سینماژورنال/ورتا چمانی: مهدی صباغ زاده را باید جزو نسل اول کارگردان سینمای بعد از انقلاب قلمداد کرد. چهره ای که در روزگاری با ساخته هایی چون “خانه خلوت”، “مارال” و “تصویر آخر” تلاش می‌کرد پلی بزند میان خواسته‌های مخاطبان عام و منتقدان.
صباغ زاده که در چند سال اخیر بیشتر وقتش را صرف دفتر پخش نیمروز کرده است درباره اوضاع و احوال جشنواره سی و سوم فیلم فجر و کیفیت فیلمها به سینماژورنال گفت: فکر میکنم فیلمهای جشنواره امسال به غیر از چند مورد در ارتباط با مخاطب موفق نبودند. تعدادی فیلم ضعیف داشتیم و تعدادی ضعیفتر و البته بلحاظ سوژه نیز اغلب ایده های سطحی دستمایه تولید قرار گرفته بودند.
جشنواره پر شده از فیلمنامه های کوتاهی که به فیلم بلند بدل شده بودند
وی ادامه داد: مشکل، نگاه آماتوری فیلمسازان بود که انگار فقط برای تجربه کردن فیلم ساخته بودند و متاسفم بگویم جشنواره پر شده بود از فیلمنامه های کوتاهی که با توسعه کمی و نه کیفی به فیلم بلند بدل شده بودند.
این کارگردان که از دهه شصت به این سو در سینمای ایران حضور داشته با اشاره به معضل کپی کاری در جشنواره امسال بیان داشت: متاسفانه برخی از فیلمسازان ما گمان می کنند اگر دنبال خط و خطوط قبلی حرکت کنند و از نمونه های تحسین شده کپی برداری کنند موفقترند در صورتی که فیلمساز باید راه خودش را برود.
کپی برداری از الگوی اسکاری فرهادی تعجب برانگیز بود
صباغ زاده افزود: اینکه جشنواره پر شده بود از فیلمهایی که با کپی برداری از الگوی اسکاری فرهادی ساخته شده اند واقعا تعجب برانگیز بود. فرهادی اگر اسکار هم گرفت بخاطر این بود که به سراغ کپی برداری نرفت.
برخی جوانان دست و پا زده بودند برای ساخت فیلمهای متفاوت
کارگردان آثاری چون “مهاجران” و “بازی تمام شد” با اشاره به یکی دیگر از مشکلات فیلمهای جشنواره به سینماژورنال گفت: یک سری از جوانان در جشنواره بودند که هدفشان نه فیلمسازی که تلاش و دست و پازدن برای متفاوت جلوه کردن بود و فیلمهایی ساخته بودند که نه ریتم داشت نه ساختار و نه حتی یک شخصیت پردازی نصفه و نیمه.
فیلمهایی که خمیازه مخاطب را موجب می شوند
مهدی صباغ زاده ادامه داد: سینما نیاز دارد به قصه گویی و فیلمی که نتواند درست قصه بگوبد فقط باعث خمیازه مخاطب می شود. سینمای ما قصه گویی را کنار گذاشته و به کلیشه ای ترین شکل ممکن به سمت کپی کاری میرود و نتیجه اش هم میشود سینمایی که نه به درد جشنواره می خورد و نه به درد مخاطب عام.
لطف مجیدی شامل حال ما نشد
صباغ زاده در پاسخ به این سوال سینماژورنال که “محمد(ص)” مجیدی را دیده است یا نه بیان داشت: متاسفانه لطف جناب مجیدی شامل حال ما نشد و ما را قابل ندانستند که برای تماشای فیلم دعوتمان کنند. البته که ایشان برای ساخت این فیلم زحمت زیادی کشیدند و رسانه های خاص خود را هم دارند که از ساخته شان حمایت کنند.
برای “راه بهشت” به من 1 میلیارد دادند و برای “محمد(ص)” مجیدی 100 میلیارد
این کارگردان که آخرین ساخته سینمایی خودش “راه بهشت” هم یک درام تاریخی-مذهبی بود درباره سختیهای کار خود در قیاس با کار مجیدی گفت: به من هم بودجه فاخر دادند اما بودجه فاخر یک میلیاردی. یک میلیارد را مقایسه کنید با بودجه 100 میلیاردی “محمد(ص)” و سپس به مقایسه بپردازید.
وی ادامه داد: مهمترین مشکلی که من در “راه بهشت” با آن روبرو بودم کمبود سیاهی لشکر و هنرور بود. من بودجه لازم برای استخدام حداقل سیاهی لشگر برای نماهای جنگ و درگیری که میشد حدود 2 تا 3 هزارنفر را نداشتم و مجبور شدم تعدادی از دانشجویان علاقمند رشته های بازیگری را به خدمت بگیرم که البته تعداد آنها به 100 نفر هم نرسید. با این حال سعی کردم در درام و شخصیت پردازی و خلق نقاط عطف اصلی داستان همه تجربیاتم را به کار ببندم تا فیلم مقبولی خلق کنم.
وقتی تکنیسین داخلی داریم رفتن به سراغ فرنگیان، اتلاف منابع است
صباغ زاده با اشاره به اینکه تصویرسازی تاریخی در سینما یا تلویزیون در حیطه پشت صحنه کم ندارد افزود: شخصا چه بلحاظ فیلمبرداری که به بهترین شکل توسط حسن پویا انجام شد چه طراح صحنه و لباس که پیام سوری و فرانک حمزه ای بودند و چه موسیقی که بهزاد عبدی برای کار ساخت هیچ کمبودی نداشتم. برای ساخت جلوه های ویژه نیز یک گروه مجرب داخلی را به خدمت گرفتیم که اتفاقا خیلی خوب هم تصویرسازیهای رایانه ای را انجام دادند. دلیلی هم نمی دیدم که برای حیطه ای که تکنیسین کاربلد داخلی داریم به سراغ فرنگیان بروم چون آن را فقط اتلاف منابع می دانستم.
مخاطبان علاقه دارند آثار تاریخی را در تلویزیون ببینند و نه در سینما
مهدی صباغ زاده در پاسخ به این سوال که چقدر میتوان بر روی استقبال مخاطبان در اکران “محمد(ص)” حساب باز کرد به سینماژورنال گفت: تجربه تاریخی سازی نشان میدهد که بهترین رسانه برای پخش این آثار، تلویزیون است و مردم ما علاقه ای به تماشای آثار تاریخی در سینما ندارند.
وی ادامه داد: قطعا که مجیدی تلاش خود را کرده تا فیلمش در اکران سینمایی هم دیده شود و من هم جز این برایش آرزویی ندارم اما به هرحال تجربه تاریخی سازی موید کم اقبالی مخاطبان به آثار تاریخی سینمایی است.
