باز هم برای رفع مشکلات و حضور در جلسات باید فرصتی داشته باشد!

به نظر می‌رسد مدیرعاملی خانه سینما تنها یک فرصت برای حضور در شوراها و جلسات متعدد است و در واقع مدیرعامل خانه سینما با توجه به تعدد جلسات امکان فعالیت اجرایی در خانه سینما را ندارد .

سینماروزان: همزمان با معرفی مهدی یزدانی به عنوان مدیر موسسه رسانه های تصویری بود که با مرور رزومه سالهای اخیرش و اینکه به عنوان عضو هیأت مدیره شرکتهای نساجی و ترخیص کالا فعالیت داشته این پرسش جدی شکل گرفت که چرا برای مدیومی کاملا تخصصی به نام شبکه خانگی باید از مدیرانی استفاده کرد که سالهاست در سیکل فعالیت در این مدیوم نبوده اند.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان در کارنامه یزدانی هم عضویت در هیأت مدیره صندوق اعتباری هنرمندان به چشم میخورد و هم مدیرعاملی شرکتهایی در حیطه نساجی به نامهای «مه نخ» و «ناز نخ»!!! مهدی یزدانی در سالهای اخیر رییس هیأت مدیره شرکتهایی مانند مهرتاب و آرشام بوده که اولی در زمینه نساجی و دومی در زمینه ترخیص کالا از گمرک فعالیت دارد!

به تازگی روزنامه اصولگرای «جوان» در گزارشی با مرور سوابق یزدانی به انتقاد از چندشغلگی وی پرداخته است؛ چون یزدانی که در جشنواره 8میلیارد وخرده ای موسوم به جهانی فجر معاون اجرایی بوده همزمان در تالار رودکی هم پست داشت و حالا که مدیر موسسه رسانه های تصویری است، همزمان هم در خانه سینما پست گرفته و هم مسئولیت کمیته صیانت از آثار سمعی-بصری به وی سپرده شده است

متن گزارش «جوان» را با ذکر این توضیح بخوانید که سینماروزان آماده است پاسخهای این مدیر به چرایی چندشغلگی را منتشر کند:

ظاهراً مديران سينمايي به تئوري قحط‌الرجال در سينما اعتقاد زيادي دارند؛ تئوري‌اي كه مي‌گويد تنها ماييم كه توانايي اداره امور را داريم و ديگران بايد از مواهب اين توانمندي بي‌بهره بمانند‌.
در ميان برخي قوميت‌ها در زمان باستان رسم بود كه براي بيرون نرفتن ثروت از خانواده و فاميل با اغيار وصلت نمي‌كردند و به عبارتي كسي را ميان خود راه نمي‌دادند، وضعيت حال حاضر مديريت سينما در كشور هم تقريباً همين شرايط را به ذهن متبادر مي‌كند.
متأسفانه در مديريت سينمايي كشور، مجموعه‌اي از افرادي محدود كه با يكديگر رابطه خانوادگي و منافع شخصي مشترك دارند، بسياري از كانون‌هاي مديريتي را در دست گرفته‌اند و ساختاري از چندشغله‌ها را تشكيل داده‌اند كه همين رابطه‌ها مأمني براي فساد و رانت‌بازي شده است.
در روزهايي كه بحث چگونگي هزينه‌كرد ۲۰‌ميلياردتومانی جشنواره فيلم فجر همچنان جاي بحث‌و‌نظر و انتقاد است، هستند مديراني كه از قبل داشتن چندين شغل در مديريت سينمايي حقوق و پول‌هاي بي‌حساب و كتابي به جيب مي‌زنند.
به عنوان مثال مهدي يزداني، مديرعامل فعلي مؤسسه‌هاي رسانه‌هاي تصويري كه اخيراً به اين سمت گماشته شده در دو دوره دبيري رضا ميركريمي در جشنواره بين‌المللی فجر، سمت معاون امور اجرايي جشنوار‌ه را بر عهده داشته و در كنار اين سمت مسئول امور مالي و اداري جشنواره نيز مستقيماً زير نظر ايشان بوده و همه هزينه‌ها زير نظر يزداني خرج شده است (جشنواره‌ای ۸ ميلياردي كه كسي تا به امروز در‌باره ريز هزينه‌كرد آن جوابي نداده است).
پسر ميركريمي(دبير جشنواره) كه از همان روز نخست نقد‌هاي زيادي به گماردنش در سمت مديريت پشتيباني جشنواره وارد بود نيز مستقيماً زير نظر يزداني كار كرده‌‌است.
نكته جالب اينكه دقيقاً در همان ايام كه يزداني در جشنواره بين الملل فيلم فجر اين مسئوليت‌ها را داشته، مدير اداري- مالي بنياد رودكي نيز بوده و اكنون مشاور عالي و مالي مديرعامل خانه سينماست كه براي هر كدام از اين سمت‌ها حقوق دريافت مي‌كند، اخيراً هم كه شاهسواري مدير ۱۱ شغله خانه سينما و يار غار يزداني، عضو هيئت امناي مؤسسه رسانه‌هاي تصويري (يعني جايي كه يزداني مدير عامل آن است) شده است.
در كمال تعجب و ناباوري اخيراً يزداني با حكم حيدريان (رئيس سازمان سينمايي) به عنوان دبيركل ستاد صيانت و مبارزه با تكثير و عرضه غير مجاز آثار سينمايي و سمعي و بصري منصوب شده است.
جالب است كه اين حلقه محدود همزمان سياست‌هاي سينمايي دولت و صنف را با هم مديريت مي‌كند، در واقع صنف خانه سينما در پنج سال اخير نه صرفاً در تعامل با دولت، بلكه به عنوان بازوي دولت عمل كرده‌است و همين رويكرد باعث‌شده سر بسياري از اعضاي زحمتكش صنف بي‌كلاه بماند.
آيا واقعاً بين داشتن اين همه مسئوليت ريز و درشت يك فرد و بده‌بستان‌هاي پست‌هاي مديريتي هيچ شبهه‌اي نيست؟ در خوشبينانه‌ترين حالت اگر بپذيریم كه در اين وسط هيچ رانت و امتيازي به كسي داده‌نمي‌شود، آيا مي‌توان بر اين گزاره پاي فشرد كه آيا مسئوليت‌هاي اين فرد آن قدر تخصصي و حرفه‌اي است كه هيچ‌كس ديگري روي اين كره خاكي نيست كه بتواند آنها را انجام دهد؟
اعتماد نكردن به جوان‌ها و نيروهاي تازه نفسي كه پشت درهاي مديريت بسته و تنگ‌نظرانه و محفلي سازمان‌ها و نهادهاي دولتي گير كرده‌اند، بليه‌اي است كه ديگر به امري عادي تبديل شده است.
تنگ‌نظري مديريتي به قدري افكار برخي مديران سينمايي را احاطه كرده كه اساساً به نيروهاي جديد و افكار تحول‌خواه اجازه حضور و عرض‌اندام در عرصه سينما داده نمي‌شود و مي‌توان دليل اصلي عقب‌ماندگي‌هاي فكري و اجرايي در سينما را به همين مسئله مربوط دانست.

سینماروزان: هفته قبل بود که نام 5 عضو تازه شورای پروانه ساخت که شامل 4دکتر(!) و یک کارگردان، از طریق معاون نظارت اعلام شد.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان اعلام نام اعضای شورای پروانه ساخت بدون معرفی نمایندگان خانه سینما پرسشهایی را شکل داد درباره تغییر نام نمایندگان قبلی خانه سینما در این شورا.

با این حال به تازگی معاون نظارت اعلام کرد که در جلسات آینده این شورا، نمایندگان خانه سینما، همان اعضای قبلی یعنی منوچهر شاهسواری و مازیار میری هستند که پیشتر هم در شورای پروانه ساخت حضور داشتند.

شاهسواری مدیرعامل خانه سینما که فهرست مسئولیتهایش به 11 عدد رسیده(اینجا را بخوانید) سالهاست در طبقه سوم آپارتمانی سه‌طبقه در کوچه سردار حوالی پیچ شمرون فعالیت دارد! که در طبقه اول این آپارتمان مازیار میری و رفیق سالیانش همایون اسعدیان حضور دارند. طبقه میانی آپارتمان هم دفتر فرشته طائرپور است!

اینکه در میان اعضای چندهزارنفره خانه سینما همچنان مدیرعامل 11شغله است که باید نماینده خانه سینما در شورای پروانه ساخت باشد و همچنان هم‌آپارتمانی اش باید همراهش در این شورا باشد پرسش برانگیز است!

مهمترین پرسش آن است که چرا زمینه ای برای گردش نیروهایی دیگر از خانه سینما در چنین شوراهایی فراهم نمی شود؟ تا هم معنای واقعی کار صنفی که تکیه بر بدنه است و نه یک حلقه، صرف شود و هم با ورود اندیشه های تازه، شرایط برای بهبود کارکرد چنین شوراهایی فراهم شود؟

سینماروزان: دو روز قبل بود که خبر از راه اندازی یک جشن محفلی تازه در خانه سینما دادیم؛ جشنی که توسط شاخه تهیه کنندگان انجمن فنون و هنرهای سینمایی راه اندازی شده(اینجا را بخوانید) و اولین دوره آن نیز با حک شدن لوگوی تصویرشهر وابسته به شهرداری روی کارتهای دعوت در پردیس ملت وابسته به شهرداری برگزار شد.

به گزارش سینماروزان تجلیل از تهیه کنندگان فیلم 3ارگانی «ماجرای نیمروز» و فیلم 2ارگانی «نفس» از جمله دلایل برپایی این جشن بود اما علیرغم آن که برگزارکننده جشن کوشیده بود کارتهای دعوت به آن را برای اغلب تهیه کنندگان بفرستد اما رغبتی جدی از سوی حرفه‌ایهای تهیه کنندگان به این محفل صورت نگرفته بود.

یکی از دلایل این عدم رغبت شاید همان تجلیل بی دلیلی باشد که برگزارکنندگان برای تهیه کنندگان آثار ارگانی ترتیب دادند؛ آن هم در حالی که جشن خانه سینما به تازگی برگزار شده بود و اگر بنای تجلیل بوده باید در همان جشن صورت گرفته باشد.

در شرایطی که بخش عمده تهیه کنندگان باسابقه ایران شاید هر 5 سال یک بار هم نتوانند ایده های خود را عملیاتی کنند اینکه نورسیدگانی وابسته به ارگانها و منابع عمومی در محفلی صنفی که نام تهیه کنندگان را بر خود دارد، بر صدر نشینند چندان با اقبال این طیف از صنف سینما مواجه نشد.

شاید برای همین بود که تقریبا به تعداد انگشتان یک دست هم تهیه کننده شاخص در محفلی که منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما و همسرش فرشته طائرپور در آن حاضر بودند، حضور نداشت.

به هر حال در روزگاری که بعد از سالها ادعای فعالیت صنفی هنوز یک درمانگاه اختصاصی برای بدنه صنف وجود ندارد معلوم است که صرف هزینه برای چنین محافلی که کمترین سودی به حال بدنه ندارد با اقبال مواجه نشود.

در کنار این خلوتی محفل، اعطای تندیسی منقش به یوزپلنگ به تجلیل شوندگان هم توی ذوق می زد!!

هر مخاطب سینمایی میداند که یوزپلنگ نماد جشنواره سوئیسی لوکارنو است که بعد از کن و ونیز و برلین جزو مهمترین جشنواره‌های اروپایی به شمار می رود و اینکه از نماد این جشنواره برای طراحی تندیسی تازه در خانه سینما استفاده شود هم اوج کج‌سلیقگی بود.

تندیس یوزپلنگ که یادآور جشنواره لوکارنو است!!

سینماروزان: ماجرای سختگیری در ورود تهیه‌کنندگان اول به سینما و حواله آنها به شورایعالی تهیه‌کنندگان برای گرفتن تأییدیه هرچند در ظاهر در جهت حرفه‌ای شدن هرچه بیشتر جامعه تهیه کنندگان سینماست اما در باطن ابهامات و پرسشهای مختلفی پیرامون آن وجود دارد.

به گزارش سینماروزان مهمترین پرسش آن است که وقتی صنوف مختلف تهیه‌کنندگی با احراز شرایط خاص خود متقاضیان دریافت کارت تهیه‌کنندگی را ممیزی کرده و به واجدان شرایط کارت تهیه‌کنندگی می‌دهند این ممیزی مجدد و ارجاع دوباره به شورایعالی تهیه‌کنندگان چه معنایی دارد؟ آیا شورایعالی که مرکب از 4 صنف مختلف تهیه کنندگی است خود صنوفی که از آن ریشه گرفته را قبول ندارد؟

به عنوان نمونه پیمان معادی علیرغم عضویت در یکی از صنوف قدیمی تهیه‌کنندگی نتوانست پروانه ساخت«متری شش ونیم»سعید روستایی را دریافت کند. چرا؟ آیا شورایعالی تهیه‌کنندگان، صنفی که پیشتر صلاحیت معادی را تأیید کرده قبول ندارد؟؟؟

پرسش بعدی بر سر یک هیأت ارزیابی است که بنا شده در شورایعالی تهیه‌کنندگان شکل گرفته و به ارزیابی مجدد علاقمندان به تهیه‌کنندگی که پیشتر کارت تهیه کنندگی گرفته‌اند بپردازد. چرا درباره این هیأت ارزیابی، شفاف‌سازی لازم از سوی شورایعالی صورت نگرفته و چرا حلقه بالادستی شورایعالی نگفته اند آیا اصلا این هیأت تشکیل شده یا نه؟ و اگر تشکیل شده چه افرادی در آن حضور دارند؟

پرسش مهمتر درباره انفعال مدیرعامل خانه سینما درباره ممیزی تازه‌ایست که پیش‌روی اعضای جوان صنوف مختلف تهیه کنندگی قرار داده شده است.

منوچهر شاهسواری مدیرعامل این نهاد که در این ماهها 11 مسئولیت را همزمان تقبل کرده است و شاید به سبب همین تعدد مسئولیت نتوانست از پس برگزاری مناسب جشن خانه سینما هم برآید خود قبل از آن که به 40 سالگی برسد اولین پروژه تهیه‌کنندگی خود را انجام داد. آیا خودش ثمره اعتماد به خویش وقتی در جوانی مجوز تهیه کنندگی گرفت را قبول ندارد که کاملا منفعلانه از هر گونه موضع گیری درباره ممیزی دوباره برای ورود تهیه کنندگان اول به سینما سرباز زده است؟

سکوت شاهسواری معنایی جز رضایت دارد؟ اگر این طور است ایشان خروجی این روند را چطور پیش بینی کرده است؟

آیا جز این است که امتداد این روند نه فقط جلوی نوزایی تهیه کنندگی در سینما را می‌گیرد بلکه موجب میشود برخی از بازنشستگان این حیطه به عنوان «گرین کارت»ی برای گرفتن پروانه جلوه‌گر شده و به این ترتیب به مانند هر روند انحصار دیگری، این روند هم آلوده به سوءاستفاده‌های سوداگران شود؟

سینماروزان: در نخستین برنامه از فصل تازه «سینمادو» و به بهانه برگزاری پرحاشیه جشن خانه سینما، حامد عنقا مجری برنامه ارتباطی تلفنی برقرار کرد با منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما.

به گزارش سینماروزان عنقا کوشید کاملا محترمانه حجم بالای بی نظمی در جشن خانه سینما که مدام صفت «بزرگ» ضمیمه‌اش میشود را به چالش بکشد؛ بی‌نظمیهایی که از محل برگزاری جشن که یک زمین چمن بود تا اختلالات فنی و عدم حضور مجری در ابتدای مراسم را شامل میشد.

شاهسواری هرچند در ابتدا کوشید این گونه اختلالات را طبیعی بداند و آنها را مشابه اختلالاتی بداند که حین تماس تلفنی اش با «سینمادو» پیش آمده(!) اما از جایی به بعد وقتی با مصادیق مختلفی که از سوی عنقا بیان میشد مواجه شد مجبور شد اختلالات را قبول کند و بابت آن عذرخواهی کند بخصوص وقتی عنقا بر این امر تأکید کرد چگونه است مکان برگزاری جشنی که زمان برگزاری آن همواره ثابت است و میتوان از سال قبل برایش برنامه ریزی کرد تا دقایق انتهایی مانده به برگزاری مشخص نیست.

شاهسواری در توجیه این مسأله گفت: مکان برگزاری جشن از 25 روز قبل مشخص بود اما با مشکلاتی بیرون از خودمان مواجه شدیم و همین امر بود که دردسرآفرین شد.

این گفته را اگر کنار گفته های همایون اسعدیان بگذاریم که حین برگزاری جشن، مشکلات را به تنگ نظری همکاران خود نسبت داده بود به یک تناقض می رسیم.

شاهسواری که مدیرعامل است می‌گوید مشکلات بیرونی اختلال ایجاد کرده و اسعدیان که رییس هیأت مدیره است تنگ نظری همکاران درونی را عامل مشکل می داند.

کدام را باید باور کرد؟

سینماروزان: نتایج جشن خانه سینما هرچند منطبق با پیش بینی ها مبتنی بر پیشتازی “فروشنده” رقم خورد اما از آنجا که در روزهای اخیر توصیه های بیرونی و فشارهای صورت گرفته برای حمایت از برخی آثار تشدید شده بود این گمانه ایجاد شده بود که احتمالا با کاهش جوایز اصغر شرایطی فراهم شود برای توجه به برخی محصولات ارگانی.

به گزارش سینماروزان البته که این توجه به فیلمهای ارگانی در رشته های فرعی رخ داد و مثلا جایزه جلوه های ویژه میدانی اهدا شد به “ویلاییها” از محصولات فارابی که بخش عمده آن در فضای بسته می گذرد(!) اما هیچ کدام از محصولات ارگانی و به خصوص “ماجرای نیمروز” و “دختر” و “نفس” نتوانستند جزو برگزیده های اصلی باشند.

به جایش “فروشنده” که با حمایت ممنتو و فاند موسسه فیلم دوحه تولید شده بود در هفت رشته برنده جایزه شد تا فاطمه الرمیحی مدیر موسسه فیلم دوحه خوشحالیش که از کن آغاز شده و به اسکار رسیده بود امتداد یابد.
به دنبال “فروشنده” نیز “رگ خواب” بود که پنج جایزه گرفت؛ البته بیشتر جوایز فنی.

در میان برندگان نام کارن همایونفر بخاطر موسیقی “اروند” هم به چشم میخورد؛ هر چه فکر کردیم کار خلاقانه ای در تنظیم موسیقی یا حتی خط ملودی متفاوتی از “اروند” به یادمان نیامد! آیا جایزه به نام همایونفر تعلق یافته؟؟

فهرست کامل برگزیدگان جشن خانه سینما به شرح زیر است:

–بهترین فیلم: فروشنده

–بهترین کارگردان: اصغر فرهادی(فروشنده)

–بهترین فیلمنامه: اصغر فرهادی(فروشنده)

–بهترین بازیگر نقش اول زن: لیلا حاتمی(رگ خواب)

–بهترین بازیگر نقش اول مرد: شهاب حسینی(فروشنده)

–بهترین بازیگر مکمل زن: پانته آ پناهی ها(لاک قرمز)

–بهترین بازیگر مکمل مرد:فرید سجادی حسینی(فروشنده)

–بهترین تدوین: هایده صفی یاری(فروشنده)

–بهترین موسیقی متن: کارن همایونفر(اروند) ‎

–بهترین فیلمبرداری: فرشاد محمدی(رگ خواب)

–بهترین صداگذاری: بهمن اردلان(رگ خواب)

–بهترین صدابرداری: بابک اردلان(رگ خواب)

–بهترین طراحی صحنه: کیوان مقدم(فروشنده)

–بهترین طراحی لباس: عباس بلوندی(یتیم خانه ایران)

–بهترین چهره پردازی: عبدالله اسکندری و مهرداد میر کیانی(لانتوری)

–بهترین جلوه های ویژه بصری: سینا قویدل(رگ خواب)

–بهترین جلوه های ویژه میدانی: ایمان کرمیان(ویلایی ها)

–تندیس شایستگی بهترین فیلم مستند: مهدی قنواتی(همجا)

–بهترین فیلم کوتاه: بهمن و بهرام ارک(فیلم حیوان)

–بهترین فیلم انیمیشن: فرنوش عابدی(پیشخدمت)

سینماروزان: ساعاتی قبل بود که ادعای «کیهان» درباره حضور رییس دفتر دولت اصلاحات به عنوان یکی از اعضای آکادمی داوران جشن خانه سینما منتشر شد و البته حجم معتنابهی علامت سوال و تعجب را پیش روی بدنه صنف سینما قرار داد.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان حالا تصاویر مراسم نکوداشتهای جشن خانه سینما در حالی منتشر شده که نه فقط برای این رییس دفتر جایگاهی ویژه در میان میهمانان جشن و در کنار امثال محمد بهشتی و علیرضا رضاداد تدارک دیده شده بلکه یکی از کارمندان مستقیم مدیرعامل خانه سینما هم شخصا به استقبال از این رییس دفتر رفته و او را تا نقطه طلایی مجلس رهنمون ساخته است!

پرسش همچنان همان بر سر ماهیت حضور این رییس دفتر در خانه سینماست؛ آیا این رییس دفتر به نماد سیاسی خاصی تبدیل شده که باید در نکوداشت مهمترین جشن خانه سینما حضور داشته باشد و در آن صورت آیا این نماد، آورده رفاهی خاصی هم برای بدنه صنف دارد؟ مهمتر اینکه آیا حضور رییس دفتر در آکادمی داوران صحت دارد؟

منتظر پاسخی قانع کننده از سوی هیأت مدیره و شخص مدیرعامل خانه سینما به این پرسشها هستیم.

استقبال از رییس دفتر بعد از پیاده شدن از تویوتای 2016 توسط کارمند مدیرعامل

رییس دفتر در نقطه طلایی مراسم نکوداشت

رییس دفتر در نقطه طلایی مراسم نکوداشت

رییس دفتر در حال یادگاری نوشتن بر تصویری از سیروس ابراهیم زاده که نگاهی سراسر افسوس دارد

سینماروزان: تعدد جشنهایی که به دنبال هم در خانه سینما برگزار میشود و از آن سو افزایش مدام دامنه جشنواره هایی که با بودجه نهادهای دولتی و شبه‌دولتی در کشور ما برگزار می‌شوند موجب آن شده که روزنامه اصولگرای «کیهان» در گزارشی صریح به انتقاد از بریز و بپاش میلیاردی این محافل بپردازد آن هم در حالی که پرفروش ترین فیلم سینمای ایران خیلی که هنر کند فقط 3 تا 4درصد جامعه ایران را به سینماها بکشاند.

متن گزارش «کیهان» را بخوانید:

برپایی جشن‌های تکراری از جیب مردم

هنوز جشن کارگردانان سینما به پایان نرسیده که جشن منتقدان از راه رسیده است و بعد جشن دنیای تصویر و اینک در انتظار جشن خانه سینما نیز هستیم. ضمن اینکه جشن فیلم‌های کوتاه و مستند و همچنین انیمیشن را هم در طی همین مدت قلیل پشت سرگذاردیم. البته جشنواره‌های ریز و درشت به اصطلاح تخصصی و غیر تخصصی مانند جشنواره کودکان و نوجوانان هم برگزار شده و برخی دیگر نیز مانند جشنواره فیلم کوتاه، رشد و سینما حقیقت نیز در راه هستند، ضمن اینکه بازار تجلیل و تقدیر و تحسین هم به مناسبت‌های مختلف گرم است و در هر مناسبتی جشن و سور و ساتی برپاست!
اغلب شرکت‌کنندگان و هیئت‌های انتخاب و داوری و برگزیدگان و مجریان و اهداءکنندگان جوایز و … در این جشن ها و جشنواره ها هم اگر یکسان نباشند، مشابه بوده و سلیقه‌ها هم تقریبا یکی است. از همین روی تقریبا از همه این مراسم مختلف محصولات و نتایج همسان بیرون می‌آید!
اما آنچه ورای همه این ده‌ها و صدها جشن و مراسم در طی یک سال رخ می‌نمایاند، هزینه‌های هنگفتی است که تا چند صد میلیون و حتی رقم‌های بالای چند میلیارد تومان هم می‌رسد و بعضا گفته شده که مجموع این هزینه ها چند برابر کل بودجه ساخت فیلم‌های یک‌سال سینمای ایران است! البته غالبا بهانه این است که یک ریال از بودجه دولتی استفاده نشده و همه آن توسط حامی مالی تأمین گردیده است. ولی به جز اینکه اغلب حامیان مالی یاد شده دولتی بوده یا به نوعی به دولت و یا موسسات شبه دولتی متصل هستند و به هر صورت از جیب ملت هزینه می‌کنند، سوال اینجاست که چرا بایستی چنین هزینه‌های کلانی صرف برگزاری این تعداد کثیر مراسم و جشن‌های تکراری شود که حاصل اغلب آنها، یکی است؟!
چرا برای سینمایی که مخاطبان پرفروش‌ترین فیلم آن را حداکثر سه تا  چهار درصد از جمعیت این مملکت تشکیل داده و بیش از 95 درصد جمعیت ایران اساسا تماشاگر سینما نیستند، و از این منظر به هیچ عنوان سینمای مردمی تلقی نمی‌شود، مردم باید هزینه کنند تا مثلا عوامل فیلم‌های آن جایزه بگیرند، شبی را جشن برپا کرده و بریز و بپاش کنند.
چرا باید ازکیسه و جیب مردم، معارضان و معاندان با همین مردم و ارزش‌ها و باورهایشان را به روی صحنه این مراسم و جشن ها آورده و برایشان دست زده و نازشان را بکشند؟!
نمی شود حالا که سازمان و ارگانی وجود ندارد تا سر و سامانی به این افسارگسیختگی جشنواره ای دهد و اغلب موسسات و نهادها و ادارات هم برخود واجب می‌بینند بودجه‌های سرگردان خود را صرف بخش‌های فرهنگی کنند، دست از سر جشن و جشنواره بازی و تقدیر و تجلیل‌های تکراری برداشته و برای اموری به مصرف برسانند که حداقل بخشی از اختلال موجود در دستگاههای فرهنگی را التیام بخشیده یا لااقل به آنها دامن نزند؟!

سینماروزان: چهار ماه قبل بود که سینماروزان درباره حضور افرادی در آکادمی داوران که خودشان هم در جشن خانه سینما فیلم دارند هشدار داده بود و آن را مصداق غیرحرفه‌ای‌گری در روند داوریها و در نهایت ایجاد شک و شبهه نسبت به برگزیدگان دانسته بود.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان حالا با اعلام نام کاندیداها مشخص شده که هشدار چهار ماه قبل بیراه نبود و در بخشهای مختلف جشن نام افرادی به عنوان کاندیدا آمده است که خودشان داور هم بوده اند! هرچند یک علت این امر میتواند ردّ دعوت حضور در آکادمی داوریها از سوی برخی پیشکسوتان سینما باشد اما به هر حال برای جشنی که برگزارکنندگانشان مدام می‌خواهند از ویژگیهای آن بگویند این روند فقط به کاهش اعتبار منجر میشود.

سعید ملکان و محمود رضوی که نامشان در بین کاندیداهای بهترین فیلم به چشم میخورد خود به عنوان داور هم در آکادمی حضور داشته اند. عین این وضعیت برای محمدحسین مهدویان هم رخ داده که هم کاندیدای بهترین کارگردانی است و هم جزو داوران این بخش بوده است!!!

عباس شوقی و ایمان کرمیان که نامشان به عنوان کاندیداهای جلوه های ویژه «امکان مینا» و «ویلاییها» به چشم میخورد هر دو داور این بخش هم بوده‌اند.

نام امیررضا معتمدی و بهنام خاکسار در حالی به عنوان کاندیداهای جلوه های بصری دو فیلم «سینمانیمکت» و «اکسیدان» دیده میشود که هر دو در آکادمی داوران این بخش هم حضور داشته اند.

عباس بلوندی در حالی کاندیدای بهترین طراحی لباس برای «یتیم خانه ایران» است که در آکادمی داوری این بخش هم بوده است.

بهمن اردلان هم داور و هم کاندیدای صدابرداری برای «رگ خواب» است و  علیرضا علویان نیز هم داور و هم کاندیدای صدابرداری برای «من» است.

ستار اورکی کاندیدای موسیقی برای «ویلاییها» نیز در میان داوران آکادمی بوده است.

نام میثم مویینی آقازاده محمدرضا داور بخش تدوین نیز در بخش بهترین تدوین برای «دختر» به چشم میخورد.

فهرست کامل کاندیداهای جشن خانه سینما به شرح زیر است:

بهترین فیلم:
1- برادرم خسرو/ ​​سعید ملکان
2- دختر/ ​​​رضا میرکریمی
3- رگ خواب/ ​​حمید نعمت الله
4- فروشنده/ ​​​اصغر فرهادی
5- لانتوری/ ​​​رضا درمیشیان
6- ماجرای نیمروز /​​سید محمود رضوی
7- نفس/ ​​​محمدحسین قاسمی

بهترین کارگردانی:
1- رضا میرکریمی/ ​​دختر
2- حمید نعمت اله/ ​​رگ خواب
3- اصغر فرهادی/ ​​فروشنده
4- رضا درمیشیان/ ​​لانتوری
5- محمدحسین مهدویان/ ​ماجرای نیمروز

بهترین فیلمنامه:
1- پیمان قاسم خانی/ ​​خوب، بد، جلف
2- مهران کاشانی/ ​​دختر
3- معصومه بیات/ ​​رگ خواب
4- اصغر فرهادی/ ​​فروشنده
5- سهیل بیرقی/ ​​من

بهترین فیلمبرداری:
1- حمید خضوعی ابیانه/​دختر
2- فرشاد محمدی/ ​​رگ خواب
3- حسین جعفریان/ ​​فروشنده
4- هادی بهروز/ ​​ماجرای نیمروز
5- ساعد نیک ذات/ ​​نفس

بهترین تدوین:
1- مصطفی خرقه پوش/ ​برادرم خسرو
2- میثم موئینی/ ​​دختر
3- هایده صفی یاری/ ​​فروشنده
4- هایده صفی یاری/ ​​لانتوری
5- سپیده عبدالوهاب/ ​​متولد65

بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
1- سارا بهرامی/ ​​خانه ای در خیابان چهل و یکم
2- مریلا زارعی/ ​​دختر
3- پانته آ پناهی ها/ ​​لاک قرمز
4- بهنوش بختیاری/ ​​من
5- شبنم مقدمی/ ​​نفس
6- ثریا قاسمی/ ​​ویلایی ها

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
1- ناصر هاشمی/ ​​برادرم خسرو
2- فرید سجادی حسینی/ ​فروشنده
3- بهرام افشاری/ ​​لانتوری
4- هادی حجازی فر /​​ماجرای نیمروز
5- جواد عزتی/ ​​ماجرای نیمروز
6- احمد مهرانفر ​​/ماجرای نیمروز

بهترین بازیگر نقش اول زن:
1- لیلا حاتمی/ ​​رگ خواب
2- ترانه علیدوستی/ ​​فروشنده
3- پردیس احمدیه/ ​​لاک قرمز
4- پانته آ پناهی ها/ ​​نفس
5- رویا نونهالی/ ​​نیمه شب اتفاق افتاد

بهترین بازیگر نقش اول مرد:
1- فرهاد اصلانی/ ​​دختر
2- کوروش تهامی/ ​​رگ خواب
3- شهاب حسینی/ ​​فروشنده
4- نوید محمدزاده/ ​​لانتوری
5- حامد بهداد ​​/نیمه شب اتفاق افتاد

بهترین موسیقی:
1- کارن همایونفر /​​اروند
2- حامد ثابت/ ​​برادرم خسرو
3- فردین خلعتبری/ ​​سینما نیمکت
4- بهزاد عبدی/ ​​ناردون
5- ستار اورکی/ ​​ویلایی ها

طراحی صحنه:
1- کامیاب امین عشایری/ ​آباجان
2- شیوا رشیدیان/ ​​خانه ای در خیابان چهل و یکم
3- محسن شاه ابراهیمی/ ​دختر
4- کیوان مقدم/ ​​فروشنده
5- اصغر نژادایمانی/ ​​نفس

طراحی لباس:
1- مجید لیلاجی/ ​​زاپاس
2- آیدین ظریف/​​سیانور
3- سارا سمیعی/ ​​فروشنده
4- گلناز گلشن/ ​​لانتوری
5- اصغر نژادایمانی/ ​​نفس
6- عباس بلوندی/ ​​یتیم خانه ایران

صدابرداری:
1- محمود سماک باشی/ ​آشوب
2- جهانگیر میرشکاری/ ​تیک آف
3- بابک اردلان/ ​​رگ خواب
4- ناصر انتظاری/ ​​من
5- عباس رستگارپور/ ​​نفس
6- بهمن حیدری/ ​​یتیم خانه ایران

صداگذاری:
1- محمود موسی نژاد ​​اروند
2- بهمن اردلان ​​رگ خواب
3- علیرضا علویان ​​من
4- آرش قاسمی ​​نفس
5- امیر حسین قاسمی ​​ویلایی ها

چهره پردازی:
1- فاطمه کمالی، زهرا کمالی/​​سیانور
2- عبداله اسکندری، مهرداد میرکیانی/ ​لانتوری
3- محسن دارسنج/ ​​​ماجرای نیمروز
4- مهرداد میرکیانی/ ​​​نفس
5- داریوش صالحیان/ ​​​یتیم خانه ایران

جلوه های ویژه میدانی:
1- محسن روزبهانی/ ​​یتیم خانه ایران
2- داود رسولیان/ ​​ابوزینب
3- رضا ترکمان/ ​​سینما نیمکت
4- عباس شوقی/ ​​امکان مینا
5- ایمان کرمیان/ ​​ ویلایی ها
6- محسن روزبهانی/ ​​ماجرای نیمروز

جلوه های بصری:
1- محمد لطفعلی/ ​​آباجان
2- بهنام خاکسار/ ​​اکسیدان
3- سینا قویدل/ ​​رگ خواب
4- امیر رضا معتمدی/ ​​سینمانیمکت
5- فرید ناظر فصیحی/ ​​نفس

بهترین کارگردانی مستند:
1- حسن نقاشی ​​​ /  ​آثار عجم
2- فرناز جورابچیان و محمدرضا جورابچیان/ ​اعتراض وارد نیست
3- حجت طاهری/ ​​​​پرندگان در سایه
4- حامد سعادت/ ​​​​مردی که فسیل شد
5- مهدی قنواتی/ ​​​​همجا

بهترین فیلم مستند:
1- آوانتاژ/ ​​​​محمد کارت
2- پسران سندباد/ ​​​رضا حائری
3- زنانگی/ ​​​​محسن استاد علی
4- زیمل بلوچستان/ ​​​مازیار مشتاق گوهری
5- متهمین دایره بیستم/​​​ حسام اسلامی

بهترین فیلم کوتاه:
1- آرا /​​​یوسف کارگر
2- حیوان/ ​​​بهرام ارک و بهمن ارک
3- زونا/ ​​​طوفان نهان قدرتی
4- شب تولد/ ​​​امید شمس
5- وقت ناهار/ ​​علیرضا قاسمی

سینماروزان: نشست خبری جشن خانه سینما در حالی برگزار شد که در روزهای گذشته واگذاری دبیری فجر به مدیرعامل خانه سینما مهمترین شایعه مرتبط با این نهاد صنفی بود. اما مدیرعامل خانه سینما که در ماههای اخیر سیاهه مسئولیتهایش به عدد 11 رسیده از اساس این شایعه را زیر سوال برد و ادعا کرد که اساسا پیشنهادی به وی برای دبیری فجر صورت نگرفته است.

به گزارش سینماروزان شاهسواری البته پیشنهاد عجیبی را هم درباره جشنواره فجر طرح کرد و آن هم اینکه باید از حالت رقابتی خارچ شود اما از این نگفت که به این ترتیب فلسفه برگزاری جشنواره زیر سوال خواهد رفت و معتبرترین گردهمایی رقابتی سینمای ایران از دست خواهد رفت.

شاهسواری در ابتدای سخنان خود گفت: وقتی در میدان کار اجرایی هستیم باید هدف خود را مراقبت کنیم. من به عنوان مدیرعامل خانه سینما رییس اعضایمان نیستم بلکه وکیل آنها هستم. اختیار آنها به دست خودشان است و ما علاقه مندیم که صنوف بر اساس معیارهای تشخیصی خود فعالیتشان را سامان دهند البته تا جایی که با منافع سینما تقابل نداشته باشد.

وی افزود: برخی موقعیتهایی ایجاد می‌شود که ما پولی را برای چرخاندن فعالیت صنوف می‌گیریم که این موقعیت ها نباید حمل بر سودجویی شود. درباره جشن سینما نیز باید بگویم خوشحالم که جشن امسال روی پایه های تشکیل انجمن علوم و فنون به عنوان مظهر ارتقای کیفیت سینمای ایران آغاز به کار کرده است. کارهای جشن به صورت پاکیزه انجام می شود و باعث افتخار من است در دوره ای خدمتگزار خانه سینما و جشن آن هستم که ریاست آن بر عهده هارون یشایایی است و به لحاظ حرفه ای و حیثیتی لازم است از او تشکر کنم.

مدیرعامل خانه سینما با اشاره به مساله شهدای مدافع حرم که مساله تجلیل از آنها در جشن سینمای ایران توسط برخی اهالی رسانه مطرح شد، بیان کرد: آنچه به حیثیت ما مربوط می شود متعلق به همه ما است و از دید سینما پنهان نمی ماند. مگر می شود جشن سینما را برگزار کنیم اما یادی از عزیزانی که جان خود را داده اند و دفاع کرده اند نباشیم؟ ما حتما امسال از آنها یاد می کنیم.

شاهسواری اظهار کرد: یکی از وظایف اهالی فرهنگ توجه دادن به مسایلی است که متعلق به همه است به همین دلیل مضمون جشن امسال «آب» است. ما فکر می کنیم وضعیت آب در کشور ما در شرایط خطرناکی است و باید درباره آن به یکدیگر هشدار دهیم و مخاطبان را از آن آگاه کنیم و نگرانی ها را درباره کمبود آب بیان کنیم.

مدیر عامل خانه سینما در پاسخ به سوالی درباره تعدد جشنهای خانه سینما گفت: برای اصنافی که خارج از شاخه های پانزده گانه هستند تقدیر درنظر گرفته شده وگرنه مثلا ما در جشن بزرگ سینمای ایران تندیس فیلم کوتاه می دهیم. در مورد مستند هم تندیس مستند کوتاه به کارگردان و تندیس مستند بلند به تهیه کننده داده می شود.

وی درباره سوالی درباره اینکه مدرسه ملی سینما و خانه سینما قرار است به صورت موازی در بحث آموزش عمل کنند، گفت: روزی که با هیات مدیره سابق جلسه ای داشتیم برای خودمان سه ماموریت اعلام کردم؛ اول بحث «مراقبت» که در آن بیمه، مهربانی، مراقبت از فیلم ها و تخصص های مختلف وجود دارد. دوم بحث «رونق» است یعنی در تولید و توزیع و نمایش باید رونق داشته باشیم. سوم «ارتقا» است که اگر به آن نرسیم رونق ما از بین می رود اگر بهتر از روز گذشته نباشیم نمی توانیم فعالیت کنیم.

مدیرعامل خانه سینما تاکید کرد: هیات رییسه ماموریت ویژه پیدا کرده است که از هر چه به امور کمی برمی گردد مراقبت شود. در این معادله هم توافقی با سازمان سینمایی و مدرسه ملی کردیم تا درباره امکاناتی و ابزاری که در مدرسه ملی است تفاهم کنیم تا ضرورت ها و نیازسنجی های لازم برای آموزش به خصوص در حوزه فناوری ها صورت گیرد. ما در بازاریابی مشکل جدی داریم و این موضوع باید مرتفع شود. مدرسه ملی سینما و ما دو بال ارتقای دانش در همه حوزه ها هستیم.

شاهسواری در بخش دیگری از صحبت های خود توضیح داد: ما قرار نیست جایگزین کسی در سینما شویم. منظور ما از سهم سینما از بازار جهانی این است که فیلمی قابل عرضه به جهان داشته باشیم نه اینکه در مارکتینگ دخالت کنیم.

وی تاکید کرد: من عضو هیأت رییسه آکادمی سینمای ایران نیستم و این آکادمی مستقل کار می کند. در ادامه باید بگویم محل برگزاری مراسم هایی از این دست یک بحران است و بی شک سینمای ایران لیاقت داشتن یک کاخ ثابت دارد. البته مکان برگزاری جشن مشخص است که به زودی اعلام می شود. همچنین باید بگویم هیچ کمک دولتی ویژه ای به غیر از تفاهمنامه حمایتی سازمان سینمایی که اول هر سال داریم، نداشته ایم و بودجه ای از جایی برای جشن دریافت نکرده ایم و اسپانسری هم نداشته ایم.

این تهیه کننده سینما توضیح داد: سینمای ایران به لحاظ زبانی و وارد شدن به بازار جهانی در موقعیت ویژه است. توسعه سینمای ایران بدون ایجاد فضای حرکت در عرصه بین الملل امکانپذیر نیست. ما به هر یک نفری که به گیشه سینما می رود احترام می گذاریم و باید بپذیریم هر فرد نیازها و سلیقه های متنوعی دارد و هر سینماگر می تواند به بخشی از سلیقه مخاطب جواب دهد.

منوچهر شاهسواری درباره سوالی مبنی بر اینکه او دبیر جشنواه سی و ششم فیلم فجر می شود؟ گفت: هیچ پیشنهادی در این حوزه به من نشده است. درباره جشنواره فجر در هیات رییسه آکادمی مفصل بحث کردیم و آکادمی بر این باور است که جشنواره باید از حالت رقابتی خارج و به مراسم تولید پایان سال تبدیل شود.

وی درباره جشنواره فیلم فجر بیان کرد: این جشنواره خدمات گرانبهایی به سینمای ما داده است اما باید تغییراتی در آن انجام شود و باید ضرورت های شکل گیری آن مورد بازبینی قرار گیرد. درباره جشنواره فجر در هیات رییسه آکادمی مفصل بحث کردیم و آکادمی بر این باور است که جشنواره باید از حالت رقابتی خارج و به مراسم تولید پایان سال تبدیل شود.

مدیرعامل خانه سینما تاکید کرد: ما نمی توانیم به دیگر جشنواره ها مثل جشنواره سینما حقیقت و جشنواره فیلم کوتاه بی توجه باشیم و باید ببینیم کجاها با یکدیگر هم پوشانی داریم. به هر حال ادامه شیوه قبلی جشنواره باعث رشد ما نمی شود و این را به عنوان نظر شخصی می گویم. ما از نظام مشورتی پرهیز نمی کنیم و هرکجا لازم باشد به دوستان مشورت می دهیم تا سینما را از حوزه خدمات به سمت صنعت ببریم.

وی ادامه داد: زمانی که شورای عالی تهیه کنندگان و یا کانون کارگردانان به مواردی اعتراض می کنند یعنی خانه سینما اعتراض کرده است. خانه سینما جدا از صنوف خود نیست و ما پشتیبان هر حرکت درست صنف ها در دفاع از حقوقشان هستیم.

مدیرعامل خانه سینما در پاسخ به اینکه به دلیل رابطه اش با سازمان سینمایی در قبال برخی رفتارها سکوت می کند، گفت: من به قاعده عربده کشی اعتقاد ندارم و فرهنگ و سینما تعامل های دو طرفه هستند. آیا شما معتقد هستید که باید با سازمان سینمایی روابط خوبی نداشته باشیم؟ فکر می کنم سینمای ایران برای پیشرفت باید همه تلاش خود را انجام دهد تا بخش خصوصی در سینمای ایران در تمام وجوه پیشرفت کند و برای این امر همه قوانین باید تغییر کند و تصدی گری دولت کم شود و برای این امر راه حل تعامل از تقابل بهتر است.

شاهسواری درباره حضورش در کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: من در مقام مدیرعاملی خانه سینما این دومین جلسه ای بود که به کمیسیون فرهنگی می رفتم. ما در بخشی از موضوعات مانند مالکیت معنوی و … نیازمند تغییر و انشای قوانین هستیم و برای این منظور باید با کمیسیون فرهنگی مجلس گفتگو داشته باشیم. در جلسه درباره اینکه کمیته مشترکی بین سینما و کمیسیون ایجاد شود صحبت کردیم و امیدوارم شکل و شمایل درست پیدا کند.

وی تاکید کرد: ما نیازمند همراهی دولت هستیم، این کار مشترک صنف، دولت و قوه مقننه است. یکی از بزرگترین ماموریت ها بردن لایحه نظام صنفی به مجلس است و از این جهت دچار مشکل هستیم، ما این کار را شروع و با سازمان سینمایی گفتگو کرده ایم.

شاهسواری درباره حمایت از جوانان نیز گفت: انجمن سینمای جوانان در این زمینه کار می کند و ما در تفاهمنامه خودمان با مدرسه ملی بندی برای کمک به جوانان آورده ایم.

سینماروزان: در حالی که در روزهای گذشته اخباری دردناک از اوضاع اقتصادی خراب یک عضو صنف سینما منتشر شده بود و پیش بینی میشد سران خانه سینما برای بهبود امور این عضو کاری انجام دهند اما خانه سینما به مانند همیشه جز انفعال در برابر این وضعیت خراب نشان نداد تا این اسپانسر متمول مهران مدیری باشد که کم کاری خانه سینما را جبران کند.

به گزارش سینماروزان منوچهر قاضی‌زاده نقاش قدیمی سردرهای سینماهای پایتخت که طراحی پوستر «برزخیها»ی ایرج قادری را برعهده داشته این اواخر به دلیل شرایط نامساعد مالی ناچار به دستفروشی شده بود و انتشار گزارش از وضعیت زندگی او این نیاز را ایجاد میکرد که سران خانه سینما به سراغش روند اما این اتفاق نیفتاد و به جایش «اول مارکت» از سامانه های اپراتور اول تلفن همراه وابسته به مخابرات قاضی زاده را استخدام کردند.

«اول مارکت» که در تولید «ساعت 5عصر» و «دورهمی» مهران مدیری به عنوان سرمایه گذار حضور داشته قاضی زاده را به طور رسمی استخدام کرده و در اولین پروژه از او خواسته اند پوستری برای «ساعت5عصر» به سبک آثار قدیمی طراحی کنند.

اینکه یک اسپانسر ارتباطی کم کاری خانه سینما را جبران کند هرچند میتواند اقدامی تبلیغاتی قلمداد شود اما به هر حال الگویی است برای حلقه بالادستی خانه سینما و بخصوص مدیرعامل آن که اخیرا همزمان با هم صاحب 11 مسئولیت مختلف شده که برای یک سال هم که شده قید برپایی جشنهای رنگارنگی که کمترین سودی به حال صنف ندارد را بزنند و به سراغ رسیدگی به وضعیت رفاهی تراژیک بدنه ای بروند که مدام از کمبودها مینالند.

منوچهر قاضی زاده در حال دستفروشی

سینماروزان: در 24 ساعت گذشته اعضای خانه سینما با پیامکی مواجه شده اند که از آنها دعوت میکند در مراسم تقدیر از محمدباقر قالیباف شهردار پیشین تهران شرکت کنند.

به گزارش سینماروزان هرچند این پیامک به ظاهر از سوی شورایعالی خانه هنرمندان ارسال شده اما تعجب آور است که از سامانه پیامکی خانه سینما برای ارسال این دعوتنامه استفاده شده است.

اینکه چرا سران بالادستی خانه سینما می باید سامانه پیامکی خویش را که اغلب برای ارسال آگهی ترحیم اعضاء استفاده میشود(!!) در خدمت آگهی تقدیر از شهردار سابق قرار دهند هرچند در ظاهر اسباب شگفتی بدنه صنف را موجب شده اما اگر این مسأله را کنار افشاگریهای چهره‌هایی همچون مرضیه برومند و حمید فرخ نژاد قرار دهیم چندان هم نباید شگفت زده شویم.

سه ماه قبل مرضیه برومند به افشاگری درباره حمایتهای شهردار سابق از خانه سینما پرداخته و گفته بود: ساختمان شماره دو خانه سينما در خيابان وصال را قالیباف در اختيار اين تشكل گذاشت و تمام مخارج اداري و دفتري‌اش را هم تامين مي‌كند!(اینجا را بخوانید)

مدتی بعد از برومند، حمید فرخ نژاد نیز به بهانه انفعال خانه سینما در جریان قاچاق فیلم «گشت2» و آتش زدن کارت خانه سینما توسط کارگردان فیلم سعید سهیلی، با انتقاد از خانه سینما به ذکر خاطره از انتظارات سران خانه سینما برای تبدیل هنرمندان به مجالی برای شوآف شهردار پرداخته و نوشته بود: تصاويري ديدم كه در آن سعيد سهيلي جلوي دوربين كارت عضويتش در خانه سينما و كانون كارگردانان رو آتش زد و خلاص. ياد آن روزي افتادم كه در اوج درگيري با عوامل جرياني هدايت شده در تلويزيون بودم كه كمر به انهدام سينماي اين مملكت به هر نحو بسته بودند، از خانه سينما با من تماس گرفتند، خوشحال شدم كه براي پشتيباني و حمايت توسط خانه سينما تلفن زده شده، در كمال ناباوري دوست عزيزي كه زنگ زده بود گفت آقاي شهردار قرار است يك مركز تجاري را در ميدان وليعصر افتتاح كنند و احتياج به چند چهره داريم كه كنار ايشان باشند! عملا نگاه خانه معظم سينما به ما سياهي لشكرهاي مجلس آرا و تزييني است.(اینجا را بخوانید)

دو سال قبلتر و در زمان حضور رضا میرکریمی به عنوان مدیرعامل خانه سینما نیز بودجه ای میلیاردی از سوی شهردار برای بازسازی عمرانی خانه سینما در اختیار هیأت مدیره این نهاد قرار داده شد.

شاید یکی از دلایلی که برخی از سران خانه سینما در جریان انتخابات96 جرأت حمایت از حسن روحانی را نداشتند همین حمایتها بود!

اما آیا چنین حمایتهایی دلیلی بر آن است که سران خانه سینما سامانه پیامکی خود را در اختیار تقدیر از کاندیدای انصرافی انتخابات قرار دهند؟

سینماروزان آماده است پاسخ هیأت مدیره این نهاد یا مدیرعامل آن که در ماههای اخیر همزمان با هم 11 مسئولیت مختلف را عهده دار شده (اینجا را بخوانید) درباره این مسأله منعکس کند.

پیامکی که از سوی سامانه پیامکی خانه سینما برای اعضاء ارسال شده

سینماروزان: علیرضا داوودنژاد کارگردانی قدیمی سینمای ایران که فیلم «فراری» را آماده اکران دارد به تازگی با حضور روی آنتن زنده برنامه محمد صالح‌علاء «چشم شب روشن» کوشید برخی از آرای خود درباره اوضاع و احوال سینمای ایران در سالهای اخیر را بیان کند.

به گزارش سینماروزان این کارگردان در پاسخ به این پرسش که آیا چیزی به نام مافیای پخش در سینمای ایران وجود دارد گفت: در حال حاضر چیزی به نام پخش تعیین‌کننده نیست و سالن‌دار تعیین‌کننده است چرا که ما در کشور تنها 3 تا 4 پخش فعال بیشتر نداریم.

 وی در رابطه با بحث مافیا عنوان کرد: اگر فضایی مستعد مافیا باشد، عده‌ای از افراد هستند که سعی می‌کنند با طرح و برنامه به کانون‌های ثروت و قدرت نزدیک شوند و درنهایت قانون را دور بزنند.

کارگردان «مصائب شیرین»، وجود امنیت در هر حرفه‌ای را از موارد کاهش مافیا در آن حرفه دانست و افزود: اگر ما فعالیت‌های سینما را بررسی کنیم و به ما بگوید امنیت نیست، خودبه‌خود به این نتیجه می‌رسیم که آیا مافیا وجود دارد یا خیر.

داودنژاد در پاسخ به این سوال نبوی که در 20 سال اخیر چقدر در فضای امن فیلم‌هایش را تولید کرده است، گفت: تقریباً هیچ‌کدام از فیلم‌ها بازار امنی ندارند چرا که در بازار سینما، در قسمت پخش و نمایش، بخش‌های متعددی وجود دارد و با توجه به وجود 250 سالن با 404 پرده سینما، 93 درصد درآمد بازار سالن، برای 100 سالن است که در 12 شهر قرار دارند؛ یعنی از 303 سالن، 7 درصد سرمایه برمی‌گردد.

وی اضافه کرد: از میان 93 درصد درآمد، حدود 70 درصد مربوط به تهران بوده که 40 درصد آن از طریق 3 پردیس تأمین می‌شود و این نشان می‌دهد که مردم در سطح کشور سینما نمی‌روند.

تهیه‌کننده «نیاز» افزود: برای راستی آزمایی این اتفاق باید همه گیشه‌ها را تحت نظارت قرار داد ولی متأسفانه هر چه ما برای این امر تلاش می‌کنیم، میسر نمی شود. سینما و سالن پول را نقد از تماشاچی می‌گیرد و در ازای آن چک 2 ماهه می‌دهد، در حالی‌که با وجود فناوری‌های موجود می‌تواند کارت بکشد و سهم هرکس جداگانه حساب شود.

وی نمایش فیلم‌ها در ماهواره‌ها، تلویزیون، سینمای خانگی، سایت‌های اینترنتی، بیمارستان‌ها و خطوط ریلی‌ را از عوامل پخش غیرمجاز فیلم‌ها و دست بردن در اموال تهیه‌کنندگان دانست که علی‌رغم آمار اعلام‌شده، باعث کساد شدن بازار فیلم‌ها می‌شوند.

این کارگردان تأکید کرد: در هیچ کجای دنیا چنین چیزی وجود ندارد و اموال تهیه‌کنندگان به تاراج نمی‌رود. من نمی‌دانم چرا مسئولان صنف و بخش دولتی و بخش خصوصی نظارتی بر این اتفاق ندارد.

داود نژاد در تکمیل حرف‌هایش گفت: این ناامنی موجب قطع رابطه مستقیم سینما و تماشاچی می‌شود که نمی‌تواند سفارش و پول بگیرد. درنهایت، وقتی من از تماشاچی سفارش نمی‌گیرم بازتاب ملت نیستم و سینمای من، سینمای ملی نمی‌تواند باشد.

وی تصریح کرد: با وجود اینکه مدیران و مسئولان ذی‌ربط متوجه هستند سینمای ملی در حال نابودی است، کار سینما یا می‌شود بازتولید کلیشه‌های امتحان پس داده و فیلم‌های تجاری مقلد ماهواره که کسالت‌بار است و ورشکستگی را به دنبال دارد، یا بازتولید کلیشه‌های بخشنامه‌ای دولتی که هیچ‌کدام ناشی از احساس مسئولیت نسبت به کشور، نسل جوان و فرهنگ و سینما نیست.

کارگردان «کلاس هنرپیشگی» ادامه داد: منظومه هنری و رسانه‌ای ایران در مقابل منظومه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی شکست‌خورده است زیرا این اتفاق ماحصل این است که ابتکار عمل در فضای دیداری و شنیداری کشور، به دست تولیدکنندگان داخلی نیست و به دست کره‌ای و هندی و آمریکایی و اروپایی‌ها افتاده است.

داودنژاد تصریح کرد: گردش مالی بازار سیاه ویدیو ده‌ها برابر بازار رسمی ویدئو است و این اتفاق عادت نبوده و منفعت مالی هست. به نظر من جریانی قدرتمند در کشور وجود دارد که ترجیح می‌دهد ملت ایران مصرف‌کننده کالای خارجی باشد.

داود نژاد با اشاره به اینکه بخش خصوصی باید دارای اصول و نظام اطلاع‌رسانی باشد، افزود: یک تاجر در بخش خصوصی نمی‌داند که به‌طور مثال در 5 سال اخیر چند فیلم اکران شده و از میان آن‌ها چه اندازه با شکست و یا موفقیت روبرو شده‌اند که متأسفانه این نظام اطلاع‌رسانی در بخش خصوصی سینمای ما وجود ندارد.

نویسنده، کارگردان و تهیه کننده «روغن مار»، اظهار کرد: این نهایت واقع‌بینی است که دلسوزی، برای بازار کالای فرهنگی وجود ندارد و آن گرایش نیرومندی که قصدش عاجز کردن ما از تولید کالاهای فرهنگی و غلبه مجدد به ابتکار عمل برای تولیدکنندگان خارجی است، موفق شده است.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا شما در حال مشاهده تکرار تجربه سینمای اواخر رژیم پهلوی هستید، گفت: در قبل از انقلاب بازار فیلم امن بود ولی در رابطه بین فیلم‌ساز و مردم ناامنی وجود داشت، همچنین آمار فروش طوری بود که می‌توانست چرخ سینما را برای تولید ملی بچرخاند و این وضعیت تا ورود فیلم‌های خارجی به کشور ادامه داشت.

داود نژاد ابراز کرد: زمانی سینمای ملی معنا دارد که وارد زندگی مردم شود و بالعکس. این رابطه قطع‌ شده است و عده‌ای سارق تحت حمایت دولت و صنف، بین سینما و مردم فاصله انداختند و به‌گونه‌ای این اتفاق پیش رفته که در حال حاضر سراغ کپی‌برداری می‌رویم.

داود نژاد درباره نقش VOD (سیستم سینمای خانگی و تلویزیون تعاملی کشور) گفت: با شورای عالی تهیه‌کنندگان گفتگویی با اعضای زیرساخت این سیستم داشتیم و در آن جلسه نتیجه‌ای که به دست آمد این بود که اگر این سیستم ترویج پیدا کند، سالی 1000 فیلم می‌خواهد.

وی در تکمیل صحبت‌هایش گفت: در سیستم VOD هرچه قدر نیروی انسانی متخصص و خلاق داشته باشید کار برای آن موجود بوده و تنها کافی است که شما یک نظام آموزشیِ تجربی، کارگاهی داشته باشید که مسئله آن پر کردن شکاف آموزش و بازار کار باشد.

کارگردان «قدغن»، بیان کرد: راه‌اندازی این سیستم می‌توانست علاوه بر جلوگیری از بازار قاچاق فیلم‌ها، بازار عظیمی برای جذب استعدادهای جوان راه بیندازد که متأسفانه تعطیل شد و در حال حاضر پنهانی فیلم‌های خارجی نشان می‌دهد.

داودنژاد تصریح کرد: با راه‌اندازی یک شبکه محدود اینترنتی بین تولیدکننده، سالن، vod، استودیوهای صدا، استودیوهای تصویر و شرکت‌های تبلیغاتی، من تضمین می‌کنم که در عرض یک سال تمامی ناامنی‌ها از بین برود چرا که تمامی موارد ساخت یک فیلم از طریق این شبکه تأمین می‌شود.

این فیلمساز موفق در پاسخ به این سؤال نبوی که چرا در پی غارت اموال و مخاطبان سینما، صنف از حقوق سینما دفاع نمی‌کند، گفت: شرایط ناامنی که به وجود می‌آید همه‌چیز را به شکل خود درمی‌آورد و صنف هم کارکردهای اصلی خود را از دست می‌دهد و به پایگاهی برای همزیستی مسالمت‌آمیز دولت و مافیا تبدیل می‌شود. با توجه به معنای اصلی کار صنفی، کار صنفی در سینمای ما انجام نمی‌شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: چشم‌انداز نهایی شبکه عظیم دیجیتالی یا شبکه‌های مجازی، تولیدکننده شدن مصرف‌کننده است و باید سطح دانایی سینما در کل کشور بالا رود.

سینماروزان: در فاصله کمی بیشتر از یک ماه تا برگزاری جشن خانه سینما و در حالی که در ظاهر تهیه کننده ای محجوب به نام هارون یشایایی دبیر جشن خانه سینما شده اتفاقاتی در روند داوریها در حال رخ دادن است مصداق کامل غیرحرفه ای گری.

فارغ از آن که در روالی بدوی، دی.وی.دی فیلمهای حاضر در رقابت در اختیار داوران قرار گرفته تا هر وقت فرصت کردند آثار را ببینند و به سنجش بپردازند، اتفاق غیرحرفه ای تر حضور افرادی در آکادمی داوران است که خودشان هم در جشن خانه سینما فیلم دارند!!!

از جمله این افراد محمود رضوی تهیه کننده فیلم 3ارگانی “ماجرای نیمروز” است که هم نامش در میان داوران است و هم با سه فیلم “ماجرای نیمروز”، “ساکن خیابان چهل و یکم” و “سیانور” در رقابت جشن خانه سینما حضور دارد!!!

همایون اسعدیان رییس هیات مدیره، محمدمهدی عسکرپور مدیرعامل روزگار انحلال، غلامرضا موسوی، تینا پاکروان و محمدحسین مهدویان از دیگر افرادی هستند که هم به عنوان داور آکادمی حضور دارند و هم خود به عنوان تهیه کننده یا کارگردان آثاری نظیر “یک روز بخصوص”، “متولد 65″، “خشکسالی و دروغ”، “نیمه شب اتفاق افتاد” و “ماجرای نیمروز” در رقابت جشن خانه سینما حاضرند!

آیا با چنین مصادیقی امکان داوریهای تخصصی و به دور از شائبه در جشن خانه سینما وجود دارد؟ هنوز هیات مدیره خانه سینما درباره این شائبه واکنشی نشان نداده است! آیا اعضای هیات مدیره پاسخی بر این شائبه دارند بخصوص که رییس شان هم در این مورد مصداق “رطب خورده” است…

لیست آثار نوزدهمین جشن خانه سینما

لیست آثار نوزدهمین جشن خانه سینما