سینماژورنال: دو روز بعد از برگزاری جشن خانه سینما همچنان حواشی مرتبط با این جشن ادامه دارد.
به گزارش سینماژورنال در کنار انتقادات وارده به نحوه انتخاب برترین ها، نوع برگزاری جشن و ساماندهی اجرای آن نیز از جمله مواردی است که مورد انتقاد قرار گرفته است.
روزنامه “شهروند” ارگان رسمی سازمان هلال احمر در گزارشی کاملا انتقادی به جشن هفدهم خانه سینما تاخته است.
در این گزارش که به قلم محمدصادق شایسته نگاشته شده است نکات جالبی درباره مشکلات برگزاری جشن ذکر شده است.
سینماژورنال متن کامل این گزارش را ارائه می‌دهد:
٤سال از آخرین‌باری که عمارت مسعودیه میزبان اهالی مختلف صنوف خانه سینما بود گذشته بود که در این ٤سال اتفاقات و حاشیه‌هایی زیادی برای خانه سینما به وجود آمد و حتی باعث تعطیلی ٢ساله آن شد. با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، وزارت ارشاد در نخستین اقدام قفل «خانه سینما» را باز کرد تا همان ابتدا اتفاق فرهنگی مهمی در دولت یازدهم رخ دهد، اتفاقی که تا امروز هم به قول رضا میرکریمی، مدیرعامل فعلی خانه سینما مهم‌ترین کاری است که در وزارتخانه علی جنتی در حوزه فرهنگ انجام شده است.
پس از بازگشایی مجدد، قرار بود شانزدهمین دوره جشن «خانه سینما» برگزار شود که اعلام شد به دلیل مشکلات مالی با روشی متفاوت این جشن برگزار خواهد شد و جوایز برنده‌ها توسط چهره‌های سرشناس سینمای ایران در اقصی‌نقاط شهر به دستشان رسید، بعد هم فیلم این اتفاق تدوین و در روز ملی سینما در برج میلاد برای اهالی سینما و اصحاب رسانه پخش شد.
اما امسال و در هفدهمین دوره برگزاری این جشنواره، قرار بود همه چیز به حالت شکوهمند قبلی‌اش بازگردد. همایون اسعدیان، دبیر جشنواره شد و مازیار میری، مدیر اجرایی. عمارت مسعودیه هم بار دیگر میزبانی برگزاری جشن را به عهده گرفت. ظاهرا همه چیز برای برگزاری یک جشن درست و حسابی و در شأن سینمای ایران و اهالی‌اش آماده بود، اما جمعه‌شب برخلاف تصور و درحالی‌که فیلم «چند متر مکعب عشق» به کارگردانی جمشید محمودی جوایز را درو کرد و «قصه‌ها» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد با وجود نامزدی در هشت رشته هیچ تندیسی به دست نیاورد، یکی از بی‌نظم‌ترین، پرایرادترین و کم‌هیجان‌ترین جشن‌های چند سال اخیر سینمای ایران برگزار شد؛ جشنی که به جز حضور چهره‌های سرشناس از هرگونه ویژگی خاص دیگری تهی بود.
وقتی غیرسینمایی‌ها جولان دادند
رضا میرکریمی، مدیرعامل خانه سینما قبل از اهدای جایزه بهترین فیلم روی صحنه می‌آید و می‌گوید خدا را شکر که هیچ صندلی‌ای خالی نیست و ٤هزار نفر در جشن خانه سینما حضور دارند. مشکل اول جشن امسال از همین جا شروع می‌شود. در همه جای دنیا این‌گونه جشن‌ها با معیارهای خاصی برای انتخاب مدعوین برگزار می‌شود. جدا از نحوه صندلی‌چیدن‌های مراسم که آن را بیشتر شبیه جشن‌های تلویزیونی کرده بود، حضور گسترده مردمی که بین آنها و خانه سینما هیچ ارتباطی نمی‌شد پیدا کرد، از نکات عجیب جشن هفدهم بود. بسیاری از چهره‌های سرشناس سینما و رسانه که به دلیل ترافیک بالای میدان بهارستان و نبود جای پارک خودرو کمی دیرتر به مراسم رسیدند، در اوج بی‌نظمی، صندلی‌های پرت چیده‌شده در انتهای محل برگزاری مراسم نصیب‌شان شد، درحالی‌که چهره‌هایی ناشناس با خانواده و بچه‌های کوچک‌شان در ردیف‌های میانی و حتی جلو قرار داشتند.
فروش کارت دعوت به مردم عادی!
جدا از این مسأله، کلی کارت دعوت برای مدعوین صادر شده بود که عملا وجودشان بی‌فایده بود چرا که در جلوی در عمارت مسعودیه این کارت دعوت‌ها با قیمت‌های جالبی به مردم عادی فروخته می‌شد و از یک ساعتی به بعد دیگر هر کسی هم که از خیابان اکباتان و ملت عبور می‌کرد و کنجکاو می‌شد که داخل عمارت مسعودیه چه خبر است، بی‌هیچ مشکلی وارد آن می‌شد. درحالی‌که جشن خصوصی «حافظ» با جذب اسپانسر قادر به در اختیار گرفتن تالار وزارت کشور است یا تالار وحدت چندین‌بار میزبان افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فجر بوده و این مسأله باعث وجود نظم قابل قبولی در اجرای این مراسم‌ها می‌شد، این‌که برگزارکنندگان جشنواره دقیقا چه هدفی از برگزاری جشن در عمارت مسعودیه آن هم با این اندازه بی‌نظمی داشته‌اند، خود جای سوال دارد.
از اجرای بد تا لو رفتن نام برنده‌ها
نحوه برگزاری جشن هم تا دلتان بخواهد ایراد و اشکال اساسی داشت. از انتخاب احسان کرمی به‌عنوان مجری بگیرید تا اشکالات عجیب و غریب فنی. احسان کرمی بدون تردید یکی از بدترین شب‌های خود را در زمینه اجرا گذراند. این مجری جوان که اتفاقا سابقه بدی هم در اجرای مراسم ندارد، با استرس و تپق‌های مکرر عجیبی کار را آغاز کرد. کرمی تلاش زیادی داشت تا به سبک جشن‌هایی از این دست در سراسر جهان با اجرایی که کمی طنازی و شوخی در آن وجود داشته باشد، مراسم را جلو ببرد اما شوخی‌های کرمی جز در موارد معدود هیچ نشاطی برای میهمانان ایجاد نکرد و جذابیتی نداشت.
شوخیهایی که مهمانان نمی دانستند در قبال آن چه واکنشی نشان دهند
عدم واکنش‌های مثبت به شوخی‌های کرمی، او را در موقعیت سختی قرار داد و به دلیل فشار وارده هرازچندگاهی شوخیهایی می‌کرد که حتی خود میهمانان هم نمی‌دانستند در قبال آن چه واکنشی نشان دهند و شاید اگر حرکات موزون پرویز شاهین‌خو در شب جشن تولد ١٠٠سالگی‌اش نبود و رامبد جوان هم از نحوه برگزاری جشن شاکی نشده بود تا به همراه فاطمه معتمدآریا کمی شیطنت‌های مخصوص خودش را انجام دهد، می‌توانستیم لقب بی‌هیجان‌ترین جشن سینمایی ایران را به این دوره بدهیم.
از آن طرف به علت اشکالات فنی، کلیپ‌های مخصوص معرفی نامزدها فرصت پخش شدن پیدا نکرد و به این ترتیب هنرمندانی که جوایز را اهدا می‌کردند تنها به خواندن نام برنده‌ها اکتفا می‌کردند که این هم در نوع خودش تجربه بدیع و بی‌سابقه‌ای بود!
حتی در زمینه صدا هم مراسم با مشکلات متعددی مواجه شد و در طول ٣ ساعت برگزاری مراسم تنها صدای مجری شنیده می‌شد و دریغ از یک قطعه موسیقی در طول مراسم.
همه نام برندگان را می دانستند
یکی دیگر از نکات تاسف‌برانگیز هم لو رفتن اسامی برندگان بود. درحالی‌که همه جای دنیا اسامی برندگان برای حفظ جذابیت برنامه تحت تدابیر شدید امنیتی نگهداری می‌شود، برخی خبرگزاری‌ها تنها چند دقیقه پس از آغاز مراسم، فهرست برندگان جشنواره را رسانه‌ای کردند و درحالی‌که هنوز بخش اهدای جوایز آغاز نشده بود، همه نام برندگان را می‌دانستند!
اتفاقی که فقط در سینمای ایران می‌تواند رخ دهد. در طول جشن چهره‌هایی چون فرشته طائرپور و رضا میرکریمی این اشکالات را طبیعی دانسته و به اسعدیان و میری خسته نباشید گفتند، اما این دلجویی روسای خانه سینما هم نمی‌تواند باعث شود تا برگزاری هفدهمین دوره جشن خانه سینما را یکی از ضعیف‌ترین دوره‌ها تا امروز ندانیم.
