سینماروزان/حامد مظفری: افزایش قیمت بلیت سینماها متاثر از کاهش ارزش پول ملی سال‌هاست منطق‌پذیر نموده و فارغ از نوع دولت، هر سال قیمت بلیت سینماها افزایش یافته.
وقتی بهای همه چیز نه سالانه که گهگاه ماه به ماه یا هفتگی افزایش می‌یابد قطعا نمی‌شود از سینماداران توقع داشت قیمت بلیت را افزایش ندهند پس چه باید کرد که هم هوای جیب مخاطب را داشت و هم سینمادار را قانع کرد.
به نظر می‌رسد برای ایجاد تعادل، بهترین راه واگذاری امور به آحاد سینماداران است یعنی هم شورای صنفی نمایش و هم انجمن سینماداران باید استقلال نسبی سینماداران در قیمت گذاری را به رسمیت بشناسند.
ساده‌تر اینکه شخص سینمادار باشد که با یک تلورانس تعیین شده اقدام به تثبیت یا افزایش قیمت بلیت کند. طبیعی است که پردیس‌داری در ولنجک حتی اگر قیمت بلیتش را دو برابر کند باز هم مشتری خود را خواهد داشت ولی یک سینمادار در مرکز یا جنوب پایتخت یا صاحب سینمایی در شهرستان حتی اگر بیست درصد به بهای بلیت بیفزاید شاید دچار ریزش مخاطب گردد.
پس انجمن سینماداران در تعامل با شورای صنفی نمایش سعی کند صرفا به ماکزیمم قیمت بلیت برسد و در عین حال سینماداران را در تعیین کف قیمت آزاد بگذارد. چه ایرادی دارد سینماداری در شهرستان اگر دلش می‌خواهد اصلاً قیمت را افزایش ندهد یا به افزایش حداقلی رضایت دهد.
فعلا و در اوضاع اقتصادی پیش‌رو باید قیمت بلیت را شناور و تعیین قیمت را اختیاری کرد. به این ترتیب مخاطبی که جیبش پر است به پردیس‌های مدرن می‌رود و مخاطب کم‌درآمد هم می‌تواند همان فیلم را در سینماهایی ببیند که حداقل قیمت را دارند؛ فعلا عادلانه‌تر از این، نمی‌شود.
حقیقتا هم همینه
الان سینمایی مثل صحرا باید بلیت و خیلی ارزون تر بده
یا سینماهایی مثل سپیده و بهمن
نباید گرون باشن
نهایتا بیست تومن کافیه
بلیت صد هزار تومن هم ارزون ه والا
الان توی همین پردیسها قلیون بی چای میشه سیصد تومن
درجه بندی سینماها باید انجام بشه
بعضی سینماها ی قدیمی چرا باید بلیت گرون بفروشن
باید ارزون بدن