سینماروزان: سروش انتظامی فرزند خلف استاد مجید انتظامی و نوه استاد عزت‌الله انتظامی است. او این روزها با پخش سریال «تاسیان» از فیلیمو و اکران فیلم سینمایی «صددام» روزهای پرکاری را می‌گذراند. سروش ۳۸ ساله که حدود یک دهه در اتریش، موسیقی خوانده، پیش از این برای چند مستند بلند و کوتاه مانند اشرف، همزاد شاه موسیقی ساخته است. تبحر او در ساخت موسیقی برای سریال عاشقانه تاسیان و فیلم کمدی صددام نشان می‌دهد که او در ابتدای مسیرش دنبال کشف تجربه‌های تازه است.

روزنامه شرق با سروش انتظامی درباره حال و هوای ساخت موسیقی سریال تاسیان که روایتگر داستانی عاشقانه در اواخر دهه ۵۰ شمسی است، گفت‌وگو کرده‌ایم. او در این گفت‌وگو از رمز و رازهای ساخت موسیقی برای هرکدام از شخصیت‌های این سریال می‌گوید.

·       چطور با پروژه «تاسیان» آشنا شدید؟

من اصلاً نمی‌دانستم تاسیان چیست. واژه‌اش را هم نشنیده بودم. جلسه اولی که رفتم سر صحنه‌ فیلمبرداری، تازه به من توضیح دادند که تاسیان یعنی چه. بعد قسمت‌هایی از سریال را که ضبط شده بود دیدم و واقعاً تحت تأثیر قرار گرفتم. همان موقع ذهنم شروع کرد به کار کردن که چه چیزی می‌توانم بسازم که ثمربخش باشد.

·       روند همکاری‌تان با تینا پاکروان و علی اسدزاده چگونه شکل گرفت؟

ما با تهیه‌کننده و کارگردان خیلی جلسه داشتیم. خیلی ترک (قطعه) موسیقی برای هم می‌فرستادیم، حرف می‌زدیم، ایده رد و بدل می‌کردیم. خانم پاکروان هم خیلی مشخص گفت که از موسیقی این سریال دنبال چه حسی است.

·       در طراحی فضای موسیقی سریال، چه رویکردی را دنبال کردید؟

خانم پاکروان گفتند من دنبال موسیقی‌ای هستم که از سرخوشی شروع شود و به انتهای ناامیدی برسد. ما سعی کردیم این حس را حتی توی تیتراژ هم پیاده کنیم. موسیقی با والس شروع می‌شود، با سرخوشی، بعد کم‌کم تیره و تار می‌شود.

·       از آنجا که داستان سریال در دهه ۵۰ می‌گذرد، از نظر سازبندی، چگونه موسیقی را با آن فضا تطبیق دادید؟

سریال‌های مختلفی داشتیم که این دهه را سوژه کرده بودند. مثل سریال کلاه پهلوی، کیف انگلیسی و… دلم می‌خواست کاری کنم که کمی متفاوت‌تر از آن سریال‌ها باشد و برای مخاطب جدید به نظر برسد. همزمان سعی کردم که سبک موسیقی کلاسیک خودم را -که درسش را خوانده‌ام حفظ کنم و با سازبندی حس کار را به آن زمان نزدیک کنم. مثلاً از ساز آکاردئون استفاده کردیم برای حس فانتزی و نوستالژیک آن که به مخاطب القا می‌شود. شروع سریال با پیانو، آکاردئون و گیتار است. از قسمت ۸ که فضا جدی‌تر می‌شود و غم شکل می‌گیرد، ویولنسل اضافه کردیم، با نوازندگی مهرداد عالمی که بسیار هنرمندانه اجرا کرد. هرچه جلوتر می‌رویم، نقش و حضور ویولنسل بیشتر می‌شود. یا از قسمت ۱۱-۱۲ ساز دهنی و آوای زن‌ها را وارد کردیم. یعنی سعی کردم همزمان با جلو رفتن داستان سریال، سازبندی را هم تغییراتی بدهم.

·       آیا برای شخصیت‌های اصلی سریال مثل شیرین، امیر، سعید، جمشید و… تم جداگانه طراحی کردید؟

برای نقش سعید (با بازی صابر ابر) تم خاص خودش را داریم، که با ترومپت و ساکسیفون اجرا شده است؛ چون حس قدرت و شک و تردید و فضای مافیایی را القا می‌کند. برای امیر (هوتن شکیبا) و در واقع زوج عاشقانه سریال، یک ملودی عاشقانه داریم که در طول سریال با تنظیم‌های مختلف و سازهای مختلف -از آکاردئون تا فلوت- شنیده می‌شود. برای مهران مدیری هم تم مخصوص به خودش وجود دارد.

·       دنبال‌کنندگان موسیقی حتما می‌دانند که ساز تخصصی شما و پدرتان «ابوا» است. استفاده از این ساز در کار شما چه جایگاهی دارد؟

بله، ابوا هم ساز تخصصی من هست، هم پدرم و به نوعی میراث‌دار او بوده‌ام و از بچگی با این ساز بزرگ شده‌ام. هرجایی موسیقی جا بدهد، از این ساز و صدای آسمانی‌اش استفاده می‌کنم. راستش را بخواهید -خوشبختانه یا متاسفانه و البته برای من متاسفانه- در سریال تاسیان به‌دلیل خرابی سازم، خودم نتوانستم ابوا بزنم و از نوازندگی بی‌نظیر آقای آرین کمک گرفتم که بی‌نظیر هستند.

·       نقش پدرتان، استاد مجید انتظامی، در مسیر آهنگسازی شما چقدر پررنگ بوده است؟

خداراشکر که این شانس را دارم تا از نظرات بهترین معلم و راهنما استفاده کنم. یک پرانتز باز کنم که پدرم تلاش نکرد من آهنگساز شوم، او می‌خواست من نوازنده شوم ولی خب در محیطی رشد کردم که شاهد کارهای پدرم بودم؛ در پروسه ساخت موسیقی تمام فیلم‌هایی که کار می‌کرد و تمام کارگردانانی که با او مشورت می‌کردند، من حضور داشتم و دوست داشتم این کار را. این عشق سال به سال که بزرگ‌تر شدم، بیشتر شد و با اینکه نوازندگی را دوست دارم ولی علاقه‌ام خلق کردن موسیقی است.

·       قِلِق یا ترفندی هم بوده که پدر برای آهنگسازی به شما توصیه کند؟

بالاخره از نظر دیدگاه موسیقی با هم تفاوت‌هایی داریم ولی تا جایی که بتوانم از نظراتش استفاده می‌کنم. مثلا همین دو هفته پیش پدرم توصیه می‌کرد که سروش سعی کن موسیقی خلوت بسازی. می‌گفت موسیقی خلوت تاثیرگذارتر است و بیشتر شنیده می‌شود، من این‌ها را پس از سال‌ها کار به آن رسیده‌ام. مخصوصاً توی فیلم و تلویزیون که زیر دیالوگ است. موسیقی وقتی شلوغ باشد، صداها گم می‌شوند و موسیقی -اصطلاحا- کثیف می‌شود.

·       در پروسه ساخت موسیقی سریال که طولانی است، این رابطه بین آهنگساز و کارگردان چگونه شکل می‌گیرد؟

به نظر من شیوه این ارتباط، هنر کارگردان و آهنگساز است که بتوانند آن را شکل بدهند. به نظرم این شیوه با اعتماد و صمیمیت به دست می‌آید تا به زبان و لحن مشترک برسند. بالاخره آهنگی که ساخته می‌شود، تا از کامپیوتر خارج شود، بارها و بارها تغییر می‌کند. حتی وقتی من به جمعبندی می‌رسم، نظرات خانم پاکروان و اسدزاده مشورت می‌کنم که مسیر را درست رفته‌ایم یا نه. این مسیر آهنگسازی هم دشوار است و هم لذتبخش.

·       به‌عنوان آهنگساز، چقدر به سلیقه مخاطب اهمیت می‌دهید؟

هنرمند باید برای اجتماعش کار کند. نظر شخصی مهم است، ولی وقتی با ذائقه‌ مردم همسو شود، اثر ماندگاری پیدا می‌کند. همیشه باید سعی کنیم کاری بسازیم که هم خودمان لذت ببریم و هم مردم.

·       دوست دارید در ادامه روند آهنگسازی چه تجربه‌ای داشته باشید؟ مثلا علاقه‌ای به ساخت ترانه برای خواننده‌ها دارید؟

من زیاد علاقه‌ای به ترانه ندارم. چون خانه ما از بچگی فقط موسیقی فیلم پخش می‌شد. این عادت در من مانده است. نمی‌خواهم حکم قطعی بدهم ولی سلیقه و ترجیح الان من این است که برای فیلم/سریال موسیقی بسازم، نه خواننده. اما وجود خواننده قطعا تاثیرگذاری خودش را دارد.

·       باوجود تجربه در ژانر کمدی، چرا ترجیح می‌دهید در فضاهای اجتماعی و ملودرام کار کنید؟

ببینید کمدی خیلی سخت است. در فیلم صددام ژانرهای مختلف داشتیم؛ از فانتزی تا عربی و عاشقانه. ولی متأسفانه موسیقی‌اش زیاد شنیده نشد. توی ژانر اجتماعی و عاشقانه کار بیشتر دیده می‌شود، خودم هم به این سبک علاقه بیشتری دارم. ولی همچنان دوست دارم فضاهای متفاوتی را تجربه کنم.

سینماروزان: دنیز دانش‌صمدی که در نخستین اثرش در شبکه نمایش خانگی با ایفای نقش پری آشتیانی منشی شرکت نجات در سریال “تاسیان” شناخته شد، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا از ویژگی‌های شخصیتی که ایفا کرده، تعامل با کارگردان و بازخوردهای مخاطبان گفت.

*شما فعالیت خود را از تئاتر آغاز کردید و سپس وارد حوزه فیلم کوتاه و بعد نمایش خانگی شدید. از میان عرصه نمایش و تصویر بیشتر به کدام یک برای ایفای نقش علاقه‌مندید؟ چرا؟ 

نمی‌توانم بگویم کدام یک را بیشتر دوست دارم بلکه باید بگویم هرکدام تجربه بسیار متفاوتی برایم دارند. یکی از جذابیت‌های تئاتر، تمرین کردن، کم کم نزدیک شدن به نقش و کشف کردن، خراب کردن و دوباره از نو ساختن است و همچنین لذت همزمانی اجرای بازیگر و تماشای آن توسط مخاطب. ما اساسا باید با همه وجود در لحظه حضور داشته باشیم و همچنین می‌توانیم هر شب احساس متفاوتی را تجربه کنیم. همه این تجربه‌ها جلوی دوربین بسیار به یک بازیگر کمک می‌کند.

*از چه طریق به سریال «تاسیان» دعوت شدید؟ 

من آبان ۱۴۰۲ در تئاتری به نام «اتللو_نزدیک شدن» بازی داشتم که آقای صابر ابر و خانم پانته‌آ پناهی‌ها اجرای مرا دیدند و دوست داشتند و چون مشغول بازی در سریال «تاسیان» بودند، من را به خانم تینا پاکروان کارگردان سریال معرفی کردند و اینگونه بود که به این پروژه پیوستم.

*کاراکتر «خانم آشتیانی» چه ویژگی‌هایی داشت که باعث شد این نقش را بپذیرید؟ برای ایفای آن با چه چالش‌هایی مواجه بودید؟ 

ابتدا باید بگویم که متوجه این بودم که نقش کوچکی به من سپرده شده که شاید در ظاهر کاراکتر چندان مهمی نباشد اما خانم تینا پاکروان کمک کردند که بازی‌ام در همان سکانس‌های کوتاه نیز معمولی نباشد. به عنوان مثال به من گفتند که لحظه‌ای وجود دارد که بسیار مهم هست و با ری‌اکشن (واکنش) من متوجه مرگ «منوچهر» می‌شویم و خب سعی کردم کمی با وسواس بازی‌ام را ارائه بدهم و جزئیاتی را به نقش اضافه کنم تا بتوانم کاراکتر بسازم و بازی من تیپ تکراری یک منشی‌ کلیشه‌ای نباشد.

دوست داشتم این منشی در عین حال که فضول است، مردم دوستش داشته باشند و به اصطلاح منفی از آب درنیاید. ناگفته نماند که این کاراکتر از خودم دور بود و با اضافه کردن لحن و تکیه کلام که پیشنهاد کارگردان هم بود، سعی کردم مدل نگاه کردن، راه رفتن، گوش دادن و در حقیقت بدن جدیدی برای خانم آشتیانی طراحی کنم.

*تعامل شما با تینا پاکروان در مقام کارگردان و همبازی شدن با بابک حمیدیان و دیگر بازیگران این سریال چگونه بود؟ 

خانم پاکروان علاوه بر کارگردانی چون تجربه بازیگری هم داشتند، بسیار توانستند به من کمک کنند، پیشنهاد دهند، و به من اجازه دهند که با هم گفت‌وگو کنیم و نظرات من را بشنوند. تجربه بازی مقابل آقایان حمیدیان، بهبودی، قائدی و… بسیار به من کمک کرد و خوش شانس بودم که پارتنرهای بی‌نظیری مثل این عزیزان داشتم که بتوانم از تجربه‌ آن‌ها و پیشنهادهایشان استفاده کنم.

*سخت‌ترین سکانسی که در این پروژه ایفا کردید، کدام است؟ 

سکانس‌پلان قسمت اول یکی از لحظات بسیار سخت بود چون در انتهای سکانس که به صورت کامل گرفته می‌شد، من وارد می‌شدم و اگر کوچک‌ترین اشتباهی از من سر می‌زد باید دوباره آن سکانس‌پلان پیچیده و طولانی (حدودا ۴ دقیقه) گرفته می‌شد. در این زمان من بیشترین استرس را تجربه کردم. همچنین سکانس خودکشی «منوچهر» و مواجهه من با آن صحنه با اینکه دو برداشت بود اما سعی کردم همذات‌پنداری کنم و خود را در موقعیت مشابه قرار دهم تا بتوانم از پس آن بربیایم.

*از بازخورد مخاطبان برایمان بگویید. 

با وجود کوتاه بودن نقشم اما پس از پخش قسمت ۸ بسیار دیده شدم که کمی از تصورم دور بود و توقع این همه واکنش مثبت را نداشتم. از نگاه و توجه مخاطبان ممنونم.

*اگر از نگاه مخاطب به این سریال نگاه کنیم، این اثر برحسب کدام ویژگی‌هایش می‌تواند مخاطب را با خود همراه کند؟ 

همزمانی یک عشق در بستر تاریخی مهم و همچنین تیمی از بهترین‌ها در پشت و جلوی دوربین.

سینماروزان: با وجود عرضه قسمت چهارم سریال “تاسیان” باز برخی طرح مساله کرده اند که آیا این سریال با مجوز نمایش ارائه شده؟ بی آن که بگویند اساسا ساترا می‌تواند پروانه نمایش صادر کند یا خیر؟

وحید آگاه، حقوقدان در گفتگو با شرق میگوید: «ساترا» زیرمجموعه سازمان صداوسیما‌ست و موجودیت قانونی مستقلی ندارد؛ بر همین اساس هیچ مستند قانونی درخصوص اخذ مجوز از ساترا و صداوسیما در زمینه تولید و پخش وجود ندارد.

وی ادامه میدهد: اگر نظام قضائی بخواهد با یک مصوبه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، پلتفرم  پخش‌کننده و تهیه‌کننده سریال «تاسیان» را مجبور به اخذ مجوز تولید پخش از «ساترا» کند، به نظر من این موضوع مبنای قانونی ندارد و برخلاف قانون اساسی و برخلاف قانون مصوب پارلمان است.

این حقوقدان می افزاید: مصوبات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در بهترین حالت و بهترین وضعیت، مقرره است که ذیل قوانین اساسی قرار داشته و صدور مجوز تولید و پخش برای ساترا فاقد این وضعیت است، بنابراین اینکه یک سریال مجوز تولید و پخش از ساترا دریافت نکرده‌اند، جرم نیست و مبنای قانونی نداشته است.

سینماروزان: فارغ از همه نقدهای درست و غلطی که این روزها درباره سریال تاسیان می‌بینیم و می‌شنویم و فارغ از قضاوت تاریخی درباره نحوه روایت سال 1356 ایران توسط تینا پاکروان کارگردان باید اذعان کرد که سریال تاسیان تا اینجا (قسمت سوم) یک مجموعه خوش ریتم، دارای داستان و روایت مشخص عاشقانه با پند و اندرزهای گاه و بی‌گاهش درباره زندگی و عشق است.

به گزارش سینماروزان و به نقل از روزنامه مردم سالاری، تاسیان تلاش نمی‌کند چیزی را به زور مشابه سریال‌های امروزی تلویزیون به خورد مخاطب بدهد. زیاده‌گویی نمی‌کند و اجازه نمی‌دهد متن بر حاشیه غلبه کند. هسته اصلی داستان همان شکل‌گیری عشق و رقابت عاشقی است که اتفاثقا در برخی لحظات ضد قهرمان هم می‌شود. اما اتفاقات تاریخی و سیاسی اصل نیست بلکه تصویری تا حدودی مبهم از جامعه سیاسی و اجتماعی ایران قبل از انقلاب را نشان می‌دهد.

فعالیت چپ‌ها در دانشگاه‌ها و چپ شدن اکثر روشنفکران را در آن زمان را روایت می‌کند. و اتفاقاً به درستی جامعه طبقاتی و عدم توسعه نامتوازن شاه را به درستی نشان می‌دهد. توسعه‌ای که یک سر آن ساخت موزه هنرهای معاصر و ساختمان‌های زیبا و برگزاری جشن‌های دو هزار و پانصد ساله است و یک سر آن دیکتاتوری شاه و دستگیری و بگیر و ببند ساواک در کنار ثروتمندتر شدن یک طبقه در مقابل طبقه کارگری است که هنوز طعم توسعه را نچشیده است. هرچند تمام اتفاقات سیاسی در داستان فرع بر موضوع عاشقانه‌ای است که در حال شکل‌گیری است و البته منطق رو حوزی ورورد یک نفر به ساواک و وسیله قراردادن ساواک برای دستیابی به عشقش محل نقد است اما داستان نشان می‌دهد ساواک از بیرون ترسناک و اتفاقاً از درون بدون برنامه و وفاداری به شاه و صرفاً بر اساس منافع مادی و… افرادش فعالیت می‌کند. حال این که در نقدها می‌خوانیم تاسیان سریالی است برای سفید‌شویی ساواک واقعاً آدم شاخ در می‌آورد.

اگر در ساواک تینا پاکروان خبری از شکنجه‌گری نیست. چون قرار نیست داستان ساواک روایت شود بلکه قرار است داستان عاشقانه‌ای روایت شود که در آن ساواک آن هم در 1356 سردرگم و بدون پشتوانه‌های امنیتی است و اگرنه کیست که نداند ساواک چگونه با مخالفین جدی شاه برخورد می‌کرد و چه مدل شکنجه‌هایی انجام می‌داد. چیزی که به کرات در سینما و تلویزیون دیدیم و از مبارزین آن سال‌ها شنیدیم. ضمن این که طبیعتاً سطح برخورد با هر مجرمی در ساواک یکسان نبوده است.

با این حال سریال تاسیان تا اینجا و به رغم توقیف موقتش احتمالاً یکی از پر طرفدارترین سریال‌های چند سال اخیر پلتفرم‌های سینمای خانگی خواهد شد چرا که داستان عاشقانه خودش را روایت می کند و دنبال سیاه‌نمایی و سفید‌شویی نیست.

سینماروزان: به دنبال عدم پخش قسمت تازه سریال «تاسیان»، کانون کارگردانان سینمای ایران بیانیه ای منتشر کرد و خواستار پرهیز از تفرقه و همراهی با هنرمندان شد.

کانون کارگردانان سینمای ایران در اعتراض به توقیف سریال تاسیان بیانیه‌ای منتشر کرد: «بالاخره این در، کی باید روی پاشنه اش بی صدای غیژ غیژ بچرخد؟! تا کی از صدها دالان پیدا و نا پیدای گرفتن مجوز باید گذشت و باز توقیف شد. اصلا این واژه توقیف را چه کسی در دامان فرهنگ ما گذاشت؟ تا به کی نگاه سلیقه ایی و شخصی یا نهادی باید روح و روان اهل فرهنگ را بلرزاند؟ یادمان بیاید توقیف فیلمهایی از چند دهه گذشته توسط کسانی که خود را قیم مردم می دانستند اما آن فیلمها ماندند و دیده شدند و مقیم ها حتی اسمشان نیز به یاد کسی نماند. از تفرقه پرهیز کنیم و به فکر هنرمندان باشیم.

پاکروان که روانش این روزها برای توقیف سریال “تاسیان” به هم ریخته، سینماگری ست که بر خلاف ممیزانش خوب می داند چگونه کارش را انجام بدهد. کانون کارگردانان سینمای ایران ضمن حمایت از او ،از سازمان ساترا می خواهد سینماگران را بیش از این از خود دور نکند و هر چه زودتر شرایط ادامه پخش “تاسیان” را فراهم نماید.

سینماروزان: وحید آگاه، حقوقدان در مورد توقیف سریال تاسیان به هم‌میهن گفت: «نکته‌ای که می‌توان درخصوص اتهام «نداشتن مجوز تولید و پخش» و صلاحیت ساترا برای وارد ساختن این اتهام، به آن اشاره کرد از این قرار است که این موارد در هیچ قانونی ذکر نشده است.

او با با انتقاد از مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی و ابراز تأسف از این تفویض صلاحیت یا تقسیم وظایف بین صداوسیما و ارشاد، از این گفت که مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، نه در حکم قانون که «مقرره»‌ است و در حال حاضر چنین صلاحیتی در هیچ قانونی به صداوسیما و ساترا داده نشده است.

او افزود: «موظف کردن پلتفرم‌ها ازجمله فیلیمو از طریق شکایت کیفری و طرح موضوع در دادسرا به اخذ مجوز تولید و پخش، در نظام هنجاری جمهوری اسلامی از جایگاه قانونی برخوردار نیست.»

این حقوقدان در خصوص الزام به اصلاحات سریال توسط دستگاهی قضایی نیز گفت: «الزام به اصلاح آن‌چه «ایرادات» سریال خوانده شده؛ حکایت از مواجهه پسینی با اثری تولید و پخش‌شده دارد. مواجهه‌ای که اگرچه در صلاحیت قوه‌قضائیه قرار دارد اما باید به‌صورت موردی بیان شود. به عبارت دیگر باید مشخص شود که کدام صحنه‌ها مطابق قانون نیست و قرار است مورد رسیدگی قرار گیرد.»

آگاه با اشاره به آن‌چه «تعامل قوه‌قضائیه با هنرمندان» خواند، این تعامل را بیش از تعامل سازمان صداوسیما و ساترا با هنرمندان دانست و ابراز امیدواری کرد مشکلات سریال ذیل این تعامل حل‌وفصل شود.

سینماروزان/حامد مظفری: توقیف سریال “تاسیان” عجیب که نیست، انگار این روال ساختار ساترا شده که هرازگاه و برای قدرت‌نمایی هم که شده حکم به توقیف و تعلیق می‌دهد. چندی پیش سریال “غربت” و برنامه “جوکر” گرفتار توقیف و تعلیق شدند و قبل‌تر از آنها “سقوط” و “رهایم کن” ولی درنهایت مشکلات حل شد و همه اینها ارائه شدند.

روال توقیف چندان عجیب نیست منتها در ساختار سینمایی وزارت ارشاد، معاونت نظارتی وجود دارد که قبل از عرضه، یا پروانه می‌دهد یا نمی‌دهد و بسیار اندک مواردی مثل “مارال”،‌ “بچه‌های بد”، “عصبانی نیستم”، “رستاخیز”، “خانه پدری” و “سنتوری” داشته‌ایم که پروانه نمایش گرفتند که بعد یا در آستانه اکران گرفتار توقیف یا محدودیت اکران شدند که درنهایت مشکل آنها هم حل شد. “خانه پدری” اکران شد، “رستاخیز” به طور محدود و به صورت آنلاین اکران گردید، “سنتوری” سالها بعد از توقیف در شبکه خانگی پخش شد، “مارال” با وجود محدودیت اکران و حذف از چرخه نمایش برخی شهرها و کاهش سالن در تهران به اکران خاتمه داد، “بچه های بد” سانس‌هایش محدود شد و “عصبانی نیستم” که یک بار پروانه گرفت و اکرانش لغو شد ولی درنهایت روی پرده رفت.

حتی همان “سنتوری” هم شاید اگر با بازیگر اولیه که شهاب حسینی بود تولید می‌شد و برای پوشاندن تپلی بازیگر نهایی، مجبور به انداختن عبا روی دوشش نبودند و آن قدر بر نام علی سنتوری تاکید نمی‌کردند، بعید بود دچار آن همه مشکل گردد‌.

آنچه در بحث ممیزی فعلی شبکه خانگی ‌می‌بینیم عرضه محصولات و بعد توقیف و تعلیق متعاقب واکنش‌هایی خاص نسبت به اثر است یعنی عمدتا این طور بوده که اگر اثری بی سروصدا باشد و حاشیه‌های خاص علیهش صورت نگیرد، می‌تواند تا انتها پخش شود؛ نظیر برخی سریال‌های کمدی که از منظر کیفی، بسیار نازل‌تر از آثار موسوم به شونه تخم‌مرغی هستند ولی می‌آیند و می‌روند و آب از آب تکان نمی‌خورد.

به بیان بهتر آنچه در روال اخیر توقیف در شبکه خانگی می‌بینیم آثاری هستند که از منظر کیفی، جاذبه های ابتدایی جلب مخاطب را دارند و همین که علیه آنها واکنش‌هایی از سوی برخی جریانات خاص، صورت می‌گیرد معلق می‌شوند. چرا؟

بهتر نیست ساترا قبل از عرضه سریال‌ها را ارزیابی و یا پروانه بدهد یا نه؟ این کار را ارشاد در زمان زعامت شبکه خانگی انجام میداد؟ چرا ساترا این کار را نمیکند؟ پلتفرم ها که اغلب پروانه ساخت آثار را میگیرند، چرا درست مثل سازوکار ممیزی ارشاد در ساترا هم روالی مشخص برای صدور پروانه نمایش و ایستادن پای محصولات مجاز شکل نمیگیرد؟

درباره “تاسیان” مشکل چیست؟ سریال تاریخی است اما بیشتر از آن که دنبال روایت تاریخی باشد دنبال پررنگ کردن سویه‌های عاشقانه است، سریال خوش آب و رنگی است و ایرج رامین فر را به عنوان طراح صحنه دارد که کوشیده تصاویری زیبا و چشم‌نواز از دهه پنجاه ارائه دهد. اینها دلیل توقیف است؟ این رنگ و لعاب که در کمدی نوستالژی های این سالها فراوان یافت میشود؛ از “فسیل” گرفته تا “صدام” و “کوکتل مولوتف” و…

مضمون چیست؟ عشق یک کارگر چاپخانه به دختری مرفه. مسیر وصال چیست؟ ورود اتفاقی کارگر به ساواک و سوءاستفاده از موقعیت. اینها ایراد دارد؟ ساواک را دست انداخته؟ ورود به ساواک سهل‌الوصول بوده؟ اگر رمان “موریانه”بزرگ علوی را خوانده باشیم در آنجا هم فردی کاملا عامی به طور کاملا اتفاقی مامور ساواک می‌شود و از موقعیتش برای پیشبرد منویات شخصی بهره می‌گیرد. “موریانه” بارها با مجوز ارشاد تجدید چاپ شده و مشکلی هم حادث نشده.

فانتزی‌سازی از کانون نویسندگان و ارائه تصویری از بهرام بیضایی مخالف‌خوان، مشکل‌ساز بوده!؟ با تصویرسازی تصنعی بیضایی که با هوش مصنوعی-یا گریم- بیشتر شبیه گوژپشت نوتردام شده تا آن بیضایی که بیش از هر چیز نگاه از بالا و رخ عقابی‌اش را خاطر داریم- به کنار. اینکه وسط آن عاشقانه یک پاساژ از کانون آمده، مشکل ساز است؟

ساواک مسخره شده؟

در “تاسیان” تصویری معقول از یک ساواکی با بازی صابر ابر می‌بینیم و اتفاقا صابر یکی از بهترین بازی‌های عمرش چه در ادای لحن و چه در ارائه کاریزمای یک ساواکی را ارائه می‌دهد و جاهایی یادآور کاظم افرندنیا ی مرحوم و عنایت بخشی است که تیپ ساواکی را به خوبی در آثار دهه شصتی بازنمایی می‌کردند. مافوق صابر ابر در سریال، مجید مظفری است که در همان نماهای محدود و با کنترل نگاه، به خوبی ترس از ساواک را مخابره می‌کند.

ریشخند ساواک ایراد دارد؟ در “مصادره” هم یک فرد بی‌ربط-با بازی رضا عطاران- دفعتا مامور ساواک شد و فیلم نه تنها اکران فراگیری داشت بلکه بارها از تلویزیون پخش شد.

تحقیر توده‌ای‌‌ها و بلاهت دانشجویان چپ‌زده‌؟ این هم که توسعه‌یافته‌اش در “فسیل”-و رفتار و گفتار ایمان صفا- بود.

نفوذ در ساختار فرهنگی آن دوره؟ مهران مدیری در “تاسیان”، استاد دانشگاهی است با گریمی یادآور رضا توکلی! اینکه مدیری در عین حال همراه دانشجویان چپ‌زده است اما زودتر از همه از برنامه ساواک خبر دارد؟ این ظن هم اگر صحت داشته باشد که باز بیانگر قدرت ساواک است و خلاف فرض تحقیر آن؟

بالاخره “تاسیان” چرا توقیف شده؟

و باز می‌رسیم به آنچه ابتدا ذکر شد. بهتر نیست ساترا قبل از عرضه، سریال‌ها را ارزیابی و یا پروانه بدهد یا نه؟ این کار را ارشاد در زمان زعامت شبکه خانگی انجام میداد؟ همین حالا ارشاد صریحا می‌گوید نمی‌تواند به “قاتل و وحشی” پروانه دهد ولي “پیرپسر” می‌تواند اکران شود. ساترا چرا همین قدر شفاف و قبل از عرضه آثار، تعیین تکلیف نمیکند؟؟ مشکل کجاست؟؟؟

سینماروزان: خبرگزاری میزان منسوب به دستگاه قضا خبر از توقیف سریال تاسیان داد و نوشت: پخش سریال تاسیان که اخیرا چند قسمت آن منتشر شده است، به دلیل نداشتن مجوز تولید و پخش متوقف شد. همچنین امروز جلسه‌ای با حضور تهیه‌کننده سریال و مسئول سکو برگزار و به وی ابلاغ شده است که سریال دارای ایراداتی است. عوامل سریال باید ضمن کسب مجوز تولید و پخش ایرادات سریال را نیز اصلاح کنند.

گفتنی است سریال تاسیان ساخته تینا پاکروان از محصولات فیلیمو با زمینه تاریخی-عاشقانه روایتی دارد درباره ماجرای ورود یک کارگر چاپخانه به ساواک در جهت نیل به وصال با معشوقی که فرزند یک کارخانه‌دار است…

هوتن شکیبا و مهسا حجازی نقش‌های اصلی سریال هستند با همراهی پانته‌آ پناهیها، مهران مدیری-با شمایلی مشکوک بین استاد یا مامور؟، بابک حمیدیان، رضا بهبودی، نازنین بیاتی و…

سینماروزان/مهدی فلاح: اولین ویدیو از سریال “تاسیان” با ورود هوتن شکیبا رونمایی شد.

سریال “تاسیان” را تینا پاکروان به تهیه‌کنندگی علی اسدزاده ساخته که عاشقانه ای است در دل دلتنگی..‌.

تاسیان کلمه ای در گویش گیلکی است که به حالتی از غم و دلتنگی عمیق اطلاق می‌شود که فرد را از انجام هرکاری باز می‌دارد.

بازیگران سریال تاسیان عبارتند از: هوتن شکیبا، مهران مدیری، نازنین بیاتی، صابر ابر، بابک حمیدیان، پانته آ پناهی‌ها، محمدرضا غفاری، مهسا حجازی، محمدرضا شریفی نیا، مجید یوسفی، پوریا شکیبایی، نسرین نصرتی و…

سریال “تاسیان” محصول فیلیمو است.

برای تماشای اولین ویدیو از سریال تاسیان، اینجا را ببینید.