سینماروزان: مستند “آوای رهنوردان” به تهیه‌کنندگی محسن شایانفر آماده پخش شد.

به گزارش سینماروزان، “آوای رهنوردان” مستندیست از جاده ها و کاروانسراهای قدیم در سراسر کشور.

مسیر جاده ابریشم محور خط روایی مستند است و از آنجا که وجه استراتژیک خطوط مواصلاتی زمینی و بخصوص مرزهای زمینی، بعد از تحریم‌های هوایی و دریایی چندبرابر شد، “آوای رهنوردان” کوشیده درباره این وجه تصویرسازی کند.

در این مستند نقش راهها و جاده های استراتژیک به‌ویژه افراد راهدار و زحمت کش نیز مورد توجه قرار گرفته است.

سرودی شورانگیز با اجرای سالار عقیلی نیز زینت‌بخش این مستند ۳۰ دقیقه ای بوده است.

به‌مناسبت روز ۲۶ آذرماه و هفته راه و راهداری بناست این مستند از رسانه ملی روی آنتن رود.

فهرست برخی عوامل تولید “آوای رهنوردان” به شرح زیر است:

تهیه‌کننده: محسن شایانفر، کارگردان: بهرام کیانفر: نویسنده: سولماز فرخ منش، گوینده متن: نصراله مدقالچی، آهنگساز: سعید محمدی مطلق ، مدیر تولید: حمیدرضا سلطانی

سینماروزان/مسعود احمدی: واکنش رئیس خانه موسیقی به یک نماینده مجلس با گلایه یک مستندساز مواجه شده در چرایی استفاده بدون ذکر منبع از یک جمله کلیدی.

اظهارات یکی از نمایندگان مجلس درباره ضروری نبودن واردات آلات موسیقی و توجیه ممنوعیت واردات ادوات موسیقی هرچند با توضیحات بعدی وی و تاکید بر تقطیع شدن سخنانش همراه بود ولی با واکنش رئیس هیات مدیره خانه موسیقی مواجه شد که در اظهاراتی به این نماینده مجلس تاخت‌. داریوش پیرنیاکان رئیس هیات مدیره خانه موسیقی در پایان سخنانش خطاب به این‌ نماینده مجلس گفت: باید به این آقای نماینده بگویم که “سیاستمداران در هر جایگاهی که باشند مهمانان تاریخ‌اند و ما هنرمندان میزبابان تاریخیم”. آنهایی که رفتنی هستند آقای نماینده شما هستید نه ما.

جمله “سیاستمداران، میهمانان تاریخ اند و هنرمندان، میزبانان تاریخ” پیشتر در مستند “مرز پرگهر”ساخته هومن ظریف از زبان میلاد کیایی موزیسین بنام ایرانی نقل شده بود و البته کیایی تاکید کرده بود این جمله به پدر ایشان منسوب است که اولین استاد وی بوده.

این استفاده بدون ذکر منبع با گلایه کارگردان “مرز پرگهر” مواجه شده است.

هومن ظریف روزنامه‌نگار باسابقه و مستندساز در واکنش به رئیس خانه موسیقی اظهار داشت: در سال ۱۳۹۰ زمانی که برای نخستین اکران نخستین فیلمم “مرز پرگهر” با شور و شوق، به متولیان موسیقی دعوتنامه می‌فرستادم، همگی با هزینه شخصی بود. کارت های رنگی داخل پاکت. خیلی مودبانه به تعداد اعضای هیات مدیره خانه موسیقی بردم و تقدیم کردم.

وی ادامه داد: ای کاش آمده بودند، اکران اول، اکران دوم، نمایش افتتاحیه فیلم های شهرداری، یا حداقل زحمت می کشیدند در یوتیوب فیلم را می‌دیدند -یا شاید هم دیدند؟؟- که متاسفانه، جمله معروف میلاد کیایی را که از قول پدرشان گفته بودند: “سیاستمداران، میهمانان تاریخ اند و هنرمندان، میزبانان تاریخ” را، بدون رعایت امانت، استفاده کردند!

ظریف با اشاره به واکنش رئیس خانه موسیقی به یک نماینده مجلس گفت: متاسفانه جایی از جمله پدر میلاد کیایی استفاده شده است که کاملا مساله سهم خواهی سیاسی به نظر می‌رسد. خانه موسیقی، پس از واکنش مجری صدا وسیمایی که فطرتا با موسیقی و نمایش ساز و خوانندگی زنان مشکل دارد، در یک بستر خنثی و ایمن، شدیدا اعلام واکنش به سخنان نماینده ای می‌کند که بنده خدا می‌گوید سخنم تقطیع شده است!

هومن ظریف تاکید کرد: آقای خانه موسیقی! چرا در جریان خدشه به آرامگاه فردوسی و اعتراض کارشناسان میراث سخن نگفتید؟! بگذریم، شما که به طریقی مستند “مرز پرگهر” درباره دکتر حسین گل گلاب را دیده اید و سخن میلاد کیایی را شنیده اید، به چه دلیل امانت داری نمی‌کنید؟ شما خواه ناخواه، اسوه هنرمندان هستید. امیدوارم همانند نماینده مجلس، از این عدم رعایت امانت داری- ولو سهوی- عذرخواهی کنید.

سینماروزان/حامد مظفری: ابتدای هفته جاری روزنامه دولتی ایران گفتگویی تفصیلی از وزیر ارشاد منتشر کرد.

در گفتگوی موردنظر ورای همه اظهارات وزیر، بخشی از آن که بر تولید به عنوان راهی برای پویایی و پیشرفت هنر تاکید کرده بود،جلب نظر می‌کرد. محمدمهدی اسماعیلی به روزنامه ایران گفت: سیاست قطعی ما برای پیشرفت در حوزه هنر، محدودیت نیست بلکه تولید است! ما به تولیدات دامن(!) خواهیم زد و تولیدات سینمایی و هنری‌مان را رشد خواهیم داد.(اینجا یا اینجا را بخوانید)

وزیر ارشاد به تازگی در دیدار با دبیر جشنواره فجر مجددا بر دامن زدن تولید تاکید کرده و فرموده است: ما باید بتوانیم به جریان تولید آثار متعهد به آرمان‌های ملت و منافع ملی دامن(!) بزنیم و در این زمینه به تلاش و مشارکت گسترده خانواده سینما نیاز داریم.

اینکه چرا وزیر ارشاد گمان دارد با دامن زدن به تولید(!) می‌توان اسباب پیشرفت هنر را موجب شد احتمالا ناشی از تعارضی ذهنی باشد درباره شبیه‌سازی تولید در سینما با مثلا تولید در کارخانه نیشکر هفت‌تپه.

شاید در بحران دامنگیر برخی کارخانجات صنعتی دیرپا، حمایت از تولید باعث جلوگیری از بیکاری چندی کارگر شود ولی قیاس سینما با صنعت قیاسی کاملا مع‌الفارق است و توسل به آن الگو برای سینما، منطقی نیست.

در سینمای ایران تولید نه در ساختار صنعتی بلکه در گعده‌هایی شکل می‌گیرد که اغلب محفلی اداره می‌شوند. این محافل حتی در حد یک تیم هنرور یا نیروهای تدارکچی نیز در را به روی غیرخودی باز نمی‌کنند. دولتی و ارگانی و شبه‌دولتی هم ندارد؛ از ارگان‌های بودجه‌خوار گرفته تا نهادهای شبه‌دولتی که وارد تولید سینمایی شده‌اند غالبا محفل‌های معدود هستند که تولید را در دست دارند.

نتیجه سوء این رفتار محفلی فقط یک چیز است: از میان هزاران سینماگران ایرانی، در خوش‌بینانه‌ترین حالت فقط بیست درصد مدام در حال کار هستند و از پروژه‌ای به پروژه دیگر می‌روند، سی درصد خیلی که هنر کنند فقط هر دو یا سه سال یک بار پروژه‌ای به تورشان می‌خورد و تقریبا نصف سینماگران مدتهاست بیکارند و به شدت هم درگیر معضلات اقتصادی.

اگر بنا شود به قول وزیر به تولید هم دامن زده شود و مثلا به جای سالی ۱۴۰ تا ۱۵۰ فیلم سالی ۳۰۰ فیلم هم تولید شود-که نمیشود-باز هم بخش عمده پروژه‌ها میان همان بیست درصد مرفه تقسیم می‌شود و چیزی دست بقیه را نمی‌گیرد.

همین حالا صدها فیلم اکران نشده پشت خط مانده‌اند و با این کارنامه تولیدی، فریاد هزاران سینماگر از بیکاری به آسمان است، چرا؟ چون بودجه‌های تولید فقط و فقط در حلقه‌ای بسته از محافل چرخیده و جیب عده ای روزبروز پرتر شده به قیمت فقر روزافزون هزاران سینماگر دیگر.

درست است که در گفتمان، واژه “تولید” جذابیت‌زا است ولی وقتی بخش عمده جریان تولید سینما در دست محافلی نهایتا ۵۰۰نفره است این دامن زدن به تولید هیچ دردی از دردهای اقتصادی بدنه سینما برطرف نخواهد کرد.

آقای وزیر! برای سلف شما ده‌ها بار نوشتیم و تا روزهای آخر نشنیدند! شما بیا و همین ابتدای کار تامل کن.
چهل سال است که دارند بودجه‌های سینما را خرج تولید فیلم یا تولید جشنواره(!) می‌کنند ولی سینماگران همچنان یک بیمه بیکاری ندارند.

برادر عزیز! اگر بودجه‌ای تدارک دیده‌اید به فکر ارتقای زیرساخت‌های معیشتی اهالی سینما باشید.

اگر بودجه‌ای دارید صرف راه اندازی بیمه بیکاری سینماگران کنید!

اگر بودجه‌ای هست بروید چند بیمارستان یا حداقل کلینیک درمانی درجه یک برای سينماگران راه بیندازید.

اگر بودجه دارید بروید و یک تعاونی مصرف برای سینماگران راه بیندازید که لنگ تامین ارزاق اولیه زندگی نباشند.

سینماروزان/مهدی فلاح: شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی با صدور پروانه نمایش یک فیلم موافقت کرد.

به گزارش سینماروزان علی شاه‌حاتمی که به واسطه ساخت سریال “خوش رکاب” شناخته می‌شود پروانه نمایش فیلمی با عنوان “ماهان” را گرفته است.

“ماهان” را حمید شاه‌حاتمی آقازاده علی شاه‌حاتمی ساخته است. نام زهرا شاه‌حاتمی آقازاده دیگر علی به عنوان نویسنده به چشم می‌خورد.

“ماهان” روایت زندگی یک بازیگر تئاتر است که پس از مدتها می تواند نقش اصلی یک نمایش را روی صحنه ایفا کند اما بیماری سرطان مسیر زندگی او را دستخوش تغییرات جدی می کند.

همایون ارشادی، رامین ناصرنصیر، امیررضا نظری، نگار جوکار و وحید رحیمیان بازیگران اصلی «ماهان» هستند.

نویسندگی این کار را هامون قاپچی و زهرا شاه حاتمی آقازاده دیگر تهیه‌کننده، برعهده داشته اند.

فهرست کامل پروانه‌های صادره به قرار زیر است:

— «تارا» به کارگردانی کاوه قهرمان و تهیه‌کنندگی غلامرضا موسوی

–“ماهان” به کارگردانی حمید شاه حاتمی و به تهیه کنندگی علی شاه حاتمی

سینماروزان/محمدصادق عابدینی: تنها هنر مدیران ما نامگذاری خیابان‌ها به نام شهداست، در حالی که این آقایان باید در مقابل بودجه‌ای که در اختیارشان قرار می‌گیرد، پاسخگو باشند.

محمدرضا عباسیان مستندساز و از مدیران پیشین سینما با بیان مطلب فوق به روزنامه جوان گفت: در حوزه فرهنگ که سینما در آن بیشترین مخاطب را دارد، در طول سال‌های گذشته بسیاری از موضوعات مهم رخ داده که هیچ کار فرهنگی درباره آن‌ها نشده که تسخیر لانه جاسوسی تنها یکی از آنهاست، حتی در موضوع متأخری مانند مدافعان حرم و حضور استراتژیک ایران در منطقه هیچ کاری انجام نشده است.

دبیر اسبق جشنواره فجر با انتقاد از مدیریت فرهنگی می‌افزاید: تنها هنر مدیران نامگذاری خیابان‌ها به نام شهداست، در حالی که این آقایان باید در مقابل بودجه‌ای که در اختیارشان قرار می‌گیرد، پاسخگو باشند.

مدیر اسبق موسسه رسانه های تصویری می‌گوید: نهاد‌های فرهنگی یاد گرفته‌اند برای موضوعات مختلف جشنواره برگزار کنند، در حالی که اصلاً در خصوص آن موضوع تولیدات کافی وجود ندارد! در نهایت هم برای پوشاندن کم‌کاری‌ها از خانواده شهدا، مادران و همسران شهدای مدافع حرم دعوت می‌کنند که در افتتاحیه و اختتامیه‌ها به عنوان زینت‌المجالس شرکت کنند تا رنگ و لعاب جشنواره بیشتر شود!

عباسیان با اشاره به اینکه در بخش دولتی سینما کم‌کاری در خصوص موضوعات استراتژیک زیاد است، ادامه می‌دهد: وضعیت خطرناکی شده است و به نظر می‌رسد کسی دغدغه مسائل مهم انقلاب اسلامی در حوزه فیلمسازی ندارد! فارابی خودش را سرگرم کار‌های دیگر می‌کند، در حالی که وظیفه‌اش حمایت از ساخت فیلم در حوزه مسائل استراتژیک است.

سینماروزان/حامد مظفری: با گذشت دو ماه از بازدید سرزده رئیس سینما از خانه سینما همچنان بسته پیشنهادی خانه برای بهبود معیشت اهالی سینما ارائه نشده.

به گزارش سینماروزان دو ماه پیش محمد خزاعی رئیس سینما به طور سرزده به خانه سینما رفت و با هیات مدیره این نهاد صنفی دیدار و گفتگو کرد.(اینجا را بخوانید)

در آن دیدار رئیس سینما از روسای خانه خواست خیلی زود بسته پیشنهادی خود برای ارتقای معیشت سینماگران را تنظیم و به سازمان سینمایی ارائه کنند تا با تصویب قوانین لازم، یک بار برای همیشه مشکلات معیشتی سینماگران حل شود.

با گذشت دو ماه از آن دیدار هنوز هیچ بسته‌ای از سوی خانه برای سازمان ارسال نشده! چرا؟

آقایان خانه سینما! بسته پیشنهادی‌تان برای بهبود معیشت اهالی سینما چه شد؟ چرا در این دو ماه نیازهای معیشتی اساسی صنف سینما را فهرست نکرده و به طور رسمی اعلام نکردید تا رئیس سینما هم در جریان قرار گیرد؟؟

مگر دو ماه پیش به رئیس سینما وعده ندادید به‌زودی بسته پیشنهادی خود را ارائه خواهید کرد؟ چرا همچنان در لاک انفعال فرورفته‌اید و حواس‌تان به گرفتاری‌های معیشتی اهالی سینما نیست؟؟

در روز سينما که حتی یک ریال تسهیلات حمایتی نصیب اهالی سینما نشد، چرا زمان را تلف می‌کنید و فقط نظاره می‌کنید اوضاع را؟؟ آیا منتظرید تا باز شب عید برسد و صدای اعتراض اهالی سینما به خودی و بیخودی کردن در جریان توزیع یک عیدی ساده، به آسمان برسد؟؟

مگر فهرست کردن مشکلات معیشتی متعدد سینماگران چقدر دشوار است که از پس آن برنمی‌آیید؟ مدیریت صنف که فقط شرکت در جلسات هفتگی و دریافت حق جلسه و صرف میوه و شیرینی و نسکافه نیست؟؟ درست است که خودتان مشکل مالی ندارید و چپ‌تان پر است ولی بالاغیرتا از حال هزاران سینماگر گرفتار خبر ندارید؟؟؟

هرچه زودتر تکانی بخورید و بسته پیشنهادی‌تان برای اهالی سینما به خصوص بسته لازم برای توزیع عیدی و سبدکالای ماهانه برای تمام اعضا را به سازمان ارسال کنید تا رئیس سینما شرایطی فراهم آورد که شب عید امسال دیگر سینماگران شرمنده خانواده خود نشوند.

سینماروزان: هنرمندان مسئول و متعهد به میدان بیایند و سرمایه عظیم فرهنگی را در قالب انواع هنرها به نمایش بگذارند!

به گزارش سینماروزان و به نقل از لیدر، مقام معظم رهبری در دیدار با پرستاران و کادر درمان که به مناسب روز پرستار برگزار شد، از روایت نشدن حادثه تسخیر لانه جاسوسی گلایه کردند و فرمودند: شما اگر حادثه تسخیر لانه جاسوسی را روایت نکنید که متأسفانه نکردید، دشمن روایت می‌کند و کرده. دشمن روایت کرده؛ روایت‌های دروغ. این کاری است که ما باید انجام بدهیم، این وظیفه جوان‌های ماست!

مقام معظم رهبری با تبریک ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار به تک تک پرستاران و فعالان حوزه درمان و سلامت، گفتند: بانوی عظیم‌الشأن کربلا به همه بشریت و تاریخ اثبات کرده است که «زن» با وجود همه تلاش کوته‌فکرانِ گذشته و حال از جمله غربی‌های مستبد برای تحقیر زن، می‌تواند اقیانوس عظیمی از صبر و تحمل، و قله بزرگی از خردمندی و تدبیر باشد.

رهبر انقلاب صبر و بردباری حضرت زینب(س) در مقابل مصیبت‌ها را غیرقابل توصیف خواندند و افزودند: ایستادگی و تحمل شهادت ۱۸ نفر از عزیزان از جمله برادر بزرگوار و حجت خدا حضرت سیدالشهدا و دو تن از فرزندان حضرت زینب، صبر در مقابل اهانت‌های اراذل و اوباشی که آن بانوی با عزت خاندان رسول‌الله را مورد جسارت قرار می‌دادند، تحمل مسئولیت سنگین جمع‌آوری و اداره دهها زن و کودک داغدار و مصیبت‌زده و صبر زیبا در پرستاری از امام سجاد(ع)، جلوه هایی از عظمت روحی و معنوی حضرت زینب به عنوان یک زن است.

ایشان در تبیین رفتار خردمندانه و قدرت عقلانی آن بانوی بزرگ، به رفتار مدبرانه و سخنان شگفت‌انگیز حضرت زینب در مقابل حکّام جابر و یاوه‌گویی همچون ابن‌زیاد و یزید اشاره کردند و گفتند: آن اقتدار تاریخی، در مقابل مردم جای خود را به تبیین و سخنانی سرزنش‌بار می‌دهد که بعدها به یکی از عوامل قیام توّابین در کوفه منجر می‌شود.

رهبر انقلاب «جهاد روایت و تبیین» را از دیگر ابعاد خردمندی و تدبیر عمیق حضرت زینب برشمردند و افزودند: آن حضرت با روایت حقیقی، تأثیرگذار و ماندگارِ کربلا، فرصت نداد روایت دشمن بر واقعیت غلبه کند.

ایشان با تکرار تأکیدات گذشته خود درباره ضرورت روایت حقیقیِ «واقعیات جامعه، تاریخ انقلاب، دفاع مقدس و حوادث گوناگون ۴۲ سال اخیر» گفتند: اگر این کار نشود که در موارد متعدد نشده است، دشمن روایت تحریف‌آمیز و دروغ خود را در افکار عمومی جاری، و با عوض کردن جای ظالم و مظلوم، اقدامات مستمر ظالمانه خود را توجیه می‌کند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بخش دیگری از سخنانشان درباره ارزشهای پرستاری گفتند: نقطه اصلی این ارزشها، کمک به انسان نیازمند یعنی بیمار است که در همه مسائل، نیازمند توجه و یاریِ پرستار است. ایجاد امنیت خاطر برای بیمار، نزدیکان بیمار و همه مردم از دیگر ارزشهای برجسته پرستاری است و جامعه پرستاری در واقع به گردن همه ملت حق دارد.

ایشان با اشاره به خوشحالی مستکبران عالم از رنج ملت ایران که در حوادثی نظیر «کمک به صدام برای بمباران شیمیایی و ایجاد درد عمیق و رنج جانکاه برای مردم شهرهای مرزی ایران» و نیز در مسائلی مانند «تحریم دارویی ملت ایران» کاملاً آشکار شده است، افزودند: با توجه به این واقعیات وقتی پرستاران، با تلاش و ایثار، لبخند بر لبان بیماران و نزدیکان‌شان می‌نشانند، در حقیقت در حال مجاهدت در مقابل استکبار کینه‌توز هستند که این کار، ارزش مضاعف جامعه پرستاری در ایران اسلامی است.

رهبر انقلاب در ادامه، طبیعت کار پرستاری یعنی «مشاهده درد و رنج بیماران و مراقبت شبانه‌روزی از آنان» را تلخ و سخت خواندند و گفتند: در بعضی از مقاطع مانند دوره دفاع مقدس و یا کرونا این سختی‌ها چند برابر شده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: همچنانکه در دوران جنگ تحمیلی، پزشکان و پرستاران و امدادگران در زیر بمباران کار می‌کردند، در دوره کرونا نیز پرستاران با افزایش ساعات کار، کاهش مرخصی‌ها، حضور در بیمارستان در ایام تعطیلات نوروز، و مشاهده دردناک مرگ و میر بیماران و همکاران، سختی‌هایی مضاعف، و خطر ابتلا به بیماری مهلک را تحمل کردند.

ایشان با تأکید بر اینکه ملت باید این سختی‌ها را درک و آنها را ارزشگذاری کند، حضور طیف‌هایی همچون دانشجویان، طلاب و جوانان برای کمک به پرستاران در دوره کرونا را از جمله حقایق درخشان برشمردند و افزودند: این تعهد و احساس مسئولیت که در مقاطع مختلفی همچون مبارزات دوران انقلاب و دفاع مقدس نیز بروز یافته بود، نشان‌دهنده هویت پر نشاط، پر تحرک و با وجدان ملت ایران است.

رهبر انقلاب، حرکت عظیم علمی کشور را نشانه و محصولی از این هویت رویش‌ساز دانستند و خاطرنشان کردند: قهرمانانی مانند شهیدان سلیمانی، فخری‌زاده و شهریاری از درون این حقیقت و هویت عظیم بیرون می‌آیند.

ایشان، با اشاره به خلأ روایت هنری از سختی‌ها و دشواری‌های کار پرستاری، و زمینه‌ها و مایه‌های هنری فراوان برای پرداختن به این حوادث گفتند: هنرمندان مسئول و متعهد به میدان بیایند و این سرمایه عظیم فرهنگی را در قالب انواع هنرها به نمایش بگذارند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سپس موضوع مطالبات پرستاران را مورد تأکید قرار دادند و گفتند: مطالبه اصلی پرستاران در یک جمله «تقویت جامعه پرستاری» است که ضرورتی برای حال و آینده کشور به شمار می‌رود. قضیه کرونا نشان داد که اگر جامعه پرستاری تقویت نشود، در بزنگاهها ضربه خواهیم خورد.

رهبر انقلاب، «اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری» را از جمله مطالبات مشخص پرستاران خواندند و با اشاره به تأکیدات سابق خود در این زمینه گفتند: این قانون ۱۴ سال قبل تصویب شده اما متأسفانه تا روزهای آخر دولت قبل حتی آیین‌نامه‌های اجرای آن تنظیم نشده بود که اصرار دارم در این دولت، وزارت بهداشت مسئله تعرفه‌گذاری را دنبال و اجرا کند.

«کمبود پرستار و لزوم تکمیل سرانه آن نسبت به تخت‌های بیمارستانی»، و «مسئله امنیت شغلی» دو مطالبه دیگری بود که رهبر انقلاب تحقق آنها را ضروری دانستند و گفتند: در برخی مقاطع از جمله در دوره کرونا فراخوان‌هایی برای کار پرستاری داده شده است اما با پرستاران قراردادهای کوتاه‌مدت بسته شده و پس از مدتی آنها را مرخص کرده‌اند در حالی‌که پرستار باید امنیت شغلی داشته باشد و نباید همچون کارگر فصلی به آن نگاه شود.

«بازسازی شبکه بهداشت کشور» و «توزیع عادلانه پزشک» دو موضوع دیگری بود که رهبر انقلاب در خصوص نظام سلامت بیان کردند.

ایشان با اشاره به آثار و دستاوردهای بسیار خوب نظام سلامت در دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ با تمرکز بر مقوله بهداشت و پیشگیری، خاطرنشان کردند: البته درمان لازم است اما پیشگیری بهتر از آن است و باید شبکه بهداشت، بازسازی و تقویت شود تا با هزینه کمتر، سلامت مردم بیشتر تأمین شود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، توزیع پزشک در مناطق مختلف را ناعادلانه دانستند و افزودند: درباره مسئله کمبود یا کافی بودن پزشک اظهارنظر نمی‌کنم اما توزیع پزشک در مناطق مختلف کشور عادلانه نیست که این مسئله باید مورد توجه قرار بگیرد.

رهبر انقلاب در پایان سخنانشان، توکل به پروردگار قادر یعنی کار و تلاش در عین اعتماد به وعده‌ی برکت و یاری الهی را در همه امور زندگی و کشور راهگشا خواندند و ابراز امیدواری کردند فردای ملت ایران بهتر از امروز آن باشد و خداوند، ملت ایران را در همه عرصه‌های مواجهه با دشمنان پیروز و سربلند سازد.

سینماروزان: مدیرعامل خانه کتاب در حکمی کیوان امجدیان از روزنامه‌نگاران بااخلاق در حیطه رسانه‌های فرهنگی را به عنوان سردبیر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) منصوب کرد.

به گزارش سینماروزان کیوان امجدیان پیش از این مسئولیت‌هایی از جمله عضویت در گروه سردبیری روزنامه جام جم، مدیرکل فرهنگی خبرگزاری فارس، سردبیری هفته‌نامه سینمای خانگی و شبکه هنر را برعهده داشته است.

وی فعالیت مطبوعاتی را در سال ۱۳۷۵ از روزنامه‌های رسالت و ‌کیهان و هفته‌نامه مهر شروع کرد و در مقاطعی دبیر فرهنگی رسانه‌هایی همچون خبرگزاری فارس، مشرق، عصر اندیشه، ایران آنلاین، کیهان، جام‌جم، وطن امروز و… را برعهده داشته است.

از آثار مکتوب او می‌توان به «سماع شن‌ها»، «تار یحیی»، «مسافر تنها»، «یک روایت معتبر از کمیته مشترک»، «آموزش خاطره‌نویسی» و «قفس داغ» اشاره کرد.

در کارنامه امجدیان داوری جشنواره‌های فیلم مقاومت، کتاب دفاع مقدس، کتابخوان و رسانه، مطبوعات و کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کتاب شهید غنی‌پور، کتاب و رسانه و سوگواره عکس‌های عاشورایی و تهیه و کارگردانی برنامه تلویزیونی  “مجازیست” وجود دارد.

متن حکم علی رمضانی خطاب به کیوان امجدیان به شرح زیر است:

نظر به مراتب شایستگی‌ها، تعهد انقلابی، تخصص و سابقه ممتد جنابعالی در حوزه کتاب و رسانه به موجب این حکم به عنوان «سردبیر خبرگزاری کتاب ایران» منصوب می‌شوید.

ایبنا به‌عنوان شاخص گروه رسانه‌ای خانه کتاب و ادبیات ایران، نخستین و تنها خبرگزاری تخصصی حوزه کتاب در منطقه و جهان به حساب می‌آید و ضرورت دارد در پانزدهمین سال فعالیت، جایگاه مخاطب‌پذیری و نقش‌آفرینی خود را در عرصه فرهنگ، کتاب و نشر با نگاه تمدن‌سازی ارتقا دهد.

با عنایت به ظرفیت‌های بزرگ حوزه راهبردی کتاب در نظام تمدنی برآمده از انقلاب اسلامی، انتظار می‌رود در زمینه‌های زیر برنامه‌ریزی مشخص و اقدامات اساسی پیش‌بینی شود:

«نقش‌آفرینی محوری» در بازآرایی ساختار رسانه‌ای کشور در حوزه کتاب؛

ایجاد «مرجعیت» و دستیابی به «پیشتازی» برای خبرگزاری در کلان‌حوزه کتاب؛

پرچمداری «ترویج جریان‌ساز» و «نقد اصلاحگر» در حوزه کتاب و ابعاد مختلف محتوایی، شکلی و مدیریتی آن؛

ارائه «تصویر واقعی و امیدوارانه» از ظرفیت‌های کنونی و آتی فرهنگ و صنعت نشر و کتاب؛

بسترسازی افزایش «معارفه عمومی کتاب» و شناساندن منابع برای «ارتقای مطالعه مفید»؛

توجه ویژه به «تولیدات چندرسانه‌ای و فناوری‌های نوپدید» کتاب؛

تأکید بر استفاده از «زبان» ساده، روان و پارسی‌نویسی درست؛

توجه به نهضت «تألیف و تولید علم بومی»؛

اهتمام بر تقویت حوزه «کودک و نوجوان»؛

برنامه‌ریزی و فعالیت مستمر برای تربیت خبرنگاران اثرگذار و حرفه‌ای و تقویت جریان «روزنامه‌نگاری کتاب»؛

فرصت را مغتنم شمرده و از خدمات مؤثر و خالصانه برادر گرامی، جناب آقای دکتر حامد صلاحی سپاسگزاری می‌کنم.

در پایان ضمن تأکید بر هماهنگی کامل با شورای سیاستگذاری خبرگزاری، امیدوارم با اتکال به خداوند متعال ضمن بهره‌گیری از تمام استعدادهای فراوانِ فعالان و دغدغه‌مندان این عرصه در سراسر کشور، در اجرای مأموریت‌های محوله موفق باشید.

سینماروزان/مهدی فلاح: در تا ه‌تربن جلسه شورای صنفی نمایش مقرر شد فیلم سینمایی «بی‌همه چیز» ساخته محسن قرایی، «اتومبیل» ساخته علی میری رامشه و «گربه سیاه» ساخته کریم محمد امینی از چهارشنبه ۲۴ آذرماه روی پرده بیایند.

در این جلسه همچنین مصوب شد فیلم سینمایی «چپ، راست» ساخته حامد محمدی از اول دی ماه و فیلم سینمایی «بی‌صدا حلزون» به کارگردانی بهرنگ دزفولی‌زاده از ۲۳ بهمن ماه به نمایش دربیایند.

از دیگر نکاتی که در جلسه شورای صنفی نمایش مطرح شد این بود که به فیلم‌ها طبق آیین نامه اکران سالن اختصاص داده شود.

همچنین از انجمن سینماداران و حوزه هنری خواسته شد که برای رعایت عدالت توزیع در بین فیلم‌های در حال اکران، مساعدت کنند.

سینماروزان/هاتف مظفری: بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای سال ۱۴۰۱ در حالی بیش از پنج‌هزار و ۳۸ میلیارد تومان برآورد شده که از ردیف‌های تفکیک‌شده‌ی دستگاه‌های زیرمجموعه این وزارتخانه در لایحه بودجه خبری نیست.

به گزارش سینماروزان، لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ با سقف کلی ۳۶۳۱ هزار میلیارد تومان در دولت سیزدهم بسته شده که نسبت به امسال حدود ۷۵۰ هزار میلیارد تومان افزایش دارد.

در حوره فرهنگ و هنر هم افزایش بودجه وجود دارد اما برخلاف چند سال قبل جزئیاتی از بخش‌های مختلف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر نشده است.

البته یک ویژگی قابل توجه لایحه بودجه ۱۴۰۱ این است که دستگاه‌های اجرایی مجازند تا دو درصد  از بودجه هزینه‌ای خود را برای هم‌افزایی و ارتقای فعالیت‌ها و تولیدات فرهنگی از قبیل موضوعات قرانی، نمایشی، مطبوعاتی، رسانه‌ای نوین، نشر و کتاب و گردشگری اختصاص دهند. همچنین تاکید شده است که آیین‌نامه اجرایی این بند توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تهیه و به تصویب هیات وزیران می‌رسد.

در خلاصه بودجه سال ۱۴۰۱، برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پنج‌هزار و ۳۸ میلیارد تومان بودجه برآورد شده است. برای فصل فرهنگ و هنر اشاره شده که برای سال ۱۴۰۱ ، بالغ بر سه هزار و ۷۰۵ میلیارد تومان بودجه برآورد شده است.

برای حمایت و گسترش سینمای ملی 336 میلیارد و 908 میلیون تومان برآورد شده است. این رقم حدود هفت درصد بودجه کل وزارت ارشاد است.

در جدول خلاصه بودجه دستگاه‌های اصلی برای حمایت از امور رفاهی و اجتماعی نویسندگان، هنرمندان و روزنامه‌نگاران (صندوق هنر) 327 میلیارد و 600 میلیون تومان درنظر گرفته شده است. اگر نسبت به بودجه کل فرهنگ بسنجیم متوجه می‌شویم که کمتر از هفت درصد بودجه وزارت ارشاد قرار است صرف صندوق هنری شود که تنها ارگان مرتبط با معیشت هنرمندان است!

همچنین برای حمایت از توسعه هنر 237 میلیارد تومان برآورد شده است. این رقم زیر ۵درصد بودجه کل وزارت ارشاد است.

سینماروزان/بابک جوادی: مهدی فرد قادری فیلمساز سینمای ایران به عنوان یکی از داوران جشنواره «بوگورا» انتخاب شد.

مهدی فرد قادری، نویسنده و کارگردان سینمای ایران که این روزها سومین فیلم سینمایی‌اش «آزردگان»، در مرحله فیلم‌برداری قرار دارد، به عنوان یکی داوران بخش اصلی جشنواره بوگورا بنگلادش در این جشنواره حضور خواهد یافت.

فیلم‌های فرد قادری تاکنون در جشنواره‌های مختلف بین‌المللی از جمله رم ایتالیا و مونیخ آلمان و… به‌ نمایش درآمده است و این کارگردان جوان، پیش از این در جشنواره‌های ایسکیا ایتالیا ‌و برنو جمهوری چک نیز به عنوان عضو هیات داوران حضور داشته است.

فستیوال بوگورا امسال از ۲ تا ۶ دی‌ماه در بنگلادش برگزار می‌شود.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد دولت سیزدهم، صد روز بعد از شروع به کار دولت تازه در گفتگویی تفصیلی با روزنامه ایران به طرح برخی دغدغه‌های خود پرداخته‌ است.

فرازهایی از گفتگوی وزیر ارشاد با روزنامه ایران را بخوانید:

—بابد به سمت تولیدات مشترک با کشورهای همسایه برویم. در دیدار با سفیر پاکستان قرار شد فیلمی مشترک درباره اقبال لاهوری-{به کارگردانی بهرام توکلی؟؟؟}-با حمایت فارابی بسازیم!

—مخالف این نیستیم که سلایق متنوعی در سینما کار کنند ولی چتر حمایتی‌مان برای مولفه‌هایی است که به افزایش قدرت اجتماعی مردم کمک می‌کند!

–سیاست قطعی ما برای پیشرفت در حوزه هنر، محدودیت نیست بلکه تولید است! ما به تولیدات دامن خواهیم زد و تولیدات سینمایی و هنری‌مان را رشد خواهیم داد.

–الان هفتگی یک جلسه با رسانه‌های مختلف دارم، با رسانه‌های با سلایق سیاسی مختلف از اصلاح‌طلب تا اصولگرا و عناصر پیشکسوت و حرفه‌ای جلسه دارم!!

–در حوزه سینما با کارگردانان، تهیه‌کنندگان و بازیگران برجسته جلسات متعددی دارم… با تهیه‌کنندگان هر دو ماه یک بار دیدار داریم.

–به سینمادارها، کارگردانان و صنوف مختلف فکر می‌کنیم و باید با کمترین هزینه(!!!) بتوانیم مشکلات را حل کنیم!

–به منزل مجید انتظامی رفتم و از ایشان خواهش کردم که بیاید رهبر ارکستر شود! یک سمفونی و کار جدیدی برای همین ایام آماده شود. ایشان پیشنهادی داشت و من پذیرفتم و امیدوارم این کار انجام شود!

–به‌عنوان مجموعه دولت باید ضوابط‌مان برای تهیه کنندگان،نویسندگان و کارگردانان مشخص باشد. خطوط کاری ابهام دارد.

—{با اشاره به “شهر گربه‌ها؟؟} فیلمی موزیکال اکران شده و حرکتهایی در آن اتفاق افتاده. وقتی می‌گوییم چرا این طور است می‌گویند فلان سریال تلویزیون هم همین را پخش می‌کند و در فیلمی دیگر به همین مجوز دادید.

–وظیفه جدیمان این است که معیارها و ضوابط را تدقیق کنیم تا مردم و هنرمندان آسیب نبینند.

—به همکاران شورای نمایش ایراد می‌گیرم و می‌گویم چطور می‌شود که اشکالات بدیهی که خلاف اصول کار فرهنگی است، اتفاق می‌افتد؟؟ واقعا جوابی برای ابن سوال پیدا نمی‌کنم! برای همین شورای نمایش را تغییر دادیم و برای اولین بار یک خانم تحصیلکرده آمریکا(!!)-سهیلا صادقی فسایی- وارد شورای نمایش شد.

–اگر فیلمی آن قدر خارج ضابطه باشد که یک استاد تحصیلکرده خارج کشور که خود دویست پایان نامه دکتری را داوری کرده، آن را تایید نکند حتما اشکالش خیلی جدی است.

–ممیزی باید با اصول روشن اعلامی باشد نه خارج از ضابطه اعلامی و سلیقه شخصی. کارگروهی را موظف کرده‌ام که معیارها و ضوابط را به‌روزرسانی کنند. همه آیین‌نامه‌ها و ابلاغیه‌ها در سه لایه در حال انجام است.

—{اشاره به گشت ارشاد۳؟}اخیرا فیلمی بنا بود پخش شود ولی به خاطر مهاجرت بازیگر زن -{ریحانه پارسا؟}جلویش را گرفته بودند با این حال با نهادهای مختلف صحبت کردم و همه حرفم را پذیرفتند و فیلم را پخش کردیم. یک مجموعه ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفره زحمت می‌کشند فیلمی تولید شود نباید به خاطر یک بازیگر، کل فیلم بخوابد.

سینماروزان/شهرام تیموریان: جلال پیشواییان بدمن دوست داشتنی سینمای ایران در آلمان فوت شد.

به گزارش سینماروزان جلال در سالهای اخیر در آلمان اقامت داشت و به آلزایمر مبتلا بود و اخیرا بعد از یک حادثه دچار شکستگی‌ لگن شده و درنهایت در بیمارستانی در آلمان جان سپرد.

جلال پیش از بازیگری، در زمینهٔ ورزش بوکس و جودو فعالیت داشت و یک باشگاه ورزشی را مدیریت می‌کرد. جلال پیشوائیان در سال ۱۳۴۱ با ایفای نقش کوتاهی در فیلم سینمایی «گرگ‌های گرسنه» به کارگردانی محمدعلی فردین، بازیگری را آغاز نمود.

وی با بازی در فیلم سینمایی «خداحافظ تهران» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان به چهرهٔ شناخته شده‌ای مبدل شد و تا پایان عمر در بیش از ۸۰ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت.

“سرسام”، “طوقی”، “رضا موتوری”، “صادق کرده”، “قیصر”، “دشنه”، “کندو”، “ذبیح”، “خط قرمز”، “تیغ و ابریشم”، “شیلات”، “ضیافت”، “بی پولی”، “اخراجیها۲” و “تنها صداست که میماند” ازجمله آثار جلال بودند.

جلال از معدود بدمن‌های تاریخ سینمای ایران بود که علیرغم قرارگیری دراماتیک سرراه قهرمانان ولی به خاطر استیل بازی و فرم چهره، جزو محبوب‌ترین بازیگران ایرانی طبقه‌بندی می‌شد. در توانایی حلال همین بس که در سینمای این سالها و با وجود صرف هزینه‌های هنگفت برای استخدام بازیگران حتی یک بدمن در حد و اندازه جلال، رونمایی نشد.

سینماروزان/زهرا منصوری: عده‌ای به کل از من بدشان می‌آید، برای این افراد اگر من نوعی «درباره الی…» هم بسازم، باز هم می‌گویند بدترین فیلم را ساخته‌ای!

محمدامین کریم‌پور از چهره‌های اینستاگرامی که با فیلم “حکم تجدیدنظر”- که با پخش رسانه فیلمسازان روی پرده رفته-کارگردانی سینما را تجربه کرده با بیان مطلب فوق به خبرگزاری مهر گفت: در برخورد با انتقادات اگر با افراد منطقی طرف باشم، توجه می‌کنم ولی اگر کسی باشد که بی‌منطق به‌دنبال انتقاد بوده طبیعتاً الان هم حرف خودش را می‌زند و نمی‌توان توجه کرد. در حد خودم و تلاشی که داشتم فکر می‌کنم فیلم جواب مناسبی بوده است به خصوص برای آن‌ها که منتقد واقعی هستند. عده‌ای به کل از من بدشان می‌آید، برای این افراد اگر من نوعی «درباره الی…» هم بسازم، باز هم می‌گویند بدترین فیلم را ساخته‌ای! البته چون «درباره الی…» را خودم خیلی دوست دارم، آن را مثال زدم. کسی که از من بدش می‌آید و با ذهنیت به سینما می‌رود تا فیلم من را ببیند، قطعاً می‌گوید فیلم بدی ساخته است.

کریم‌پور ادامه داد: شرایط اقتصادی آن قدر بد شده که برخی احساس می‌کنند من اگر به سینما آمده‌ام، حق آن‌ها را خورده‌ام. اگر کسی می‌خواهد به هر حوزه‌ای وارد شود، باید خودش پشت خودش باشد. هیچ‌کس برای شما قدمی برنمی‌دارد. اگر امروز محمدامین کریم‌پور به سینما آمده، با سرمایه و پولی که خودش داشته، فیلمش را ساخته است.

وی درباره تامین سرمایه “حکم تجدیدنظر” گفت:اساساً فیلم من سرمایه‌گذار نداشت. سرمایه‌گذار این فیلم خود هستم و رضا کریمی. هیچ برند تبلیغاتی‌ای برای ساخت این فیلم پول نداده است. من در حوزه‌ای دیگر تلاش کردم و پولی درآوردم و همان پول را هم خرج اولین فیلمم کردم. حتی اگر بگویید از آن پول هزار تومانش هم برنمی‌گردد، اصلاً برایم اهمیت ندارد چراکه به آنچه دلم می‌خواست و به آن علاقه داشتم رسیده‌ام.

این چهره اینستاگرامی اظهار داشت: در همه عرصه‌ها چه سینما چه فوتبال و چه هر حوزه دیگری، هر فرد جدیدی که وارد عرصه می‌شود، همه می‌خواهند او را بزنند. لااقل در ایران اینگونه است. حتی کارمند جدید هم وارد مجموعه شما شود، ابتدا همه علیه او هستند. یک سری از افرادی که از من بدشان می‌آید هم از همین جنس هستند. اما گروه دیگری هستند که من آن‌ها را درک نمی‌کنم. دختر و پسر جوانی که در تئاتر و سینما زحمت کشیده‌اند اما هنوز موقعیت کار جدی برای ورود به این حرفه برای‌شان به‌وجود نیامده است، نمی‌دانم این گروه چرا نسبت به من گارد منفی دارند! اتفاقاً فکر می‌کنم این گروه باید با من خیلی خوب باشند چراکه من نوعی اگر وارد این حوزه شده‌ام دنبال کار کردن با افراد قدیمی این حوزه نیستم و به‌دنبال شکل دادن یک تیم جدید برای خودم هستم. زمانی مهران مدیری در سال ۷۷ تیمی را برای خودش جمع کرد که تا امروز هم همه‌شان دارند کار می‌کنند و انسان‌ها موفقی هم هستند. من دنبال چنین تجربه‌ای هستم. خانم و آقای جوانی که نسبت به من گارد دارید، من آمده‌ام که جوان‌ترها این همه سال پشت در منتظر نمانند. من آمده‌ام بدون رانت و پارتی‌بازی جایگاهی را برای خود به وجود آورده‌ام. هرچند برخی گفتند با پارتی‌بازی به تو مجوز ساخت دادند! خدا شاهد است، من فیلم کوتاهم را به شورای پروانه ساخت دادم. اتفاقاً در آن شورا هیچ‌کس من را نمی‌شناخت و تنها یک اسم شنیده بودند. خودم هم مراجعه نکردم و آقای کریمی پیگیر همه کارها بود. می‌توانید این نکته را از فریدون جیرانی که آن زمان عضو شورا بود هم بپرسید؛ بعد از اینکه فیلم کوتاه من را در شورای پروانه ساخت دیدند، هر هفت نفر عضو شورا به من رأی مثبت دادند.

کریم‌پور با رد شائبه‌های رزومه‌سازی برای ورود به سینما گفت: کدام رزومه‌سازی؟ فیلم کوتاهی که من ساخته‌ام، چند نفر در پشت‌صحنه‌اش بوده‌اند؟ رضا کریمی خودشان حضور داشتند، ما به بندر لنگه رفتیم و قبل از تمام این حواشی یک فیلم بیست و چند دقیقه‌ای ساختم. یک فیلم کوتاه برای جشنواره «هشت میلیمتری» ساختم که آن زمان استادم کیانوش عیاری بود. بالاخره آدم‌هایی کنارم بودند و دیده‌اند که من این تجربه‌ها را داشته‌ام.

کریم‌پور گفت: ۲ فیلم کوتاه به شورای پروانه ساخت ارائه کردیم. یک فیلم ۲۲ دقیقه‌ای و یک ۱۳ دقیقه‌ای. حرف من این است که در آن شورا، بدون اینکه کسی مرا بشناسد، هفت نفر رأی مثبت به من داده‌اند. شب ساعت ۱۰ پروانه ساخت فیلم من صادر و خبرش منتشر شد، ۱۰:۳۰ شب تازه اعضای شورای پروانه ساخت فهمیدند محمدامین کریم‌پور کیست! بعد از آن بود که تازه گفتند که این چرا اینقدر حاشیه پیرامونش وجود دارد؟ می‌خواهم بگویم صدور پروانه ساخت برای من با هیچ رانت و پارتی‌بازی‌ای نبوده است. اول خدا خواست، بعد از آن خودمان تلاش کردیم.

کریم‌پور بیان داشت: پولی که خرج اولین فیلمم کرده‌ام را خودم از راه حلال اینستاگرام به‌دست آورده‌ام، بابت کار تبلیغاتی که طی هفت سال در اینستاگرام برای برندهای مختلف انجام داده‌ام. بابت اجراهای تئاتری است که در کل ایران داشته‌ام. من زمانی با اجرای تئاتر کمدی، سالن ۸۰۰ نفره اریکه را هر شب پر می‌کردم. درست است که الان برای فیلمم نزدیک ۷ هزار مخاطب به سالن آمده اما آن زمان که فعالیت کمدی داشتم، هر شب سالن تئاتر را پر می‌کردم. من اگر پدرم پولدار بود و آقازاده بودم، می‌شد بگویند من با رانت آمده‌ام.

کارگردان “حکم تجدیدنظر” گفت: فیلم ما نزدیک چهار میلیارد و خرده‌ای هزینه‌اش شد.اصلاً اگر کس دیگری این سرمایه را داشت آیا حاضر بود چنین ریسکی با آن بکند؟ من با ۸۰ درصد پولی که در زندگی‌ام درآورده بودم، این ریسک را کردم.

وی با گلایه از “رقاص اینستاگرامی” خطاب شدن، اظهار داشت: من از یک سری چیزها واقعاً ناراحت نمی‌شوم. هرچند هیچکس تا امروز رودرروی خودم چنین حرفی را نزده است و فقط در فضای مجازی نوشته‌اند. به من میگویند رقاص اینستاگرامی ولی برخی وقت‌ها مدل دوست داشتن مردم اینگونه است! از طرف دیگر مگر وقتی رضا عطاران و جواد عزتی در فیلم «هزارپا» در یک سکانس می‌رقصند، مگر می‌توان آن‌ها را رقاص خطاب کرد؟ آن‌ها هم بازیگر هستند. درباره من هم همین است. فقط از آنجا که اینجا مدیا، اینستاگرام است، روی آن حساس هستند. زمانی در دهه ۷۰ مدیای غالب تلویزیون بود و چهره‌ها آنجا معروف می‌شدند، حالا مدیا اینستاگرام است و برخی اینجا معروف می‌شوند. ۲۰ سال دیگر شاید مدیای دیگری مطرح شود. من از این مسیر وارد سینما شده‌ام و ول کن هم نیستم. حتی با تانک هم بخواهند از روی من رد شوند، سینما را ول نمی‌کنم! من هدفی دارم و می‌خواهم یک تیم را با خودم در سینما همراه کنم. می‌خواهم همین تیم ۲۰ سال دیگر مانند اکیپی شوند که در سال ۷۷ با مهران مدیری کارشان را آغاز کردند. هدف بلندمدت من این است و این کار را هم خواهم کرد.

این فیلم اولی درباره بازخورد مخاطبان به “حکم تجدیدنظر” بیان داشت: زمانی بازدید پست‌های من ۹ میلیون بود، الان به ۴۰۰ هزارتا رسیده است چون مدتهاست فعالیت مجازی تولیدی ندارم. این یعنی زمانی که فعال بودم، مخاطب بیشتری هم داشتم. از سوی دیگر یک سکانس اعدام “حکم تجدیدنظر” که در صفحه‌ام گذاشته‌ام چه جذابیتی برای مخاطبی دارد که از من انتظار داشته او را بخندانم؟ من امروز دارم کار دیگری انجام می‌دهم… کل دایرکت‌هایی که همین الان دارم همین است که «فیلمت قشنگ بود ولی کمدی بساز» یا «فیلمت قشنگ نبود، کمدی بساز»! همه انتظار دارند که من فیلم کمدی بسازم. خیلی از دوستانم هم می‌گویند چرا خودت در فیلم بازی نکردی!؟ ولی خودم هم دوست دارم در فیلم کمدی خودم بازی کنم.

سینماروزان/امیر صباغ: سینماداران در کنار دفاتر پخش و تهیه کنندگان هر سه بابت شرایط کرونا آسیب دیدند ولی سینماداران از وزارت ارشاد اعتدال وام گرفتند و بدهی‌هایشان را دادند اما مابقی صنف سینما ضرر کرد و هیچ عایدش نشد.

مهدی صباغ‌زاده تهیه‌کننده و کارگردان با بیان مطلب فوق در برنامه سینمامعیار رادیوگفتگو بیان داشت: سرمایه‌ای که برای تولید همین فیلم آخر یعنی “رمانتیسم عماد و طوبا” صرف شد اگر سکه و طلا می‌شد امروز سرمایه سه برابر شده بود.

مهدی صباغ زاده با انتقاد شدید از نحوه برنامه ریزی اکران در شرایط فعلی گفت: در زمان عقد قرارداد اکران “رمانتیسم…” به ما گفته بودند که کمدی دیگری جز “دینامیت” اکران نمی‌شود که اگر می‌دانستم این اتفاق می‌افتد فیلم را اکران نمی کردم، چون با اکران “گشت ارشاد۳” مشخص بود که همه سالن های سینما به خدمت این فیلم درخواهد آمد.

صباغ‌زاده ادامه داد: وقتی علت این تراکم اکران را جویا شدیم به ما گفتند می‌خواهیم تنور سینما را گرم کنیم که به نظرم ما را کنده تنورشان کردند تا بقیه سودش سودش کنند.

صباغ‌زاده گفت:  حتی سینمایی که مالک اش یکی از دوستان نزدیک من بود ۱۱ سانس به گشت ارشاد داد و هیچ سانسی به فیلم من نداد.  حتی در سینما فرهنگ که مالک آن فارابی است هم شرایط علیه ما بوده و حتی تلویزیون هم از ۳ تیزری که قرار بود برای ما پخش کند فقط یک تیزر پخش کرد. چرا بخش عمده بیلبوردهای شهری در اختیار “منصور” است و مابقی فیلم‌ها سهمی از تبلیغات شهری ندارند؟”منصور” فیلم مورد علاقه من است اما اگر قرار است از این فیلم حمایت شود حداقل باید تعدادی تابلو هم به بقیه می‌دادند.

این کارگردان باسابقه تاکید کرد: من متعجب ام که همه شعار فرهنگ می‌دهند اما در عمل به دنبال فرهنگ نیستند و هیچ اتفاقی هم در کشور نمی افتد چون همه دنبال پول هستند و حریص شده اند و به نظر من فیلم ما که در راستای حمایت از خانواده است را نهادهایی چون تلویزیون ، حوزه هنری، فارابی و … باید حمایت کنند.

صباغ زاده در ادامه گفتگو با رادیوگفتگو با بیان اینکه بنیاد سینمایی فارابی در نامه ای به سازمان زیباسازی شهر تهران “رمانتیسم عماد و طوبی” را فیلمی در جهت تحکیم بنیان خانواده معرفی کرده بود و خواستار حمایت از آن شده بود گفت: نمی‌دانم چرا مدیران شهری زیر درخواست حمایت از شهرداری، فیلم ما را یک فیلم تجاری و اقتصادی(!؟؟!) معرفی کردند تا حمایت نکنند!!

این تهیه‌کننده تاکید کرد: واقعا اکران سینماها دوباره گرفتار بلبشو شده و به نظرم بدتر هم خواهد شد. من نمی‌دانم که اینها یا نمی دانند سینما چیست؟ یا اصلا فیلم ندیده‌اند و فقط دنبال پول هستند.

برنامه “سینمامعیار” به سردبیری و اجرای امیرعباس صباغ و به تهیه کنندگی محمدجواد طالبی پنجشنبه‌ها ساعت ۱۴:۳۰ الی ۱۵:۴۰ بصورت زنده از رادیو گفتگو پخش می شود.

سینماروزان/الناز عباسیان: در میان بازیگران سینما و تلویزیون، کمتر بازیگری است که تن به عمل‌های جراحی زیبا و به‌خصوص عمل بینی نداده باشد. در این میان سوسن پرور یک استثناست که با همان چهره واقعی و با سریال “بزنگاه” شناخته شد و با همان چهره، کارش را ادامه داد.

سوسن پرور در چرایی تن ندادن به جراحی‌های زیبایی به روزنامه همشهری گفت: در حقیقت چیزی نبوده که ذهن مرا به‌خودش درگیر کند. من همین گونه‌ام و برای خودم این سبک زندگی، عادی است. دوست دارم مرتب باشم، سلامت جسم و روانم برای من مهم است.

این بازیگر ادامه داد: دوست دارم آنگونه که دوست دارم لباس بپوشم. درست است که بازیگرم و افراد زیادی مرا می‌شناسند اما به صرف این موضوع، نمی‌خواهم حتماً خودم را تغییر دهم. من این هستم و چهره‌ام اینگونه است و هیچ وقت در تقلای این نبوده‌ام برای گرفتن تأیید از دیگران، چهره‌ام را تغییر دهم.

بازیگر “خوب بد زشت” افزود: این زندگی من است و دوست دارم جوری زندگی کنم که انتخاب خود من است. ترجیح می‌دهم گیاهخوار باشم و خیلی جاها سر این موضوع مرا زیر سؤال می‌برند اما این حق من است که لایف‌استایل زندگی‌ام را خودم انتخاب کنم؛ اینکه خارج از تهران زندگی کنم و…

بازیگر “خنده‌بازار” تاکید کرد: فکر نمی‌کنم بابت اینها باید به دیگران توضیح بدهم. البته تلاش خودم را می‌کنم با این مدل زندگی باعث آزار اطرافیان و دیگران نباشم. تا زمانی که خودم از این سبک زندگی لذت می‌برم و به دیگران آسیبی نمی‌رسانم، به‌نظرم حیطه شخصی من محسوب می‌شود.

سینماروزان/مهدی کشاورز: باتوجه به زیرساخت‌هایی که در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی وجود دارد و همچنین مقرون به‌صرفه‌ترین جشنواره‌ای که شاهد آن خواهیم بود، بودجه جشنواره «سینماحقیقت» امسال در سازمان سینمایی سه میلیارد تومان تعیین شده بود.

محمد حمیدی‌مقدم مدیر مرکز گسترش و دبیر جشنواره سینماحقیقت در برنامه تلویزیونی شهرفرنگ شبکه خبر با بیان مطلب فوق گفت: به دلیل افزودن بخش فیزیکی به جشنواره و هزینه‌های اجاره سالن، آماده‌سازی فنی فیلم‌ها و پذیرایی حداقلی از اصحاب رسانه کمی بیشتر از این می‌شود، پیش‌بینی ما عدد سه و نیم میلیارد یا سه میلیارد و 700 میلیون تومان هزینه برای این دوره از جشنواره است. 

دبیر پانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» درباره آفات حضور فیلمسازن مستند در جشنواره‌های جهانی بیان کرد: حضور سینمای مستند در جشنواره‌های جهانی، شکلی واقعی و ملموس دارد، ما به ظاهر همه قله‌ها را فتح کرده‌ایم که بسیار اتفاق خوبی‌ست اما متاسفانه سندرومی در سینمای مستند، داستانی و کوتاه و حتی در حوزه رسانه وجود دارد که آن‌ هم گرفتاری در تله جشنواره‌ای و وارد نشدن به قلب بازارهاست. ما ورود به جشنواره‌ها را فتح کرده‌ایم و باید وارد گفتگوی اقتصادی با سینمای دنیا و بازارها شویم، فیلم جایزه‌های متعددی می‌گیرد اما خریداران و پخش‌کننده‌های اصلی که اقتصاد سینما را شکل می‌دهند به سراغ آن نمی‌روند چراکه در نگاه اول فیلم مایوس است و تلخ تمام می‌شود پس خریداران اروپایی آن را برای مخاطبان خود نمی‌پسندند.

حمیدی‌مقدم اضافه کرد: سینمای کره جنوبی از این تله جشنواره‌ای بیرون آمد و خود را بر سینمای جهان تحمیل کرد، سینمای کره از مرحله دریافت جوایز جهانی عبور کرده است چراکه می‌داند برای فیلمساز فایده‌ای ندارد اما متاسفانه ما در این مرحله باقی مانده‌ایم و جشنواره‌های محفلی خارجی وضعیت موجود خود برای نمایشی که دارند را بر ما تحمیل می‌کنند. علی‌رغم احترامی که برای تلاش سینماگران در بالا نگهداشتن این پرچم قائل هستم، توجه را به زیرساخت‌هایی پخش و بازار معطوف می‌کنم؛ ما باید برای مخاطب‌های واقعی کشورهای خارجی محصولی را تولید کنیم که پولی برای آن پرداخت کنند.

او درباره دیگر ویژگی‌های سینمای مستند خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات ما در کشور این است که تنها فیلم مستند را تولید می‌کنیم اما در کشورهای مختلف دنیا، فیلمی که در مرحله پیچینگ توسط شرکت پخش و تلویزیون خریداری نشود به مرحله تولید نمی‌رسد یعنی آن‌ها در مرحله ایده، ساخت اثر و فروش آن را تضمین می‌کنند.

دبیر جشنواره «سینماحقیقت» درباره بودجه‌ای که در اختیار مستندسازها قرار می‌گیرد، عنوان کرد: مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی درحال حاضر بالاترین میزان برآورد نسبت به یک فیلم مستند را می‌پردازد که میانگین آن دقیقه‌ای سه میلیون تومان است یعنی برای یک فیلم 70 دقیقه‌ای 210 میلیون تومان می‌پردازیم. حال این سوال پیش می‌آید؛ زمانی که یک تیزر تبلیغاتی برای پروداکشنی 10 روزه با 150 میلیون تومان تولید می‌شود یا برای ساخت یک دکور در وی‌اودی‌ها و تلویزیون یک و نیم میلیارد تومان هزینه می‌شود، چگونه می‌شود انتظار داشت که یک فیلمساز فاخر برای کاری یک یا 2 ساله با اندازه قیمت پایینی که تعیین می‌کنیم، کار کند؟

حمیدی‌مقدم درباره علت نبود سوژه‌های متنوع در سینمای مستند بیان کرد: ما در ساخت مستندهای علمی و محیط‌زیست که مد نظر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است، ورود نمی‌کنیم چراکه بسیار گران هستند؛ ساخت فیلمی محیط‌زیستی بیش از 2 تا سه سال زمان می‌برد و بودجه‌ای بالاتر از یک میلیار تومان را می‌طلبد که تنها از طریق تولید مشترک امکان‌پذیر خواهد بود. همچنین با استفاده از تولید اینگونه مستندها می‌توانیم پول خارجی را از کشورهای مشترک جذب کنیم. ساخت مستندهای اجتماعی سهل‌الوصول است اما مستندهای پرتره یا پژوهشی و تاریخی زمان زیادی را از مستندساز می‌گیرد به همین دلیل مستندسازان به سمت ساخت مستندهای اجتماعی می‌روند، اگر در شاخه‌های مختلف زیرساخت‌های بودجه‌ای را مهیا کنیم، تعادلی موضوعی نیز ایجاد خواهد شد.

سینماروزان/مهدی فلاح: فروش روزافزون “گشت۳” ادامه دارد و این فیلم توانسته در سه هفته از بیست میلیارد عبور کند.”دینامیت” هم به فروش خوب خود ادامه میدهد و در مرز سی میلیارد قرار گرفته است.

به گزارش سینماروزان “قهرمان” در آستانه ده میلیارد است و “آتابای” هم دومیلیارد را رد کرده. “شهر گربه‌ها” میلیاردی شده و “پوست” در مرز یک میلیارد است.

آمار کامل فروش سینماهای ایران تا ابتدای ۱۹آذر ۱۴۰۰ به شرح زیر است:
(تمام ارقام به تومان است)

–دینامیت ۲۹میلیارد و ۴۰۰میلیون(۱۶۲روز/۳۵۰سالن)

–گشت ارشاد(قسمت سوم)
۲۰میلیارد و ۱۰۰میلیون(۲۳روز/۳۷۰سالن)

–قهرمان ۹میلیارد و ۵۰۰میلیون(۴۴روز/۲۶۰ سالن)

–درخت گردو ۳میلیارد و ۶۱۰میلیون(۱۰۰روز/۱۳۰سالن)

–منصور ۲میلیارد و ۵۰۰ ميليون(۳۰روز/۲۰۴سالن)

–آتابای ۲میلیارد و ۳۰۰میلیون(۱۶روز/۱۱۶سالن)

–شهر گربه‌ها ۱میلیارد و ۴۰۰میلیون(۱۶روز/۱۲۰سالن)

–پوست ۸۰۰میلیون(۵۸روز/۱۴۰ سالن)

–آپاچی ۳۵۰میلیون(۲۳روز/۱۵۵سالن)

–حکم تجدیدنظر ۲۶۰میلیون(۲۳روز/۸۰سالن)

–رمانتیسم عماد و طوبا ۱۳۰میلیون(۱۶روز/۴۰سالن)

–تومان ۱۲۲میلیون(۳۷روز/۲۰سالن)

–بندربند ۵۵میلیون(۲روز/۵۰سالن)

–جنایت بی‌دقت ۲۰میلیون(۲روز/۲۵سالن)

سینماروزان/مهدی فلاح: بیشتر از سه ماه بعد از حذف دولت اعتدال و روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی رئیس کانون کارگردانان در نشستی با اعضای کانون به انتقاد از برخی رویه‌های غلط دولت قبل پرداخت.

محسن امیریوسفی رئیس کانون کارگردانان گفت: سال اول حضور ما در شورا یعنی سال ۹۷ صرف بحث وزارت کار و ثبت قانونی کانون کارگردانان سینما شد. سه مجمع عمومی برگزار و پس از موافقت مجمع تا اوایل سال ۹۸ تلاش کردیم بحث حقوقی کانون حل شود. کانون کارگردانان با تاریخچه ۳۲ ساله اعتبار خود را از اعضایش می گیرد، ولی با توجه به شرایط خانه سینما و رای مجمع عمومی باید جایگاه حقوقی هم می‌یافتیم و در نهایت به صورت انجمن کارفرمایی کارگردانان ثبت شدیم و این را مرهون اتحاد اعضای شورای مرکزی و اعضا هستیم.

وی افزود: از همان سال ۹۸ به دنبال برپایی این گردهمایی برای گپ و گفت شورا با اعضای جوان بودیم اما شیوع کرونا نزدیک به دو سال وقت ما را گرفت. خوشحالیم که در این مدت با تشکیل ستاد کرونا تا جای ممکن همراه دوستانی که درگیر کرونا می‌شدند بودیم و تاسف که عزیزانی را در کانون و صنوف دیگر از دست دادیم.

امیریوسفی با اشاره به برپایی مجدد شب‌های کارگردانان تصریح کرد: ما تلاش کردیم این شبها را از سالی یکبار به بزرگداشتهای ماهانه تبدیل کنیم تا یک بار طی مراسم بزرگداشتی که قرار است نوید یک شروع دوباره برای فیلمسازان قدیمی باشد از پیشکسوتان این عرصه تقدیر کنیم. از شورای مرکزی و وحید موسائیان دبیر این شب‌ها سپاسگزارم.

رئیس کانون کارگردانان درباره برخی مشکلات اخیر سینمای ایران گفت: در چند دهه اخیر بسیار تلاش شد که فیلمنامه‌نویسی را به سمت فیلمنامه‌های خنثی و عقیم ببرند و سینمائی بی فیلمنامه به وجود آورند، فضای نقد را هم توسط برخی منتقد-ماموران به سمت سینمایی بی منتقد یا کم منتقد هدایت کنند. از سوی دیگر با خلع سلاح شدن تهیه‌کنندگان و دوران جدید سرمایه سالاری با پولهای بادآورده رو به رو شدیم که در آینده ما را با سینمایی بدون تهیه‌کننده مواجه خواهد کرد.

وی ادامه داد: در دهه گذشته جریانی در وزارت ارشاد به کمک چند سرمایه گذار و چند تهیه کننده وابسته، ما را به سمت سینمای بدون کارگردان پیش می‌برد که علاقه‌مند به ناکارگردانان است. این یک اخطار جدی است. نسل قبل از انقلاب و دهه های شصت و هفتاد کارهای خود را کرده و همچنان فعالیت دارند و الگوی ما هستند اما مشکلات برای نسل جوان کارگردانان هیچ گاه به این حادی نبوده است. کسی با فیلم پرفروش مشکلی ندارد ولی در مملکت ما زمانی فیلم‌های «هامون»، «اجاره‌نشین ها»، «سگ‌کشی» و … از پرفروش‌ترین فیلم های سال بودند،  چه شد که تنها یک نگاه در سینمای اکران و مدیران ارشاد به وجود آمد؟ آیا فیلم‌های پرفروش امروزی که نیاز سینما هستند و فقط باید از یک طیف کمدی باشند و این غایت سینمای ماست؟! ما الگوها و اساتیدی مثل علی حاتمی، بهرام بیضایی، عباس کیارستمی، ناصر تقوایی، داریوش مهرجوئی و کیمیائی و … داشتیم که اگر امروز می خواستند همان فیلمهای درخشان را بسازند اجازه آن را پیدا نمی کردند نه توسط ارشاد نه توسط سرمایه گذاران. گویی تعامل دو طرفه میان ارشاد و سینماگران از بین رفته است در حالی که نقش ما کارگردانان در سینما فراتر از ساخت یک فیلم است و باید آینده‌ای بسازیم که در اختیار نسل جدید قرار گیرد. دیگر بحث مهم جوانان کارگردان، تلاش برای پیداکردن تهیه کننده یا تهیه کننده شدن آثار خودشان است که کانون تلاش می‌کند، در این زمینه دوستان اتحادیه تهیه کنندگان و نیز دوستان صنف تهیه کننده – کارگردانان به این مسیر باید کمک کنند.

امیریوسفی با بیان این که شورای مرکزی فعلی کانون تا بهار سال آینده به کار خود ادامه خواهد داد، گفت: در همین فرصت پیش رو هم تلاش می کنیم دیگر موانع را از سر راه کانون برداریم تا بستر بهتری برای شورای بعدی آماده گردد و خوشحال هستیم که در این مسیر جوانان کانون مثل همیشه همراه نسل پیشکسوت و میانسال کارگردانان در کنار صنف خود هستند. ما غیر از کارگردانی سینما یک وظیفه صنفی هم داریم که در سینمای ایران کمتر به آن توجه می‌شود. باید این بحث را جدی بگیریم و متحد با هم ، مطالبه داشته باشیم

امیریوسفی در پاسخ به تعیین صلاحیت کارگردانان اولی گفت: بحث تعیین صلاحیت کارگردانان اول از سوی شورای مرکزی پیشین و ظاهرا در اعتراض به موردی به وزارت ارشاد داده شده بود و این موضوع در ارشاد انجام می شد. اما پرسش اینجاست که در مقطع حساس کنونی آیا درست است که کانون این تعیین صلاحیت را انجام دهد و با وجود شرایط دشواری که فیلمسازان اول برای فراهم کردن سرمایه و … دارد مانعی برای کارگردان شود؟ ما تلاش کردیم این اتفاق رخ ندهد اما به هر حال همچنان بحث گرفتن تعیین صلاحیت کارگردانان اول از ارشاد در شورای مرکزی انجام می شود و نتیجه آن اطلاع رسانی خواهد شد.

امیریوسفی گفت: در دولت قبل تقاضای وام ۳۰۰ میلیونی با بهره چهاردرصد برای تجهیزات کارگردانان داشتیم ولی در یک سال گذشته به در بسته خوردیم و باید دست اندرکاران تازه سینما به سمت حل مشکلات معیشتی بدنه سینما و البته کارگردانان بروند.

محسن امیریوسفی تاکید کرد: با تعامل میان کانون و نمایندگان حاضر در شوراهای نظارتی سعی کردیم مشکلات بسیاری از آثار را حل کنیم. تنها موردی که در دولت قبل موفق به دریافت پروانه آن نشدیم، فیلمنامه آقای خسرو معصومی{شلیک به اسب لنگ/مرتبط با کولبران} بود که هنوز مصمم و پیگیر صدور آن هستیم.

سینماروزان/مریم آموسا: «جز از کل»عنوان چهارمین نمایشگاه انفرادی «کاویان هازلی» بود که از پنجم تا 16 آذرماه در گالری والی برپا شد ودر آخرین روز برپایی این نمایشگاه همایون سلیمی، زروان روحبخشان و رضا خدادای دربازدیدی که از این نمایشگاه داشتند، درباره آثار این هنرمند سخن گفتند.

همایون سلیمی گفت:«کاویان هازلی» را از دوره دانشجویی اش می شناسم، او همواره دانشجوی تجربه گرو پرکاری بود وتمام وقت و انرژی اش را صرف طراحی و نقاشی می کرد و به توجه به شناختی که از او دارم مسیر درستی را پیش گرفته و آینده درخشانی را برای او پیش بینی می کنم.

این نقاش ادامه داد: یکی از مهم ترین ویژگی های آثار کاویان هازلی این است که طراحی و نقاشی هایش آن چنان به هم تنیده شده اند که نمی توان این دو را از هم جدا کرد و میان آن ها تمایزی قائل شد.

این مدرس دانشگاه افزود:جزییات و ظرافت از مشخصات بارز طراحی ها و نقاشی های کاویان هازلی است و او برخلاف برخی از طراح ها که به سرعت آثارشان به سرانجام می رسند، زمان زیادی صرف طراحی هایش می کند.

رضا خدادادی هم درباره نمایشگاه «جزء از کل» گفت: قریب به 15 سال است که کاویان هازلی را می شناسم، او هنرمند تجربه گرا و پرکاری است وآثار متنوع و متعددی در قالب طراحی، نقاشی و مجسمه خلق کرده است.

به گفته این مدرس دانشگاه؛ هازلی هنرمند دغدغه مندی است و در آثارش فرهنگ، هنر و ویژگی سرزمینی که در آن زاده و بارور شده را به تصویر کشیده است و به خوبی می توان این ویژگی ها را در آثارش مشاهده و بررسی کرد.

این نقاش ادامه داد: در آثار کاویان هازلی به خوبی می توان روند فعالیت پژوهشی را مشاهده کرد و او از طراحی به جای کلمه برای ارائه پژوهش هایش استفاده کرده است.
جنبه های طراحی درآثار کاویان هازلی بسیار بارز است و این موضوع را می توان در نقاشی های او هم مشاهده کرد.

این هنرمند ادامه داد: در کارهای پیشین کاویان هازلی به نوعی شاهد نوعی واقع گرایی اجتماعی و سیاسی بوده ایم اما در نمایشگاه «جز از کل» با پررنگ شدن جنبه های تخیلی، کار او از این فضا فاصله گرفته و این نشان می دهد که این هنرمند قدم در دنیای ناشناخته ای گذاشته است.

زوان روحبخشان هم گفت: اگر هر روز را به کوچه‌ای تشبیه کنیم، زندگی شهر بزرگی خواهد بود که کاویان هازلی در محله‌های آن قدم می‌زند؛ او با نگاه به پیرامون و تامل در آنچه می‌بیند، تصاویری را تولید می‌کند که لحظه‌ای از مواجهه وی با زندگی روزمره است.

او افزود: همه ما به نوعی درگیر خاطره هایمان هستیم و هازلی نیز این گرفتاری را دارد  و در آثارش به نوعی این خاطرات به شکل موهوم نمود پیدا می کنند و به نوعی می توان  شاهد ردپای عواطف و احساساتش دراین طراحی ها باشیم.

به گفته این منتقد هنری هرچند که ثبت لحظاتی از این دست در عکاسی آنی یا اسنپ شات بسیار اتفاق افتاده، اما زمانی که کاویان صرف این طراحی‌ها کرده همچون گذر زمان از واقعه یا لحظه‌ای خاص، فضایی همچون ساختار خاطرات و روند تحریف آن در ناخودآگاه ایجاد کرده است. چنین است که کاویان هازلی فاصله زیباشناختی کلاسیک را به چالش کشیده و ما را در برابر تصویر مستندگونه قرار می‌دهد نه امر زیبا!

کاویان هازلی نقاش، طراح و مجسمه ساز متولد 1365 سنندج است. او فارغ‌التحصیل هنرستان گرافیک و دانش‌آموخته‌ کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته‌ نقاشی است. کاویان هازلی عضو پیوسته انجمن هنرمندان نقاش ایران است.