سینماروزان: حقيقتش را بخواهيد مقوله اكران، بسيار پيچيده شده، با اينكه چهار دهه از انقلاب مي‌گذرد هنوز ما آيين‌نامه‌اي مدون و مشخص با برنامه‌ريزي دقيقي كه بتواند چيدمان اكران را طوري مديريت كند كه فيلم‌هايي مناسب با شرايط روز نمايش داده شود، نداريم.
حبیب اسماعيلي مدیر موسسه رسانه فیلمسازان مولود در گفتگو با روزنامه اعتماد با بیان مطلب فوق گفت: تا سال ٩٨ هميشه مشكل كمبود سالن سينما داشتيم و توليدات سينما بيش از ظرفيت و گنجايش سينماها بود در واقع تعادل بين توليد و توزيع وجود نداشت. اگر در سال صد فيلم در سينما توليد مي‌شد ٧٠فيلم فرصت نمايش پيدا مي‌كرد و حدود سي فيلم يا اكران نمي‌شدند يا به صورت تك‌سانس به نمايش درمي‌آمدند. بحث‌ها هم حول مافياي پخش و اكران نشدن فيلم‌ها زياد مطرح مي‌شد. اما در حال حاضر تعداد سالن‌هاي سينما افزايش پيدا كرده و سينماهاي فرسوده هم از چرخه اكران خارج شده‌اند و خيلي ازسينماهاي مركز شهر تعطيل هستند و مجتمع‌هاي تجاري چند منظوره و مدرن به چرخه اكران اضافه شده باز مي‌بينيم نزديك به ٢٠٠ فيلم پشت خط اكران مانده‌اند.
او به چرايي اين مشكل مي‌پردازد و مي‌گويد: تا سال ٩٧ و ٩٨ با اينكه با كمبود سالن‌هاي سينما مواجه بوديم اما باز برگشت سرمايه و استقبال مخاطبان از فيلم‌هاي روي پرده بيشتر بود ولي در حاضر مي‌بينيم كه سالن‌هاي سينما به لحاظ تعداد مخاطب رو به افول هستند و فيلم‌ها فروش زيادي ندارند.
اسماعيلي درباره تركيب‌بندي اكران فيلم‌ها در نوروز معتقد است: كيفيت فيلم‌ها قابل‌توجه بوده اما اين فيلم‌ها، نبايد چيدمان نوروز را تشكيل مي‌دادند. قرار گرفتن چند فيلم با موضوع جدي براي نوروز صلاح نبود و بايد تنوع در اكران رعايت مي‌شد. اين چيدمان باعث شد كه فيلم‌ها خودشان به هم آسيب وارد كردند. با توجه به اينكه مردم دو سال با كرونا درگير بودند و به لحاظ روحي شرايط خوبي نداشتند، بايد دو، سه فيلم كمدي در دستور اكران نوروز قرار مي‌گرفت كه امتداد مخاطبان فيلم‌هاي ديناميت، قهرمان و گشت ارشاد را در سالن‌ها شاهد باشيم؛ ولي متاسفانه اكران فيلم‌هاي جدي – كه اتفاقا كيفيت خوبي هم دارند- باعث دوري مخاطب از سينما شد.
او مي‌گويد: اگر با سازندگان كمدي های كه مشكل مميزي دارند تعامل بيشتري مي‌شد و فيلم‌هاي مربوطه نمايش داده مي‌شدند، اين همكاري و تعامل مسوولان با فيلمسازان در نهايت به نفع سينما تمام مي‌شد.از طرف ديگر بحث تكراري اطلاع‌رساني هم براي فيلم‌ها مطرح است كه شهرداري و صداوسيما متاسفانه كوتاهي كرده و به سينماگران كمك نمي‌كنند. اين مراكز اگر براي فيلم‌ها تبليغ نمي‌كنند، حداقل مي‌توانند مردم را به سالن‌ها دعوت كنند. باور كنيد هنوز بعضي از مردم نمي‌دانند سالن‌هاي سينما باز است.
اسماعيلي افزايش قيمت بليت سينماها را در ريزش مخاطب بحث درستي نمي‌داند و مي‌گويد: وقتي قيمت پاپ كورن سي هزار تومان و ساندويچ بيش از صد هزار تومان است بليت چهل و پنج هزارتوماني براي مردم چيزي نيست و مي‌بينيم كه براي تماشاي فيلم‌ها عرضه مي‌كنند البته به شرطي كه فيلم خوب باشد. بعضا سالن‌هاي تئاتر با هزينه بليت هفتاد هزارتومان كاملا پر است. اين موضوع براي سينما هم صادق است. يك زماني هزينه توليد فيلم يك ميليارد بود آن زمان بليت بيست هزار توماني معقول بود ولي الان كه هزينه توليد فيلم‌ها بيش از پنج شش ميليارد رسيده است، اصلا بليت چهل‌وپنج تومان رقمي نيست. ضمن اينكه روزهاي بليت نيم‌بها همچنان هست و تا قبل از افطار هم بليت‌ها نيم‌بهاست.
اسماعيلي در پايان به شوراي عالي اكران و تصميم‌گيرنده‌ها براي اكران عيد فطر و ديگر فصل‌هاي سال توصيه مي‌كند كه فيلم‌هاي كمدي خوبي نمايش دهند تا بين مخاطب و سينما فاصله نيفتد؛ چرا كه بازگشت و دعوت دوباره مردم به سالن سخت خواهد بود. ضمن اينكه ماه محرم هم در پيش است و بايد سينماها رونق خود را به دست آورند. با توجه به اينكه تهيه‌كننده و سينمادارها در ايام كرونا آسيب ديدند به فكر بهبود فضا باشند. نه تنها نوروز و عيد فطر كه تنوع اكران بايد در تمام فصل‌ها وجود داشته باشد. نبايد همه فيلم‌هاي خوب را در يك اكران جمع كنيم و سينماها در ادامه سال فيلم خوب مخاطب‌پسند براي مردم نداشته باشند. هر ماه بايد يك فيلم خوب تجاري در سينماها نمايش داده شود تا مخاطبان از سينماها فاصله نگيرند. ديگر بعد از چهاردهه نياز است كه آيين‌نامه‌اي در اين باره نوشته شود و طي توافق بين تهيه‌كننده و سينمادار در تمام سال فيلم‌هاي خوب داشته باشيم.
