1

بایکوت سینمای اجتماعی توسط سینمای ارگانی؟/تحریم «بی سروصدا» از سوی بنیاد سینمایی فارابی!؟

سینماروزان/کیوان بهارلویی: عدم تخصیص سانس به فیلم اجتماعی «بی سروصدا» در سینما فرهنگ با واکنش کارگردان فیلم مواجه شد.

 

مجیدرضا مصطفوی کارگردان فیلم #بی‌_سرو_صدا در اعتراض به شرایط اکران فیلم خود به ایسنا گفت: ما از قدیم، یک پاتوق فرهنگی در منطقه شمالی تهران به نام سینما «فرهنگ» داشتیم که اتفاقاً جنس فیلم‌هایی که در آنجا اکران می‌شد شبیه همین فیلم‌های اجتماعی فعلی سینماها یعنی «زیبا صدایم کن» و «بی سر و صدا» بود. مدیریت این سینما در مقطعی در اختیار بخش خصوصی بود و بعد به بخش دولتی رسید و حالا هم زیر نظر بنیاد سینمایی فارابی است.

 

وی ادامه داد: امروز، ۳۱ اردیبهشت‌ماه که هشت روز از اکران «بی‌سر و صدا» گذشته، مداوم از مدیر سینما فرهنگ پیگیری کرده‌ایم تا در سینما فرهنگ هم سانس داشته باشد ولی هنوز خبری نشده است.من می‌پذیرم که برای اقتصاد سینما باید اکران فیلم‌های کمدی هم تعریف شود ولی جایگاه فیلم‌هایی مثل «بی سر و صدا» و دیگر فیلم‌های اجتماعی در سینما «فرهنگ» چیست؟ در پیگیری‌هایی که از مدیریت سینما داشتیم و پس از چند روز امروز و فردا کردن، تقریبا با تاکید و صراحت اعلام شد که به فیلم «بی‌سر و صدا» در سینما فرهنگ سانس داده نمی‌شود!

 

مصطفوی گفت: به نظر می‌رسد فیلم ما در واقعیت توسط بنیاد سینمایی فارابی به عنوان مرجعی که سینما فرهنگ را اداره می‌کند، تحریم شده است! «بی‌سرو صدا» که تبلیغات شهری و تلویزیونی هم ندارد، از آن جنس فیلم‌هایی است که به مرور زمان از طریق مخاطبان بیشتر معرفی می‌شود و این انتظار وجود دارد که سینماها در کنار فیلم‌های کمدی به سینمای اجتماعی هم توجه داشته باشند.

 

 




پوستر فیلم «بی‌سروصدا» با بازی پیمان معادی و هانیه توسلی و… رونمایی شد+عکس

سینماروزان/مهدی فلاح: پوستر فیلم سینمایی «بی سروصدا» در آستانه اکران عمومی در سینماهای سراسر کشور رونمایی شد.

در آستانه آغاز اکران فیلم سینمایی «بی سروصدا» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی مجیدرضا مصطفوی از پوستر رسمی این فیلم با طرحی از شایان شفابخش و طراحی لوگوی محمد روح‌الامین، رونمایی شد.

این فیلم سینمایی پس از فراز و نشیب‌های بسیار و پس از ١٨ ماه پروانه نمايش خود را دریافت کرد و از چهارشنبه ٢٤ اردیبهشت ماه با روایتی واقعی از یک داستان ملتهب در سینماهای سراسر کشور اكران می‌شود.

«بي سرو صدا» به قلم مشترک مهيار حميديان و مجيدرضا مصطفوی و با بازي پيمان معادی، مهران غفوريان، هانيه توسلی، فرشته حسينی، مهدی حسينی‌نيا، مسعود كرامتی، محمد شاكری، محمد زارع، عباس ايمانی، محمود موسوی، شيرين ضابطيان، امير جنانی، صفر محمدی و زنده‌ياد حاتم مشمولی و با سرمايه گذاري صنايع غذايی و دانش بنيان دوماس تهيه شده است.

عوامل فيلم سينمايی «بی سرو صدا» عبارت اند از: مدیر فیلمبرداری: روزبه رایگا، تدوين: بهرام دهقان، طراحی و تركيب صدا: بهمن اردلان، موسيقی: حامد ثابت، مدیر تولید: مهدی مهابادی، طراح صحنه: حسن روح‌پروری، طراح لباس: ندا نصر، طراح گریم: محسن دارسنج و مهرنوش سلیمی، صدابردار: بابک اخوان و محمود کاشانی، طراح جلوه‌های بصری: فريد ناظر فصيحی، طراح جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک، برنامه‌ریز و دستیار يک کارگردان: ایما استمراری، عکاس: فتاح ذی‌نوری، جانشین تولید: امید میرزازاده، منشی صحنه: ماریا میرنژاد، عکاس: فتاح زی‌نوری، مشاور رسانه‌ای و روابط عمومی: زهرا دمزآبادی.

پخش این فیلم سینمایی برعهده «شایسته فیلم» است.




فیلم “بی سر و صدا”؛ معایب اصول‌گرایی؟!

سینماروزان/ احمد محمداسماعیلی: “بی سر و صدا” در زمره آثار موسوم به سینمای اجتماعی است که مقوله خانواده برایش به عنوان پایه اصلی مطرح است. خانواده ای از طبقه فرودست که اعضا یا یکی از اعضای آن برای بقا مبارزه می کنند، الگویی که با ساخت فیلمهایی از جنس “مغزهای کوچک زنگ زده” و “ابد و یک روز” و لولیدن در حاشیه‌ها اپیدمی شد.

قهرما “بی سر و صدا” مرد میانسالی است که در شمایل یک آدم شکست خورده‌ی به معنای واقعی کلمه قابل تعریف است، دست به هر کاری زده با شکست و ناکامی برخورد کرده و این برایش نکته دردآوری است و در سکانسی همسرش-هانیه توسلی که خیلی شبیه شمایلش در “چرا گریه نمیکنی؟” است- نیز اشاره به این قضیه دارد. مردی که باید به عنوان ستون خانواده قابل احترام باشد اما زنش او را با دیده تحقیر و یک آدم ناموفق می‌راند و با خونسردی تمام این قضیه را به رویش می‌آورد و پسر نوجوانش که در مرز بلوغ قرار دارد اصلا حرف او را قبول ندارد و راه خودش را میرود.

فیلم از نظر ساختاری می‌خواهد چند داستان را در امتداد هم و در خدمت خط روایی اصلی‌اش که شناخت مرد مرکزی است، پیش ببرد. خوشبختانه برخلاف برخی آثار شبه‌آوانگارد، فیلم ژست هنری ندارد، داستانش را می‌گوید و برای آن که کم نیاورد مدام تغییر فضا می‌دهد؛ از داستان پدر به پسر و از پسر به مادر و از مادر به سیرک و از سیرک به دامداری و درنهایت رجوع به پدر‌.

فیلم بی سروصدا
فیلم “بی سر و صدا”

تم اصلی تلاش این پدر برای زندگی بهتر است و در کنارش قضیه علاقه فرزندش به دختر جوانی است که در سیرک کار می کند و از دل این داستان یک مثلث عشقی با حضور پسر نوجوان ، دختر مورد علاقه و یکی از پرسنل سیرک که دختر را دوست دارد شکل میگیرد؛ مثلثی که قابلیت پرداخت بیشتر و خلق یک تراژدی را داشت اما کارگردان ترجیح می‌دهد این قضیه در سایه بماند و زوم و تمرکزش بر روی شخصیت پدر باقی می‌ماند. پدر اینجا برخلاف آثار برادران لیلایی این سالها نه تنها آدم بدذاتی نیست بلکه اتفاقا مردی است خوش قلب که به همه اعتماد دارد ولی درنهایت گرفتار منتهی‌الیهِ اعتماد بیجا می‌شود و در دالانی می افتد که درآمدن از آن ممکن نیست.

“بی سروصدا” بیش از آن که بخواهد اعتماد را به عنوان عاملی برای سوءاستفاده در جوامع مدرن، مطرح کند دارد می‌گوید همچنان و با وجود همه کج‌فهمی‌ها هستند آدم‌هایی که با اعتماد به طرف مقابل زندگی می‌کنند و حتی اگر بارها از اعتمادشان سوءاستفاده گردد باز آن قدر جان‌سخت هستند که از نو شروع کنند.

آن نگاه برفی پایانی کار به کعبه آمال- رستوران بین راهی نیمه‌کاره- یعنی همچنان می‌شود می‌شود از نو شروع کرد؟ و به‌جای گوشت الاغ، گوسفند و گوساله ذبح کرد و کباب زد؟ کشت ذرت، بیزنس قلیان و دامداری الاغ‌ها که به خنس خورد می‌شود سر در آخور الاغ‌ها نکرد، همرنگ جماعت نشد، بر اصول ایستاد و جلو رفت؟

 




واکنش دو کارگردان جوان به معرفی یک شورای سی نفره برای درجه بندی فیلمها⇐ آقای انتظامی! شما گفته بودید راه را هموارتر خواهید نه اینکه دست انداز جدیدی ایجاد کنید/از راه‌اندازی شوراهای کودک و جشنواره و… چه فایده‌ای حاصل شد که باز شورایی تازه راه انداختید؟/چرا اکثر این سی نفری که معرفی شده‌اند به لحاظ سینمایی ناآشنا هستند؟!/چرا حداقل يك نماينده از نسل جديد سينما در اين شورا نيست؟/ يعني از ميان اهالي سينما يك روانشناس و جامعه‌شناس پيدا نمي‌شد كه ميان اين افراد قرار بگيرد؟/این درجه‌بندی، سینمای مستقل را نشانه خواهد گرفت تا مافیای قدرت و ثروت با خیال راحت به نمایش آثار سطح پایین خود بپردازد!؟

سینماروزان: اعلام نام سی فرد بی ربط با یکدیگر که بخش عمده آنها نیز هیچ سابقه ای در سینما ندارند به عنوان اعضای شورایی برای درجه بندی فیلمهای سینمایی(اینجا را بخوانید) با واکنش دو کارگردان مستقل سینمای ایران مواجه شده است.

پدرام علیزاده کارگردان جوان سینمای ایران از جمله منتقدان راه اندازی این شورای تازه است. علیزاده که سابقه ساخت آثاری مستقل همچون «آخرین سرقت» و «خشکسالی و دروغ» را در کارنامه دارد گفت: درجه بندی سنی فیلمهای سینمایی قطعا عملی شایسته در جهت آگاهی بخشی به خانواده ها خواهد بود اما محدود کردن نمایش فیلمهای سینمایی که درجه بندی های مختلف خواهند گرفت قطعا سینمای اجتماعی و مستقل ایران را هدف قرار خواهد داد تا هرچه بیشتر دست سانسورگران بازتر شود و مافیای قدرت و ثروت با این حربه به نمایش فیلمهای سطح پایین خود بپردازند و حذف سینمای دغدغه مند را با قدرت بیشتر ادامه دهند.

علیزاده با مخاطب قرار دادن رییس سینما تأکید کرد: جناب آقای انتظامی! این قرار ما در جلسه مشترک با فیلمسازان جوان و نسل نو سینما نبود و شما فرمودید که راه را هموارتر خواهید کرد نه اینکه دست انداز جدید دیگری سر راهمان بگذارید.

مجیدرضا مصطفوي دیگر کارگردان جوانی است که به نقد شورای درجه بندی پرداخته است. مصطفوی به «اعتماد» گفت: سي نفر در اين هيات قرار گرفتند كه اكثر آنها به لحاظ سينمايي ناآشنا هستند و بيشتر اين افراد از رسانه و ادبيات انتخاب شدند. آيا به نظر آقاي انتظامي تركيب 30نفر براي رسيدن به اجماع نظر كمي زياد نيست؟ چرا حداقل يك نماينده مورد وثوق خودشان از نسل جديد سينما در ميان اين هيات نيست ؟ يعني از ميان اهالي سينما يك روانشناس و جامعه‌شناس پيدا نمي‌شد كه ميان اين افراد قرار بگيرند؟ اين تعدادافراد آيا فيلم بين‌هاي حرفه‌اي سينما هستند و مناسبات روز سينما را كاملا مي‌شناسند؟

کارگردان “انارهای نارس” و «آستیگمات» تأکید کرد: بعضي وقت‌ها شاهديم و مي‌شنويم كه در يك جلسه و شوراي پنج نفره اتفاق نظر وجود ندارد و كار به درگيري مي‌انجامد! حالا اتفاق نظر بين 30 نفر چگونه حاصل مي‌شود؟ آن چيزي كه در سينما به تعداد زياد وجود دارد شوراهايي است كه تجربه‌هاي شكست خورده در پي دارند. شوراي كودك، شوراي گروه‌هاي ارزشي، شوراي جشنواره و…!!! باور كنيد خروجي مفيد و مثبت اين تعداد زياد شوراها به اندازه انگشتان يك دست نيست! آخر به چه كاري مي‌آيد اين حجم بالاي شوراها؟




صدور پروانه نمایش برای «سال دوم دانشکده من» و یک فیلم دیگر

سینماروزان: شورای پروانه نمایش فیلم های سینمایی در جلسه اخیر که با حضور اکثریت اعضا برگزار شد، مجوز نمایش دو فیلم را صادر کرد.

به گزارش سینماروزان «سال دوم دانشکده من» فیلم تازه رسول صدرعاملی که به تهیه کنندگی مسعود ردایی ساخته شده از جمله فیلمهایی است که پروانه نمایش گرفته است.

«آستیگمات»مجیدرضا مصطفوی که حائز حضور در جشنواره ملی فجر تشخیص داده نشده بود دیگر فیلمی است که پروانه نمایش گرفته است.

هر دو فیلم در زمره آثار موسوم به اجتماعی سالهای اخیرند.




موج؛ جشنواره‌ای که به‌دنبال پندآموزی منهای کلیشه‌پردازی است

سینماژورنال: نشست خبری اولین جشنواره سراسری فیلم کوتاه موج با حضور ابراهیم حصاری دبیر جشنواره، ابراهیم رضوانی معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان منطقه آزاد کیش، و همینطور رسول صدر عاملی و ابوالفضل جلیلی داوران جشنواره و حسین مهکام، مجیدرضا مصطفوی و رضاشیخلانی اعضای هیئت انتخاب جشنواره در ساختمان مناطق آزاد کیش برگزار شد.

به گزارش سینماژورنال در ابتدای این نشست خبری ابراهیم رضوانی معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان مناطق آزاد کیش گفت: جشنواره فیلم کوتاه موج با موضوع فیلم‌های پندآموز از جایی آغاز شد که اصرار داشتیم منطقه آزاد کیش را به عنوان یک منطقه گردشگری نمونه معرفی کنیم و از طریق برگزاری جشنواره پیام معنی داری به سراسر کشور برسانیم.

رضوانی ادامه داد: تلاشمان این است، باوری را ایجاد کنیم که هر اقدام فرهنگی صحیحی، در حل بسیاری از مسائل و مشکلات جامعه راهگشا باشد. برهیچ کس پوشیده نیست که حوزه هنر در جامعه فراتر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم و به مراتب تأثیرگذارتر است. این جشنواره اگرچه نخستین دور خود را آغاز کرده اما به گونه‌ای جای خود را باز می‌کند که در آینده تبدیل به یک رویداد بزرگ فرهنگی شود. قطعاً بسیاری از برنامه‌های فرهنگی را در 36 مدرسه کیش دنبال خواهیم کرد.

در ادامه این نشست ابراهیم حصاری دبیر جشنواره در مورد اهداف جشنواره گفت: سیاستگذاری جشنواره موج در مورد محتوا استفاده از مطالب پندآموز بدون شعارزدگی اما تاثیرگذار است که بتواند با مخاطب ارتباط موثر و مفیدی برقرار کند. 540 فیلم کد رهگیری گرفتند که در نهایت 30 فیلم داستانی، 20 فیلم مستند و 10 فیلم انیمیشن انتخاب خواهد شد.

وی ادامه داد: یکی از اهداف ما این است که در راستای سامان دهی هنرمندان و شناسایی استعداد های هنرمندان بومی جزیره کیش، اقداماتی انجام دهیم که جشنواره فیلم موج شروعی برای روند ساماندهی است. همچنین از چکیده آثار رسیده به جشنواره در حوزه های آموزشی جزیره کیش مانند مدارس و دانشگاه ها استفاده می کنیم.

درادامه نشست رضوانی معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان مناطق آزاد کیش تشریح کرد: ما ادبیات منظوم و منثور کهن و غنی داریم که در آن بزرگان ما با کردار و اعمال و رفتار ما میراثی را برای ما به یادگار می‌گذارند. صداقت، امانت‌داری، برادری و دوستی در این متون کهن نهفته است. گفته‌های بزرگان ما در این متون کهن جاری است. مولانا، سعدی و حافظ آثاری به جای گذاشتند که امروز میراث دار آنها هستیم. هیچ کس نمی‌تواند از غنای فرهنگ بی نظیر ما مانند خودمان بهره ببرد و آن را منتقل کند.

وی افزود: ما تمامی هنرمندان کیش را در سامانه اطلاعات ثبت کردیم. پذیرش هنر نیازمند نگاه هنری است و مدیری که این دیدگاه را دارد می‌تواند در این راستا ثابت قدم باشد. امیدوارم در آینده با تغییر مدیریت‌ها این جشنواره ادامه پیدا کند و ریشه بدواند. درصدد نهادینه کردن این جشنواره به عنوان یک رویداد ماندگار و جاوید هستیم.

رضوانی درباره حمایت از فیلمسازان بومی کیش گفت: یکی از اهداف این جشنواره جمع آوری اطلاعات فیلمسازان در جشنواره کیش است. تلاش می‌کنیم از تمام فیلمسازان برای رسیدن به این هدف دعوت کنیم. همچنین در حاشیه جشنواره حتماً از هنرمندان برای اجرای تئاتر خیابانی دعوت خواهیم کرد.

چیزی که در این مملکت زیاد دیده می‌شود جشنواره است

در ادامه این نشست خبری، رسول صدر عاملی فیلمساز با اشاره به تعدد جشنواره‌های فرهنگی مختلف در کشور گفت: چیزی که در این مملکت زیاد دیده می‌شود جشنواره است. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که صاحب سینما است. یکی از علت برگزاری این جشنواره ها با توجه به توانایی هنرمندان کشورمان است.

این عضو هیأت داوران تأکید کرد: این جشنواره‌ها به شرطی ارزشمند است که بتوانیم از آن حراست و حفاظت کنیم. تأثیرگذاری این جشنواره‌ها به تلاش هیئت انتخاب، داوری و خروجی آن بازمی‌گردد. درواقع این خروجی باید به گونه‌ای تأثیرگذار باشد که داور سالهای آینده با توجه به آثار برگزیده سال قبل کار خود را پیگیری کرده و ادامه دهد. تأثیرگذاری این نوع جشنواره‌ها در طول زمان مشخص می‌شود.

وی با اشاره به تغییر مدیریت‌ها و توقف جشنواره‌های سینمایی توضیح داد: ما در کیش جشنواره فیلم‌های مستند داشتیم که کامران شیردل به عنوان مستندساز پایه‌گذار آن بود؛ اما در حالیکه تبدیل به برند جهانی شده بود، با تغییر مدیریت، این جشنواره متوقف شد. اما اگر جشنواره هایی از قبیل موج تداوم پیدا کند اتفاق خوبی رقم خواهد خورد.

صدرعاملی در خصوص روال کار هیئت انتخاب نیز بیان کرد: هیئت انتخاب هنوز داوری خود را به پایان نرسانده و در سه بخش داستانی، مستند و انیمیشن قرار است کار خود را انجام دهد.

در ادامه این نشست ابوالفضل جلیلی فیلمساز و داور جشنواره عنوان کرد: یکی از مشکلات مملکت ما کمبود مدیر عاشق حوزه کاری خود است. بیشتر جشنواره‌هایی که برگزار می شوند معمولاً بی هدف است و نیازمند به یک مدیر خوب و پیگیر در این رابطه هستیم به نظر من اگر تنها برای یک بار در یک جشنواره تمام فیلم های ارسال شده به دبیرخانه نمایش داده شود اتفاق خوبی است زیرا تمام فیلمسازان امکان حضور خواهند داشت و تشویق به ساخت فیلم های بعدی می شوند.

فیلم‌هایی که تاریخ تولیدشان از دو سال پیش بوده، مدنظر برای داوری آثار قرار گرفته است

حسین مهکام عضو هیئت انتخاب این جشنواره نیز درباره تاریخ ساخت فیلم هایی که به جشنواره ارسال شده و محدودیت جشنواره در این مورد گفت: فیلم‌هایی که تاریخ تولیدشان از دو سال پیش بوده، مدنظر برای داوری آثار قرار گرفته است. یقیناً با توجه به اینکه تا 15 بهمن فرصت داریم، تعداد فیلم‌ها بسیار بیشتر خواهد شد.

مجیدرضا مصطفوی در ادامه این نشست توضیح داد: تا کنون فیلم های که توسط هیئت انتخاب بررسی شده کیفیت مطلوبی داشته و احتمال می رود فیلم هایی که از این پس برای جشنواره ارسال شود همین روند مطلوب را داشته باشند.

دبیر جشنواره موج در پایان گفت: درخصوص جوایز جشنواره نیز بیان کرد: سعی کردیم جوایز را در بخش‌های فیلمبرداری، تدوین و … به صورت جداگانه و تخصصی داشته باشیم. همچنین برای برگزاری کارگاه های تخصصی با حبیب رضایی و هادی آفریده هماهنگی هایی صورت گرفته است.

نخستین جشنواره فیلم کوتاه موج (فیلم های پند آموز)، از 6 تا 8 اسفند ماه به همت سازمان منطقه آزاد در جزیره کیش برگزار می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر از این جشنواره به نشانی www.art.kish.ir مراجعه کنید.