سینماروزان/مهدی فلاح: چهارمین جلسه شورای معاونین و مدیران سازمان سینمایی کشور با حضور همه معاونین و مدیران، برگزار شد.

ادامه هم اندیشی پیرامون راهبردها و سیاستهای کلان سازمان در حوزه‌های آموزش، تولید، توزیع و بینالملل محصولات سینمایی و فیلمهای کوتاه و مستند و انیمیشن، توسعه زیرساختها و سخت افزارهای سینمایی، تنظیم چشم انداز فعالیت معاونتها و ادارت کل و نیز، موسسات وابسته سازمان سینمایی: انجمن سینمای جوانان ایران، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، بنیاد سینمایی فارابی، موسسه سینماشهر و … طی چهار جلسه هفتگی مهمترین محورهای مطرح شده است. همچنین، در این جلسات مصورب شد کلیه امور با سه رویکرد «قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری» تعریف و برنامه ریزی می‌شوند.

پرداخت کلیه بدهی‌های فیلمسازان کوتاه و مستند از سال 98

در چهارمین جلسه شورای معاونین و مدیران سازمان اعلام شد کلیه بدهی‌های فیلمسازان کوتاه، مستند و حرفه‌ای از سال 98 تاکنون پرداخت و تسویه می‌شود. با توجه به معوقات فیلمسازان در حوزه سینمای کوتاه و مستند و بدهی انجمن سینمای جوانان و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با مساعدت رئیس سازمان سینمایی مقرر شده است این معوقات طی هفته جاری تسویه شود. لازم به ذکر است این پرداخت بر اساس قراردادها و روند پیشرفت پروژه‌ها صورت می‌گیرد.

طرح تحول چهار ساله انجمن سینمای جوان ایران

طرح تحول چهار ساله انجمن سینمای جوانان ایران در جلسه شورای مدیران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این طرح فرایند سیر مطالعاتی و پژوهشی کارگروه تحول در حوزه سینمای کوتاه است که طی چندین هفته با نیازسنجی، ارزیابی، آسیب شناسی و بررسی افق نیازها و ضرورت‌ها و چشم انداز چهار ساله انجمن سینمای جوانان ایران به عنوان بزرگ‌ترین مرکز آموزش و پرورش فیلمسازان بررسی طرح تحول چهارساله انجمن سینمای جوانان جوان و ترسیم چشم انداز فعالیت‌های این مرکز از سال 1401 تا 1404 در جلسه بعدی شورا تصویب می‌شود.

«سینما فرهنگ» جایگزین «سینما امید»

سینما فرهنگ جایگزین سینما امید می‌شود. نشان و شناسه و هویت اسمی «سینما فرهنگ» از این پس جایگزین سینما امید می‌شود. عدالت محوری به عنوان یکی از محورها و شعارهای این دوره سازمان سینمایی است و در این راستا، توسعه امکانات و ظرفیت‌های و توزیع عادلانه آن‌ها یکی از دغدغه‌های اساسی سازمان خواهد بود.
از این رو، یکی از مهمترین‌ مسئله ایجاد بسترهای لازم برای بهره مندی اقشار و مناطق محروم از خدمات فرهنگی و محصولات سینمایی است. پروژه سینما امید که روند نسبتا قابل قبولی را طی کرده و موجب توسعه ظرفیت‌های نمایشی در استان‌های مختلف کشور شده از این پس با عنوان پروژه «سینما فرهنگ» تداوم خواهد یافت.

تاسیس دفاتر پخش فیلم‌های کوتاه، مستند و انیمیشن

در جلسه شورای معاونین سازمان سینمایی مصوب شد تا کارگروهی تخصصی اقدام به مطالعه و ارزیابی چالش‌های تاسیس دفاتر پخش فیلم‌های کوتاه و مستند و انیمیشن به عنوان یکی از حلقه‌های مفقوده و ضرورت‌های این حوزه نماید. در این رابطه مدیران عامل دو مرکز سینمای جوان و مستند و تجربی متولی پیگیری تشکیل کارگروه تخصصی شدند.

راه اندازی آموزش آنلاین فیلمسازی
از دیگر مصوبات جلسه شورای معاونین سازمان سینمایی راه اندازی آموزش آنلاین در سراسر کشور از جمله مناطق محروم و شهرستان‌های فاقد امکانات فیلمسازی در مسیر گسترش عدالت فرهنگی بوده است. مقرر شده است امکان آموزش آنلاین فیلمسازی در همه شهرهای ایران بویژه در مناطق و شهرستان‌هایی که فاقد دفاتر سینمای جوان و آموزشگاه‌های سینمایی هستند فراهم شود.

واگذاری سمفا به موسسه سینماشهر

در این جلسه اعلام شد: مدیریت و پشتیبانی سامانه سمفا به موسسه سینما شهر واگذار شده است.
سمفا مخفف سامانه مدیریت فروش و اکران سینمای ایران است که متولی کلیه امور مربوط به چرخه اقتصادی حوزه اکران در سینماهای کشور شد. موسسه سینماشهر تا پیش از راه اندازی سامانه سمفا تنها مرجع ثبت و ارائه آمار مرتبط با اکران و فروش فیلم‌ها در سینمای ایران بود.

بنابر ابلاغیه جدید سازمان سینمایی از این پس همه امور مربوط با سامانه سمفا با هماهنگی این موسسه انجام خواهد گرفت. پخش‌کنندگان و سینماداران جهت پیگیری امور مرتبط با سامانه سمفا از طریق موسسه سینماشهر اقدام کنند.

سینمای ایران بیش از همیشه به وفاق و همگرایی نیاز دارد

رئیس سازمان سینمایی جمع معاونین و مدیران سازمان ضمن تاکید بر ضرورت اخلاقمندی در مراوادات و مواضع سازمان سینمایی در همه حوزه‌ها بویژه در رابطه با اشخاص حقیقی و حقوقی عنوان کرد: التزام به رعایت اصل اخلاق مداری و پرهیز از هرگونه تسویه حساب‌های شخصی یا جناحی و … باید مورد توجه همه مدیران و همکاران سازمان قرار گیرد.

وی ادامه داد: اخلاق مهم‌ترین رکن حوزه مدیریت در عرصه فرهنگ و سینماست و این مشی باید در رفتارهای فردی و سازمانی تجلی پیدا کند.
خزاعی با اشاره به لزوم حفظ احترام بزرگان و پیشکسوتان و اهتمام ویژه به امر تکریم افزود: شایسته است اخلاق در همه سطوح از بنده به عنوان مسئول سینمایی تا یکایک مدیران و کارکنان در مواجهه با سینماگران، مخاطبان، مراجعان و مردم سرلوحه امور قرار گیرد.

وی تصریح کرد: درهای سازمان سینمایی به روی همه گشوده است و با تکیه بر سه اصل قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری تلاش می‌کنیم تا فرصت‌ها و ظرفیت‌های مطلوب تری را برای رونق و پویایی و رشد و اعتلای سینما مهیا نمائیم.
رئیس سازمان سینمایی کشور اظهار داشت: بخش بزرگی از مشکلات و چالش‌های سینمای ایران با تعامل و گفتگو و احترام متقابل حل می‌شود و در این راستا، همه سینماگران، تهیه کنندگان و کارگردانان و فعالان عزیز هستند و وقتی در جایگاه مدیریت قرار می‌گیریم وظیفه داریم در چارچوب قانون پاسخگوی مطالبات و مراجعات باشیم.

وی ادامه داد: سینمای ایران بیش از همیشه به وفاق و همگرایی نیاز دارد. البته برخی می‌کوشند فضای سینما را دو قطبی کنند. تجربه نخ نما شده‌ای که جز هزینه و آسیب چیزی برای سینمای ایران در پی نداشته است.
وی اضافه کرد: در سازمان سینمایی به هیچ وجه این نگاه و رویکرد جایگاه ندارد. چتر سازمان سینمایی بر روی همه خانواده سینماست. با همه سلایق، دیدگاه‌ها، گرایش‌های سیاسی و جناحی؛ و خط قرمز ما منافع ملی، ساحت دین و انقلاب، و احترام خانواده است.
رئیس سازمان سینمایی با اشاره به لزوم یکپارچگی و اجتناب از نگاه جزیره‌ای برای صیانت از ساحت سینمای انقلاب اسلامی خاطرنشان ساخت: سازمان اوج، حوزه هنری، انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، صدا و سیما، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بنیاد سینمایی فارابی، خانه سینما، صنوف، و مراکز مختلف فعال سینمایی در بخش‌های دولتی و خصوصی و … بازوهای سینمایی کشور هستند.

وی ادامه داد: معتقدم با همگرایی و همکاری‌های متقابل می‌توانیم معضلات سینما را شناسایی و در جهت رفع آن برآییم. سازمان سینمایی متعلق به همه اهالی سینما است به همین دلیل با هم افزایی و همکاری متقابل می‌توانیم ظرفیت‌های سینمای انقلاب را تقویت کنیم.

خزاعی ادامه داد: صیانت از ساحت سینمای انقلاب با یکپارچگی و تشریک مساعی موجب بالندگی و غنای این سینما می‌شود. برای ما مهم، خروجی جریانات سینمایی و فرهنگی است و در این راستا به همه نهادها کمک خواهیم کرد.

سینماروزان/زهرا منصوری: در آن بازه‌ای که ما ابزار تمایل به اکران فیلم کردیم شورای صنفی قول داده بود همزمان با ما تنها دو، سه فیلم اکران شود ولی بر سر قول خودشان نماندند و تعداد بسیار زیادی فیلم را به نمایش گذاشتند به همین ترتیب با این بیست و خورده‌ای فیلم که به چرخه اکران اضافه شد و سالن‌ها و سانس‌ها بسیار محدود شدند!

علی میری رامشه کارگردان فیلم “اتومبیل” با بیان مطلب فوق به خبرگزاری مهر گفت: در حالی که قرار بود هر هفته یک فیلم اکران شود ولی الان هر هفته سه فیلم به ترکیب فیلم‌ها اضافه می‌شود در این میان ما مدام باید برای گرفتن سانس و سالن با سینماداران، شورای صنفی و اتحادیه در جنگ باشیم. از سوی دیگر ارگان‌هایی مثل فارابی هم بخش عمده سالنهایشان را به فیلم‌های خودشان اختصاص می‌دهند که به همین ترتیب سانس خالی به ما نمی‌رسد.

میری با اشاره به تبلیغات این فیلم اظهار کرد: ما برای تبلیغات یک سری زیرنویس از تلویزیون گرفتیم، در فضای مجازی هم هزینه و انرژی می‌کنیم اما متاسفانه برخی مخاطبان پیام می‌دهند و می‌گویند در شهر ما سالن نیست تا فیلم را ببینیم. برخی از رسانه‌ها هم برای چنین فیلم‌هایی شمشیر را از رو بسته‌اند و فروش فیلم را کم اعلام می‌کنند. حتی در شهرستان‌ها هم سانس‌های پرت به ما می‌دهند. با این حال به نظرم فروشمان خوب بوده است.

این کارگردان مطرح کرد: ما با دوستان شورای صنفی و اتحادیه سینماداران جلسه داشتیم، دوستان قول دادند و در صورت‌جلسه شورای صنفی قید شد که به فیلم‌هایی همچون «اتومبیل» توجه بیشتری شود که امیدوارم کم‌کم سینماها و سانس‌های ما زیاد شوند. با این حال از اکران فیلم در این زمان بسیار پشیمانم چون وعده‌های شورای صنفی عملی نشد، در زمانی که هیچ سینماگری فیلمی اکران نمی‌کرد ما قدم پیش گذاشتیم اما دوستان خلف وعده کردند. اگر می‌دانستم قرار است چنین اتفاقی رخ دهد اصلاً «اتومبیل» را اکران نمی‌کردم و این امر را به زمان دیگری موکول می‌کردم به هر حال این اتفاق افتاده و از این موضوع خیلی ناراحتم.

وی اظهار کرد: در شرایطی که همه فیلم‌های در حال اکران و حتی آن‌هایی که از هفته‌ها و ماه‌ها قبل اکران شده‌اند، تعداد سالن و سانس‌های خوب و بعضاً قابل قبولی دارند چرا به فیلم‌هایی مثل «اتومبیل» کمترین سانس و سالن اختصاص داده شده است؟

میری در پایان توضیح داد: امیدواریم که حمایت از سینما و فیلمسازان مستقل در آینده رواج بیشتری پیدا کند و رسانه‌ها توجه بیشتری به سینمای مستقل داشته باشند.

سینماروزان/امین اعتمادی: فیلمبرداری فیلم سینمایی «دختری با لباس ارغوانی» ظرف چند روز آتی آغاز می‌شود.

به گزارش سینماروزان، فیلم سینمایی «دختری با لباس ارغوانی» به نویسندگی و کارگردانی خداداد جلالی و تهیه‌کنندگی محمد نشاط با انتخاب بازیگران و عوامل پشت دوربین جمعه (۱۷ دی ماه) در تهران مقابل دوربین خواهد رفت.

سامان صفاری، سمانه نصری، علیرضا استادی، مصطفی راغب، پوریا پورسرخ، قربان نجفی، حدیث فولادوند، نعیمه نظام‌دوست، جاودان زرین، ماهرخ رضاپور، اشكان طهرانی، فائزه كرمی، فرناز فضلی، مبينا زيدی و زهرا شعبان‌نژاد و (با حضور) فریبا متخصص و راویش زیدی از سینمای هندوستان، بازیگرانی هستند که حضورشان در این فیلم سینمایی قطعی شده است.

ظرف یکی – دو روز آتی چند چهره شناخته شده دیگر نیز به این پروژه اضافه می‌شود.

محمدرضا فروتن و میترا حجار که نامشان به عنوان بازیگر در خبرها درج شده بود، به دلیل طولانی شدن زمان پیش تولید و همکاری در یک پروژه دیگر، حضورشان در این پروژه منتفی شد.

سه‌شنبه ۱۴ دی ماه نیز مراسم افتتاحیه این فیلم با حضور بازیگران، عوامل پشت دوربین و برخی از چهره‌های شناخته شده هنری در هتل آتانا برگزار شد.

در این مراسم مسعود جعفری‌جوزانی کارگردان شناخته شده سینمای ایران که به عنوان مهمان ویژه حضور داشت، از سمانه نصری یکی از بازیگران اصلی «دختری با لباس ارغوانی» جایزه ویژه جشنواره ملی آرمان برتر را به پاس یک عمر فعالیت هنری دریافت کرد.

این جایزه همچنین به خداداد جلالی کارگردان «دختری با لباس ارغوانی» به پاس ساخت فيلم‌های عاشقانه با مفاهيم والاي انسانی و حضور موفق ساخته‌های پیشین این فیلمساز در جشنواره‌های خارجی توسط استاد مسعود جعفري جوزاني اهدا شد. در پایان مراسم نیز مهری شیرازی طراح گریم مطرح سینما به پاس یك عمر فعالیت هنری لوح یادبود و تندیس آرمان برتر را از مسعود جعفری‌جوزانی دریافت کرد.

«دختری با لباس ارغوانی» سومین فیلم از سه‌گانه‌ای سینمایی با مضمون عاشقانه است. «بچه‌ای با جوراب قرمز» و «زنی با ارابه چوبی» دو فیلم دیگر این عاشقانه به ترتیب روایتگر عشق فرزند به مادر و عشق یک زوج جوان بود و حالا در قسمت سوم تعریف دیگری از مفهوم عشق روایت خواهد شد. بخش عمده فیلم در یک اتوبوس در حال حرکت فیلمبرداری می‌شود.

دیگر عوامل اصلی این پروژه سینمایی عبارت هستند از: مدیر تولید: مجید منفرد، مدیر پروژه: مهران قدکچیان، مدیر فیلمبرداری: شاهین طوفان، صدابردار: عباس رستگاری‌پور، طراح مویسقی متن: داریوش تقی‌پور، طراح حرکات موزون: زهرا شعبان‌نژاد، امور مالی: حمیدرضا نوری، طراح صحنه و لباس: اسماعیل مقصودی، مشاور رسانه‌ای: امین اعتمادی‌مجد، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: سهیلا جعفری، دستیار یک کارگردان و برنامه‌ریز: جاودان زرین، دستیار دوم کارگردان: سمیه سنقری، دستیار برنامه‌ریز: یگانه منفرد، مدیر تدارکات: مهدی شاهمرادی، مجری طرح: موسسه هزاره هنر هفتم و مهدي صديقيان.
عکاس مراسم: شهرزاد آذخ

سینماروزان/مهدی فلاح: رئیس سازمان سینمایی از گفتگو با کمیسیون های مختلف مجلس شورای اسلامی برای جذب منابع  و تبیین جایگاه و اهمیت سینما خبر داد.

به گزارش سینماروزان، محمد خزاعی با بیان اینکه طی روزهای گذشته به صورت پیوسته نشست های متعددی را با کمیسیون های اقتصادی، فرهنگی، بودجه، برخی اعضای کمیسیون تلفیق و نیز، اعضای هیات رئیسه مجلس داشته است افزود: مهم ترین دغدغه بنده و همکارانم این روزها با توجه به اعلام رسمی بودجه سال 1401 در خصوص بودجه سینماست.

وی گفت: متاسفانه در بودجه سال آینده شاهد افزایش حداقلی بودجه سینما هستیم این در حالی است که مطالبات بر زمین مانده و ضریب نیاز سینمای ایران بسیار است.

رئیس سازمان سینمایی اشاره کرد: رایزنی ها و تلاش‌های گسترده ای در راستای تحقق برنامه های سازمان سینمایی و راهبردهای جدید آن برای جلب حمایت و همراهی مجلس شورای اسلامی انجام دادیم و خوشبختانه در عزیزان مجلس هم این نگاه حمایتی حس می شود.

وی با بیان اینکه سینما و محصولات فرهنگی به عنوان کلید پیشرفت و پیشران توسعه  نیازمند حمایت گسترده تر و نگاه فراگیرتری است خاطر نشان ساخت: یکی از پیش نیازهای نشست با نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی تبادل نظر، هم فکری و طرح و تشریح  نقاط قوت  سینمای پس از انقلاب اسلامی بوده است.

به گفته وی،  جایگاه سینماگران کشور به عنوان گنجینه و سرمایه های انسانی، ملی راهبردی است و نیاز است دستاوردهای سینمای ایران در دنیا و منطقه برای نمایندگان مجلس تبیین و گزارش می شد.

رئیس سازمان سینمایی، لزوم تقویت و رشد تکنولوژی و ایجاد فضاها و ظرفیت‌های جدید در حوزه تولید، عرضه و تقاضا بویژه در حوزه سینمای مناطق و شهرستان ها را از جمله سرفصل های مهم گفتگو با نمایندگان و کمیسیون های مختلف مجلس شورای اسلامی عنوان کرد و اضافه کرد: تامین منابع اقتصادی و پشتوانه های اعتباری برای تقویت و ارتقای سینما با توجه به مباحث مربوط به بودجه و افزایش حداقلی آن برای سال آینده، از دیگر مباحث گفتگوی بنده در مجلس بوده است. بدیهی است با توجه به تدوین برنامه ها و راهبردهای جدید اجرایی و عملیاتی در سازمان سینمایی ضرورت افزایش اعتبارات و منابع اجتناب ناپذیر باشد و قطعا رایزنی خواهیم کرد تا بنیه اقتصادی سینمای ایران در زمینه های معیشتی، تولیدی، آموزشی و صنعتی قوی تر و محکم تر شود.

به گفته وی، در این راستا دیدارهای متعددی با برخی از اعضای هیات رئیسه مجلس، کمیسیون  اقتصادی، کمیسیون فرهنگی، کمیسیون بودجه، تعدادی از نمایندگان کمیسیون تلفیق و نیز، نشست های و تبادل نظر با بسیاری از نمایندگان شهرستان های مختلف کشور مخصوصا در خصوص حمایت از توسعه زیرساخت ها و توجه به فیلمسازان شهرستانی و مقوله معیشت خانواده سینما ( در راستای عدالت فرهنگی) داشته ایم.

خزاعی با بیان اینکه بزرگترین سرمایه سینمای ایران نیروی انسانی است، گفت: سینمای ما با همه فراز و نشیب‌ها و برخی حواشی آن همچنان نشان درخشان فرهنگی و افتخارآفرین در عرصه بین الملل است. به طور قطع، این سینما به حمایت تصمیم گیران و متولیان برنامه و بودجه و مجلس به صورت جدی نیاز دارد چرا در زمینه تقویت منابع امور رفاهی و معیشتی سینماگران و هم در زمینه توسعه سالن ها و ظرفیت های زیرساختی باید گام های اساسی برداشته شود.

رئیس سازمان سینمایی ضمن اظهار خرسندی و امتنان از همراهی و حمایت بسیار جدی و عزم راسخ  دکتر اسماعیلی وزیر محترم و همکارانش در این زمینه گفت: من به آینده سینمای ایران و رشد و رونق آن بسیار خوشبینم و امیداورم در سایه همدلی و همفکری و تعامل همه خانواده سینما و پرهیز از حاشیه سازی بتوانیم به نیازهای اساسی سینما و سینماگران بپردازیم.

سینماروزان/مهدی فلاح: کتاب «مدیریت بازاریابی فرهنگی» نوشته مصطفی محمودی و ندا الماسیان طهرانی توسط نشر عنوان منتشر شد.

کتاب «مدیریت بازاریابی فرهنگی» نوشته مصطفی محمودی (مدیر فرهنگی و رسانه ای، کارشناس هنری و مدرس دانشگاه) و ندا الماسیان طهرانی (کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی و فریلنسر روابط عمومی و رسانه) توسط نشر عنوان روانه بازار کتاب شده است.

مصطفی محمودی در خصوص ضرورت انتشارکتاب «مدیریت بازاریابی فرهنگی» گفت: بازاریابی فرهنگی موضوع کم اهمیتی نیست. در واقع فرهنگ، شاخصه مثبتی است که به بازاریابان این توانایی را می دهد تا ارتباط بیشتری را با مخاطبان خود برقرار ساخته و اینگونه باعث افزایش پیشرفت در کسب و کار خود شوند.

این مدرس دانشگاه افزود:  بی توجهی به مقوله مهم مدیریت بازاریابی فرهنگی همان چیزی است که ما را در فرآیند رقابت ضعیف می کند و این کتاب تلاش کرده تا از زوایای گوناگون، مدیریت بازاریابی فرهنگی در ایران و جهان را مورد بررسی و کنکاش قرار دهد.

مصطفی محمودی خاطر نشان ساخت: متاسفانه با وجود اینکه هم اکنون درسی با نام مدیریت بازاریابی فرهنگی در دانشگاههای کشور وجود دارد اما منبع مشخصی که منطبق با سرفصل دروس مرتبط دانشگاهی باشد و بتواند به نیازهای علمی دانشجویان پاسخ دهد و برای عامه مردم نیز قابل درک باشد موجود نبود و از این رو نسبت به تالیف و گردآوری مطالب کتاب مذکور اقدام شد و نزدیک به 30 منبع علمی ایرانی و خارجی در تهیه کتاب یاد شده مورد بررسی قرار گرفت. ضمن اینکه تلاش داریم تا در چاپ های بعدی کتاب مدیریت بازاریابی فرهنگی، مطالب جدید تری را به کتاب اضافه کنیم.

در تالیف این کتاب جدیدترین سر فصل های آموزشی درس “مدیریت بازاریابی فرهنگی” برای رشته های کاردانی و کارشناسی مد نظر قرار گرفته و کتاب نامبرده می تواند به عنوان یک منبع آموزشی مناسب و کاربردی برای دانشجویان و سایر علاقه مندان مورد استفاده قرار گیرد.

کتاب «مدیریت بازاریابی فرهنگی» در قطع وزیری و 98 صفحه با بهای 44 هزار تومان توسط نشر عنوان به بازار کتاب ارائه شده است.

سینماروزان/کاملیا محمودی: سمپوزیوم آینده تئاتر ایران برگزار می‌شود.

دانشکده هنر و گروه آموزشی تئاتر دانشگاه سوره پس از تحولات سالهای اخیر در دانشگاه ، همیشه در پی ارتباط با مراکز حرفه ای و سیاست گزاران  هنر بوده تا از این طریق به طرح چالشها و معضلات مهم آموزش هنر و ارتباط این آموزش با فضای حرفه ای بپردازد.

برگزاری سمپوزیوم آینده تئاتر ایران در راستای این اهداف با مشارکت و همکاری مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد، خانه تئاتر ایران و مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری برنامه ریزی شده است.

چهار نشست برای این سمپوزیوم طراحی شده و جمعی از اساتید، پژوهشگران و هنرمندان حرفه ای به طرح دیدگاه های خود خواهند پرداخت.

در روز سه شنبه از ساعت ۱۴ تا ۲۰ دو نشست برگزار خواهد شد: نشست ” مدیریت و آموزش توسعه گرا در تئاتر ” و سپس ” زیبایی شناسی اجرا و سبکهای اجرایی نو “.

در روز چهارشنبه نیز به ترتیب دو نشست زیر برگزار خواهد شد: ” درام و نظریه های نوین در ادبیات نمایشی” و ” مناسبات اقتصادی در آینده تئاتر ایران”.

سخنرانان نشست اول سه شنبه، دکتر سعید اسدی، دکتر مهرداد رایانی مخصوص، دکتر رحمت امینی، استاد کوروش زارعی و دبیر نشست دکتر اکرم قاسمپور هستند.

در نشست دوم سه‌شنبه، دکتر شهرام گیل آبادی، دکتر قطب الدین صادقی، استاد امیر دژاکام و دبیر نشست نیز استاد شکوفه ماسوری حضور خواهند داشت.در نشست اول چهارشنبه، دکتر بهزاد آقا جمالی، دکتر صادق رشیدی، دکتر میترا علوی طلب با دبیری دکتر امیر رضا نوری پرتو و در نشست دوم نیز دکتر هاجر سعیدی نژاد، آقای داوود نامور، دکتر نرگس نراقی به دبیری استاد فرزاد معافی غفاری حضور خواهند داشت.

سینماروزان/مریم آموسا: به گفته پریسا پهلوان، مدیر گالری ویستا و انتشارات ویستا هنر، کتاب تازه منتشر شده صورت صورتگران که به تازگی در موزه هنرهای معاصر تهران رونمایی شد، با چاپ ۲۵۶ اثر خودنگاره از ۲۰۵ هنرمند شامل ۱۵۴ مرد و ۵۱ زن به عنوان یکی از کتاب های مرجع در زمینه پرتره نگاری تاریخ هنر ایران محسوب می شود.

پهلوان گفت: با توجه به خلاء ای که در حوزه کتاب های پژوهشی- تجسمی در بازار نشر ایران احساس می شود مجموعه فرهنگی ویستا بر آن شده است از کتاب های پژوهشی در این حوزه حمایت و زمینه انتشار این آثار را فراهم کند.

مدیر انتشارات ویستا هنر گفت: ۹ سال پیش زمانی که گالری ویستا فعالیتش را آغاز کرد؛ با توجه به نگاه روشمند وعلمی که دارم تصمیم داشتم تا انتشارات ویستا را هم راه اندازی کنم تا مستندات و پژوهش هایی که برای برپایی یک نمایشگاه انجام می دادیم را در قالب کتاب و کاتالوگ منتشرکنیم. اما سال ها برای تحقق این خواسته ام زمان برد.

او افزود: تا زمانی که مجوز انتشارات ویستا هنر صادر شود پژوهش هایمان را در قالب کاتالوگ منتشر می کردیم و همزمان با هر نمایشگاه کاتالوگ ها را در خود گالری ارائه می کردیم و این آثار به بازار نشر راه پیدا نمی کردند و در گذر زمان دسترسی به این منابع پژوهشی میسر نبود.

او افزود: با توجه به این که تعداد ناشرانی که در حوزه تجسمی فعالیت می کنند کم است و فعالیت گالری ویستا نیز دراین حوزه است، تصمیم گرفتیم که تمرکزمان را در حوزه نشر تنها معطوف به حوزه تجسمی کنیم.

پهلوان ادامه داد: پس ازاین که مجوز انتشارات در سال ۱۳۹۵ صادر شد به تمام پژوهشگران و هنرمندانی که با آن ها همکاری داریم، اعلام کردیم که اگر کتاب پژوهشی و تالیفی قابل تاملی دارند برای انتشار آثارشان از آن ها حمایت خواهیم کرد.
مدیرگالری ویستا افزود: کتاب «صورت صورتگران» که تاریخ مصورخودنگاره در نقاشی ایران است؛ نخستین کتاب انتشارات ویستا هنر است، اما پس از این که مجوزانتشارات صادر شد برای کتاب_کاتالوگ هایی که پیش ازآن منتشر کرده بودیم مجوز گرفتیم تا اگر زمینه ارائه این آثار در خارج از فضای گالری نیز فراهم شود.

او درباره اهمیت کتاب« صورت صورتگران» گفت: زمانی که «شهروز مهاجر» با انتشارات ویستا هنر پیرامون کتاب پژوهش اش درباره خودنگاره در نقاشی ایران وارد گفت وگو شد؛ بخشی از کار را پیش برده بود و پس از بررسی کارشناسانه تصمیم گرفتیم از این کتاب پژوهشی حمایت کنیم و زمینه انتشار آن را فراهم کنیم.

پهلوان ادامه داد: کتاب «صورت صورتگران»اثرارزشمند و قابل تعاملی است و جای خالی این کتاب نه تنها در فضای تجسمی ایران بلکه در تاریخ هنر نیز احساس می شد. این کتاب یک منبع مدون و دست اول درباره خودنگاره نقاشان ایرانی است و اسناد ارزشمندی در این کتاب ارائه شده است.
او افزود: با توجه به این که در این کتاب ۲۵۶ اثر خودنگاره از ۲۰۵ هنرمند شامل ۱۵۴ مرد و ۵۱ زن منتشر شده این کتاب منبع دست اولی برای پژوهشگران به شمار می رود تا با رویکرد بصری این نقاشان در دوره ها و دهه های مختلف آشنا شوند.

به گفته پهلوان با تدوین و انتشار این کتاب با توجه به پراکندگی این آثار زمینه ای فراهم شد تا این آثار از گزند فراموشی مصون بمانند. در این کتاب سه مقاله مهم از شهروز مهاجر، مهرنوش علی مددی و باربد گلشیری منتشر شده است.

مدیر انتشارات ویستا هنر ادامه داد: با توجه به جذابیت و اهمیت کتاب پژوهشی «صورت صورتگران» قصد داشتیم همزمان با انتشارکتاب نمایشگاه خودنگاره که شامل مجموعه ای از خودنگاره هایی که تصویرشان دراین کتاب موجود است؛ باشیم، اما به دلیل پراکندگی این آثار در مجموعه های شخصی و موزه ها و فراگیری بیماری کرونا این امر در زمان مقرر میسر نشد. اما امیدواریم که سال آتی شاهد برپایی نمایشگاه خودنگاره باشیم.

سینماروزان/مرتضی کوه‌مسکن: چکاد یک متد نوین در عرصه آموزش و مشاوره تحصیلی است که با رویکرد خودشناسی و توسعه فردی و با محوریت تحقیق و پژوهش قصد دارد دانش‌آموزانی نواندیش و پژوهشگر تربیت کند.

محمدرضا حقدوست؛ مشاور فردی، نویسنده، پژوهشگر، مدرس و مدیرعامل موسسه سیمرغ آسمان دانش (با همکاری آموزشگاه خودکار آبی زیر نظر اداره کل آموزش پرورش شهر تهران گفت: بنده مدت‌ها به عنوان یک فعال فرهنگی در عرصه‌های آموزشی کشور حضور داشتم و با دستگاه‌های غول آسایی مواجه شدم که در بیشه نوجوانان و جوانان، بی رحمانه با تیغ منفعت طلبی و یک ایدئولوژی پوسیده و رنگ و رو رفته، درخت استعداد و خلاقیت بچه‌ها را قطع کرده و عده‌ای دغدغه‌مند، مدام در تلاش برای توقف این مهلکه استعداد کشی بودند تا الان در این نقطه از زندگی‌، حس می‌کنم در قبال آن دستگاه‌ها عددی نیستم و رویای توقف آن‌ها تا زمانی که در کار آموزش، منفعت بر خدمت ارجحیت داشته باشد، یک امر محال است! حالا تصمیم گرفتم پشت آن دستگاه‌ها، در حد توانم بذر بکارم! آن‌ها قطع کنند و پیش بروند. من پشت‌شان بذر خواهم کاشت و من تنها نخواهم بود، کم نیستند معلمان دغدغه‌مندی که سینه‌هاشان تلنبار حسرت است و در گلوهایشان بغض و گچ در هم آمیخته است!

کسی می‌داند در مدارس چه می‌گذرد؟ کسی می‌داند پشت نگاه‌های لبریز از اضطراب بچه‌های ما از امتحان، چه آرزوهایی خفته است؟ استعدادهای فردی گوشه طاقچه خاک می‌خورند! بگذارید شما را شگفت زده کنم: طی یک پژوهش اساسی که شخصا بر عهده داشتم متوجه شدیم ۵۸ ٪ اضطراب و استرس‌هایی که دانش‌آموزان سال کنکور متحمل می‌شوند، اصلاً ربطی به کنکور ندارد!

آمار عجیب و دردناکی است، چون گمان می‌کردیم این جوانان خسته ، افسرده و مضطرب فقط در چنگال بی رحم کنکور هستند و غافل بودیم که در حساس ترین سال زندگی شان، درست در نقطه‌ای که شخصیت آن‌ها شکل می‌گیرد، رنگ و بوی جامعه را دریافت می‌کنند و مثل تشنه‌ای در صحرای بی‌هویتی به دنبال هویت خودشان می‌گردند، نمی‌توانیم بگوییم تمام دغدغه‌ها و مشغله‌های ذهنی در غایت بحران بلوغ، صبر کنند تا فرزند ما کنکور بدهد! این محال است!

بچه‌ها نمی‌دانند با که چه بگویند! خودخوری می‌کنند و نهایتاً همه را گردن کنکور می‌اندازند! نه اینگونه نیست، همیشه به شاگردانم می‌گویم اگر فردای کنکور زنده نباشی حسرت می‌خوری؟
اغلب دانش‌آموزان پاسخ شان “بله” است! آیا آن‌ها حق انتخاب داشتند!؟ آیا انتخاب را آموخته بودند!؟ آیا اصلاً می‌دانند چگونه انتخاب کنند؟ آن‌ها شناسنامه دارند ولی احساس بی هویتی می‌کنند! شما کتاب و تست را از بچه‌ها بگیرید حس می‌کنند هیچی نیستند! این احساس بی هویتی، در روح و ذهن آن‌ها خلاء ایجاد می‌کند و تا کی قرار است این شیوه ادامه پیدا کند!؟
از شاگردانم می‌پرسم چرا کنکور می‌دهی!؟ پاسخ اغلب ایشان توجه مرا جلب کرد: که دانشگاه بروم!
افسوس که کسی به ایشان نگفت دانشگاه هدف نیست، بلکه وسیله‌ای است برای رسیدن به هدفی که باید قبل از نشستن سر جلسه کنکور پیدایش کنی! چرا باید طلایی ترین ساعات عمر خودش را صرف کاری بکند که دلیلی برایش ندارد؟! وقتی می‌گویم بی هویتی دقیقا منظورم همین است! از دانش‌آموز می پرسم کی هستی؟ می‌گوید X! می‌گویم X کیست؟ با چشمانی کنجکاو و پرسشگر به من خیره می‌شود که واقعا X کیست!؟ رسالت X چیست!؟ جهان بینی و فلسفه شخصی Xچیست!؟ ایدئولوژی کهنه و پیر نظام آموزشی ما اگر تئوری Y را بخواهد، بی رحمانه به X ، m ،n و z تحمیل می‌کند تا Y شوند!

فرزندان ما شناسنامه داران بی هویت هستند!
اینگونه فرزندان ما شناسنامه داران بی هویت هستند و این بی هویتی، سبب شده تا ما در مدارس حتی مقاطع ابتدایی شاهد اعتیاد باشیم! فارغ از مسائل حاشیه‌ای و شخصی هر دانش‌آموز، آن‌ها خود را در تهاجم فکری جامعه گم کرده‌اند! و این بی هویتی ریشه حاشیه‌های اخلاقی، هنجارشکنی‌ها، انحرافات فکری و گرایش‌های نادرست جنسی اعم از همجنسگرایی یا تجاوز جنسی ، عادت بی مهار به خودارضایی و مسئله جانسوز اعتیاد در بین دانش‌آموزان است. خلاء روحی در دانش‌آموزان موج می‌زند، از اینکه کی هستند و چه می‌خواهند و آیا به راستی آن‌ها زندگی خود را می‌کنند یا زندگی بجای آن‌ها زندگی می‌کند!؟ آیا به هنگام زیستن و به هنگام مردن را آموخته اند؟

نظام آموزشی ما سرشار از اندیشه‌های ناب است و از نگاه این سیستم، دانش‌آموزان بانک‌هایی هستند که اندیشه‌ها را در خود تلنبار کرده و به هنگام امتحان باز پس می‌دهند!

صحبتم این است، قرن بیستم، قرن اطلاعات بود ولی قرن ۲۱، عصر ارتباطات است! الان زنجیره ارتباطی مهم‌تر از زنجیره اطلاعاتی است! دنیای امروز به افراد فرارشته‌ای نیاز دارد، افرادی که بتوانند با تلفیق و تطبیق علوم، به جامعه خود خدمت کنند.

پس، پیش از آنکه به دانش‌آموزان اندیشه ای را بیاموزیم؛ اندیشیدن را بیاموزیم و به ایشان رویا پردازی را بیاموزیم و آرزو کردن یاد بدهیم. مرز رویا ، آرزو و هدف را مشخص کنیم و آن‌ها را به این‌ باور برسانیم که هیچ رویایی آنقدر بزرگ نیست و هیچ رویا پردازی آنقدر کوچک نیست! پس بگذاریم رویا بپردازند و آرزو کنند.

اغلب دانش‌آموزان فکر می‌کنند که فکر می‌کنند، ولی حقیقتاً آنها تحقیق کردن و اندیشیدن را بلد نیستند، من از دل دانش‌آموزان هستم و با تمام وجودم حس می‌کنم بچه‌های دهه هشتاد و نود از هوش ، نبوغ و استعداد  بی نظیری برخوردار هستند، ولی گم شده‌اند؛ باید به آن‌ها بیاموزیم اگرX هستی، برای خوشبختی نباید Y بشوی؛ بلکه باید خودت را بشناسی، خودت را بسازی و خودت را باور کنی تا بهترین X شوی!

این پروتکل سه طبقه ای است که شامل خودشناسی، خودسازی و خودباوری می‌شود و ما قصد داریم‌به فرزندان خود، روحیه پژوهشگرانه بدهیم! فعل “درس خواندن” را حذف کنیم و “تحقیق کردن” را جایگزین آن کنیم تا یاد بگیرند خود را از فضای خفقان زده و پر حاشیه کنکور جدا کنند و از روزهای جوانی لذت ببرند و یاد بگیرند برای رسیدن به گنج، رنج لازم است نه زجر! یاد بگیرند مقصدی بنام زندگی وجود ندارد؛ بلکه مسیری است که باید با عشق و امید طی کنند.

ما سعی می کنیم به دانش‌آموزان بیاموزیم موفقیت، یعنی دنبال خواسته‌هایت باش ولی خوشبختی، یعنی عاشق داشته‌هایت باش! آدم موفق می‌شود تا خوشبخت بشود ، به آن‌ها بیاموزیم برای رسیدن به موفقیت ، هیچگاه خوشبختی خود را فدا نکنند! دانش‌آموزان باید یاد بگیرند کسی به هنگام می‌میرد که به هنگام زیستن را بلد باشد.

در همین راستا پروژه «چکاد» به همت جمعی از دانش‌آموزان، دانشجویان و اساتید پیشکسوت حوزه مشاوره و روانشناسی شکل گرفت تا بتواند گامی موثر در عرصه آموزش و پرورش این مرز و بوم بردارد.

چکاد در لغت به معنای ستیغ و قله کوه است و همچنین واژه چکاد که نام این سلسله پروژه‌های تخصصی در حوزه آموزش و پرورش است، مخفف «چالش ،کارآمدسازی، آگاه‌سازی و دانش‌افزایی» است.

پروژه «چکاد» با تکیه بر فرآیند کارآمدسازی دروس و کاربردی سازی علوم، سعی دارد تا با تبیین روحیه پژوهشگرانه در دانش‌آموزان، ایشان را از مرداب بی هویتی نجات دهد و اولین اصل چکاد، نیز کارآمدسازی است.

ما در طرح «چکاد» در تلاشیم تا دانش‌آموزانی خود کار، خود کفا و توانمند تربیت کنیم تا اندیشیدن را بلد باشند و این یعنی کارآمدسازی دانش‌آموزان و در عرصه آموزش، متد چکاد با تکنیک‌های آموزشی قصد دارد تا نقش معلم را از جایگاه رهبر، به جایگاه تسهیل‌گیر جایگزین کند! این امر موجب خودکفایی و افزایش اعتماد به نفس دانش‌آموزان می‌شود.

تدریس با متد «چکاد» که اولین اصل آن کارآمدسازی و کاربردی سازی علوم است، با محوریت تحقیق و پژوهش پیش‌ می‌رود و اصل دوم آگاه سازی است، آگاه سازی دانش‌آموزان از استعدادهای منحصر به فرد و پتانسیل های فردی‌شان در جهت رسیدن به مقصود و تحقق اهداف خود است و اصل سوم دانش‌افزایی.

بنیان سه اصل چکاد بر پایه توسعه فردی و پژوهش استوار است تا دانش‌آموزانی چند بُعدی، پژوهشگر و اندیشمند تربیت کند.

«چکاد» در گام اول موفق شد تا تابستان امسال با همکاری پردیس‌های دانشگاه فرهنگیان استان تهران، سلسله نشست‌های تخصصی چکاداندیشان را برگزار نماید که با استقبال چشمگیر دانشجو معلمان مشتاق و دغدغه‌مند مواجه شد و چندین وبینار با حضور اساتید مجرب در حوزه ارتباط موثر برگزار شد.
در گام بعدی تالیفات چکاد آغاز شد و کتاب «قصه بدن ما» که شامل محتوای زیست‌شناسی دوره دوم  با رویکرد قصه‌پردازی در جهت تسریع یادگیری و آموزش بر پایه متد چکاد نوشته شده است ، تا چندی دیگر به زیور طبع آراسته خواهد شد.
هدف ما از پروژه «چکاد» اعتلای فرهنگ مطالعه ، ترویج تحقیق و اندیشیدن میان دانش‌آموزان و رفع احساس بی هویتی در بین ایشان است.

من جوجه اردک زشت جامعه کنکور هستم!

چکاد پیش از هر چیزی یک پروژه تحقیقاتی است و تکنیک‌های چکاد با تکیه بر علوم روانشناختی، تلفیق و ویرایش جدیدترین متدهای آموزشی و با محوریت پژوهش بر پایه توسعه فردی، در تلاش است تا پژوهشگرانی خوش‌نام از این مرز و بوم در فضای جهانی طنین انداز شوند و به همین خاطر است که می گویم من جوجه اردک زشت جامعه کنکور هستم، زیرا جامعه کنکور از دانش‌آموزان می‌خواهد پا برهنه و فارغ از زحمت اندیشیدن ، رنج فکر کردن و سختی فهمیدن، در صحرای بی‌هویتی قدم بگذارند و در پی سرابی خیالی و چشمه‌ای که نمی‌دانند کجاست،بدوند! اما من عمیقاً معتقدم تنها راه موفقیت در کنکور ، درس نخواندن است! راه حل این‌ است: تحقیق کردن ، اندیشیدن و هویت بخشیدن به نسلی که باید دست به دست هم بدهیم تا ریشه استعداد و خلاقیتش خشک نشود.

هم‌اکنون چندین مرکز مشاوره و موسسه آموزشی انتشاراتی در حال برنامه ریزی فاز بعدی پروژه «چکاد» هستند تا با کارگاه‌های آموزشی‌ و مشاوره‌ای در سطح کشور، گامی اندک ولی موثر در جهت تربیت این نسل نواندیش برداریم که متعاقباً اخبار آن اعلام خواهد شد.

شایان به ذکر است تا کنون پروژه چکاد در راستای ترویج عدالت آموزشی در تمام مناطق کشور، اعم از مناطق کم برخوردار و محروم برنامه‌های ویژه تدارک دیده است و با بورسیه دانش‌آموزان بی بضاعت و همایش‌های انگیزشی در مناطق محروم سعی بر این امر سترگ داشته است.

تمام آرزوی من افتخار ایران است و نمی‌دانم روزی که این خاک آباد می‌شود و اتمسفر آن از اندیشه‌های ناب آکنده گشته و تهی از ایدئولوژی های پوچ و متعصبانه است زنده هستم یا نه، ولی برای آن روز می‌جنگم تا حتی اگر نبودم سهمی در آن آبادی داشته باشم، چکاد یعنی رویش جوانه از دل سنگ.

سینماروزان/حامد مظفری: ماجرای مردود شدن فیلمی ارگانی با عنوان “مسیح پسر مریم” در جشنواره فجر چهلم و مدعیات سازندگان آن مبنی بر حذف فیلم بخاطر ضدفساد بودن آن در تعارض با نگاه هیات انتخابی قرار گرفته که فیلم را از منظر فنی فاقد کیفیت لازم دانسته‌اند.

اول.

این فیلم را ارگانی با نام اوج تولید کرده که در سالهای اخیر اغلب در جشنواره فجر  بای نحو کان حاضر بوده و حالا که حذف در نخستین جشنواره فجر  مدیریت جدید را دیده، بدجور گرفتار خشم و عوارضش شده به طوری که سرانش به‌خاطر حذف از فجر، نشست خبری ویژه برگزار می‌کنند و هزاران کلمه حرف می‌زنند که از درستی عملکرد خود و نادرستی ردکنندگان فیلمشان بگویند.
مگر نه اینکه این جشنواره فجر همان جشنواره فجری است که در سالهای قبل پذیرای با آغوش باز  همه ی فیلمهای اوج با هر کیفیتی بوده؟ پس چرا در آن زمان ندیدیم که به بهانه تایید در فجر نشست بگذارند و از درستی تائیدکننده بگویند؟؟

دوم.

آنچه محل بحث قرار گرفته، مضمون فیلم ردّی اوج است. سازندگان، “مسیح پسر مریم” را فیلمی ضدّفساد(!) معرفی کرده‌اند. با انبوه اخباری که در سالهای اخیر درباره فسادهای کلان اقتصادی شنیده‌ایم اولین گمان این بود که فیلم مذکور یکی از همین مفاسد اقتصادی را افشا کرده و مثلا پشت پرده فرار خاوری از کشور را عیان کرده یا درباره عقبه حامی مافیای قیر، افشاگری کرده، ولی
وقتی شنیدیم که فیلم درباره روسپیان و آن هم روسپیان دوران پهلوی است و روایتی دارد از زندگی یک متشرع که می‌خواهد بفهمد چرا قوم و خویش‌اش به محله‌ای بدنام کشیده شده، واقعا آب سردی ریخته شد بر پیکره‌مان! فساد، فساد که می‌گفتید یعنی این؟

سوم.

روسپی و زیست‌بومش آن قدر در سینمای فارسی دستمالی شده بود که حتی یکی مثل عباس کیارستمی وقتی می‌خواست متاثر از نئورئالیست‌های اروپایی فیلمی مثل “گزارش” را بسازد باز در میانه‌های فیلم، بزمی بود و لعبتی و ماست و خیاری…
برخلاف تصورات اوج‌نشینان، ساختار حاکم بر سینمای قبل از انقلاب هیچ ممانعتی نداشت از تولید فیلم درباره بدی‌ها و پلیدی‌های روسپی و روسپی‌گری و سران حاکم رژیم سابق خیلی هم خوششان می‌آمد از اینکه سینماگران به جای فیلمسازی درباره مفاسد اقتصادی و اخلاقی خاندان سلطنتی و دربار و وابستگان دربار و امثالهم ، تا می‌توانند درباره قلعه، شهر نو و فاحشه و فاحشه‌خانه فیلم بسازند.
برای همین بود که انبوهی فیلم‌های این چنینی با حداقل سانسور روی پرده می‌رفتند و رئالیستی‌ترین اثر مرتبط با زنان بدنام یعنی “طوطی” نیز در همان دوران هم به شکل رمان و هم به شکل فیلم توسط زکریا هاشمی نوشته و کارگردانی شد.
بر این مبنا اینکه جماعت اوج‌نشین تصور کرده‌اند فیلمسازی درباره ی فواحش عصر پهلوی یعنی پیوستن به جنبش ضدفساد، سخت در اشتباهند که کل سینمای‌فارسی غوطه‌ور بود در فواحش و این، البته پوششی بود برای ندیدن مفاسد کلانی که به انقلاب اسلامی منجر شد.

چهارم.

اگر باز کردن پای روسپیان به سینما یعنی مبارزه با فساد پس امثال بهرام بیضایی و رضا براهنی- که اولین آثار ادبی هنری بعد از انقلاب مرتبط با روسپیان را خلق کردند-بایستی پیشگامان مبارزه با فساد نام گیرند.
بیضایی سالها پیش فیلمنامه “آینه‌های روبرو” را نوشت که با آتش زدن یک محله بدنام توسط انقلابیون و فرار روسپیان آغاز می‌شد و در ادامه و با روایت مسیری که زن محوری داستان را به فحشا می‌کشاند از او معلولی ساخت به شدت سمپاتیک.
رضا براهنی نیز در بخش‌هایی از رمان “رازهای سرزمین من” روایتی ویژه دارد از یک روسپی که در گیرودار اتفاقات آتش سوزی خانه‌اش در بحبوحه ی انقلاب، پوست از سرش کنده می‌شود. در اینجا نیز باز لحن روایی براهنی طوریست که حس سمپاتیک نسبت به روسپی ایجاد شود.
حال باید دید تفاوت نگاه بیضایی و براهنی با همتایان خود در سینمای‌فارسی چه بود؟
در سینمای پیش از انقلاب، روسپی عمدتا در تقابل با قوّادی قرار می‌گرفت که از او بهره‌کشی می‌کرد و همین قوّاد در جای “بدمن” فیلم قرار می‌گرفت یعنی درست در نقطه مقابل آثار بیضایی و براهنی که به‌جای قواد ، “آتش‌زنندگان قلعه”  را به‌عنوان بدمن، آثارشان قراردادند و آنها را به طبقه و طیف مذهبی و مکتبی انقلابیون پنجاه وهفت منتسب دانستند!
اساسا همین انتقال جایگاه بدمن بود که باعث شد حملات بالایی نثار این دو شود به‌خصوص که بیضایی در ابتدای فیلمنامه‌اش و از زبان فاحشه‌ای با نام‌ “نزهت” میگوید: چی شده مشتری‌های دیروز حالا شدن پامنبری؟؟
دیالوگی که محسن مخملباف براساس آن حملات گسترده و سازمان یافته‌ای را علیه بیضایی و مدیریت فرهنگی دهه ی شصت، پیش برد؛ اگر باور ندارید خاطرات رسول ملاقلی‌پور فقید و چگونگی فیلمنامه‌نویس شدنش را بخوانید یا رجوع کنید به پنج ساعت گفتگوی محسن مخملباف با ابراهیم نبوی در مجله وقت سروش.

براهنی هم در رمانش تصویر عینی از سوختن یک  روسپی را  با  تکرار صریح و چند باره ی آیه “نزّاعه للشّوی” به‌معنای جدا شدن پوست از سر! به نمایش می‌گذارد.

پنجم‌.

اوج از کجا برآمده؟ جز این است که از امتداد همان ایدئولوژی آمده که آثار امثال بیضایی و براهنی را می‌کوبید؟؟ اسلاف مدیران ارگانی موسوم به انقلابی نبودند که این نوع نگاه را به مدیران فعلی اوج که آن زمان به دنیا نیامده بودند به میراث گذاشتند؟؟

حالا اوج  می‌خواهد با همان نگاه چهل سال قبل امثال بیضایی و براهنی محصولاتی تولید کند که چه در متن و چه در اجرا حتی در حد و اندازه آثار دستیاران سه بیضایی و کپی‌کنندگان براهنی هم نیستند؟
اینکه بیضایی و براهنی فرسنگها دورتر از وطن زندگی کنند و نتوانند حتی بی‌خطرترین آثار خود را در وطن تولید و نشر کنند و از آن سو منکوب‌کنندگان سابق می‌خواهند از ایده‌های چهار دهه قبل آنها رونویسی کنند، خنده‌دار نیست؟
چه کاری است آخر؟
شماها که همه گونه مدعی هستید، تشریف ببرید استنفورد و بیضایی را محترمانه دعوت کنید تا بیاید همان “آینه‌های روبرو” را برایتان بسازد یا بروید فارابی- که حقوق اقتباس از “رازهای سرزمین من” را از رضا براهنی خریده بود- رایت را دریافت کنید و کنده  شدن پوست سر یک روسپی توسط انقلابیون را بازسازی کنید….

آخر.

سال‌ها پیش حوزه هنری با پرهیز از تن دادن به ممیزی مرسوم و با گرفتن ژست انقلابی‌گری چنان در مسیر اشتباهی و خودکامانه پیش رفت که از “گذرگاه” و “مهاجر”  به “مرد عوضی” رسید.
اینکه حالا جماعتی دیگر پس از یک دهه اوج‌نشینی همان مسیر را رفته‌اند و از تجربه‌ای ناب مثل “ایستاده در غبار” به فیلمسازی درباره روسپیان سمپاتیک(!!) شهرنو و سوختن‌شان در آتش خشم انقلابیون رسیده‌اند معنایی دارد جز آن که در این ملک و به خصوص در میان ارگان‌های متصل به بیت المال، چرخ هر بار از نو، اختراع می‌شود؟

سینماروزان/کیوان بهارلویی: سلسله نشستهای طرح تحول سیاستها و راهبردهای اجرایی و چشم انداز فعالیت معاونتها و موسسات سینمایی زیرنظر رئیس سازمان سینمایی با رویکرد “قانونگرایی، استانداردسازی و عدالت محوری” آغاز شد.

به گزارش سینماروزان، یزدان عشیری، مشاور رئیس سازمان و مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی؛ با اعلام این خبر افزود:  این نشست‌ها در راستای اجرای طرح تحول سازمانی با حضور متخصصان، کارشناسان و مدیران موسسات سازمان و نیز، معاونین و مشاورین در چند سطح در حال پیگیری است و همگی این جلسات زیر نظر مستقیم رئیس سازمان سینمایی کشور در حال انجام است.

وی ادامه داد: در این کارگروه‌ها که در قالب جلسات پیوسته و متمرکز به منظور دستیابی به راهبردها و سیاست‌های کلان سازمان طراحی شده است پیرامون حوزه‌های مختلف از جمله: موضوع آموزش، تولید، توزیع و بین‌الملل محصولات سینمایی و فیلم‌های کوتاه و مستند و انیمیشن و نیز، در زمینه توسعه زیرساخت‌ها و سخت افزار هم اندیشی و تبادل نظر صورت می‌گیرد.

به گفته وی، با پایان برگزاری جشنواره‌های موضوعی کوتاه، مستند و کودک و نوجوان در موسسات سازمان سینمایی و تغییرات، در جهت سیاست گذاری جدید و تنظیم چشم‌انداز فعالیت معاونت‌ها و ادارت کل و نیز، موسسات وابسته سازمان سینمایی: انجمن سینمای جوانان ایران، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، بنیاد سینمایی فارابی ، موسسه سینماشهر و …  این نشست‌ها در نظر گرفته شده و کلیه امور با سه رویکرد “قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری” تعریف و برنامه ریزی می‌شوند.

مشاور رئیس سازمان و مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی کشور؛ “آسیب شناسی روندهای قبلی و موجود”، “بازنگری آئین نامه‌ها و مقررات “، “بازنگری ساختارهای آموزشی و پرورشی فیلمسازی در مراکز و دفاتر”، “نیازسنجی، ظرفیت شناسی و بازشناسی ضرورت‌ها و اولویت‌های موضوعی و مضمونی سینمایی ایران” و “طراحی بستری فراگیر و جامع در زمینه تولید مضامین و محتواهای مورد نیاز”، “تحلیل کیفیت و محتوای جشنواره‌های سینمایی”، “کادرسازی و زمینه سازی برای ورود نسل جدید، جوان و انقلابی و متخصص و متعهد به عرصه فیلمسازی” و … را از جمله مباحث و محورهای این جلسات ذکر کرد و افزود:  طبیعی است در این کارگروه‌ها علاوه بر ترسیم افق و ریل گذاری سویه‌های تولید آثار به ساختارهای زنجیره عرضه و پخش، تقویت و توسعه زیرساخت‌ها و امکانات سخت افزاری و نیز، برنامه ریزی‌های کلان سینمایی در حوزه بین‌الملل و جشنواره‌های سینمایی نیز پرداخته می‌شود.

عشیری خاطرنشان ساخت: با تدابیر پیش بینی شده از سوی محمد خزاعی و سازمان سینمایی قابل پیش بینی است که سال 1401 سال جهش تولیدی در عرصه فیلم های کوتاه و مستند همسو با منافع کلان ملی و نیازهای اجتماعی خواهد بود.
وی اظهار داشت: افزایش منابع تولیدی، شناسایی ظرفیت‌های جدید، گسترش تعاملات و تفاهمنامه‌های بین دستگاهی، اهتمام به افزایش کمی و کیفی سطح تولیدات و آثار، توسعه همکاری‌های اجتماعی، تقویت مناسبات با صنوف و زمینه سازی برای هم‌گرایی و هم‌افزایی همه ظرفیت‌های خانواده سینما مبتنی بر سه اصل: “قانون گرایی، استانداردسازی  و عدالت محوری” افق فعالیت‌ها را مشخص می‌سازد.

سینماروزان/فرزاد دانایی: نمایش “خیانت انیشتین” به کارگردانی شکیبا علیزاده، در دوره دوم اجراها، به مدت شش شب در نیمه پایانی دی ماه 1400 در آمفی تئاتر مرکزی شهرستان ساری (سلمان هراتی) به روی صحنه خواهد رفت.

به گزارش سینماروزان، نمایش “خیانت انیشتین” نوشته اریک امانوئل اشمیت، با ترجمه شهلا حایری و به کارگردانی شکیبا علیزاده، پیش از این، از 18 مرداد ماه تا 9 شهریور ماه 1400 در سالن شماره دو خانه نمایش مهرگان به روی صحنه رفت که با استقبال تماشاگران مواجه شد.

“خیانت انیشتین”، در دوره دوم اجراها و با ایجاد تغییراتی در گروه بازیگران و عوامل گروه نمایشی، از 19 دی ماه تا 25 دی ماه 1400، ، به مدت شش شب، ساعت 18 در آمفی تئاتر مرکزی شهرستان ساری (سلمان هراتی) به روی صحنه خواهد رفت.
امیر چشمه، امیرپوریا مسعودنیا و سارا دغاغله، بازیگران پنجمین تجربه کارگردانی شکیبا علیزاده هستند که علاوه بر کارگردانی، وظیفه تهیه کنندگی اثر را بر عهده دارد.

در خلاصه داستان چنین آمده است:” انیشتین، خود را مقصر ساخت بمب اتم و انفجار هیروشیما قلمداد میکند.”

دیگر عوامل اثر عبارتند از:
دستیار کارگردان: معین زینالی، مدیر تولید: آرمین اقراری، ویولن: طنین چالاکی، مدیر روابط عمومی: پیام احمدی کاشانی، مشاور رسانه ای: پیام احمدی کاشانی و فرزاد جمشیددانایی، عکاس: فرزاد جمشیددانایی.

علاقمندان برای تهیه بلیط می توانند به سایت فروش بلیط تیوال به منظور خرید اینترنتی و همچنین، برای خرید حضوری، به گیشه آمفی تئاتر مرکزی شهرستان ساری (سلمان هراتی) واقع در استان مازندران، شهرستان ساری، میدان امام خمینی (ره)، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ساری مراجعه نمایند.

سینماروزان/بابک جوادی: فیلم سینمایی «آزردگان» به کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی مهدی فرد قادری این روزها مراحل فنی‌اش را پشت سر می گذارد و به همین جهت امکان حضور در جشنواره فجر را ندارد. «جاودانگی» و «بی وزنی» فیلم‌های قبلی فرد قادری هم در جشنواره فجر حضور نداشتند.

به گزارش سینماروزان پس از اتمام فیلمبرداری فیلم سینمایی «آزردگان»، مراحل فنی این فیلم آغاز شد و تدوین این فیلم توسط رامین نجفی به تازگی به اتمام رسیده است.
پس از پایان مراحل فنی، برای حضورهای جشنواره‌ای و اکران عمومی «آزردگان» برنامه‌ریزی خواهد شد.

لیلا زارع، محمد امین، رضا بهبودی، فرخ نعمتی، رویا جاویدنیا، هدیه آزیدهاک، مریم بوبانی و محمدرضا داوودنژاد و برخی از چهره‌های جدید تئاتر از بازیگران «آزردگان» هستنند.

سینماروزان: شرایط از آنچه شما تصور می‌کنید بدتر و سوءاستفاده از موقعیت شغلی تهیه‌کنندگی، تنها یکی از عارضه‌های ساده و ابتدایی کار تهیه‌کنندگی است. طی سال‌های اخیر به کرات شاهد بوده‌ایم که برخی از افراد شرایط تهیه‌کنندگی را نداشته‌اند و صرفا برای کسب اعتبار و اشتهار، نام خود را کنار نام تهیه‌کننده دیگری قرار داده‌اند.

منصور لشکری قوچانی تهیه‌کننده سینما با بیان مطلب فوق به خبرگزاری تسنیم گفت: شرح وظایف تهیه‌کنندگی در سینما مشخص است. اما در ایران به دلیل اینکه فیلم‌ها براساس استانداردهای علمی و قانونی ساخته نمی‌شوند، ما همواره با مشکلات عدیده‌ای مواجهیم. وقتی ما به اسامی تهیه‌کنندگانی که فیلم‌هایشان جواز حضور در چهلمین جشنواره فیلم فجر را پیدا کرده است، نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که بخش عمده‌ای از این افراد، ایفاگر تام و تمام شرح وظایفی که برای تهیه‌کنندگان تعریف شده است، نیستند و درگیر صفر تا صد ساخت فیلم نبوده‌اند؛ نقش و عمل آنها صرفا به تأمین بودجه و اعتبار لازم برای ساخت فیلم محدود شده است.

لشکری قوچانی ادامه داد: نقش و شأن تهیه‌کننده در سینمای ایران تقلیل پیدا کرده است. اکنون تهیه‌کننده کسی است که صرفا نسبت به جذب اعتبار و تأمین مالی پروژه‌های سینمایی اقدام می‌کند و جز این، کار دیگری انجام نمی‌دهد؛ یعنی اصلا کار دیگری بلد نیست که بخواهد انجام دهد. بنابراین یکی از بزرگترین لطماتی که امروز به سینما وارد آمده این است که غالبا تهیه‌کنندگان معتبر و کاربلدی پشت فیلم‌ها نیستند. تداوم این وضعیت باعث شده است که کسر قابل توجهی از فیلم‌های سینمایی ما از حیث کیفیت نیز دچار ضعف و تنزل شوند.

وی تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین کارکردهایی که بر عملکرد تهیه‌کننده مترتب است، اثرگذاری بر فیلم‌نامه به‌منظور حفظ و ارتقای سطح کیفی آن، نظارت بر حُسن انتخاب عوامل، بازیگران و… است. این اثرگذاری باید از آغاز نگارش فیلم‌نامه تا انتخاب عوامل، پایان ساخت، اکران و پخش فیلم جریان داشته باشد. اما اکنون به وفور شاهد آن هستیم که در میانه ساخت یک فیلم سینمایی، به سادگی تهیه‌کننده تغییر می‌کند. گاهی اوقات هم می‌بینیم که در ساخت یک اثر سینمایی، دو تهیه‌کننده حضور دارند که نقش یکی از آنها صوری است؛ بدین معنا که او صرفا کارت و مدارک متعلق به خود را در اختیار فرد دیگری قرار داده است که فاقد مجوزهای لازم برای تهیه‌کنندگی است. این مسئله گریبان‌گیر شبکه نمایش خانگی هم شده است.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «قاتل اهلی» در بخش دیگری از سخنان خود عنوان کرد: تهیه‌کنندگی در سینمای ایران از معنا و مفهوم پیشین خود دور و از کارکرد سابقش تهی شده است. اکنون تهیه‌کننده کسی است که ارتباطات خوبی دارد و می‌تواند بهتر از سایرین زد و بند کند. حالا هرکس که بتواند با برخی نهادها و ارگان‌ها ارتباط بهتری برقرار کند و از آنها پول بگیرد، تهیه‌کننده می‌شود. اینچنین است که اکنون انبوهی از افراد را می‌بینیم که هم بازیگر هستند و هم تهیه‌کننده، هم خواننده‌اند و هم تهیه‌کننده. بزرگترین ضربه‌ای که طی سال‌های اخیر به سینمای ایران وارد آمده این است که بیشتر تهیه‌کنندگان کاربلد و مجرب، خانه‌نشین شده‌اند و جای خود را به کسانی داده‌اند که با الفبای تهیه‌کنندگی آشنایی ندارند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «خط ویژه» مطرح کرد: دلالی و تأمین اعتبار برای ساخت یک فیلم، نامش تهیه‌کنندگی نیست. البته یکی از وظایف تهیه‌کننده این است که به تأمین اعتبار لازم برای ساخت فیلم اقدام کند اما این همه وظایف او نیست. عیار تهیه‌کننده واقعی هنگامی مشخص می‌شود که بتواند فیلمی را که هزینه ساخته شدنش در حالت عادی 15 میلیارد است، با 5 میلیارد تومان بسازد به گونه‌ای که کیفیت،  افت نکند. این تفاوت تهیه‌کننده کاربلد با تهیه‌کننده کارنابلد است.

وی افزود: در وضعیت غیاب و خانه‌نشینی تهیه‌کنندگان کاربلد، هم سینما متضرر می‌شود و هم مخاطبین سینما دیگر نمی‌توانند کمیت چندانی از آثار سالم و باکیفیت را در سالن‌های سینما تماشا کنند. از طرف دیگر، برای فردی که فاقد تخصص، سواد و دانش لازم جهت تهیه‌کنندگی است، اهمیت زیادی ندارد که فیلمش در نهایت واجد چه کیفیتی خواهد بود. وقتی فیلم‌ بی‌کیفیت ساخته شود، طبیعی است که به فرهنگ کشور هم لطمه وارد خواهد کرد. قرار بود سینما به عنصری برای رشد و پیشرفت کشور تبدیل شود نه‌اینکه خود به معضلی تازه بدل شود.

لشکری قوچانی در بخش دیگری از اظهارات خود عنوان کرد: یکی از آفت‌هایی که از ده، دوازده سال پیش گریبان سینمای ایران را گرفت، ورود پول‌های کثیف و مشکوک به سینما بود. در همه‌جای دنیا تهیه‌کنندگی حرف اول و آخر را می‌زند اما متأسفانه در ایران شرایط این‌گونه نیست. اکنون بازیگران حرف اول و آخر را در سینما می‌زنند و نوعی بازیگرسالاری بر فضای سینمای ایران حاکم شده است. اینک بالغ‌ بر 70 درصد بودجه یک فیلم، صرف پرداخت دستمزد بازیگران می‌شود.

وی تصریح کرد: اعتقاد من این است که عامل اصلی افت سینمای ایران نزول تهیه‌کنندگی است و همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره کردم، سال‌های سال است که تهیه‌کنندگان کاربلد سینما منزوی و خانه‌نشین شده‌اند؛ چراکه حاضر نیستند به هر قیمتی تأمین اعتبار کنند و به دلالی پول تن بدهند. دلالی، موقعیتی است که شأن تهیه‌کنندگی را بین می‌برد؛ بنابراین طبیعی است که هر تهیه‌کننده‌ای حاضر نباشد خود را در چنین موقعیتی قرار دهد.

لشکری قوچانی در ادامه به راهکار پاک‌سازی سینما از سرمایه‌های مشکوک اشاره کرد و افزود: راه‌حل پاک‌سازی سینما از پول‌های مشکوکی که منشائی نامعلوم دارند این است که وقتی تهیه‌کننده برای دریافت پروانه ساخت مراجعه می‌کند، لیست کامل و شفافی از عوامل تولید را ارائه دهد و در کنار آن، شماره حساب جاری و پس‌انداز فیلم را هم در اختیار مسئولین ذیربط قرار دهد تا هر نوع نقل و انتقال مشکوک پول در این حساب‌ها، قابل رؤیت و کنترل باشد. این فرایند در صورتی ممکن خواهد بود که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز رؤیت و کنترل حساب‌های بانکی را از مجلس شورای اسلامی کسب کند. در این‌صورت، شفافیت لازم حاصل خواهد شد و چنانچه تهیه‌کننده‌ای خارج از چارچوب حساب‌های اعلام شده به تبادل پول اقدام کرد، می‌توان با او برخورد کرد و چه‌بسا فیلمش را متوقف ساخت.

وی در پاسخ به این پرسش که نقش اصناف تهیه‌کنندگان را در بهبود وضعیت موجود، چگونه ارزیابی می‌کند، گفت: من چند سال عضو انجمن تهیه‌کنندگان مستقل سینمای ایران بودم و در آن مدت، تلاش کردم تا بتوانم وضع موجود را به سمت بهبود ببرم. اما پس از چند سال، دریافتم که وضع موجود با کار صنفی درست نمی‌شود. اصناف تهیه‌کنندگی ما فاقد قدرت و اختیار لازم برای بهبود این وضعیت هستند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «هفت‌ماهگی» بیان کرد: در کشور ما تهیه‌کننده فیلمی که باید با 5 میلیارد ساخته شود، با افتخار اعلام می‌کند که فیلمش را با 14 میلیارد ساخته است و از سوی دیگر، وقتی همین فیلم 2 میلیارد می‌فروشد، اعلام می‌کند که فیلمش به فروش بسیار خوبی دست یافته است. در حالی‌که چنین نیست و فیلمی که 14 میلیارد آب خورده، باید دست‌کم 50 میلیارد بفروشد. جالب است که در چنین شرایطی سرمایه‌گذار هم هیچ اعتراضی نمی‌کند. وقتی سرمایه‌گذار به چنین شرایطی اعتراض نداشته باشد، این تصور در ذهن ایجاد می‌شود که پولی که صرف ساخت فیلم کرده، مشکوک و بادآورده بوده است.

لشکری قوچانی در بخش پایانی سخنان خود گفت: در سینمای آمریکا و اروپا، حساب هر یک دلاری که برای ساخت فیلم‌های سینمایی هزینه می‌شود، شفاف و مشخص است که پول از کجا آمده و در کجا هزینه شده است. شفافیت مالی باید در سینمای ما هم رخ دهد؛ در غیراین‌صورت، باید منتظر روزی باشیم که هجوم پول‌های مشکوک، بنیان فرهنگ و اجتماع ما را نابود کند. اکنون آلودگی اقتصادی سینمای ایران بالای 70 درصد است و در یک کلام، می‌خواهم بگویم که همه مشکلات امروز سینمای ما ناشی از شفاف نبودن مجاری ورود و خروج سرمایه به سینما است. مادامی که پول‌های مشکوک وارد سینمای ایران می‌شود، نباید انتظار تولید فیلم سالم داشت.

سینماروزان/هاتف مظفری: سردار سلیمانی، چشمان و میمیکی داشت که واقعا پر رمز و راز بود و اینکه در فیلمی مرتبط با ایشان، واقعا بتوان با گریم، فردی را شبیه او کرد کار سختی است ولی سخت‌تر آن است که بازیگری بتواند آن طمانینه در عین کاریزما را در رفتار خود ایجاد کند تا سردار مجسم شود. شاید در بازیگران مطرح جهان یکی مثل کلینت ایستوود-البته ایستوودی که جوان‌تر بود و نه این قدر پیر- می‌توانست با یک گریم خوب، نقش سردار را بازی کند.

به گزارش سینماروزان، سعید چاری کارگردانی که در مستند “خان طومان، هفت خان عشق” به زندگی سردار پرداخته با بیان مطلب فوق گفت: بعد از شهادت سردار قاسم سلیمانی، محتواهای صوتی-تصویری متعددی درباره سردار تولید شد که برخی از آنها، کارهای خوبی هم بود ولی آنچه حالا نیاز داریم ارائه روایت‌های شنیده‌نشده از زندگی سردار است. روایت‌هایی که دلی باشند و بدون عجله ساخته شوند.خودم جزو اولین افرادی بودم که میخواستم درباره سردار فیلم بسازم و برای همین ماه‌ها تحقیق کردم و با کلی شاهد عینی و فرماندهان رده بالای نظام گپ و گفتگو کردم و کلی راش دارم که میتواند منبعی باشد برای یک سریال درباره سردار.

این کارگردان ادامه داد: دلیل اینکه دست نگه داشتم و فیلم سردار را نساختم این بود که حس کردم برخی بدون آن که شناختی داشته باشند و به صرف اینکه بودجه‌ای بگیرند آمدند و کارهایی درباره سردار ساختند که البته در مجموع بد هم نیست ولی فیلمسازی درباره سردار بیش از بودجه نیاز دارد به علقه و درک ماهیت سردار.

سعید چاری تاکید کرد: در جریان تحقیقاتم در مستند “خان طومان هفت خان عشق” که  از شبکه دوم سیما پخش شده، کلی اسناد و اطلاعات دست اول درباره سردار به دست آوردم که می‌تواند زمینه‌ای شود برای ساخت یک مستند-داستانی خوب درباره سردار ولی مهم خط سیر داستان است که باید از نگاه ناظری بی‌طرف ولی نزدیک به وقایع باشد.

این کارگردان که کمدی-سیاسی توقیفی “فیلسوفهای احمق” را در کارنامه دارد، درباره برخی فیلمسازان که شخصیت‌های کاریزماتیک همچون سردار را در آثاری بی‌ربط به سردار خلق کرده‌اند، بیان داشت: همه این تلاش‌ها یعنی آن که سردار واقعا سردار بود یا همان طور که غربی‌ها می‌گویند یک ژنرال درجه یک و جهانی بود. خودم هم انتخاب اولیه‌ام برای نامگذاری فیلم سردار همین عنوان “ژنرال” بود ولی بعدا حس کردم اگر نام ایرانی بگذارم، بهتر است ولی اینکه چه بازیگری می‌تواند نقش سردار را بازی کند واقعا جوابی ندارم.

کارگردان “تنها صداست که میماند” گفت: سردار چشمان و میمیکی داشت که واقعا پر رمز و راز بود و اینکه واقعا بتوان با گریم،فردی را شبیه او کرد کار سختی است ولی سخت‌تر آن است که بازیگری بتواند آن طمانینه در عین کاریزما را در رفتار خود ایجاد کند تا سردار مجسم شود. شاید در بازیگران مطرح جهان یکی مثل کلینت ایستوود-البته ایستوودی که جوان‌تر بود و نه این قدر پیر- می‌توانست با یک گریم خوب، نقش سردار را بازی کند. البته باز هم در حد شاید و اما و اگر است چون بازیگر نقش سردار باید روحیات او را هم درک کند.

این کارگردان درباره مستندهایی که تاکنون درباره سردار ساخته شده، گفت: مستندهایی ساخته شده که از منظر فرمی چندان بدعتی ندارند و بیشتر مضمون‌گرا هستند ولی از حالا به بعد واقعا نیاز داریم به مستندهایی که از نظر فرم و ایده‌پردازی هر دو با هم مورد توجه قرار گیرد. درباره سردار باید بدون عجله و با دل فیلم ساخت و امیدوارم خودم بتوانم چنین کاری کنم و یک مستند-داستانی متفاوت درباره سردار ارائه کنم.

چاری درباره آسیب‌های سفارشی‌سازی درباره سردار گفت: اتفاقا در سالهای اخیر اغلب مدیران درک کرده‌اند که دیگر نیازی به تولید مستندهای یکطرفه ندارند و باید تمام جوانب را ارائه کرد و برای همین اگر فیلمی لحن سفارشی می‌گیرد بیشتر به دلیل اهمال سازندگان است که همچنان در دو دهه قبل مانده اند.

این کارگردان با اشاره به تجربه خود گفت: اخیرا مستندی درباره تاریخ انقلاب اسلامی را به سفارش یکی از ارگانها ساختم و بی حب و بغض از مهدی چمران تا ابراهیم گلستان و از طیب حاج رضایی تا اردشیر زاهدی و..‌ را وارد مستند کردم تا تحلیل نهایی اثر، جذاب‌تر شود. خوشبختانه مدیران هم با صبر و حوصله فضا را درک کردند. این تعامل می‌تواند امکان ارتقای کیفی مستندهای استراتژیک را فراهم کند.

سینماروزان/کاملیا محمودی: نشر عنوان با مجموعه داستان “پادشاه این تن شده‌ام” نوشته احسان خلیلی اردلی در سومین دوره جایزه ادبی مازندران درخشید.

به گزارش سینماروزان، در سومین دوره از این جایزه ادبی، نشان توکا به احسان خلیلی اردلی رسید.

مجموعه داستان “پادشاه این تن شده‌ام” نوشته احسان خلیلی اردلی اسفند 1399 توسط نشر عنوان منتشر شده بود. کتاب پادشاه این تن شده‌ام شامل 9 داستان کوتاه است که علاوه بر نثر روان و روایت‌های جذاب، بهره‌گیری بجا از فرهنگ فولکلور و آداب بومی منطقه چهارمحال و بختیاری در آن دیده می‌شود.

محمدرضا براری دبیر اجرایی سومین جایزه داستان مازندران در گزارشی از مرحله نهایی جایزه گفت: طبق بیانیه هیات داوران از  بین هفت مجموعه داستان منتشر شده در سال 1399  که به دور پایانی راه یافته بودند، کتاب‌های زیر بیشترین امتیاز را به دست آوردند:
پادشاه این تن شده‌ام/ نوشته احسان خلیلی اردلی/  نشر عنوان/ رتبه نخست و کسب نشان توکا
اتللوی تابستانی/ نوشته نصیبه فضل‌الهی/ نشر ثالث/ شایسته تقدیر
بوی لیمو توی پشه بند/ اثر خانم فرزانه نامجو/ نشر آوند دانش/ شایسته تقدیر
مرحله نهایی توسط ابوتراب خسروی، منیرالدین بیروتی، روشنک جهانی و به سرپرستی آقای انوشه منادی داوری شده است.
همچنین نشر عنوان ناشر برگزیده سومین جایزه ادبی مازنداران معرفی شد.
جایزه داستان مازندران از سال 1397 به همت نویسندگان مازندرانی، با نگاه جدی به ادبیات داستانی و کشف استعدادهای داستانی کشور راه‌اندازی شده و طی دو سال اخیر آثار درخور توجهی را به ادبیات داستانی کشور معرفی کرده است.

مجوعه داستان “پادشاه این تن شده‌ام” در 101 صفحه قطع رقعی و با قیمت 32000 تومان توسط نشر عنوان منتشر شده است.

سینماروزان/زهرا دمزآبادی: همزمان با انجام آخرین مراحل فنی فیلم سینمایی «ضد»، تازه‌ترین جزئیات از قصه این فیلم منتشر شد.

به گزارش سینماروزان، با انجام مراحل پایانی فنی فیلم سینمایی «ضد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی، نخستین عکس از ایفای نقش متفاوت لیندا کیانی در این فیلم رونمایی شد.
«ضد» به نویسندگی حسین تراب‌نژاد، یک تریلر سیاسی است که در بستر التهابات کشور در تابستان سال ۱۳۶۰ می‌گذرد. قصۀ این فیلم درباره یک عشق در دلِ حوادث سیاسی است که پس از سال‌ها دوباره شعله‌ور می‌شود. در خلاصه داستان فیلم آمده است: بعضی آدم‌ها می‌توانند بر «ضدِّ» هدفی باشند که همه می‌پندارند در خدمت آن هستند. این «ضد» می‌تواند حذف یک نفر یا یک ملت باشد…

مهدی نصرتی، لیلا زارع، نادر سلیمانی، لیندا کیانی، مهشید جوادی، مجید پتکی، روزبه رئوفی، عماد درویشی، شیرین آقاکاشی، جواد خانی و… بازیگران «ضد» هستند.

این فیلم از تازه‌ترین محصولات سازمان سینمایی حوزه هنری است که در بخش مسابقه چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.

سایر عوامل «ضد» عبارتند از؛ مشاور فیلمنامه: جواد موگویی، مدیر تولید: علی شیرمحمدی، مدیر فیلمبرداری: هاشم مرادی، طراح صحنه و لباس: محمدرضا شجاعی، تدوین: مهدی سعدی، مدیر صدابرداری: علی عدالت‌‌دوست، صداگذار: امین شریفی، آهنگساز: مسعود سخاوت‌دوست، طراح گریم: مرتضی کهزادی، طراح جلوه‌های ویژه بصری: محمد لطفعلی، مدیر برنامه‌ریزی: حسین دیردار، دستیار کارگردان: بهمن حسینی، منشی صحنه: آرزو قربانی، عکاس: کورش جوان، مشاور رسانه‌ای: هادی فیروزمندی، مجری طرح: موسسه فرهنگی هنری وصف صبا، محصول سازمان سینمایی سوره.

سینماروزان/مارال دوستی: اینکه اصولا هنر بازیگری نیازمند آموزش است یا خیر که جوابش مثبت و بسیار روشن است. هنر بازیگری مثل هر هنر دیگری هم برخوردار از علم و هم برخوردار از هنر و خلاقیت است؛ بنابراین طبیعی است که نیازمند آموختن و آموزش است.

امین تارخ بازیگر و مدرس باسابقه بازیگری با بیان مطلب فوق در برنامه “پرانتز باز” رادیونمایش گفت: اگر این نیاز به آموزش نبود و اگر که این نیاز خودش را به درستی به اثبات نرسانده بود بی تردید در سال ۱۹۷۵ مثلا در یک جامعه‌ای مثل آمریکا یا فرانسه در حدود ۷۰ یا ۸۰ دانشگاه و دانشکده در این حوزه فعالیت نداشت. اینها را علاوه کنید به بسیاری از آموزشگاه‌های آزاد بازیگری و کالج‌های بازیگری که اصولا در زمینه‌ آموزش بازیگری صاحب سبک و صاحب نظر هستند.

این بازیگر سینما و تلویزیون بیان کرد: در مملکت ما هم آموزش بازیگری به شکل دانشگاهی و آکادمیکش بوده‌ است. در سه دهه‌ گذشته علی الاصول این نظریه اثبات شد که آموزش بازیگری در زمره‌ نیازهای اولیه‌ هنر سینما و هنر تئاتر است اما بدون اینکه قصد و نظری راجع به سیاست کلی وزارت ارشاد و یا مسئولان فرهنگی داشته باشیم و بدون اینکه از همکاران خودمان شکایتی داشته باشیم، احساس می‌کنم که شاید در یک دهه‌ گذشته یا نزدیک به دهه‌ گذشته در زمینه تدریس بازیگری یک مقداری سهل انگاری مفرطی صورت پذیرفته و حساسیت‌های لازم نشان داده نشد.

بازیگر فیلمهای «مادر» و «سرب» با انتقاد از برخی موسسات آموزش بازیگری عنوان کرد: من بدون ذکر نام عرض می‌کنم که موسسات آموزشی‌ ای هستند که برنامه‌ آکادمیک منظم، فکر شده و حساب شده‌ای ندارند و به هر حال مدعی این هستند که حتی دوره‌های کوتاه مدت چهار روزه و دوره‌های کوتاه مدت یک هفته‌ای دارند و گاه پیشنهاد می‌کنند که ما دوستان را بعد از چند روز یا چند ماه آموزش راهی عرصه‌های بازیگری حرفه‌ای می‌کنیم که به نظرم قدری زیاده گویی، ساده انگاری و سهل انگاری است.

وی درباره نظارت نهادها روی این آموزشگاه ها تصریح کرد: البته طبیعی است که وزارت ارشاد نظارت‌های خودش را دارد ولی هستند بسیاری که به هر حال این را تبدیل به یک وسیله‌ پول سازی کنند و موفق هم نبوده، نیستند و نخواهند بود چون این مقوله نیاز به برخورداری از یک علم دارد و می‌بایستی شناسایی شود که چه مواد درسی در زمینه‌ آموزش بازیگری مهم است.

بازیگر سریال «معصومیت از دست رفته» در ادامه با طرح چند پرسش گفت: آیا تقویت حس در آن‌ نهادی که مدعی آموزش بازیگری است شناسایی شده‌ است؟ آیا تحلیلی برای تخیل و تمرکز دارد؟ آیا راجع به صدا، بیان و پرورش این ۲ مقوله برنامه ریزی کرده‌است؟ استادی که توان این آموزش را داشته باشد در اختیار دارد؟ و یا اصولا پایه‌ بازیگری را که با بداهه سازی در آموزش بازیگری وجود دارد شناسایی کرده و برای آن تدارکی دیده‌اند؟ آیا برای سینما و بازیگری جلوی دوربین و بسیاری از واحدهای درسی که موضوعیت و مشروعیت دارد و برای هنرجوی بازیگری لازم و ضروری است تدارک دیده شده‌ است؟ چگونه می‌شود انبوه مواد درسی بازیگری را در مدت چهار روز تدریس کرد؟

وی در پایان درباره وعده های این موسسه ها بیان کرد: من سراغ دارم دوستانی را که قول و وعده و وعید حضور در یک کلاس چهار روزه می‌دهند و یا وعده و وعید می‌دهند و یک آموزش کوتاه مدت یک هفته‌ای تحت عنوان برگزاری ورکشاپ‌ها دارند که این‌ها می‌تواند کمک کننده باشد اما در نهایت آن چیزی که باید، رخ نمی‌دهد و سرخوردگی می‌ماند برای هنرجویان.

سینماروزان/زهرا دمزآبادی: نخستین عکس از فیلم سینمایی «مرد بازنده» به کارگردانی محمدحسین مهدویان و تهیه‌کنندگی مشترک امیر بنان و کامران حجازی منتشر شد.

همزمان با انجام آخرین مراحل فنی «مرد بازنده»، بازیگران فیلم تازه مهدویان معرفی شدند:
جواد عزتی، رعنا آزادی‌ور، بابک کریمی، آناهیتا درگاهی، مهدی زمین‌ پرداز، مجید نوروزی، امیرحسین هاشمی، امیر دژاکام، سجاد بابایی، منوچهر علی‌پور، شبنم قربانی، ونوس کانلی، ملیکا پازوکی

فیلمنامه «مرد بازنده» براساس طرحی از حسین حسنی، توسط ابراهیم امینی، حسین حسنی و محمدحسین مهدویان به نگارش درآمده است و برای نخستین بار در چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درخواهد آمد.

عکاس: سمیه جعفری

سینماروزان: مدرسه فیلم ماجرا، دوره آنلاین ساخت موزیک ویدئو را با با علی‌یار راستی ارائه می‌دهد.

در پایان این ورکشاپ قرار است به صورت گروهی، تصویری برای قطعه «احتمالا قهرمانی در کار نیست» از گروه بمرانی، تولید شود.

این دوره برای کسانی که می‌خواهند به شکل حرفه‌ای موزیک ویدیو سازی را دنبال کنند یا علاقه‌مندان به فیلمسازی که می‌خواهند با ساختن موزیک ویدیو، مهارت‌های سینمایی خود را محک بزنند، مناسب است.

این دوره حرفه‌ای ۱۲ جلسه (در ۱۲ هفته) و روزهای سه‌شنبه‌(ساعت ۱۷ تا ۲۰) ارائه می‌گردد.

ظرفیت پذیرش محدود است و استودیو آنلاین است.

رزرو و ثبت نام در سایت ماجرا: maajara.com

کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
هر روز به جز شنبه ها از ساعت ۱۰ تا ۱۸ عصر
با شماره‌‌ی زیر
۰۹۰۲۷۳۰۴۹۳۶
تماس بگیرید .یا در واتس‌اپ و اینستاگرام پیام بدهید.

شهریه دوره: چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تومان
با تخفیف ویژه دانشجویان: چهار میلیون تومان

برای تماشای فیلم دوره آنلاین ساخت موزیک ویدئو، اینجا را ببینید.

سینماروزان: دو فیلم‌ جشنواره -{عروسک و علت مرگ:نامعلوم} فعلا کنار گذاشته شدند تا پروانه نمایش بگیرند و در فهرست رزرو جشنواره قرار گیرند.

بهروز افخمی عضو هیات انتخاب جشنواره فجر چهلم با بیان مطلب فوق در شبکه خبر گفت: امسال فیلم «عروسک» اصغر یوسفی‌نژاد برای من بسیار جالب بود که چند سال قبل هم فیلم “ئو/خانه” را ساخته بود که توسط هیأت داوران نادیده گرفته شد. اما فیلم “عروسک” برای اینکه کاملاً با زبان ترکی و پر از دیالوگ و زیرنویس ریز ساخته شده بود، هیأت انتخاب نمی‌توانست آن را دنبال کند. از سویی چون شورای پروانه نمایش فیلم‌ها را با عجله دارد تماشا می‌کند، احتمال اینکه بتواند فیلم را بطور کامل بررسی و ارزیابی کند وجود ندارد، فکر نمی‌کنم که بتواند در جشنواره حاضر شود. بعد از تماشای فیلم هم به کارگردان تماس گرفتم و از فیلمش تشکر کردم و خسته نباشید گفتم و بهش خبر دادم که احتمال می‌دادید که فیلم بخاطر این مشکلات و حساسیت‌های جشنواره نتواند حضور یابد ولی می‌تواند رزرو باشد.

افخمی ادامه داد: “عروسک” یک کمدی سیاه است که طبقه متوسط را تحقیر می‌کند و برای همین شورای پروانه نمایش باید فیلم را ببیند و پروانه نمایش را صادر کند تا در صورت نرسیدن برخی فیلمها، وارد جشنواره شود.

این عضو هیات انتخاب درباره دیگر فیلم رزرو جشنواره امسال بیان داشت: فیلم دیگر هم یک خرده‌پیرنگ با عنوان «علت مرگ: نامعلوم» است که قرار ما این شد که اگر فیلم توانست از شورای پروانه نمایش، پروانه بگیرد در رزرو باقی بماند. حتی محمدحسین نیرومند که عضو شورای پروانه نمایش است خیلی دوست داشت که برای فیلم پروانه بگیرد.

افخمی گفت: این طور که احتمال می‌دهیم از این ۲۲ فیلم فعلی، دو فیلم به جشنواره نمی‌رسد زیرا کارهای فنی آن بسیار طولانی است و امکان دارد این دو فیلم نرسد. برای همین فیلم رزرو داشتن خیلی مهم بود. فیلم «علت مرگ نامعلوم» بعد از دریافت پروانه نمایش در فهرست رزرو قرار می‌گیرد.

او در ادامه درباره فیلم‌هایی که احتمال دارد به جشنواره نرسد بیان کرد: بنظرم فیلم «مرد بازنده» محمدحسین مهدویان به جشنواره نمی‌رسد چون که هنوز فیلمبرداری آن ادامه دارد. نسخه سینمایی سریال “عاشورا/موقعیت مهدی” هم شاید به جشنواره نرسد و در آن صورت دو فیلم رزرو جایگزین خواهد شد. مهدویان به نظرم ریسک کرد که فیلم را با یک ابتدا و میانه و انتها که خوب هم مونتاژ شده بود به جشنواره داد و البته گفت که انتظاری ندارم که تأیید شود چون خیلی از بخش‌های آن در فیلم نیست اما ترجیحم این است که در جشنواره باشم. برخی از داوران به فیلم نمره ندادند نه برای اینکه فیلم بدی باشد چون بخش‌های دیگر فیلم را ندیده‌اند و امکان دارد که خوب ساخته نشود. برای همین کم مانده بود که از جشنواره بیرون بیافتد.