سینماروزان/مهدی فلاح: رحیم رحیمی‌پور از فیلمسازان نسل اول دفاع مقدس، مرحوم شد.

به گزارش سینماروزان، رحیمی‌پور متولد ۱۳۲۶ اصفهان و فارغ‌التحصیل فارغ‌التحصیل مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی بود.

رحیم رحیمی‌پور در ابتدای دهه شصت و با ساخت فیلم “زندان دوله‌تو” خود را به‌عنوان فیلمسازی که درکنار علاقه به دفاع مقدس،به دنبال استفاده از عناصر کلاسیک جذب مخاطب است، نشان داد.

“اتاق یک”، “الماس بنفش” و “انفجار در اتاق عمل” از دیگر آثار دفاع مقدسی رحیمی‌پور بودند و به دنبال آن رحیمی‌پور یک کمدی با نام “مستاجر” را تولید کرد که بارها از تلویزیون پخش شد.
آخرین فیلمی که رحیمی‌پور ساخت با عنوان‌ “شیرین و فرهاد” باز هم در گونه دفاع مقدس بود.

این کارگردان ساخت یک سریال با عنوان “آبدارشاه” با بازی حسین پناهی، آتش تقی پور،رضا بنفشه‌خواه و فتحعلی اویسی را در کارنامه داشت ضمن اینکه در تولید فیلم “شب دهم”جمال شورجه به‌عنوان تهیه‌کننده دوم کنار امیرحسین شریفی فعالیت داشت.

رحیم رحیمی‌پور ازجمله فیلمسازان واقعا مسلمان سینمای برآمده از انقلاب اسلامی بود و با اینکه در دو دهه گذشته برایش فرصت بهره‌گیری از رانت‌های ارگانی برای ساخت فیلم فراهم بود ولی زیربار رانت نرفت چون همواره اعتقاد داشت حلال بودن درآمد در سینما فقط منوط است به بازگشت سرمایه از گیشه.

رحیمی‌پور تلاش‌های فراوانی کرد که دو فیلم یکی درباره امیرکبیر و دیگری در ادامه “قیصر” بسازد. “خاطره‌ها/زندگی دواتگر” فیلمنامه‌ای از رحیمی‌پور بود که مرتبط بود با دواتگری که به دستور  امیرکبیر مسئولیت ساخت اولین سماور ایرانی را برعهده می‌گیرد ولی مدیران دهه شصتی فارابی، اجازه تولید آن را ندادند چون بنا بود ارحام صدر در آن نقش محوری را بازی کند!
رحیمی‌پور به دنبال ساخت “قیصر۲” هم بود؛ در “قیصر۲” او به مرور وقایع پس از فرار از زندان قیصر می‌پرداخت و قصد داشت از ناصر ملک‌مطیعی هم در فیلم استفاده کند ولی عدم موافقت مسعود کیمیایی، این پروژه را هم به جایی نرساند‌‌.

رحیمی‌پور ازجمله منتقدان حذف مخاطب از سینمای پس از انقلاب و گره زدن سینمای موسوم به هنری به فضاهای شبه‌شاعرانه پوچ بود و بابت اين امر بارها به انتقاد از مدیران دهه شصت فارابی پرداخت. بخش‌هایی از آخرین حرفهای رحیمی‌پور را اینجا بخوانید.

سینماروزان: عدم دعوت رسانه‌های منتقد به نشست خبری جشنواره فیلم کوتاه روالیست که به غیر از جشنواره فجر، در اغلب جشنواره‌های هشت سال اعتدال شاهد آن بوده‌ایم و بارها نیز رسانه‌های منتقد بدان اعتراض کردند.

رضا استادی منتقد و روزنامه‌نگار باسابقه در اعتراض به این رفتار آماتورمابانه گفت: به عنوان روزنامه‌نگار و فیلمسازی که ورای سینما و تلویزیون، سال‌هاست در حیطه فیلم کوتاه فعالیت دارم و سالهاست جشنواره‌های مختلف ازجمله جشنواره کوتاه را دنبال کرده‌ام از رفتار مدیران انجمن سینمای جوان در حذف رسانه‌های منتقد از نشست خبری جشنواره کوتاه واقعا متعجبم و این رفتار را خجالت‌آور می‌دانم.

مدیر رسانه مستقل سینمامثبت تاکید کرد: واقعا مدیری که به زودی باید مدیریت را تحویل دهد، چگونه نشست خبری ترتیب می‌دهد بدون حضور رسانه‌های منتقد؟‌ آقایان حواسشان نیست رسانه‌های منتقد، با تحلیل‌های خود چنان دستاوردی در اختیار ایشان قرار می‌دهد که با میلیونها تومان هزینه، هم به دست نمی‌آید؟

استادی که سالها دبیر بخش سینما و تلویزیون روزنامه جام‌جم بود ادامه داد:  رسانه منتقد است که با موشکافی، ایرادات را واکاوی کرده و در اختیار مدیران قرار می‌دهد. کدام یک از رسانه‌‌نماهای مجیزگو، معایب و ضعفهای سیستم را بی‌تعارف، در اختیار مدیران قرار می‌دهند؟ اینکه اغلب مدیران اعتدال-و نه همه آنها- هشت سال چنین امکانی را از خود سلب کردند، جاي تعجب و شگفتی است و اینکه بعد از تغییر دولت، همچنان بر این رویه اصرار می‌ورزند، خجالت‌آور است!

رضا استادی که سابقه نگارش رمان‌هایی انتقادی دارد بیان داشت: ماهیت فیلم کوتاه، جسورانه و انتقادی و ساختارشکنانه است‌. فیلمساز کوتاهی که با پول توی جیب خود یا قرض از خانواده، فیلم می‌سازد نیاز دارد به حضور در جشنواره کوتاه تا رسانه‌های مختلف درباره‌اش به صریح‌ترین شکل بنویسند ولی متاسفانه روال غلط حذف رسانه‌های منتقد باعث شده که جز اخبار روابط عمومی جشنواره کوتاه- که آن هم بیشتر در خدمت مدیران است-خروجی مطلوبی از این جشنواره در رسانه‌ها شاهد نباشیم!

این منتقد با مخاطب قرار دادن مدیران انجمن سینمای جوان گفت: ماموریت شما چیست؟ اینکه در بهترین نقطه تهران، دفتر داشته باشید و پاسخگوی هیچ انتقادی هم نباشید و حتی از دعوت رسانه‌های منتقد در نشست‌های‌تان سرباز زنید مبادا دو پرسش کلیدی از شما بپرسند؟

رضا استادی ابراز امیدواری کرد: امیدوارم مدیر بعدی انجمن سینمای جوان! با روی باز پذیرای رسانه‌های منتقد باشد و از نقد و تحلیل نترسد و بکوشد از نقدها به شکل درستی استفاده کند و آنها را در مسیر صحیح به کار گیرد.

سینماروزان/حامد مظفری: بازدید سرزده محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی از خانه سینما و دیدار با هیات مدیره خانه سینما برخلاف اسلافِ چنین دیدارهایی، نه وعده‌ای داشت و نه وعیدی.

به گزارش سینماروزان این بار محمد خزاعی نه وعده بهبود داد و نه مدعی حل مشکلات در کوتاهترین زمان ممکن شد و به جای آن از هیات مدیره خانه سینما خواست که خیلی زود بسته پیشنهادی خود برای ارتقای معیشت سینماگران را تنظیم و به سازمان سینمایی ارائه کند تا با تصویب قوانین لازم، یک بار برای همیشه مشکلات معیشتی سینماگران حل شود.

حالا توپ در زمین هیات مدیره خانه سینماست که بیاید و با فهرست کردن مشکلات معیشتی اهالی سینما و الویت‌بندی برای حل مشکلات، کاری کند که معضلات اولیه سینماگران حل شود‌‌.

آقایان خانه سینما! الان وقتش است که اقدامی کنید برای ارتقای معیشت سینماگران! الان می‌توانید از طریق سازمان سینمایی شرایط توزیع منصفانه تسهیلات معیشتی مداوم- چه به صورت نقد و چه به صورت ارزاق- را میان تمام سینماگران فراهم کنید.

آقایان هیات مدیره خانه سینما! الان وقتش است که بیمه بیکاری سینماگران را راه بیندازید! نزدیک به سه دهه از راه اندازی خانه سینما گذشته و هنوز اهالی سینما، بیمه بیکاری ندارند. اکنون وقتش است که در تعامل با دولت سیزدهم، بیمه بیکاری سینماگران را ایجاد کنید.

آقایان نشسته بر صدر خانه سینما! الان وقتش است که بیمه تامین اجتماعی سینماگران را ارتقا دهید. شرم‌آور است که سینماگران بعد از سی سال پرداخت حق بیمه وقتی به موعد بازنشستگی می‌رسند، با حداقل حقوق، بازنشسته می‌شوند. الان وقتش است که برای ارتقای مقرری بازنشستگی سینماگران کاری کنید.

آقایان رییس خانه سینما! می‌دانیم که برخی از شما آن قدر جیب‌تان پر است که برای یک سرماخوردگی ساده هم،پزشک خصوصی به بالین خود فرامی‌خوانید اما بخش عمده‌ اهالی سینما، آنهایی هستند که برای درمان بیماری‌های صعب العلاج خویش مجبور به قرض هستند. الان وقتش است که بیایید و در تعامل با سازمان سینمایی شرایط ایجاد یک بیمه درمانی مختص اهالی سینما را ایجاد کنید تا هیچ سینماگری مجبور نباشد برای درمان، هزینه صرف کند!

آقایان خانه سینما! هرچقدر در این سالها حرافی کرده‌اید و بودجه‌ها را تلف جشن‌های بی‌فایده کردید، بس است. حالا که رئیس سینما پیشقدم شده برای حل مشکلات، خیلی زود و سریع در تعامل با سازمان سینمایی، شرایط حل مشکلات اولیه سینماگران را فراهم کنید تا باز چهار سال نگذرد و اندر خم یک کوچه و -آن هم کوچه پر کردن جیب خودی‌ها- باشید.

سینماروزان: با اضافه شدن میترا حجار به ترکیب بازیگران فیلم‌ سینمایی «بی‌مادر»، فیلمبرداری این پروژه اخیرا آغاز شده است.

به گزارش سینماروزان همزمان با آغاز فیلمبرداری فیلم سینمایی «بی‌مادر» به کارگردانی سیدمرتضی فاطمی و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح و علی اوجی در لوکیشن‌های شهر تهران، میترا حجار به عنوان آخرین بازیگر به این پروژه سینمایی پیوست.

همچنین نخستین عکس از نقش‌آفرینی میتراحجار و پردیس پورعابدینی در «بی‌مادر» رونمایی شد‌.

امیر آقایی، میترا حجار، پژمان جمشیدی، پردیس پورعابدینی، علی اوجی، بیتا عزیزاوقلو، سارا محمدی، فاطمه میرزایی ترکیب بازیگران این فیلم را تشکیل می‌دهند.

این فیلم سینمایی که روایت‌گر داستان متفاوتی در ژانر اجتماعی‌ست در «کانون فیلم نسیم» تولید می‌شود. در صورت فراهم بودن شرایط اولین حضور این فیلم در چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر خواهد بود.

سایر عوامل «بی‌مادر» عبارتند از؛
نویسنده و کارگردان: سیدمرتضی فاطمی، تهیه‌کنندگان: محمدرضا مصباح، علی اوجی، سرمایه‌گذار: صالح موذن‌زاده، مدیر فیلمبرداری: مسعود سلامی، تدوین: بهرام دهقان، محمد نجاریان، طراح صحنه: سهیل دانش اشراقی، طراح گریم: محمود دهقانی، صدابردار: بابک اردلان، طراح لباس: گلناز گلشن، مدیرتولید: محمد حیدرقلی، برنامه‌ریز و دستیار کارگردان: روزبه سجادی حسینی، منشی صحنه: محسن بهاری، مدیر تدارکات: سجاد نوری، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیگ، جلوه‌های ویژه کامپیوتری: محمد برادران، عکاس: مریم رضوی، فیلمبردار پشت صحنه: شهیار کبیری، مدیر روابط عمومی: زهرا دمزآبادی.

سینماروزان: انجمن منتقدان و نویسندگان خانه سینما در پیامی، انتصاب یزدان عشیری به عنوان مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی را تبریک گفت.

متن پیام تبریک انجمن منتقدان سینما به مدیرکل روابط عمومی و مشاور سازمان سینمایی را بخوانید:

جناب آقای یزدان عشیری!

بسیار خرسندیم شما که یکی از اعضای با سابقه انجمن هستید با تکیه بر توانمندی و تجارب ارزشمندتان به عنوان مدیرکل روابط عمومی و مشاور رییس سازمان سینمایی منصوب شدید.
بدون تردید حضورتان در این جایگاه ،زمینه ارتقا و ارتباط و تعامل بیشتر و سازنده تر با اهالی رسانه،سینما و اصحاب فرهنگ و هنر را فراهم خواهد آورد.
همچنین لازم است از ریاست سازمان سینمایی به پاس این حسن انتخاب تشکر و تقدیر نماییم.

سینماروزان: محمد خزاعی ریاست سازمان سینمایی دولت سیزدهم در برنامه شهر فرنگ شبکه خبر درباره چشم‌انداز جدید سینمای ایران به اظهارنظر پرداخت.

به گزارش سینماروزان، خزاعی در ابتدا درباره احیای شورای عالی سینما که در آذرماه با حضور رئیس جمهور، اولین جلسه آن برگزار می‌شود بیان کرد: من چند روز است که منصوب و در حال فعالیت هستم. در این مدت مصوباتی داشتیم که یکی از آنان شورای عالی سینما بود که معتقدم یک ضرورت بود. برای تسهیل در امور سینما خصوصاً پروسه قانون‌گذاری که عموماً روند طولانی را دارد باید این شورا احیا می‌شد. سابقه این شورا به دوره آقای شمقدری بازمی‌گردد که معاونت سینمایی به سازمان سینمایی تبدیل شد و این شورا نیز همان دوره شکل گرفت. اما این شورا با عدم تشکیل در دولت گذشته و دو سال آخر دولت قبل از آن، نزدیک به ۱۰ سال است که دیگر تشکیل نشده است. در حالی که من معتقدم تشکیل این شورا یعنی توجه جدی به سینما است.

او ادامه داد: زمانی که پیشنهاد تشکیل این شورا از طرف وزیر فرهنگ به رئیس جمهور شد شخص آقای رئیسی نسبت به این موضوع اقبال جدی نشان دادند و مورد توجه ایشان قرار گرفت که نشان‌دهنده توجه ایشان به دیپلماسی فرهنگی و مسائل مرتبط با آن است و باوجود اینکه در حال حاضر دولت در حال انجام کارهای اولیه و حل مشکلات دیگر است، این برنامه را در آذر ماه برگزار می‌شود. شورای عالی سینما به تمام برنامه‌هایی که در آینده دنبال آن هستیم برسیم، کمک خواهد کرد.

خزاعی درباره قدرت اجرایی این شورا برای قوانین سینمایی گفت: سینما در حوزه‌های مختلف ملی و بین‌المللی دارای قوانین زیادی است که اگر هرکدام بخواهد مراحل قانونی خود را پشت سر بگذارد و اجرا شود ۴ سال طول می‌کشد. برنامه ما این است که مشکلات و قوانین مهمی‌که در حوزه سینما وجود دارد توسط کمیسیون‌های تخصصی دبیرخانه شورای عالی انجام می‌شود و بعد از این کار کارشناسی در شورا مطرح می‌شود. در جلسه‌ای که بتازگی با اعضای هیأت مدیره خانه سینما داشتم از مشکلات و مسائل آنان که درگیر امور صنفی هستند پرسیدم که چرا به عنوان مثال معضل بیمه بیکاری هنرمندان حل نشده است؟؟ یا چرا قوانین شوراهای پروانه نمایش و ساخت ما برای دوره دهه ۶۰ است؟؟ از آن دوران مدت زمان زیادی گذشته است و باید بروز شود. ما در حال برنامه‌ریزی قوانین جدید برای این شوراها هستیم که اگر بخواهد قوانینش توسط هیأت وزیران مصوب شود دو سال به‌طول می‌انجامد اما این شورا این کمک را می‌کند که در مدت زمان بسیار کوتاه‌تری این قوانین اجرایی شود.

وی در پاسخ درباره عضوگیری شورای عالی سینما بیان کرد: برای عضوگیری باید گفت که تعریفی و تغییراتی در آیین نامه دارد که به‌واسطه آن قرار است تا ترکیبی از اشخاص حقیقی و حقوقی داشته باشد و باید بعد از آن اعلام شود. به‌طور مشخص اشخاص حقوقی ۵ نفر و حقیقی ۹ نفر است. البته در این جمع بندی احتمال دارد که شاید تعدادی از افراد کاهش پیدا کند.

خزاعی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره حل مشکلات اصحاب سینما بیان کرد: در کرونا تمام حوزه‌های فرهنگ آسیب دیدند از جمله سینمادار بیشترین ضرر را دیده است و تهیه‌کننده‌هایی که با بخش خصوصی کار کرده‌اند. درباره سینماداران قول‌هایی گرفتیم و جلسه نهایی داشتیم تا به سینماهای بخش خصوصی فعال و سینماهای بخش خصوصی غیرفعال که می‌توانند با کمک ما فعال شوند کمک کنیم. البته شرط ما این است که پویا باشند و درب سینما باز باشد و اکران کنند. امیدوارم از اول سال ۱۴۰۱ کرونا نابود شده باشد و چشم انداز ما این است که سینمای ما از بهمن ماه به سینما بشکل گسترده بازگردند. البته وضعیت موجود نشان می‌دهد که مخاطبان سینما از دو ماه گذشته تا الان بیشتر شده‌اند.

وی در مورد اکران فیلم‌های موجود در سینما بیان کرد: در زمینه اکران فیلم‌ها نیز که با حجم بالایی از فیلم‌ها روبرو هستیم که بالای ۲۵۰ تا است همه اینها آماده‌اند که اکران شوند. با معاونت ارزشیابی سازمان جلساتی داشتیم که چگونه حمایت‌های مالی خود را انجام دهیم چون بودجه‌ای که در حوزه سینما تخصیص شده است خیلی زیاد نیست اما باید بدانیم که چه کمکی به سینما بکنیم تا دوستان مایل به اکران بتوانند اکران فیلم‌های خود را داشته باشند. قطعاً باید بگویم که سال آینده حمایت با این توضیحاتی که گفته شد از سینمادار و اکران نخواهیم داشت. باید شرایط به حالتی بازگردد که فیلم‌ها بتوانند اکران داشته باشند تا دچار فیلم‌سوزی که احتمالاً در سال بعدی بحران آن بیشتر هم خواهد شد، نشویم.

وی درباره اجرایی شدن بسته معیشتی هنرمندان گفت: این بسته مختص تمام کسانی است که از صندوق اعتباری هنر، هنرکارت دارند. وزیر از رئیس جمهور امضای این تصویب را گرفت اما در سازمان برنامه و بودجه به علت پروسه قانونی خود کمی‌دچار تعویق شده است. امیدوارم که تا یک ماه آینده با پیگیری‌های ریاست صندوق هنر این کار انجام شود.

ریاست سازمان سینمایی درباره حل مشکلات بیکاری سینماگران گفت: خیلی بد است که یک سینماگر منتظر ۳۰۰ هزار تومان پول باشد. برخی از کارگردانان ما مدت‌ها است که کاری تولید نکرده‌اند و حتی از آنان کسی حالی نپرسیده است. در حال حاضر بسیاری از آنان فراموش شده‌اند در حالی که اگر دید و بازدیدی صورت گیرد خیلی از مسائل احیا می‌شود. باید خانه سینما در این زمینه به عنوان نهاد صنفی کمک کند و با همکاری هم به نتیجه برسیم.

موضوع بعدی که خزاعی مطرح کرد درباره دستمزدها در سینمای ایران بود. خزاعی گفت: جلسه‌ای با اتحادیه تهیه‌کنندگان داشتیم. آئین‌نامه‌های آنان در حال بازخوانی و بررسی دوباره است. نباید تهیه‌کننده تخلف کند و به بازیگری دستمزد بیشتری بدهد زیرا هر جا که قانون شکنی باب می‌شود مشکلات عدیده‌ای ایجاد خواهد شد. تقریباً ۹۰ درصد تهیه‌کنندگان سینمای ما درباره آنان دغدغه دارند باقی ناآشنا باشند شاید ۱ درصد هستند که چارچوب شکنی می‌کنند. در این بین ساترا درخواستی ارائه می‌دهد که دستمزد بازیگران نمایش خانگی از صداوسیما جدا شود یا درخواست دیگری که منجر به مشکلات فراوان می‌شود. ما احتیاج داریم برای تعاملات فرهنگی بصورت شفاف باهم صحبت کنیم نباید قانون شکنی کنیم و پای آن بایستیم. اگر قانونی را مصوب کنیم یا تغییری بدهیم. در آیین‌نامه پای قانون می‌ایستیم. تهیه‌کننده محترمی‌ اعلام کند که بدون پروانه ساخت فیلم را می‌سازد و بعد پروانه را بگیرد، همچنین چیزی دیگر نخواهیم داشت. برای همین شفاف می‌گویم که بدون شک همه چیز قانونی و جدی پیگیری خواهد شد. نمی‌شود که بنیاد سینمایی فارابی فیلمی‌ را تولید کند اما برای اکرانش برنامه ریزی مدون و جدی نداشته باشد!!

خزاعی در بخش بعدی درباره موضوع مافیا و انحصار در اکران گفت: اگر جریان لیبرال و سرمایه‌داری در اکران ورود کند و حرف اول را بزند انحصار رخ خواهد داد و فیلم‌های دیگری قربانی می‌شوند. او حق دارد چون می‌خواهد که چرخ اقتصادی کارش بچرخد اما دولت چه برنامه‌ای دارد؟ حتماً برای این موضوع که از فیلم‌های انقلابی و ملّی حمایت و برنامه‌ریزی درستی برای اکران شود اقداماتی انجام خواهیم داد. اما این موضوع به معنای حمایت صرف از فیلم های انقلابی نیست بلکه دنبال حمایت از فیلم های اجتماعی هستیم که مضامین درون آنها نهفته است که خانواده‌ها بتوانند راحت آنها را تماشا کنند.

وی در توضیح بیشتر بیان کرد: باید استانداردسازی به سینما بازگردد اگر روی محصول غذایی این نشان است به چه معنا است؟ یعنی سالم و قابل استفاده است. در سینما هم زمانی که مهر سازمان سینمایی روی آن می‌خورد یعنی به خانواده‌های کشور می‌گوییم که مسائل مختلف را بررسی کرده‌ایم و برای کودک و کانون خانواده ضرری ندارد و می‌توان آن را تماشا کرد. اگر هم بعد از آن نهاد دیگری ورود کرده و مانع کار شده علت آن است که سازمان سینمایی کار خود را درست انجام نداده است. خیلی اوقات تساهل داشتیم و قوانین را به درستی انجام ندادیم. باید در حوزه قوانین نمایش باید قوانین را بدرستی بازخوانی کنیم و به سینماداران نیز آنان را بدهیم تا بدانند. مگر می‌شود اعضای شورا نسبت به قوانینی که امضایش می‌کنند بی مسئولیت باشند؟ اگر فیلمی‌که با فیلمنامه تطابق داشته است و دچار توقف در نمایش شود مسئولیتش با من است. من امضا کردم و باید جوابگو باشم. جاهایی باید پاسخگو باشیم و نه فقط مطالبه.

وی درباره نظارت و قوانین ساخت فیلم دشوار می‌شود یا نه گفت: ما استانداردسازی را دنبال می‌کنیم. فیلم با روان و روح مخاطب سروکار دارد و مهم است. موادغذایی که ناسالم باشد استفاده نمی‌کنیم روغن پالم‌دار را نمی‌خریم بر همین اساس پالم‌های سینما باید کنار برود. فیلم‌هایی در دوران گذشته داشتیم که روغن پالم داشتند و باید کنار گذاشته می‌شدند و دچار اشکالات عدیده بودند. باید چرخه اقتصاد سینما بچرخد اما نه به هر قیمتی.

خزاعی گفت: ساخت فیلم انتقادی اشکالی ندارد و شخصا از تمام آثار نقادانه حمایت خواهم کرد. ما از تمام حوزه های سینمایی حمایت خواهیم کرد چون باید ژانرهای گوناگون سینما را برای سلایق مختلف داشته باشیم اما قرار نیست که از سینما برای مقاصد خودمان استفاده کنیم. برخی از مسائل سطحی باعث می‌شود که آسیب اشتباهی به سینما وارد کند که باعث می‌شود که به جای آنکه انرژی خود را صرف مسائل مهم سینما کنیم صرف اشتباهی که سینماگر غیر متخصص کرده است بکنیم. قرار نیست این اتفاق بیفتد این استانداردسازی همین است. در بهترین حالت در سال ۹۸، ۳۰۰ میلیارد فروش داشته است که ۱۵ میلیون نفر مخاطب داشته‌ایم. چرا این‌قدر مخاطب ما ریزش کرده است؟ با این روند تهیه‌کننده ما هم حتی در حال ضرر است. اگر خانواده‌ها به ما اطمینان کنند و آموزش و پرورش نیز اعتماد کند فیلم‌هایی باشند که خیال آنان جمع باشد دغدغه ۵ درصدی جامعه نباشد. به‌جای ۱۵ میلیون نفر سینما ۴۵ میلیون نفر می‌روند و گردش مالی ما از ۳۰۰ میلیارد به ۹۰۰ میلیارد می‌رسد این بهتر نیست برای سینمای ما؟ در نظام ما و انقلاب ما خیلی از کشورهای دیگر را تحول بخشیده است اما سینما این تحول را ندارد. اخلاق و خانواده و عدالت خواهی باید برند مضماین ما باید در سینمای دنیا شود.

خزاعی در پاسخ به این سؤال که آیا فیلم‌هایی که سال‌های گذشته توقیف بودند اکران می‌شوند گفت: هیچ قول کذبی درباره اکران فیلم‌های توقیفی نمی‌دهم ولی باید اعضای شورای نمایش مجددا با نگاه تازه، آثار را تماشا کنند و نظر بدهند. من پایبند قوانین هستم در دفتر فیلمسازی خودم خیلی از سرمایه‌گذاران و نویسنده‌ها می‌آمدند اما می‌گفتم که آن را نمی‌سازم زیرا دوست ندارم اگر هم به من بگویند که سال بعد از ارشاد برو براحتی می‌روم. من آرمان‌هایی دارم و اهدافی که خیلی شخصی است. خانواده‌های زیادی هستند که دغدغه مشترکی من با آنها دارم که برای من مهم است. پای آنان می‌ایستم و با کسی تعارف ندارم اما با همه دوستم. در این مدت نزدیک به ۷۰ جلسه داشتم آدم پشت میزنشین نیستم و می‌گویم که باید برای حل مشکلات، رفت دنبال کرد. همین فیلمخانه ملی ایران با اینکه ردیف بودجه ملی داشته است و جدای از بودجه سینما کار شده به هزار و یک دلیل نتوانسته افتتاح شود. روز دوم کار من وزیر گفت که مشکل چیست گزارشی را به او دادم سریعاً همراه با معاونین به آنجا رفتیم. به مدیریت گفتم که حل مشکلات قانونی و مالی با من اما شما هم باید بالای سر کار بایستی تا یک سال آینده افتتاح شود. نباید تعارف کرد ما ۴۲ ماه وقت داریم و باید درحد توانمان اقدامات مهم انجام دهیم. در دیپلماسی فرهنگی و اقتصادی با مسئولینش کارهای مهمی‌انجام دادیم و در حال انجام است. زشت است که من فیلمسازی را بیاورم و در دولتی که قول‌هایی داده است، او نداند که ما چه می‌خواهیم و بعد هم دچار مشکل شود.

وی بیان کرد: آدم‌هایی که در سینمای ایران ذینفع هستند نباید در شوراهای ممیزی حضور داشته باشند زیرا در مغایرت با عدالت فرهنگی و رانت است. اینکه فردی که خود تهیه‌کننده است و دفتر پخش دارد و سینمادار هم هست در فلان شورا هم هست، این با عدالت فرهنگی مغایرت دارد. باید به تناسب همه آدمها درگیر باشند اما قطعا آدم‌های باتجربه و کاری هستند که باسوادند و شاید مدت‌ها باشد که کار نکردند. به تهیه‌کننده‌هایی که مخالف پروانه ساخت هستند گفتیم که چه برنامه‌ای جای آن دارید؟ این‌ها بحث‌هایی است که صورت گرفته است، بدون شک در شوراها از اعضای خود سینما استفاده می‌کنیم.

خزاعی درباره حذف و تعدیل جشنواره‌های پرهزینه و تصمیمی که درباره آنها اتخاذ شده است بیان کرد: گروهی در حال بررسی جشنواره‌ها هستند. ما نباید هزینه‌های بیهوده برای سینما بتراشیم. هرکاری که در جهت تقویت خانواده سینما نباشد متوقف خواهد شد. شاید برخی جشنواره‌ها احیا و شاید برخی ادغام یا تعطیل شود. آئین‌نامه نمایش فیلم خارجی در سینما نیز در حال بررسی است برخی مخالف‌اند و برخی موافق. من به نوبه خود موافق تقویت سینمای ایرانی و گفتمان انقلاب در سینما هستم. هر کسی که در سال بعد می‌خواهد کار کند ما باید از آنان حمایت کنیم، باید از استان‌ها نیز حمایت کنیم تا عدالت فرهنگی در تمام کشور برقرار شود. من خودم مشهدی هستم و باید استعدادهای سینمایی را در شهرستان‌ها پیدا کنیم. همه نهادهای غیر سینمایی که نقش دارند در حوزه سینما نیز مورد توجه من قرار خواهند گرفت.

سینماروزان: سیدعلی صالحی به بخش “سینماشعر” از دومین جشنواره مستقل فیلم کوتاه سلفی ۲۰ پیام داد.

این رویداد در دو بخش فیلم‌های کوتاه و سینماشعر برگزار می‌شود که علاقمندان می‌توانند آثار خود را در قالب‌های فیلم‌های کوتاه داستانی، مستند، پویانمایی و فیلمنامه به دبیرخانه مجازی جشنواره ارسال کنند.

این جشنواره برای اولین بار در بخش سینماشعر به ارتباط بین سینما، شعر و ادبیات می‌پردازد و فیلم‌های سینمایی شاعرانه و یا آثاری با درونمایه شعر می‌توانند در آن شرکت کنند.

سید علی صالحی، نویسنده، شاعر و نظریه پرداز شعر نوی فارسی ضمن ابراز خرسندی از برگزاری چنین بخشی در جشنواره فیلم کوتاه سلفی ۲۰، در پیامی به این رویداد نوشت: «انسان همان جایی ایستاده است که شعر و سینما به هم می‌رسند.»

سید علی صالحی از بنیانگذاران و پیشگامان «شعر گفتار» و جریان «موج ناب» است و نام او با صدها ژانر زنده و تپنده ای گره خورده که در شعرهایش جریان دارد. از میان آثار او می‌توان به نثار نام کوچک تو، کتاب کوچک معصومیت و امید، دعوت به دعای عهد زنان، سرود روح بزرگ، زندگی کن بگذار دیگران هم زندگی کنند، شازده کوچولو فال فروش میدان راه آهن و … اشاره کرد.

دومین جشنواره فیلم کوتاه سلفی ۲۰، آذر ماه ۱۴۰۰ به دبیری مریم دوستی به صورت مجازی و برخط برگزار می‌شود.

سینماروزان: احمد نجفی بازیگر شناخته‌شده که سابقه حضور در شورای عالی سینما را دارد در گفتگوی زنده با امیرعباس صباغ در برنامه “سینمامعیار” رادیوگفتگو، بخشی از خاطرات خود از ادوار مختلف سینما را روایت کرد.

به‌گزارش سینماروزان احمد نجفی با اشاره به مشکلات ریشه‌دار خانه سینما که در برهه‌ای از زمان منجر به انحلال آن شد، بیان داشت: مشکل خانه سینما وقتی شروع شد که عنوان جمهوری اسلامی را از اساسنامه برداشتند. جالب است جماعتی این کار را کردند که همگی با هزینه جمهوری اسلامی، فیلمساز و تهیه‌کننده و سینماگر شده بودند! به جز این، خودشان به دلخواه خودشان تشکیل مجمع عمومی برای انتخاب هیات مدیره را حذف کرده و مدعی شدند همین که روسای صنوف دور هم جمع شوند کافیست برای انتخاب هیات مدیره!

نجفی ادامه داد: همین اقدامات غیرقانونی باعث شد که حتی وزارت کشور هم وارد ماجرای خانه سینما و تخلفات آن شود. خانه سینما نه در وزارت کشور ثبت قانونی بود و نه در وزارت کار و برای همین دچار مشکل شد. در زمان احمدی‌نژاد بارها به روسای خانه سینما گفتند بیایید و در وزارت کشور ثبت شوید ولی یک‌سال و نیم مقاومت کردند و تن به انحلال خانه سینما دادند تا در دولت بعدی بیایند و بروند در وزارت کار ثبت شوند! آخر صنف سینما را در وزارت کشور ثبت می‌کردند بهتر بود یا به عنوان صنف کارگری در وزارت کار؟؟

این بازیگر افزود: همان ها که آن زمان باعث انحلال خانه سینما شدند در دولت اعتدال شورای عالی سینما را منحل کردند! آخر دوستان عزیز! بهتر نبود از طریق همین شورای عالی سینما به دنبال ارتقای وضعیت اقتصادی اهالی سینما در دوران کرونا می‌شدید؟

بازیگر “دندان مار” و “گروهبان” تاکید کرد: جواد شمقدری سعی زیادی کرد در زمان مدیریت خود از طریق رایزنی مستقیم با احمدی‌نژاد اسباب حل مشکلات اقتصادی سینماگران را فراهم کند و به قدر توان خود هم کارهایی انجام داد؛ چه در بحث بیمه و چه در بحث توزیع تسهیلات فعالیتهایی انجام شد ولی در دولت بعد همان کارها نیز انجام نشد. آن زمان قرار بود که آپارتمان‌های ۷۵متری با قیمت نهایتا ۵۰ میلیون در اختیار بیش از سه سینماگر قرار داده شود ولی دولت عوض شد و رئیس سینمای دولت بعد، خودش را به آن راه زد تا درنهایت خودش را هم عزل کردند! در شورای عالي سینما مصوب شده بود ۳۳۵۰ مسکن از مسکن مهر به اهالی سینما تعلق بگیرد که بعد از تغییر دولت، رئیس سینمای دولت اعتدال، این مصوبه قانونی را اجرا نکرد.

احمد نجفی درباره برخورد با رئیس دولت‌های نهم و دهم در شورای عالی سینما اظهار داشت: احمدی نژاد بسیار به سینما علاقه داشت و حتی بارها با امثال داوود میرباقری و جعفری جوزانی درباره سینما و تلویزیون مباحثه می‌کرد و نظراتش را بی پرده می‌گفت.

نجفی گفت: احمدی‌نژاد خیلی تلاش کرد که جلوی ممنوع الفعالیت شدن هنرمندان را بگیرد و یادم است که یک بار به وزیر وقت ارشاد توپید که چرا گلزار ممنوع‌الفعالیت شده؟؟ احمدی‌نژاد صریحا دستور داد مشکل گلزار حل شود و اسفندیار رحیم‌مشایی نیز به شدت دنبال ماجرا را گرفت تا مشکل حل شود‌. احمدی‌نژاد بسیار رابطه صمیمانه‌ای با همه هنرمندان و بازیگران داشت و هر که درخواستی از ایشان داشت، سریعا ترتیب اثر می‌داد.

بازیگر “تاواریش” و “سگ کشی” تاکید کرد: احمدی‌نژاد درباره رفع توقیف فیلم‌های توقیفی نیز بسیار زیاد به فیلمسازان کمک کرد‌. مثلا فیلم “انتهای خیابان هشتم” به تهیه کنندگی سیدجمال ساداتیان، با دستور مستقیم احمدی‌نژاد پروانه نمایش گرفت و حتی اکران نوروز به آن دادند. احمدی‌نژاد برای حل مشکل یکی از هنرمندان با دستگاه قضا، حتی تا بیت رهبری رفت. احمدی‌نژاد تمام جلسات شورای عالی سینما را سروقت آمد و همیشه برای اهالی هنر وقت داشت.

احمد نجفی با مرور تاریخچه مدیریت سینمای بعد از انقلاب اسلامی گفت: محمد خاتمی و محمود احمدی‌نژاد دو رئیس جمهوری بودند که برای سینما ارزش قائل بودند ولی در دوران اصلاحات، نوعی الیت‌گرایی چندنفره در بدنه سینما باب شد که با تحکم می‌خواست همه را زیردست خود کند!

نجفی درباره ریشه‌های این الیت‌گرایی گفت: ماجرا به سالها پیش بازمی‌گشت و زمانی که آقایان مشغول حذف چهره‌های قهرمانانه از سینما و ریل گذاری جدید به نفع فیلم‌های کم مخاطب جشنواره‌ای بودند. یادم است در همان دوران و در جلسه سالیانه وزارت ارشاد، فخرالدین انوار از مدیران سینمایی دهه شصت یکی از آثار فخیم‌زاده با عنوان “خواستگاری” -که اتفاقا فیلم پرمخاطبی بود و بعدتر بارها از تلویزیون پخش شد-را مورد عنایت قرار داد و در مقابل فخیم‌زاده، با فریادهای پرسروصدا احقاق حق کرد! به دنبال آن ماجرا بود که با نوعی دیکتاتوری، خانه سینما را شبانه(!!) راه انداختند و این دیکتاتوری باعث شد خانه سینما هیچ گاه نتواند مرجعی برای حل مشکلات معیشتی بدنه سینما باشد چون اساسا آن طیف حاکم، خودشان حسابی جیب‌شان پر بود و نداری اهالی سینما، مساله‌شان نبود‌‌‌.

احمد نجفی با مخاطب قرار دادن روسای جدید سینما گفت: احیای شورای عالی سینما باید منجر به حل مشکلات اولیه سینماگران شود‌. محمد خزاعی مرد و مردانه پای اهالی سینما بایستد و قبل از هر چیز مشکلات معیشتی اهالی سینما را برطرف کند و شرایط ایجاد یک بیمه قدرتمند را برای اهالی سینما فراهم کند.

سینماروزان: مستند-مسابقه «تماس» به تهیه‌کنندگی حسن آخوندپور و نویسندگی و کارگردانی صابرالله دادیان در ۶۶ قسمت در گروه اجتماعی شبکه افق تولید می‌شود.

به گزارش سینماروزان، این مسابقه مستند در هر قسمت شرکت‌کنندگان را به چالش‌هایی سخت و حضور در یک وضعیت اجتماعی جدید دعوت می‌کند که تا بحال تجربه نکرده‌اند. آنها شرایط اجتماعی بحرانی را در خاص‌ترین نقاط کلان‌شهرهای ایران تجربه خواهند کرد.

این مجموعه که مجری طرح آن جاوید کیانی و پایا فیلم توس هستند در شهرهای تهران، مشهد، چابهار، کرمان و رشت جلوی دوربین خواهد رفت.

عوامل پروژه عبارتند از: نویسنده و کارگردان: صابر الله‌دادیان، تهیه‌کننده: حسن آخوندپور، مجری طرح: جاوید کیانی، پایا فیلم توس، جانشین تهیه‌کننده: علی اکبر رحمانی، مدیر تولید: فاطمه افروز، مشاور رسانه: ندا کوهی، تبلیغات مجازی: بابک جوادی.

سینماروزان: اصرار به برگزاری جشنواره‌های دولتی حتی بعد از شیوع کرونا، روالی است که در دو سال آخر دولت دوازدهم مشاهده شد و آخرین جشنواره از این دست هم جشنواره کودک بود.

مجتبی اردشیری در روزنامه فرهیختگان -منسوب به دانشگاه آزاد- در گزارشی تفصیلی به مرور دوره اخیر جشنواره کودک پرداخته و پرسش‌هایی کلیدی درباره این جشنواره مطرح کرده است.

متن گزارش روزنامه فرهیختگان را بخوانید:

سی‌وچهارمین دوره جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان، این روزها در اصفهان، تهران و چند شهر دیگر کشور درحال برگزاری است؛ مهم‌ترین رویداد سینمایی این روزهای کشور که کرونا، شکل همیشگی آن را تغییر داده است. جشنواره کودک در سال گذشته، تنها به‌صورت آنلاین برگزار و تنها، چند فیلم در سینما فرهنگ تهران به نمایش گذاشته شد. امسال اما این رویداد در دو شکل حضوری و آنلاین درحال برگزاری است اما تعداد فیلم‌های بخش‌های مختلف، خبرنگاران، مدعوین حاضر در این رویداد و حتی تعداد روزهای جشنواره، در مقایسه با جشنواره دو سال گذشته، از افت قابل‌توجهی برخوردار است.

متاسفانه کرونا، نه‌تنها روی کمیت این دوره از جشنواره کودک تاثیر گذاشته است، بلکه کیفیت آثار را نیز تحت‌الشعاع قرار داده و شگفتی خاصی از این رویداد مخابره نشده است. ضمن آنکه بسیاری از بخش‌های جنبی نیز به همین بهانه حذف شده تا جشنواره کودک درحال حاضر، به شیر بی‌یال و اشکمی بماند که قطعا تنها برای روشن ماندن چراغ آن برگزار شده وگرنه از این وادی، چیزی نصیب کودکان، سینمای کودک و اصالت و اعتبار جشنواره نمی‌شود. با این حال بهتر است نگاهی داشته باشیم به ابعاد جشنواره کودک امسال.

جشنواره سی‌وچهارم کودک به دو شکل فیزیکی و آنلاین درحال برگزاری است. در ورژن حضوری، سه سینما به نمایش فیلم می‌پردازند؛ سینما فلسطین اصفهان که مخصوص نمایش فیلم برای داوران کودک و نوجوان است. سینما ساحل اصفهان که دو سالن از 9 سالن خود را به جشنواره اختصاص داده است. در یک سالن، فیلم‌های جشنواره برای نابینایان و ناشنوایان نمایش داده می‌شود و سالن دیگر، برای اصحاب رسانه است. بنابراین تنها سه سالن در شهر اصفهان، به نمایش فیلم مشغول هستند. در تهران هم تنها سینما فرهنگ به نمایش فیلم می‌پردازد. علاوه‌بر اصفهان و تهران، 21 شهر ایران نیز همزمان با این دو شهر، فیلم‌های جشنواره را نمایش می‌دهند که اتفاق قابل‌توجهی در تاریخ جشنواره کودک محسوب می‌شود. در هر سه سینمای تهران و اصفهان که فیلم‌های جشنواره نمایش داده می‌شوند، روزانه سه سانس بعدازظهر در نظر گرفته شده است.  در بخش آنلاین نیز تقریبا تمامی فیلم‌های حاضر در جشنواره این دوره، به استثنای آثار بلند بخش مسابقه، در سه سامانه فیلیمو، تیوا و هاشور برای داوران کودک و علاقه‌مندان به این سینما نمایش داده می‌شود. درحالی که انتظار می‌رفت تا امسال و با گسترش واکسیناسیون، تعداد فیلم‌های بیشتری در جشنواره شرکت کنند اما درنهایت، 566 فیلم به دبیرخانه جشنواره ارسال شد. از این تعداد، 10 فیلم بلند سینمایی، هشت فیلم ویدئویی، 17 فیلم کوتاه داستانی، 16 فیلم پویانمایی کوتاه، 10 فیلم وب‌سری و 19 فیلم مربوط به بخش کروناروایت در این دوره از جشنواره پذیرفته شد. از این تعداد فیلم، 13 اثر مربوط به فیلم‌های اصفهانی است؛ آماری که اگرچه نسبت به تعداد آثار ارسالی اولیه، نسبتا خوب به نظر می‌رسد اما در مقایسه با دوره‌های نرمال و عادی جشنواره، از کاهش قابل‌توجهی رنج می‌برد.

اگرچه هنوز آماری از تعداد فیلم‌های شرکت‌کننده در بخش بین‌الملل جشنواره منتشر نشده اما آثار 17 کشور در جشنواره امسال حاضر هستند که شامل 10 فیلم بلند سینمایی و 10 فیلم کوتاه داستانی هستند.

اگرچه آمارهای بخش فیلم‌های جشنواره کودک امسال با کاهش معناداری مواجه است اما ثبت‌نام برای داوری در بخش کودکان و نوجوانان با افزایش خیره‌کننده‌ای مواجه بوده است.

امسال دوهزارو220 کودک و نوجوان 6 تا 16 سال، برای داوری در این رویداد ثبت‌نام کرده‌اند که از این تعداد، 716 نفر آنها اصفهانی هستند. این کودکان و نوجوانان، حدود یک‌ماه قبل در پورتال جشنواره ثبت‌نام کرده‌اند. چند روز پس از ثبت‌نام از آنها خواسته شده به این پرسش پاسخ دهند که «آیا مایل به تماشای فیلم در سالن‌های سینما هستند یا خیر». برای آن دسته از کودکان و نوجوانانی که به این پرسش پاسخ «بله» دادند، کارت صادر شده و مابقی باید از طریق سامانه‌های وی‌اودی به تماشای فیلم‌ها بپردازند. البته که با توجه به داوری آثار بلند سینمایی و عدم‌پخش این فیلم‌ها از وی‌اودی‌ها، هنوز مشخص نشده جمع کثیری از داوران کودک و نوجوان که نمی‌خواهند فیلم‌ها را به صورت حضوری در سالن‌های سینما ببینند، چگونه می‌توانند به آثار این بخش که مهم‌ترین بخش جشنواره نیز است، رای دهند!

البته فرآیند ثبت‌نام تنها شامل داوران نبود و برای بخش‌های خبرنگاران و عکاسان نیز ثبت‌نام به عمل آمد. در این بخش‌ها نیز 100 نفر ثبت‌نام کردند که درنهایت و پس از برگزاری آزمون، 10 نفر به‌عنوان خبرنگار، دو نفر به‌عنوان خبرنگار بین‌الملل و سه نفر نیز به‌عنوان عکاس در جشنواره امسال پذیرفته شدند.

در این دوره، پنجمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان نیز درحال برگزاری است که آمارهای این بخش باتوجه به شیوع کرونا، قابل‌اعتناست. در این بخش 800 اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد که از این تعداد، 26 فیلم در بخش ایده و 22 اثر نیز در بخش فیلم پذیرفته شدند. این المپیاد فیلمسازی از ۱۷ مهرماه آغاز شده و تا بیست‌ویکم این ماه ادامه دارد. امسال ۵۰ نوجوان که از این تعداد ۳۱ نفر دختر و ۲۱ نفر پسر هستند، با ۳۷ ایده و ۲۴ فیلم کوتاه از ۱۵ استان به المپیاد فیلمسازی راه یافتند.

در بخش کارگاه‌های جشنواره نیز امسال سه کارگاه ملی و سه کارگاه بین‌المللی برگزار شد. همچنین 100 برنامه جنبی در حاشیه جشنواره کودک امسال در تهران و اصفهان برگزار شد.

وقتی جشنواره هیچ سانس مردمی ندارد!

همانگونه که عنوان شد، فیلم‌های جشنواره امسال در سه سینمای اصفهان و تهران نمایش داده می‌شوند. همچنین 21 شهر دیگر ایران فیلم‌ها را نمایش می‌دهند. هنوز درمورد کم وکیف نمایش فیلم‌ها در آن 21 شهر، اطلاعاتی منتشر نشده اما قدرمسلم آن‌که فیلم‌های جشنواره امسال، تنها برای داوران کودک و نوجوان و اهالی رسانه نمایش داده شده و هیچ سانس مردمی برای رویداد امسال در نظر گرفته نشده است!

مورد عجیبی که این سوال را در ذهن متبادر می‌کند که اساسا جشنواره برای چه کسانی درحال برگزاری است؟! در چندین پاسخی که مسئولان برگزاری به این پرسش داده‌اند، بهانه «کرونا» اعلام شد که قطعا نمی‌تواند مورد مناسبی برای این کمبود باشد. در جشنواره فجر، آثار برای مردم نیز نمایش داده شد و این‌طور نبود که فیلم‌ها تنها برای داوران و اهالی رسانه اکران شود.

اگر هم موضوع، عدم‌تمایل کودکان و خانواده‌های آنها به استقبال در سالن‌ها باشد که این مهم باید از استقبال دوهزارو220 کودک و نوجوان برای بخش داوری، برای صاحبان جشنواره حل‌شده می‌نمود. بر فرض هم که در صورت برگزاری سانس‌های مردمی، استقبالی از این رویداد به عمل نمی‌آمد، در عمل تفاوتی با سالیان قبل به وجود نمی‌آمد. جشنواره کودک طی سالیان اخیر، همواره با این نقد مواجه بوده که مورد استقبال چندانی در سینماهای مردمی واقع نمی‌شود، بنابراین اگر امسال هم این بخش مهم به جشنواره اضافه می‌شد و استقبال چندانی از آن به عمل نمی‌آمد، اتفاق بغرنج چندانی در مقایسه با سالیان گذشته این فستیوال رخ نمی‌داد و توجه و حساسیت چندانی هم روی این موضوع متمرکز نبود. البته که این گزاره، قطعا نمی‌تواند درست باشد چون اگر در این روزها سری به دو سینمای فلسطین و ساحل در اصفهان و فرهنگ در تهران بزنید، مشاهده می‌کنید تعداد خانواده‌هایی درکنار سینما مشغول چانه‌زنی با سینماداران هستند تا فرزندان آنها بتوانند فیلم آن سانس را تماشا کند. بنابراین دبیر و مدیران جشنواره باید به جز «کرونا»، به روشنی و درستی توضیح دهند دلیل حذف بخش مردمی از جشنواره امسال کودک چه بوده است؟

به نام اصفهان، به کام تهران

سینما فرهنگ تهران از سال گذشته، نقش قابل‌توجهی در جشنواره کودک ایفا کرد. اگرچه مرکزیت این جشنواره در اصفهان عنوان شده اما کاخ جشنواره، سینما فرهنگ تهران است. تمامی فیلم‌های جشنواره در آنجا نمایش داده شده و پس از پایان هر فیلم، نشست‌های مربوط به آن فیلم‌ها با حضور کارگردان، تهیه‌کننده و بازیگران در آن سالن برگزار می‌شود.

این درحالی‌ است که سهم اصفهان از برگزاری این نشست‌ها، تنها دو تا سه فیلم بوده و برای مابقی فیلم‌ها، حتی عوامل آن آثار به اصفهان دعوت نشده و سهم اصفهان از این رویداد، تنها نمایش ظاهری فیلم‌هاست که پس از پایان نمایش، مخاطبان باید به خانه‌هایشان بازگردند.

در همین راستا، تعداد مدعوین و اهالی رسانه دعوت‌شده به اصفهان، به کمترین میزان ممکن در عمر 34‌ساله این رویداد رسیده و بیشترین تمرکز تیم رسانه‌ای جشنواره در تهران است و درواقع اخبار جشنواره کودک این دوره، به جای اصفهان، از تهران درحال مخابره است. اگر هم عوامل یک فیلم در اصفهان حضور یابند، دو تا سه عکاس روی سن حضور یافته و از آنها عکسبرداری می‌کنند؛ حالا این تعداد را مقایسه کنید با ده‌ها عکاس و فیلمبرداری که در تهران، مشغول پوشش رویدادها در سینما فرهنگ هستند.

فارغ از این تبعیض، فضای شهری اصفهان نیز چندان حال‌وهوای جشنواره کودک را تداعی نمی‌کند. تمام تلاش مدیران جشنواره و شرکایشان در برگزاری این دوره، به نصب بنرهای کوچک و با فاصله زیاد در خیابان‌های اصلی شهر خلاصه شده و در نزدیکی دو سینمای فلسطین و ساحل هم یک نماد از سینمای کودک کار شده که توجه شهروندان اصفهانی را به خود جلب نمی‌کند. با پرسش از چندین شهروند اصفهانی متوجه می‌‌شوید آنها حتی اسم برگزاری جشنواره کودک برای امسال را هم نشنیده‌اند و خبر ندارند که چنین رویدادی، چند روزی است در شهرشان درحال برگزاری است. وخامت اوضاع زمانی بیشتر می‌شود که این سوال را از کسبه خیابان چهارباغ و شهروندانی که در این خیابان زیبا مشغول تفرج هستند، می‌پرسیم. و حالا این پرسش، جدی‌تر و پررنگ‌تر مطرح می‌شود که وقتی مردم (کودکان و نوجوانان) قرار نبود فیلم‌ها را ببینند و شهروندان نیز قرار نشد از جریان برگزاری جشنواره مطلع شوند، پس این رویداد به چه علت و با چه هدفی برگزار شد؟ قطعا روشن‌ماندن چراغ جشنواره، نمی‌تواند پاسخ مناسب و درخوری برای این پرسش مهم باشد. مطمئنا هر جشنواره‌ای بدون حضور شهروندان و مردم بی‌معناست و بیشتر به یک محفل خودمانی می‌ماند که طی آن تعدادی فیلم نمایش داده شده و به برخی از آنها هم جایزه داده می‌شود. از این رهگذار نه چیزی به سینمای مهجور کودک می‌رسد و نه علاقه‌مندان و دوستداران این‌گونه منتفع می‌شوند. حالا هم که با این تبعیض، بهتر است بگوییم جشنواره‌ای که طی سالیان اخیر با اعتراض سینماگران و مدیران اصفهانی همراه بود که چرا تصمیم‌ها در تهران گرفته و تنها لوکیشن از اصفهان بهره‌برداری می‌شود، حالا شمشیر را از رو کشیده و تبعیض را به تمام معنا در خود متجلی ساخته که تمام برنامه‌های مهم خود را در تهران برگزار می‌کند و برای خالی نبودن عریضه، چند نمایش فیلم هم در اصفهان ترتیب می‌دهد!

وقتی تلویزیون هم به کمک جشنواره کودک نیامد

طی سالیان قبل از کرونا، نقش تلویزیون در دیده و پرداخته‌شدن به سینمای کودک، بسیار پررنگ بود. تلویزیون نه‌تنها از تولید فیلم‌های کودک حمایت می‌کرد بلکه در طول برگزاری جشنواره کودک نیز تبلیغات خوبی از این رویداد به عمل آورده و بسیاری از برنامه‌های آن را پوشش می‌داد.

با شروع کرونا، این شکل حمایت از جانب تلویزیون برداشته شد و سنگینی تولید آثار این حوزه بر دوش فارابی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان افتاد. تلویزیون که در روزگار کمبود بودجه، نتوانست حمایت چندانی از تولید سینمای کودک داشته باشد، حالا در عملکردی عجیب، حتی دامنه تبلیغات و پوشش خود از جشنواره کودک را نیز کاهش داده و همان‌گونه که طی روزهای اخیر شاهد بودیم، تنها به پوشش بخش‌هایی از افتتاحیه همت گمارد و به جز این مورد، پوشش مناسب چندانی از این رویداد به عمل نیاورد.

نه‌تنها حمایتی به عمل نیاورد بلکه با آغاز پخش «کلبه عموپورنگ» از نخستین روزهای جشنواره، در قامت یک رقیب جدی برای جشنواره ظاهر شد و در سانس‌های عصرگاهی جشنواره، طیف وسیعی از کودکان و نوجوانان (مخصوصا داوران کودک و نوجوان جشنواره) را به سمت خود گسیل داشت که قطعا تاثیراتی جدی بر تعداد مخاطبان جشنواره کودک داشته است. کودکان و نوجوانانی که طی سالیان قبل عادت داشتند عموپورنگ و دیگر کاراکترهای محبوب خود را روی سن جشنواره و از فاصله‌ای نزدیک تماشا کنند، حال باید برای تماشای آنها، به‌جای حضور در سینماهای جشنواره، در خانه نشسته و به جعبه جادویی زل بزنند.

وقتی کیفیت آثار این دوره هم چنگی به دل نمی‌زند

این یک حقیقت ناگوار است که در روزگار کرونا، علاوه‌بر کاهش تعداد آثار تولیدشده در حوزه کودک، از کیفیت پرداختی فیلم‌ها نیز کاسته شده است. اگر تمام تولیدات مهم یک‌سال اخیر سینمای کودک را در همین فیلم‌هایی ببینیم که طی روزهای گذشته در این فستیوال نمایش داده شدند که اوضاع بسیار وخیم است. اگر هم تولیدات مهم در جشنواره شرکت داده نشدند یا نخواستند شرکت کنند که جایگاه جشنواره کودک به‌عنوان مهم‌ترین رویداد سینمایی این‌گونه در معرض تهدید جدی واقع است.

در این دوره از جشنواره، فیلمی که بتواند مقام «شگفتی» را کسب کند، وجود نداشت. عمده فیلم‌ها به‌جای آنکه «برای» کودکان و نوجوانان باشند، «درباره» آنها هستند و مخاطبان هدف آنها، این طیف از جامعه نیستند. همچنان بزرگسالان نقش‌های تعیین‌کننده‌ای در رخداد فیلم‌ها دارند و فردیت و تشخص قهرمان از کودکان و نوجوانان سلب شده است.

اغراق نیست اگر بگوییم چند فیلم حاضر در بخش رقابتی جشنواره امسال، «تله‌فیلم» بوده و اصلا تحت همین عنوان پروانه ساخت گرفته و در مراکز استان‌ها تولید شده‌اند. در جشنواره امسال سهم فیلم‌های نواحی و متعلق به استان‌ها بسیار بیشتر از دوره‌های اخیر است و متاسفانه کیفیت پایین این فیلم‌ها، چیزی نیست که بشود از آنها تعریف کرد. عنصر خیال‌پردازی در بسیاری از فیلم‌ها وجود نداشته و عمده آثار حاضر در بخش مسابقه، متوجه رویدادهای تلخ و حسرت‌های بزرگی است که نوجوان اثر را درگیر خود کرده و وی را مجاب به مبارزه با آن شرایط کرده که همین جریان سبب پیدایش قهرمان‌هایی پوشالی در آثاری شده که چندان برای مخاطبان حاضر در جشنواره خوشایند نبود. بسیاری از آثار مهم جشنواره امسال، با هزینه پایینی تولید شده بودند که همین، اجازه مانور بیشتر آنها روی مباحث موردعلاقه کودکان و نوجوانان ازجمله جلوه‌های بصری یا فنون سی‌جی را به صاحبان آثار نمی‌داد. تعداد معدودی از فیلم‌ها از پارامترهایی چون افکت‌های سنگین و موزیکال استفاده کردند که بیشترین استقبال نیز از آن فیلم‌ها به عمل آمد.

روی‌هم‌رفته جشنواره کودک امسال، در بحث تکنیک و محتوا، نمره قبولی نمی‌گیرد و این روند، قطعا نه به‌نفع سینمای کودک است، نه سازندگان این حوزه را راضی نگه‌ می‌دارد و نه مخاطب چندانی برای استقبال از این آثار به سینماها می‌آیند. جشنواره فیلم کودک و نوجوان در سی‌وچهارمین سال حیات خود، نتوانست به آن جایگاه رفیع خود در تولید، حمایت و عرضه آثار این حوزه نائل بیاید و این بحران، سال‌هاست به محل نزاع میان موافقان و مخالفان جشنواره تبدیل شده است.

آیا باید به برگزاری جشنواره کودک در هر شرایطی تن داد؟

برگزاری جشنواره سی‌وچهارم کودک ثابت کرد ماهیت برگزاری این فستیوال‌ها نیازمند یک بازتعریف جدی است. هم‌اکنون کسانی این دوره از جشنواره را برگزار کرده‌اند که سابقه‌ای طولانی در برگزاری جشنواره‌های مختلف داشته‌ و بنابراین ضریب اشتباه بالا از سوی آنها پذیرفته نیست. کرونا هم دیگر مهمان ناخوانده‌ای نیست که آنها بخواهند به‌ این خاطر، به چنین برگزاری عجیبی برسند.

در تمام این 20 ماهی که کرونا در ایران رخنه کرده و وضعیت معیشت اهالی سینما را به بدترین شکل خود رسانده، یکی از گزاره‌های جدی رفع این نقصان در معاش، تعطیلی جشنواره‌های هزینه‌بر و اختصاص هزینه‌های آن به اهالی سینما بود. گزاره‌ای که هر بار مطرح شد، مدیران سینمایی به دلیل نقش جشنواره‌ها و اهمیت آنها، از قبول آن سر باز زده و حتی موانع حقوقی و آیین‌نامه‌ای را پیش می‌کشیدند.

حال سوال مهم اینجاست که جشنواره سی‌وچهارم فیلم کودک و نوجوان چه دستاوردی برای سینمای ایران یا فعالان این‌ گونه سینمایی داشت؟ وقتی از همین کارگردانان و تهیه‌کنندگانی که در جشنواره امسال حضور دارند، سوال کنید دستاورد این دوره از جشنواره برای آنها یا برای سینمای ایران چه چیزی است، در جواب چه خواهند گفت؟

آورده این جشنواره برای مخاطبان کودک چه بود؟ وقتی حتی یک تماشاگر به سالن‌ها راه داده نشد و اکران مردمی از این دوره از جشنواره رخت بربست، آورده این جشنواره، برای مخاطبانش چه می‌تواند باشد؟ وقتی حتی نیمی از داورانی که در اصفهان، اعلام کردند خواهان تماشای حضوری فیلم‌ها در سینما هستند و در عمل، حتی کارت‌هایشان را از دبیرخانه تحویل نگرفتند، مشخص می‌شود که این دوره از جشنواره، حتی در لایه‌های خودی خود نیز با مشکلاتی مواجه بوده که اجازه نداده تا همان برنامه نصفه‌ونیمه به شکلی کامل اجرایی شود.

وقتی جشنواره‌ای برگزار شده که هیچ‌یک از ارکان حاضر در آن، اقناع نشده، اصرار بر برگزاری چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟ مگر جشنواره این دوره کودک و نوحوان، چیزی فراتر از یک تجمع محفلی با حضور همان دوستان همیشگی بوده؟ مگر می‌شود تنها به برگزاری یک جشنواره، تحت هر شرایط و با هر کیفیتی تن داد؟ اکنون که جشنواره کودک برگزار شده و مدیران سینمایی اجازه خاموش شدن چراغ آن را نداده‌اند، چه آورده ولو حداقلی نصیب کسی شده است؟

علیرضا تابش به‌عنوان مدیرعامل فارابی در مراسم افتتاحیه جشنواره، به‌صورت تلویحی با این بنیاد خداحافظی و اعلام کرد شاید دیگر دبیر این رویداد نباشد. حال که فارابی در آغاز یک دوران جدید به سر می‌برد، بسیار حیاتی خواهد بود که نسبت به عملکرد جشنواره‌های تابعه خود، تحقیقات جدی به عمل آورده و کارایی واقعی آنها را در قاموس سینمای ایران بسنجد. این گزاره که «چراغ جشنواره‌ها تحت هر شرایطی باید روشن بماند» نیازمند یک بازتعریف حرفه‌ای و متناسب با پارادایم‌های بین‌المللی است تا به این ترتیب، یک جشنواره‌ای مانند کودک که قدمتی 34 ساله دارد، لااقل به میزان سن‌وسالش، بازدهی داشته و اینچنین با بودجه چندمیلیاردی‌اش، سربار سینمای ایران نباشد. جشنواره‌ای که لااقل بتواند یک اقبال و رضایت حداقلی از سوی بدنه سینمایی و اهالی آن را با خود همراه داشته باشد و به نتایجی قابل‌قبول در سینمای ملی و بین‌المللی دست یابد. ‌

سینماروزان: فیلم «مواجهه» به کارگردانی رضا دادویی و تهیه کنندگی سعید الهی ساعت ۱۷.۳۰ عصر روز جمعه ۲۳ مهر ماه جاری از شبکه سه سیما پخش می شود.

به گزارش سینماروزان، «مواجهه» که پخش آن اواسط هفته آینده نیز تکرار خواهد شد، روایت داستان زندگی یک مامور راهنمایی رانندگی است که درگیر پرونده قتل و کلاهبرداری می شود.

در این فیلم چهره هایی چون علیرضا جلالی تبار، رحیم نوروزی و حمید ابراهیمی در کنار بازیگرانی چون الهه حسینی، میثم درویشان پور، هومن رستگار، سام دانشور، حمیدرضا فراهانی، الهه افشاری، وحید فریدآذر، محمدرضا میرحسینی، ندا مقصودی، علیرضا درویش نژاد، امیر رضایی و…به ایفای نقش پرداخته اند.

شایان ذکر است سایر عوامل فیلم “مواجهه” عبارتند از نویسندگان: رضا دادویی، وحید رهجوی، مدیر فیلمبرداری: مرتضی غفوری، تدوین: نیما حسندوست، صدابردار: علیرضا پاک نهاد، طراحی و ترکیب صدا: عرفان یزدی، مدیر چهره پردازی: علی اژدری، آهنگساز: آیدین حسن زاده، برنامه ریز و دستیار اول کارگردان: حامد مقدسی، طراحی صحنه و لباس: امیر پناهی فر، منشی صحنه: رویا بابابیگی، عکاس: امیر خرازی، اصلاح رنگ و نور: مهدی صادقی، جلوه های ویژه: رضا ترکمان، بدلکاری: امیرحسین خنجری، کارشناسان انتظامی: سرهنگ روح الله روزبه و سرهنگ یاسین خلیل آبادی، مشاور رسانه‌ای: مصطفی بیات، مدیر تولید: امیر مرسلی، جانشین تهیه کننده: شهاب الدین حسین پور، تهیه کننده: سعید الهی، محصول موسسه ناجی هنر

سینماروزان: به زودی، فیلم کوتاه “منهای هم” به کارگردانی مهدی ذوالفقاری جلوی دوربین خواهد رفت.

به گزارش سینماروزان، فیلم کوتاه “منهای هم” نوشته عاطفه لطف الهی براساس طرحی از محمدرضا یکانی و به کارگردانی مهدی ذوالفقاری در مرحله پیش تولید قرار دارد و به زودی، در شهر تهران جلوی دوربین خواهد رفت.

مهدی ذوالفقاری در “منهای هم”، نخستین تجربه کارگردانی اش را با همراهی محمدرضا یکانی در جایگاه تهیه کننده پشت سر خواهد گذاشت.

در حال حاضر، این اثر در مرحله دورخوانی است و تا به حال، حضور رایحه تیموری و روژین تیزهوش به عنوان دو بازیگر نقش اصلی زن در آن قطعی شده.

گفتنی است؛ در روزهای آتی، با انتخاب تنها بازیگر مرد روایت فهرست بازیگران اثر تکمیل خواهد شد.

در خلاصه داستان “منهای هم” با موضوع ستایش مقام شامخ مادر و عشق بی چشمداشت مادر به فرزندان چنین آمده است: مادری متدین، برای نجات زندگی دخترش، تمام دارایی و سرمایه خود را می بخشد.

دیگر عوامل این فیلم کوتاه، عبارتند از:
مجری طرح: موسسه فیلمسازی یکان تصویر تهران، مدیر تولید: عباس خالقی نژاد، دستیار یک کارگردان و برنامه ریز: مرتضی علیزاده، دستیار دو کارگردان: علی اصغر ایزی، منشی صحنه: سیده مهسا جمالی، بازیگردان: علیرضا مَهان، مدیر فیلمبرداری: احسان محمدی، دستیار فیلمبردار: رامین تیموری، صدابردار: حسین ملکوتی نیا، طراح صحنه و لباس: سیده مهسا جمالی، دستیار طراح صحنه و لباس: مریم صیادی، طراح و مجری گریم: فیروزه سادات داوودی، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: پریسا کامیاب، مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه ای: فرزاد جمشیددانایی و دستیار تولید و تدارکات: مهدی حسینی.

سینماروزان: با روی کار آمدن دولت سیدابراهیم رئیسی و حضور محمد خزاعی به عنوان رئیس سینما، مجددا امیدهایی شکل گرفته در صاحبان آثار توقیفی برای رفع توقیف این آثار.

به گزارش سینماروزان ازجمله آثاری که در دولت اعتدال علیرغم دریافت پروانه نمایش درنهایت توقیف شد فیلم عاشورایی “رستاخیز” است.

بهادر زمانی بازیگر نقش ابوالفضل(ع) در فیلم توقیفی “رستاخیز” با اشاره به حضور محمد خزاعی در رأس  سازمان سینمایی به خبرگزاری ایسنا بیان کرد:‌ با توجه به منش اخلاقی و رفتاری که از محمد خزاعی می‌شناسم، فکر می‌کنم حضورشان در سینما اتفاق خوبی را رقم بزند.

زمانی ادامه داد: در دولت اعتدال، هم «رستاخیز» حذف شد و هم امثال من با مشکلات زیاد در گرفتن پروانه ساخت و نمایش فیلمم مواجه شدم و عجیب است حتی مرا تمیز ندادند که جزء کسانی هستم که خودشان به او آسیب زده‌اند و می‌توانستند کمی کمک‌کننده باشند.

وی افزود: من فکر  می‌کنم در سیستم دولت جدید این اتفاقات حذف شود. به پیشینه کسانی که الان مسئولیت دارند کاری ندارم ولی امید بیشتری دارم. برای این امید داشتن هم کافی است سال‌های گذشته را مرور کنیم؛ ما هشت سال به سیستم اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان ورود کردیم و آن‌ها هر چه فیلم خوب بود را قلع‌ و قمع کردند. از آن طرف تجربه نشان داده فیلم‌های تند انتقادی در دولت‌های اصولگرا به‌راحتی پروانه نمایش گرفته‌اند و اغلب فیلم‌هایی که نقدهای مستقیم داشتند مربوط به دوران اصولگرایان بودند. البته تاکید می‌کنم که من طرفدار هیچ حزب و گروه و جناحی نیستم اما به هرحال کارنامه کاری همه این گروه‌ها در دسترس و قابل مقایسه است.

بهادر زمانی گفت: برهمین اساس معتقدم اگر فیلم “رستاخیز” دچار سیاست‌زدگی نمی‌شد به راحتی می‌توانست در همان دولت احمدی‌نژاد اکران شود. ولی به نظرم با لجبازی‌های صورت گرفته این اتفاق میسر نشد. آقای درویش معتقد بود که ستاره این فیلم را به سینه دولت احمدی‌نژاد نمی‌زند و نتیجه‌اش ستاره‌ توقیف شد که در دولت اعتدال به سینه این فیلم زدند.

این بازیگر اظهار داشت: درویش یک تجربه سیاسی با “رستاخیز” داشت و فکر می‌کنم ایشان توانایی این را داشت که در زمان دولت دهم و همان آخرین سال دولت احمدی‌نژاد فیلم را اکران کند، اما کار به دولت بعد (یازدهم) و اعتدالیون کشیده شد و آن‌ها هم با تمام قدرت ایشان را، فیلمش را و همه جوان‌هایی را که سه، چهار سال از عمر خود را وقف این فیلم کرده بودند ذبح کردند. فیلم می‌توانست برای همه آن جوان‌ها سکوی پرش و امتیازی در کارنامه کاری‌شان باشد که این فرصت را از دست دادند. به نظرم وقتی تصمیم‌های انسان در زندگی، سیاسی می‌شود شرایط جور دیگری رقم می‌خورد، چون بازی سیاست آنقدر چرک و کثیف است که می‌تواند هر چیزی را دستخوش از بین رفتن و نابودی کند.

بهادر زمانی تاکید کرد: من شاهدم که آقای درویش برای این فیلم بسیار زحمت کشید، خیلی‌ها ممکن است این مسئله را فقط در حرف بیان کنند، در حالی که من از نزدیک شاهد بودم ولی به نظرم با سیاسی شدن، تمام تلاش‌ها از بین رفت اما درنهایت امیدوارم که با تغییر مدیران سینما و روی کار آمدن خزاعی، بی درگیری در سیاسی بازی، شرایط اکران فیلم را فراهم کند!

سینماروزان: مجید مجیدی مدیر سوگواره «تصویر دهم» از فیلمسازان جوان خواست از فرصت حضور در این رویداد استفاده کنند تا از حمایت های جدی برخوردار شوند.

به گزارش سینماروزان مجید مجیدی کارگردان سینما و مدیر سوگواره «تصویر دهم» گفت: تصویر سازی راجع به شخصیت های بزرگ اسلام به خصوص اباعبدالله حسین (ع) کار سختی است و باید تجربه هایی انجام شود و زبان این تصویرسازی را پیدا کرد.

او افزود: یکی از دلایلی که این سوگواره راه اندازی شد به این علت بود که بتوانیم به زبان و درک درستی از تصویر ماه محرم و صفر برسیم.

کارگردان فیلم «محمد (ص)» بیان داشت: از فیلمسازان جوان می خواهم از این فرصت استفاده کنند و ما هم صد در صد از آنان حمایت های جدی خواهیم کرد.

دومین سوگواره فیلم کوتاه عاشورایی «تصویر دهم» به مدیریت مجید مجیدی و دبیری محمد رهبر و با داوری مجید مجیدی، میرکریمی و نیما جاویدی به زودی برگزار خواهد شد و فیلمسازان تا ۲۳مهرماه مصادف با هشتم ربیع‌الاول، شهادت امام حسن عسکری(ع) فرصت دارند تا آثار خود را در سایت این رویداد به نشانی tasvir10.ir بارگذاری کرده و برای کسب اطلاعات بیشتر به اینستاگرام javanane_rahe_iman@
مراجعه کنند.

سینماروزان: یک منتقد سینما در جملاتی کوتاه و گویا، مشکل اصلی سینمای ایران را در دولتی شدن بیش از حد آن خلاصه کرده و خواستار بازگشت قدرت اقتصادی سینما به گیشه‌ها شد.

امیر قادری منتقد سینما، راه برون رفت از مشکلات عدیده سینما را تغییر ساختار سینمای ایران بیان کرد و به باشگاه خبرنگاران جوان گفت: این مدل دولتی سینمای ایران به پایان دوران خود رسیده است. ارتباط سینمای ایران با حاکمیت و قشر‌های مختلف مردم براساس یکسری الگو‌هایی است که در سی، چهل سال گذشته پایه گذاری شده و این الگو‌ها به سرانجام خود رسیده اند. برای برون رفت ار این سیکل بسته و حل این مسئله راه حل‌های کوتاه مدت هم وجود دارد، اما مشکل سینمای ایران با روش‌های کوتاه مدت مانند کمک مالی مستقیم دولت که تاثیر کوتاه مدت هم دارد، حل نمی‌شود. هر چیزی عمری دارد و تا تغییر اساسی و ساختاری رخ ندهد، سینما رونق نخواهد گرفت.

مدیر رسانه مستقل کافه سینما، چند راهکار برای حل این مسئله برشمرد و گفت: اولین راه اکران فیلم‌های خارجی در سینما‌های کشور است که سبب می‌شود شرایط رقابت برای سینمای داخلی فراهم شود.

وی افزود: راه دوم این است که شورا‌های معمول پروانه ساخت که صاحبان انحصاری صرف دارند و اکثر قوانین هم به نفع این صاحبان است، منحل شوند.

قادری خاطرنشان کرد: راه دیگر این است که سود در تولید برداشته شود. قدرت اقتصادی به انتخاب مردم و گیشه برگردد و مردم خودشان انتخاب کنند که چه فیلمی با چه شرایطی اکران شود. راه دیگر این است که سینمای ما شفافیت مالی پیدا کند و هزینه و فایده فیلم‌ها مشخص شود.

وی با تاکید بر اهمیت این تغییرات گفت: نقطه پایان این مدل سینما گذاشته شده است. این تغییرات ساختاری باید رخ دهد، مگر اینکه بخواهیم سینما نداشته باشیم. آنگاه حق مردم برای داشتن سینما چه می‌شود

سینماروزان: چندی قبل از صدور پروانه ساخت فیلمی به نام “برزنگی” در انتهای شهریور و حضور فیلم در جشنواره کودک در ابتدای مهر، ابراز شگفتی کردیم.(اینجا را بخوانید)

معاون نظارت سازمان سینمایی در واکنش به آن ابراز شگفتی از صدور پروانه جدید برای “برزنگی” به‌خاطر تغییر نویسنده گفت و اینکه پروانه اولیه فیلم یک سال قبل صادر شده بود!!

معاون نظارت گفت: مجوز “برزنگی” در تاریخ  ۱۶ شهریور ۹۹  صادر شده است و درتاریخ  ۲۹ شهریور ۱۴۰۰ به درخواست تهیه کننده، نام نویسندگان اصلاح و پروانه، تمدید شده است.

فارغ از آن که چرا همین توضیحات در سامانه اطلاع‌رسانی مجوزهای سازمان سینمایی نیامده، این پرسش هم پیش‌روست که چرا بعد از تولید کامل فیلم تازه به فکر ذکر نام نویسنده جدید افتاده‌اند؟؟
مگر عرف این نیست که هر فیلم بعد از تکمیل فیلمنامه، جلوی دوربین برود؟
حالا بر فرض اینکه فیلمنامه حین تولید کامل شده باز هم باید این قدر دیر برای تغییر قانونی نام نویسنده، اقدام می‌شد؟؟ از آن گذشته وقتی نویسنده تغییر می‌کند، قاعدتا متن هم باید تغییر کند. آیا امکان تولید متن جدید با مجوز متن قبلی وجود دارد؟؟

سینماروزان: با گذشت نیمی از تصویربرداری سریال تلویزیونی “مستوران” به کارگردانی مسعود آب‌پرور و تهیه‌کنندگی عطا پناهی در شهرک مستوران، علی دهکردی با نقشی کاملا متفاوت به این پروژه اضافه شد.

به گزارش سینماروزان، گریم علی دهکردی در این سریال یادآور گریم چارلتون هستون در اثر مشهور “ده فرمان” و در نقش حضرت موسی(ع) است.

حمیدرضا آذرنگ، نازنین فراهانی، رویا میرعلمی، بیژن بنفشه خواه، علی دهکردی، الهام جعفرنژاد، عیسی یوسفی پور، رابعه اسکویی، صفا آقاجانی، مزدک رستمی، رسول نقوی، حامد محمودی و جواد انصافی از جمله بازیگرانی هستند که مقابل دوربین «مستوران» قرار گرفته‌اند.

فصل اول سریال “مستوران” که برگرفته از قصه های کهن ایرانی است در 26 قسمت تولید خواهد شد و مجری طرح این مجموعه «استودیو بادبان» است.

سازمان هنری رسانه ای اوج سریال «مستوران» را برای پخش از رسانه ملی می سازد.

سینماروزان: دومين جشنواره سراسری تئاتر کافه ای در روز شنبه مورخ 17 مهرماه افتتاحیه خود را در کافه عمارت آرنوش برگزار کرد.

به گزارش سینماروزان این جشنواره به دبیری دُنا تارفی، بار اول در دی ماه 98 کار خود را آغاز کرد و این روزها در حال برگزاری دوره ی دوم خود میباشد.

برگزاری مراسم افتتاحیه را مدیر اجرایی جشنواره، کیارش حق گو، بر عهده داشت . این مراسم با حضور جمعی از هنرمندان و اساتید و هنردوستان در مکان برگزاری این دوره از جشنواره، برگزار شد .مجری افتتاحیه،در ابتدا ضمن عرض تسلیت به دلیل از دست دادن هنرمند ارزشمند و دوست داشتنی سینما،تئاتر و تلویزیون  آقای عزت الله مهرآوران، اعلام کرد این جشنواره بعد از گذشت یکسال و اندی دومین دوره ی خودرا آغاز کرده است و دلیل این توقف در برگزاری را شروع پاندمی کرونا دانست.
همزمان با افتتاحیه دومین دوره، از کتاب “آشنایی با تئاتر محیطی و جشنواره سراسری تئاتر کافه ای اتفاق” نیز رونمایی شد .

این کتاب، به تالیف و گردآوری، دنا تارفی، سومین اثر وی،در انتشارات ندای کارآفرین به چاپ رسیده است.

کتاب مذکور با مقدمه ی شهرام زرگر، حاوی سه فصل میباشد:
فصل اول :تعریف تئاتر و انواع آن / فصل دوم :تئاتر محیطی/ فصل سوم : معرفی جشنواره سراسری تئاتر کافه ای اتفاق( دور اول ) .
دنا تارفی ضمن خوش آمدگویی، اذعان داشت:در یک سال و اندی که بیشتر خانوداه تئاتری بیکار بوده اند، سعی خود را کرده است که چرخه ی این رویداد از حرکت باز نایستد و بنابراین دست به تالیف و گردآوری این کتاب کرده است تابتواند شاید استفاده ی بهینه از این زمان سکون ببرد و آورده ی خوبی برای دوره ی دوم خود  داشته باشد.
وی اضافه کرد : برگزاری این دوره از جشنواره به دلیل حضور پرشور و پر رنگ گروه ها و هنرمندان مختلف از سراسر ایران بسیار حائز اهمیت است و امید واریم بتوانیم در دوره های بعدی این رویداد را به صورت فصلواره، و در شکل و شمایلی وسیع تر برگزار کنیم، اما این مهم بدون حمایت و همراهی هنرمندان و اساتید عرصه ی هنر امکان پذیر نیست.

و در انتها این مراسم با صحبت های شهرام زرگر به پایان رسید.

دومین جشنواره سراسری تئاتر کافه اتفاق در روز شنبه 17 مهرماه کار خود را با دو اجرا، ” منو ” به طراحی و کارگردانی مهدی ملکی  در بخش اول : کافه اتفاق  و نمایش “مبارک گولی ” به نویسندگی امیرمحمد رجبی و بیتا پهلوانی و کارگردانی بیتا پهلوانی در بخش : اتفاق داوود فتحعلی بیگی، آغاز کرد.  شهرام زرگر، نیما رئیسی،اشکان خیل نژاد هیئت داوران این دوره از جشنواره میباشند.

از تاریخ 17 لغایت 20مهرماه، 11 اثر نمایشی در دو بخش (کافه اتفاق و اتفاق داوود فتحعلی بیگی ) اجراهای خود را درفضای باز کافه عمارت آرنوش به نشانی تهران.خیابان کریمخان. مابین ایرانشهر و خردمند جنوبی. خیابان ماهشهر. کوچه ملکیان پلاک 18، برگزار میکنند. ساعت های اجرایی طبق جدول اعلام شده 16،17:30،19 است.

حضور در این جشنواره و حمایت از این رویداد مستقل برای عموم آزاد است.

سینماروزان: شورای‌عالی سینما با تلاش ها و پیگیری‌های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی احیا می شود.

به گزارش سینماروزان رئیس سازمان سینمایی کشور با اعلام خبر «احیاء شورای‌عالی سینما» گفت: با پیگیری‌های وزیر ارشاد اولین جلسه شورای‌عالی سینما با حضور ریاست محترم جمهوری آذرماه سالجاری برگزار می‌شود.

محمدخزاعی ادامه داد: «شورای‌عالی سینما» پس از وقفه‌ای هشت ساله با تلاش‌ها و پیگیری‌های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به زودی در عالی‌ترین سطح برگزار خواهد شد.

وی بیان داشت: اعضای شورای‌عالی سینما  پس از بررسی و ارزیابی های گسترده انتخاب شدند و به زودی معرفی خواهند شد. شورا، همزمان با اولین نشست آن با حضور رئیس جمهور  آغاز به کار می کند.

رئیس سازمان سینمایی کشور با اشاره به بخشهایی از مهمترین اهداف شورای‌عالی سینما خاطر نشان کرد: اعمال سیاست‌های متمرکز در حوزه سینمای ایران برای اجرا توسط تمامی دستگاه‌های اجرایی و مراجع ذی‌ربط در چهارچوب الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت و آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی، پیشرفت همه‌جانبه کمی و کیفی توانمندی‌های ملی در عرصه سینما، پیشرفت متوازن زیرساخت‌های سینمای ایران، تقویت مؤلفه‌های سینمای ملی و انقلابی به عنوان یکی از عناصر هویت اسلامی ـ ایرانی، رونق اقتصاد سینما و توانمندسازی بخش های غیردولتی فعال در حوزه سینما، حمایت و هدایت سینما در جهت تحقق اهداف کلان فرهنگی انقلاب اسلامی و منویات رهبری، ارتقای حضور اثرگذار و مشارکت سینمای ایران در عرصه بین‌المللی، گسترش، تنظیم و ساماندهی بازار فیلم در راستای توسعه اقتصاد سینما و پاسخ‌گویی به نیازها و مطالبات مخاطبان، افزایش کمی و ارتقای کیفی تولیدات سینما با توجه به مضامین، موضوعات و سوژه‌های ارزشمند، تقویت و ساماندهی آموزش و پژوهش سینمایی متناسب با رویکردها و جهت‌گیری‌های پیشرفت  و تعالی سینما و شنـاسایی و پرورش استعـدادهای جدید و تربیـت نیروهـای متخـصص و متـعهد به ارزش‌های اسلامی ـ انقلابی در کشور از جمله این اهداف است.

خزاعی با بیان اینکه با توجه به دغدغه جدی رئیس جمهور محترم و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این شورا بعد از هشت سال تعطیلی احیا می شود افزود: احیای شورای عالی سینما  پس از سال ها تعطیلی در دولت سیزدهم  و  حمایت شخص رئیس جمهور به عنوان عالی ترین مقام اجرایی کشور از فعالیت این شورا،  و نشان دهنده  اهمیت و جایگاه راهبردی سینما و مرجعیت فرهنگی آن در جامعه است.

رئیس سازمان سینمایی اظهار امیدواری کرد که این اقدام بتواند برای سینمای ایران در گام دوم انقلاب و در جهت تحول و بازسازی انقلابی و اعتلای آن موثر باشد افزود: به شخصه از آیت الله رئیسی رئیس جمهور محترم و دکتر اسماعیلی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی به خاطر توجه و اهتمام ویژه به نیازهای سینمای کشور تشکر و قدردانی می کنم و باور دارم برکات و نتایج فعالیت این شورا باعث رونق، پویایی و بالندگی بیش تر سینمای کشور  خواهد شد.

سینماروزان/مهدی فلاح: خروج از کشور سامان کاظمی خواننده پاپ شایعات فراوانی را شکل داده.

به گزارش سینماروزان امیرارژنگ کاظمی یا همان سامان در ابتدای دهه شصت با خانواده، از ایران مهاجرت کرده و ابتدا در ترکیه اقامت داشت و سپس به دوبی رفت و درنهایت در لس‌آنجلس ساکن شد. سامان در اوایل دهه نود به ایران آمد و امیدوار بود که بسان فریدون آسرایی، بتواند مجوز فعالیت بگیرد ولی بعد از یک دهه بلاتکلیفی و ناتوان از دریافت مجوز، مجبور به ترک ایران شد.

سامان در اولین اظهارات خود بعد از ترک ایران بیان داشت: من در سال ۹۱ و در زمان دولت دوم احمدی‌نژاد وارد ایران شدم، در حالی که قبل از آن نیز در همان دولت دو بار به ایران رفته بودم. در سال ۹۲ برای اولین بار به دفتر موسیقی ارشاد رفتم و آثاری از خودم را برای دریافت مجوز ارائه دادم و تا سال ۹۷ بلاتکلیف بودم چون حراست ارشاد تایید نمی‌کرد!

سامان گفت: در نهایت روزی از روزها و بعد از مدتها معلق بودن، خودم شخصا نزد مسئولان حراست ارشاد رفتم و مساله را جویا شدم و آنها هم صادقانه گفتند به من مجوز نمی‌دهند و بهتر است بیشتر وقتم را تلف نکنم! همان زمان قصد داشتم از ایران خارج شوم و کارهای موسیقی را خارج ایران دنبال کنم ولی به کرونا خوردیم که چند سالی درگیرمان کرد تا اواسط ۱۴۰۰ که از ایران خارج شدم‌‌.

سامان که سابقه همخوانی با جواد العلی خواننده عرب سعودی را در قطعه “یجیلک الیوم” داشته، با رد شایعات کذب درباره فرار از ایران بیان داشت: در ده سالی که در ایران زندگی کردم هیچ مشکلی نداشتم و فقط چون نتوانستم از ارشاد، مجوز بگیرم، ایران را ترک کردم. البته یک بار که بدون مجوز در سفره‌خانه‌ای خواندم سراغم آمدند و از بد حادثه، آن سفره‌خانه هم مجوز موسیقی‌اش را تمدید نکرده بود. در هیچ جای دنیا، خواننده نمی‌تواند بدون مجوز، اجرای گسترده داشته باشد؛ در همان امارات مگر می‌شود بدون مجوز خواند؟ در آمریکا و اروپا و کانادا هم باید قبل از برگزاری کنسرت، مجوز گرفت چون دولت‌ها باید مالیات خود را از کنسرتها بردارند.

به گزارش سینماروزان این خواننده ۵۴ساله ادامه داد: من در همان ده سالی که ایران بودم چندین بار از ایران خارج شدم و دوباره برگشتم چون پاسپورت داشتم بدون هر گونه مشکلی هم برای کار و هم به دلایلی مثل فوت پدر و مادر از ایران، خارج شدم و باز هم بی مشکل برگشتم. حتی وقتی برای اجرا به وان ترکیه رفتم بدون دردسر برگشتم. تازه به هنگام حضور در ایران یک بار در قشم هم کنسرت دادم!

سامان تاکید کرد: من گله‌مندم فقط به خاطر اینکه چندین سال در صف مجوز ماندم و به من مجوز ندادند. ای کاش زودتر می‌گفتند تو مجوز نمیگیری که لااقل زودتر از ایران خارج شوم و از نظر اقتصادی، ضرر نکنم.

خواننده “بهار” و “کوچه خاطره‌ها” و “شمعدونی” بیان داشت: من سه بار درخواست تجدیدنظر کردم از ارشاد برای دریافت مجوز ولی هر سه بار، رد شدم و وقتی خودم به حراست ارشاد رفتم و مستقیم گفتگو کردم خیلی صریح بهم گفتند اگر بخواهیم به شما مجوز دهیم باید به همه خوانندگان لس‌آنجلسی مجوز بدهیم و هر وقت همه خوانندگان آن طرفی مجوز گرفتند، شما هم مجازی!!

سامان کاظمی با تاکید بر خروج قانونی از ایران گفت: چه کسی گفته، من فرار کردم؟؟ اینکه می‌گویند سامان فرار کرده خیلی حرف خنده‌‌داری است چون من کاملا قانونی و در فرودگاه امام سوار هواپیما شدم و به استانبول آمدم. در فرودگاه هم پاسپورتم مهر خورد و هم بچه‌های حفاظت سپاه بسیار صمیمانه با من برخورد کردند تا جایی که انگشترم را به یکی از آنها دادم و آنها نیز گفتند سر نماز، دعایت می‌کنیم تا جایی که چشمانم، پر از اشک شد!!

این خواننده ابراز امیدواری کرد: امیدوارم مجلس ایران قانونی تصویب کند و به دنبال آن همه خارج‌نشینان، مشمول عفو رهبری قرار گیرند تا همه هنرمندان خارج بتوانند به ایران بازگشته و در داخل، فعالیت کنند ولی تا تصویب آن قانون، چاره ای نیست جز اینکه کارهای هنری را خارج از ایران، ادامه دهم.