سینماژورنال: مسأله چگونگی پرداخت دستمزد در تئاتر همواره یکی از مسائل پرچالش بوده است.
به گزارش سینماژورنال زمانی قرارداد تیپ بود که برای هر بازیگر با توجه به رزومه اش حداقلی از دستمزد را تعیین می کرد اما این روزها بیشتر این دست اندرکاران نمایش ها هستند که با تعامل دستمزد تعیین می کنند.
گلاب آدينه، بازيگر پيش‌كسوت تئاتر كه از سال‌هاي دهه ٥٠ و ٦٠ با نمايش‌هايي چون «مرگ يزدگرد» و «سلطان مار» روي صحنه تئاتر هنرآفريني كرده و اين شب‌ها نيز در نمايش «بيوه‌هاي غمگين سالار جنگ» به ايفاي نقش مي‌پردازد از جمله بازیگرانی است که سعی می کند از همان ابتدا و بی درگیری در تعارفات مرسوم، دستمزد مرسوم خود را برای بازی در یک نمایش تعیین کند.
بهتر است از همان ابتدا تکلیف را روشن کنند
آدینه در پاسخ به اين پرسش كه «باتوجه به سابقه و تجربه شما، فكر مي‌كنيد نحوه پرداخت دستمزد بازيگران در يك گروه تئاتر بايد به چه صورت باشد؟» به “شرق” توضيح مي‌دهد: مثل هر شغل ديگري، به نظر من قبل از هرچيز بهتر است تكليف اعضاي يك گروه نمايشي با خودشان روشن باشد. چون وضعيت تئاتر و مشكلات و كمبودهايش را همه دست‌اندركاران مي‌دانند بنابراين با شروع يك نمايش، هركس دستمزدي را كه براي خودش متصور است، پيشنهاد مي‌دهد و كارگردان مي‌پذيرد يا نمي‌پذيرد و راه دوم اين است كه همگي به معناي واقعي، رفاقتي كار كنند و در انتها هركس سهمي نصيبش شود. بسيار ديده شده عوامل كار مبلغي در ذهنشان هست و حتي پيشنهاداتي مي‌دهند و بعد از اتمام كار وقتى مي‌بينند همكارشان دستمزدى بيشتر گرفته، پشيمان مي‌شوند و اختلاف به وجود مي‌آيد. اگر افراد به كارگردان يا تهيه‌كننده اعتماد ندارند از همان ابتدا نبايد وارد اين بازي شوند. بلاتكليفي آفت است.
کاری با شرایط تولید ندارم و دستمزد خودم را می گیرم
وقتي از آدينه مي‌پــرسيم «شما كدام راه را انتخاب مي‌كنيد؟» پاسخ اين است: به قول ديالوگ نمايشي كه الان در حال اجراي آن هستم (بيوه‌ها…) پرواضح اسـت كــه راه اول را انتــخاب مي‌كنم و كــاري به شرايط توليد و ديگر اعضاي گروه ندارم. من با درنظرگرفتن همه شرايط، دستمزدي براي خودم مشخص مي‌كنم. اگر گروه توانايي پرداخت آن را داشته باشد، حتما همكاري مي‌كنم وگرنه بسيار محترمانه از هم خداحافظي مي‌كنيم. آيا اين بهتر نيست؟» و باز تأكيد مي‌كند: «بلاتكليفي آفت است».
موافق قرارداد تیپ نیستم
اما آدينه با قراردادهاى تيپ كه پيش از اين رايج بود، چقدر موافق است؟ اصلا موافق نيستم چون موارد بسيار زيادي ديده شده كه در اين قراردادها براي افرادي كه چهره‌هاي شناخته‌شده تلويزيون و… هستند استثنائاتي قائل شده‌اند و دستمزدهاي بالاتري نسبت به بقيه اهالى تئاتر به آنها داده شده و در نتيجه ديگران احساس اجحاف و تبعيض كرده‌اند. با توجه به اينكه هر كارگرداني حق دارد از هر چهره‌اي در كارش استفاده كند و وقتي يك چهره شناخته‌شده مي‌آيد، به صرف اينكه اولين حضورش در صحنه است، بعيد به نظر مي‌رسد كه حاضر باشد حداقلِ دستمزدِ قرارداد تيپ را بگيرد؛ كارگردان هم نمي‌تواند به او چنين پيشنهادي كند.
یکی از همکاران از عصبانیت به حد انفجار رسیده بود
وی ادامه می دهد: يادم هست اوايلي كه قرارداد تيپ اجرا شد، يكي از همكارانم وقتي متوجه شد فلان بازيگر، دوبرابر او دستمزد گرفته، باور كنيد از عصبانيت به آستانه انفجار رسيده بود! اين يك نمونه بود كه من ديدم و بعد دعواي مفصلي بين او و كارگردان در گرفت. من فكر مي‌كنم نظير اين پيشامدها در گروه‌ها زياد رخ داده.
