سینماروزان: باعث خرسندی است که عباس صالحی وزیر ارشاد دولت چهاردهم به صراحت از کمک به حل مشکل برخی سینماگران ممنوع‌کار گفته چون معیشت سینماگرانی که حتی بیمه بیکاری ندارند در گرو این است که بتوانند کار کنند و امیدواریم وزیر ارشاد این مساله را شخصا پیگیری کند تا حل شود.
حامد مظفری منتقد و روزنامه‌نگار سینما در گفتگو با ژورنال تصویری میزانسن با بیان مطلب فوق بیان داشت: لازم هم نیست راه دوری برویم، همین حالا که بحث ممنوعیت تبلیغاتی باران کوثری مطرح شده، استارت رفع ممنوع‌کاری را با حل مشکل باران بزنند.
وی ادامه داد: باران کوثری به جز فیلم اکران شده “شهر خاموش”، یک فیلم زنانه روز با مضمونی متفاوت با عنوان “سه‌جلد” را روی پرده دارد و بهتر است که وزیر ارشاد مشکل حضور ایشان در اکران های مردمی را حل کند چون نه تنها اجازه نصب بیلبورد و عرشه‌پل فیلم با حضور باران کوثری را نداده اند بلکه فیلم نتوانسته حتی یک اکران مردمی با بازیگر اصلی خود داشته باشد. این دیگر در نوع خود خیلی بدیع است که فیلمی پروانه نمایش و مجوز اکران داشته و روی پرده هم رفته ولی اکران مردمی آن با حضور باران کوثری، ممنوع است! ؟؟ انگار از حالا به بعد دو جور مجوز اکران داریم؛ یکی مجوز اکران با توانایی برگزاری اکران مردمی و دیگری مجوز اکران با ممنوعیت برگزاری اکران مردمی؟؟؟
مدیر رسانه تحلیلی سینماروزان تاکید کرد: حل مشکل حضور باران کوثری، برای شروع می‌تواند اقدام حسنه ای برای وزیر جدید ارشاد باشد و پس از آن می‌توان مشکلات دیگر بازیگرانی که گرفتار ممنوعیت های مختلف هستند را حل کرد تا هم وجهه فرهنگی عباس صالحی ضریب یابد و هم سینماگران امیدوار بشوند به ادامه راه چون واقعا در حیطه بازیگری، فاصله ای بعید است میان برخی نوآموزان با بازیگران باتجربه که خروجی‌اش را در سریال‌های تلویزیونی و فیلمهای تولیدی یک سال اخیر روی آنتن دید‌یم که بازیگر سیمرغ گرفته حتی قدرت تشخیص فیلمنامه بد از متوسط را نداشت و بی‌دلیل پیشنهاد بازی در سریالی را قبول کرد که حتی برای کارگردان باسابقه‌اش، یک عقبگرد بود. از آن طرف ممنوعیت کار بازیگران زن باسابقه باعث شده دو سه بازیگر سابقا نقش فرعی به ناگاه و به طور متوالی نقش یک بگیرند و همین خودش نزول کیفی آثار را رقم زده.
این روزنامه نگار در چرایی عدم کشف استعداد بازیگری برای جایگزینی بازیگران ممنوع‌کار اظهار داشت: بازیگری و کارگردانی و اساسا کار هنری مقوله‌ای است اول غریزی و بعد استدراجی یعنی بازیگر یا کارگردان باید پله پله رشد کند و کار را یاد بگیرد و بالا بیاید تا بشود چهره و عامل فروش. امثال نوید و عطاران و باران و ترانه و…، سالها کار کردند تا رفته رفته برند شدند و این طور نیست که صرفا با صدور مجوز و حمایت های ارگانی بشود فیلم خوب یا کارگردان خوب تولید کرد. با عرض معذرت بازیگری هم با جوجه کشی تفاوت دارد و نمیشود یک‌ساله بازیگر حرفه‌ای تولید کرد.
