سینماروزان: دیگر از عادت گذشته و به اله‌مانی از رفتار روزمره مدیران فرهنگی بدل شده که تا هنرمندان زنده اند جز شعار، کمترین کمکی به حل مشکلات ابتدایی آنها نمیکنند اما همین که هنرمندان دار فانی را وداع میکنند پیام تسلیت پشت پیام تسلیت است که صادر میشود و ده ها نفر ردیف میشوند برای برگزاری مراسم تشییع و سلفی با تابوت!!!
در روزهای اخیر و با درگذشت عزت الله انتظامی و سیدضیاءالدین دری هم کم و زیاد با این رفتار مواجهیم و همچنان اجر نهادن بر مردگان است که به جای رسیدگی به گرفتاری زندگان اهمیت دارد.
هومن ظریف روزنامه نگاری که سابقه مستندسازی دارد در همین هیاهوی مسلسل وار ارسال پیام تسلیت تعریفی تازه از «عزت سینمای ایران» ارائه داده است. ظریف با انتشار بخشهایی از مستندی تکان دهنده درباره مردمی که از فرط بدبینی کمکهای معدود نیکوکاران را هم جدی نمی‌گیرند نوشت: عزت سینمای ایران فیلمهای مستندی است مبتنی بر غبارروبی انسانیت. روایت کسی که چون دارو را ارزان می‌فروخت،مردم ناباور انسانیت ندیده، شایع کردند داروهای تاریخ مصرف گذشته می فروشد!
ظریف ادامه داد: عزت سینمای ایران ساخت مستندهای پرتره و سینمایی بیوپیک است.هر وقت سینمای ایران توانست فیلمی مطابق استاندارد جهانی درباره کوروش و مریم میرزاخانی بسازد،صاحب عزت خواهد شد وگرنه سلبریتی ها، دماسنج تب احساسات و زودباوری مایند!!
