سینماروزان/حامد مظفری: ایرج تقی‌پور تهیه‌کننده سینمای ایران در ۶۵سالگی مرحوم شد.
ایرج تقی‌پور متولد ۱۳۳۷ و فارغ‌التحصیل رشته فیزیک از دانشگاه صنعتی شریف بود. ایرج تقی‌پور متولد ۱۳۳۷ و فارغ‌التحصیل رشته فیزیک از دانشگاه صنعتی شریف بود. تقی‌پور ازجمله جوانان انقلابی در ابتدا و بعدها چپ و در زمره یاران مدیران سینمایی دهه شصت بود.
او در اواخر دهه پنجاه، واحد عكاسي دفتر مركزي جهادسازندگي را تأسيس كرده و سپس در آرشيو فيلم صداوسيما مشغول به كار شد.
تقی‌پور به‌غیر از فعالیت در صداوسیما در واحد تأمين و توزيع بنياد سينمايي فارابي و لابراتوار فيلم اداره كل توليد فيلم و عكس وزارت ارشاد مسئوليت اجرايي داشت.
تقی‌پور فعالیت حرفه ای در سینما را با مشارکت در اجرای جلوه های ویژه فیلمهای سایه خیال و ناصرالدین شاه آکتور سینما وبعدتر، شوخی شروع کرد که همین حضور به عنوان متخصص جلوه‌های ویژه در فیلم ناصرالدین‌شاه… مخملباف، باعث تعجب بسیاری از اهالی سینما شد.
شروع کار تهیه‌کنندگی تقی‌پور ابتدای دهه هشتاد و تولید دو فیلم نگین و روز کارنامه به کارگردانی اصغر هاشمی و مسعود کرامتی بود.
فیلمهای بعدی تقی‌پور، دو فیلم اول اصغر فرهادی بودند؛ تقی‌پور که خود سابقه سال‌ها فعالیت در تلویزیون داشت وقتی که اصغر فرهادی از تلویزیون به سینما آمد دو فیلم رقص در غبار و شهر زیبا را تولید کرد.
مواجهه و صندلی خالی ساخته سعید ابراهیمی‌فر و سامان استرکی، دیگر تولیدات تقی‌پور بود که مدتها گذشت تا اکران شوند.
تقی‌پور چنان که خود به نگارنده گفته بود با روی کار آمدن دولت محمود احمدی‌نژاد، علاقه ای به فعالیت سینمایی نشان نداد و حتی برای تمدید مجوز فعالیت دفتر فیلمسازی خود هم هیج درخواستی را به وزارت ارشاد آن دو دولت ارائه نداد و همین شد که مجوز فعالیت دفترش هم باطل شد ولی با روی کار آمدن حسن روحانی، امکان تمدید مجوز دفتر فیلمسازی برایش فراهم آمد ولی دیگر انرژی کار نمانده بود.
ایرج تقی‌پور در آخرین سال‌های فعالیت خود علاقه زیادی نشان داده بود که به همراه کمال تبریزی_و بعدتر همایون اسعدیان- فیلم #دیدار_در_شرمیتوو را درباره تسخیر سفارت آمریکا در تهران بسازد به گونه ای که کیفیت فيلم به مراتب بهتر از #آرگو باشد ولی متاسفانه با وجود همه پیگیری‌ها، حمایتی ندید و…
تقی‌پور درباره این تلاش گفته بود: “آرگو” بلحاظ تکنیکی فیلمی فوق العاده درخشان اما بلحاظ محتوایی فوق العاده مزخرف بود. مشکل “آرگو” این بود که سازندگانش شناختی از ایران و مردم آن نداشتند و فقط می خواستند مخاطبان را به هیجان وادارند!!بن افلک و همراهان آمریکاییش شناختی از مردم ایران نداشتند و طبیعی بود که نتوانند بار محتوایی غنی برای محصولشان تدارک ببینند اما “دیدار در شرمیتوو” کاملا به ریشه های تسخیر سفارت که ذهنیت مردم ایران نسبت به آمریکا است می پردازد.(متن کامل را اینجا بخوانید)
