سینماروزان: شما وقتی به سینمای جهان نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که کاملا متکی به ادبیات هستند و ما اساسا این رابطه را نداشتیم چون تا این ارتباط شکل بگیرد زمان می‌برد. حدود هشت ماه است که در تلاشم تا پیوندی بین ناشر و پلتفرم‌ها ایجاد کنم، این دوستان ۵۰ کتاب را خواندند و به زور دو کتاب را تأیید کردند تا به تصویر بکشند. مشکل این است که ادبیاتی را که قابلیت تصویر دارد، می‌گوییم رمان زرد، اما به نظر من یکی از نویسندگانی که آثارش کاملا قابلیت به تصویر درآمدن دارد آثار اسماعیل فصیح است.
همایون اسعدیان کارگردان سینما و تلویزیون با بیان مطلب فوق در نشرثالث گفت: ما “گاوخونی” را داریم که بسیار ارزشمند است اما قابلیت تصویر ندارد. ما به‌شدت به ادبیات قصه‌گو نیاز داریم و دوستان نویسنده این ماجرا را کسر شأن خود می‌دانند. ما به‌شدت به آن ادبیات نیاز داریم. از رمان‌های متوسط فیلم‌نامه‌های خوبی ساخته می‌شود. اگر رمان‌های فوق‌العاده را بخواهیم تبدیل به فیلم کنیم کار دشواری است، شاید باید بخشی از آن را حذف کرد، اما این را نویسنده‌ها نمی‌پذیرند و همین مشکل اساسی ما با داستان‌نویس‌هاست.
اسعدیان درباره اقتباس‌های موفق سینما توضیح داد: به سینما که نگاه می‌کنیم کسی مانند داریوش مهرجویی در «گاو»، «پستچی» و «دایره مینا» بسیار از غلامحسین ساعدی اقتباس کرده و به او وفادار بوده است. ناصر تقوایی که خود نویسنده بزرگی هم هست برای فیلم «ناخدا خورشید» از کتاب «داشتن و نداشتن» ارنست همینگوی اقتباس آزاد کرده است که به نظر من توانسته بسیار موفق باشد. این را هم فراموش نکنیم که معمولا فیلمهای خوب از روی کتاب‌های متوسط ساخته می‌شود چون شما نمی‌توانید «خشم و هیاهو» یا «جنگ و صلح» را تبدیل به یک فیلم کنید.
او با اشاره به یکی از اقتباس‌های مشهور سینما گفت: امیدوارم دوستداران مسعود کیمیایی ناراحت نشوند اما به عقیده من «داش آکل» یکی از ضعیف‌ترین اقتباس‌های سینمای ایران است. آقای کیمیایی فیلم را با یک تغییر بزرگ می‌سازد، مرجان به جای ازدواج با یک پیرمرد با یک جوان ازدواج می‌کند. همه می‌گویند اثر را نابود کردی و آقای کیمیایی می‌گوید این برداشت من از اثر است و درست هم می‌گوید. آقای کیمیایی مجاز است بگوید کاکا رستم سیاه بوده درحالی‌که در داستان هدایت کاکا رستم سیاه نیست. آقای کیمیایی دوست دارد قهرمانش برود کاکا رستم را خفه کند اما در رمان این‌طور نیست، بنابراین این برداشت آقای کیمیایی است.
این کارگردان درباره ارزش و جایگاه سینمای ایران در جهان گفت: با افتخار می‌گویم که بعد از انقلاب مردم جهان، ایران را با سینما و علی دایی می‌شناسند!
