سینماروزان: اینکه کارگردان جوان یک فیلم «3ارگانی» سه شنبه صبح به انتقاد از داوری جشنواره می پردازد و تیتر «سیمرغ کیلویی چند؟» را به رسانه ها می دهد و چند ساعت بعد یعنی سه شنبه عصر در مراسم تجلیل از نامزدها شرکت می کند و لبخند بر لب هدیه زرین اش را می گیرد و چهارشنبه صبح نیز تلویحا بحاطر انتقادات روز قبلش از هیات داوران عذرخواهی می کند چه معنایی دارد جز تذبذب؟
این تذبذب اگر از کارگردانی رخ می داد که با فیلمی در نقد نفاق و دورویی در جشنواره حاضر نبود باز هضمش راحتتر بود اما از او که منافقان را در شمایل زامبی ها تصویر کرده، انتظار این بود که لااقل یک شبانه روز بر دیدگاههایش بایستد.
این رفتار دوگانه را باید در تعامل با دو اتفاق مورد سنجش قرار داد؛ اول حمایت همه جانبه ای که از حوزه هنری تا فارابی و تصویرشهر نثار فیلم این کارگردان «متغیرالبیا» شده و دوم انصراف سه سینماگر به نامهای محسن نصراللهی، مسعود سلامی و منیر قیدی از نامزدی جشنواره بخاطر اعتراض به روند داوری و البته ایستادگی بر این انصراف.
مرور بر رزومه این سه سینماگر بیانگر فعالیت بلندمدت آنها در کف سینما و پله پله بالا آمدن است.
همین حرکت تدریجی در متن سینما و تلاش برای دوری از آلودگیهای ارگانی بوده که باعث شده امثال مسعود سلامی در واکنشهای خود ثابت قدم تر باشند از کارگردانی که فقط در تولید دو فیلم حضور پررنگ چهار ارگان متنفذ را کنار خود داشته!
شاید اگر این کارگردان هم در بدنه سینما و روی پاهایش رشد می کرد و نه بر شانه بودجه های ارگانی، یاد می گرفت که یا نباید اظهارنظری صریح کند یا وقتی اظهارنظر می کند پای حرف خود بایستد.
واللا این متن رو خوندیم ، بیشتر بغض و کینه نویسنده ش از منش سیاسی و بقول شما ضدنفاقی کارگردان معلوم بود تا چیزهای دیگر !!!!
همه چیز را سیاسی می کنید ! حتی سینما.
دوست عزیز در این مملکت، همه چیز سیاسیه، چه بخواهی چه نخواهی. ظاهرا با مناسبات فرهنگ و هنر و سینما و سیاست و… آشنا نیستی!!!
دم مسعود سلامی گررررم
امثال مهدویان باید برن از سلامی ها یاد بگیرن
که جرات دارن و پای حرفشون می ایستن
مهدویان تازه از راه رسیده اس
عقبه ای نداره که انتظار داشته باشید ازش
مهدویان نشان داد که از یک زن هم کمتره و خانم قیدی پای حرفش ایستاد ولی این آقا با یک سیمرغ شیشه‌ای گول خورد. این آقا شاید الان مطرح شده باشه ولی مطمئن باشید جرقه‌ای بیش نخواهد بود و بزودی رو به افول می ره.